Η Απόφαση 409 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία, που δραστηριοποιείται στην καλλιέργεια επιτραπέζιων σταφυλιών, κατά τριών πράξεων της Δ.Ο.Υ. ΚΑΒΑΛΑΣ για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε πρόστιμα και διορθωτικές πράξεις φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, συνολικού ύψους 27.123,73€ (πλέον τόκων). Οι πράξεις βασίστηκαν στη μη αναγνώριση δαπανών λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων ως προς το πρόσωπο του εκδότη και στην απόρριψη δαπανών ως προσωπικών (όπως ηλεκτρικές συσκευές και καύσιμα) λόγω έλλειψης παραγωγικότητας ή τεκμηρίωσης. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε την καλή του πίστη ούτε την ακύρωση των ευρημάτων του ελέγχου, απορρίπτοντας όλους του τους ισχυρισμούς.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (έντυπο Ε9). Η προσφεύγουσα, εξ αδιαθέτου κληρονόμος της αποβιώσασας μητέρας της (θάνατος 04.05.2023), υπέβαλε τη δήλωση στις 05.10.2024. Η νόμιμη προθεσμία υποβολής ήταν η 31η Οκτωβρίου 2023. Ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας περί άγνοιας της προθεσμίας και έλλειψης πρόθεσης παράβασης απορρίφθηκε, καθώς η Φορολογική Διοίκηση έκρινε ότι για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων (προστίμων) αρκεί η διαπίστωση της παράβασης και δεν απαιτείται η συνδρομή υποκειμενικής υπαιτιότητας.

Η απόφαση 770 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από επιχείρηση η οποία τηρεί απλογραφικά βιβλία, κατά πράξεων επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι εν λόγω πράξεις επέβαλλαν πρόστιμα συνολικού ύψους 1.000,00 ευρώ (τέσσερις πράξεις των 250,00 ευρώ η καθεμία), σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 2 του ν. 5104/2024, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης περιβαλλοντικού τέλους πλαστικής σακούλας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα πρόστιμα ήταν δυσανάλογα. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, επικυρώνοντας τις πράξεις επιβολής προστίμου, καθώς διαπιστώθηκε η εκπρόθεσμη υποβολή των δηλώσεων.

Η απόφαση (1046/04-06-2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής ηλεκτρονικής δήλωσης ακινήτων (Ε9) έτους 2020. Ο προσφεύγων, ο οποίος απέκτησε ακίνητα ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος, όφειλε να υποβάλει τη δήλωση έως τις 31-05-2020, αλλά την υπέβαλε στις 07-10-2021. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε δυσκολίες στην απόκτηση των απαραίτητων εγγράφων για την αποδοχή της κληρονομιάς λόγω των ειδικών συνθηκών COVID-19. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι στοιχειοθετείται πλήρως η επιβολή του προστίμου βάσει του άρθρου 54 του Ν. 4174/2013 για διαδικαστικές παραβάσεις, επικυρώνοντας το καταλογιζόμενο ποσό.

Η Απόφαση 1174/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ποσού 100,00€, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της αρχικής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) για το φορολογικό έτος 2024. Ο προσφεύγων, εξ αδιαθέτου κληρονόμος, υπέβαλε τη δήλωση στις 22.10.2024, ισχυριζόμενος ότι είναι φορολογικός κάτοικος εξωτερικού και είχε επαγγελματικές υποχρεώσεις στη Γερμανία. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, λαμβάνοντας υπόψη την ετήσια προθεσμία αποποίησης κληρονομιάς για κατοίκους εξωτερικού, η εμπρόθεσμη υποβολή του Ε9 έπρεπε να είχε γίνει έως τις 30.09.2024. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε και το πρόστιμο που επιβλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 1δ του ν. 5104/2024 κρίνεται ορθό.

