Η απόφαση (Αριθμός 310/27.02.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εκπρόθεσμη ενδικοφανή προσφυγή μιας ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας (Ι.Κ.Ε.) κατά πράξεων του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι προσβαλλόμενες πράξεις περιελάμβαναν διορθωτικούς προσδιορισμούς φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και τελών χαρτοσήμου, καθώς και την επιβολή προστίμων (άρθρα 54 και 58α Ν. 4987/2022). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς υποβλήθηκε μετά την πάροδο της 30ήμερης προθεσμίας που ορίζεται στο άρθρο 72 παρ. 1 του Ν. 5104/2024, δεδομένου ότι η κοινοποίηση των πράξεων είχε συντελεστεί στις 02.10.2024.

Η Απόφαση 335/14-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από την προσφεύγουσα εταιρεία στις 25-10-2024. Η εταιρεία ζητούσε την ακύρωση τεσσάρων Προσωρινών Διορθωτικών Προσδιορισμών Φόρου Εισοδήματος/ΦΠΑ και προστίμων των φορολογικών ετών 2018 και 2019, οι οποίοι εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 358.000€ για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι οι Προσωρινοί Διορθωτικοί Προσδιορισμοί δεν είναι εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά προπαρασκευαστικές πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας, επομένως η προσφυγή κατά αυτών είναι απαράδεκτη βάσει του Ν. 5104/2024.

Η υπ' αριθμόν 574/08-04-2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατόμου που ασκεί ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών, καθώς διαπιστώθηκε ότι είχε ήδη υποβάλει προηγούμενη προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 70 του ν. 2717/1999 (Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας). Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούσαν οριστικούς προσδιορισμούς φόρου εισοδήματος/προστίμου και ΦΠΑ/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει σημαντικά ποσά (π.χ. φόρος εισοδήματος €433.722,68 για το 2018 και €512.133,46 για το 2019) λόγω μη αναγνώρισης αγορών άνω των €500 ως εκπεστέων δαπανών, επειδή δεν είχαν εξοφληθεί μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι οι δαπάνες ήταν πραγματικές και η μη έκπτωση οδηγεί σε χρεωκοπία.

Η απόφαση 763/05-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 10-01-2025. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τις εκθέσεις μερικού φορολογικού ελέγχου εισοδήματος και ΦΠΑ της Δ.Ο.Τ. Κατερίνης, οι οποίες αφορούσαν τα φορολογικά έτη 2020 και 2021. Ο έλεγχος είχε διαπιστώσει λογιστικές διαφορές ύψους 33.837,63€ για το 2020 και 118.894,07€ για το 2021, οδηγώντας σε διορθωτικό προσδιορισμό φόρου. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη επειδή οι εκθέσεις ελέγχου και οι προσωρινοί διορθωτικοί προσδιορισμοί φόρου αποτελούν προπαρασκευαστικές πράξεις και όχι εκτελεστές διοικητικές πράξεις, κατά των οποίων δεν επιτρέπεται η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση 378/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από ομόρρυθμο εταίρο εταιρείας, στρεφόμενη κατά της αλληλέγγυας ευθύνης της για οφειλές που καταλογίστηκαν στην εταιρεία (Φ.Π.Α., Φόρος Εισοδήματος και πρόστιμα) για τα φορολογικά έτη 2019 έως 2021. Οι πράξεις καταλογισμού εκδόθηκαν λόγω μη ανταπόκρισης της εταιρείας στην προσκόμιση λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα ζητούσε επανεξέταση της ευθύνης της βάσει του άρθρου 49 Κ.Φ.Δ. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, για τους ομόρρυθμους εταίρους, δεν εφαρμόζονται οι γενικές διατάξεις του Κ.Φ.Δ. περί ευθύνης διοικούντων, αλλά οι ειδικότερες διατάξεις του άρθρου 249 και επόμενων του Ν. 4072/2012, οι οποίες θεσπίζουν απεριόριστη και εις ολόκληρον ευθύνη για τα χρέη της εταιρείας προς το Δημόσιο. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 837 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης (χονδρικό εμπόριο ποτών) κατά τεσσάρων πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης, αφορώντας διορθωτικούς προσδιορισμούς ΦΠΑ και επιβολή προστίμων για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η επιχείρηση αμφισβητούσε την μη αναγνώριση ενδοκοινοτικών παραδόσεων (προς Βουλγαρία) λόγω έλλειψης αποδεικτικών φυσικής μεταφοράς. Η ΔΕΔ επικυρώνει τις καταλογιστικές πράξεις, κρίνοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ουσία και νόμω αβάσιμους. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ελλιπής τεκμηρίωση των CMR, έλλειψη στοιχείων για τα έξοδα μεταφοράς (διόδια, τέλη) και πληρωμές συχνά με μετρητά, με αποτέλεσμα τα αγαθά να θεωρούνται ότι διατέθηκαν στο εσωτερικό της χώρας, υπαγόμενα σε ΦΠΑ.

Η απόφαση 375/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από ομόρρυθμο εταίρο (και διαχειρίστρια) εταιρείας. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξεων επιβολής προστίμου, ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος, ζητώντας την επανεξέταση ως προς την αλληλέγγυα ευθύνη της προσφεύγουσας για τις οφειλές της εταιρείας. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, διότι η ευθύνη της προσφεύγουσας, λόγω της ιδιότητάς της ως ομορρύθμου εταίρου, καθορίζεται από τις ειδικές διατάξεις των άρθρων 249 κ.ε. του ν. 4072/2012, οι οποίες προβλέπουν απεριόριστη και εις ολόκληρον ευθύνη για τα χρέη της εταιρείας (συμπεριλαμβανομένου του Δημοσίου). Συνεπώς, δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι γενικές διατάξεις του άρθρου 49 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας που επικαλέστηκε η προσφεύγουσα.

Η απόφαση απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων του προϊσταμένου της ΔΟΥ Ξάνθης που αφορούν εκκαθαριστικά σημειώματα φόρου εισοδήματος και πράξεις επιβολής προστίμου για τα οικονομικά έτη 2012, 2013, 2014 και το φορολογικό έτος 2014. Η προσφυγή κρίθηκε απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης όσον αφορά το εκκαθαριστικό του 2012 και τους προσδιορισμούς φόρου του 2014, καθώς υποβλήθηκε μετά την πάροδο της εξήντα (60) ημερών προθεσμίας για κατοίκους εξωτερικού. Το εκκαθαριστικό του 2013 απορρίφθηκε επειδή βασίστηκε στην αρχική δήλωση που υπέβαλε ο ίδιος ο προσφεύγων χωρίς επιφύλαξη. Τέλος, τα πρόστιμα ύψους 100€ έκαστο για την εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων του 