Η απόφαση 1353/01.09.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας χονδρικού εμπορίου φρούτων και λαχανικών κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι πράξεις εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Έδεσσας, καθώς η εταιρία δεν προσκόμισε λογιστικά βιβλία και στοιχεία. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την απόρριψη της έκπτωσης επιχειρηματικών δαπανών και ΦΠΑ εισροών που αφορούσαν υπηρεσίες μεσιτείας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου, κρίνοντας ότι οι δαπάνες δεν αναγνωρίστηκαν λόγω μη τήρησης βιβλίων, έλλειψης στοιχείων διακίνησης, μη πληρωμής άνω των 500€ με τραπεζικό μέσο και απουσίας εμπεριστατωμένης αιτιολόγησης των παρεχόμενων υπηρεσιών στα Τιμολόγια Παροχής Υπηρεσιών.

Η απόφαση (1168/23-6-2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει πράξη επιβολής προστίμου, ύψους 100,00€, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) έτους 2019, την οποία υπέβαλε ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος της θανούσας μητέρας του. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η δήλωση ήταν εμπρόθεσμη καθώς συμπίπτει χρονικά με την αποδοχή της κληρονομιάς. Ωστόσο, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι η ενδικοφανής προσφυγή, η οποία κατατέθηκε την 1η Μαρτίου 2025, ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προθεσμία των τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της πράξης είχε λήξει στις 8 Ιανουαρίου 2025. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται λόγω εκπρόθεσμης άσκησής της.

Η απόφαση 466/21.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός παραγωγού ακατέργαστου γάλακτος κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την απόρριψη δαπανών, ύψους €124.815,33 για το 2018 και €148.226,00 για το 2019, οι οποίες κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες. Οι κυριότεροι λόγοι απόρριψης περιλάμβαναν την έλλειψη αποδεικτικών πληρωμής με τραπεζικό μέσο για ποσά άνω των €500, τη μη τεκμηρίωση δαπανών καυσίμων, τον αυθαίρετο υπολογισμό ζημιών από θανάτωση ζώων και μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, τροποποιώντας μόνο τη νομική βάση επιβολής προστίμου στον ν. 4987/2022.

Η απόφαση 916/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων Κ.Φ.Δ. για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε κυρίως τα πορίσματα του ελέγχου σχετικά με αποκρυβέντα έσοδα και τη μη αναγνώριση επιχειρηματικών δαπανών λόγω έλλειψης δικαιολογητικών ή μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας τις πράξεις ΦΠΑ και τις πράξεις φόρου εισοδήματος του 2018. Ωστόσο, έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή για το 2019, αναγνωρίζοντας μία δαπάνη ύψους 2.100,00€, για την οποία κρίθηκε βάσιμη η εξόφληση με τραπεζικό μέσο. Κατόπιν αυτού, η οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του 2019 τροποποιήθηκε.

Η απόφαση 175/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς για το έτος 2019. Ο προσφεύγων, ανιψιός του θανόντος, κληρονόμησε την περιουσία ως μοναδικός εξ αδιαθέτου κληρονόμος λόγω διαδοχικών αποποιήσεων. Κατόπιν ελέγχου, διαπιστώθηκε ότι ο φόρος για τα 2/3 της περιουσίας έπρεπε να υπολογιστεί με βάση τους υψηλότερους συντελεστές της Γ' κατηγορίας, καθώς είχε μεσολαβήσει αποποίηση από μικρανιψιό (συγγενή Γ' κατηγορίας). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το Άρθρο 30 του Κώδικα Φορολογίας Κληρονομιών αναφέρεται μόνο στον αμέσως προηγούμενο αποποιηθέντα, αλλά η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό. Κρίθηκε ότι σε περίπτωση διαδοχικών αποποιήσεων οφείλεται ο μεγαλύτερος φόρος μεταξύ όλων των αποποιηθέντων προσώπων, προς προστασία του δημοσίου συμφέροντος, με αποτέλεσμα την επικύρωση της οριστικής φορολογικής υποχρέωσης.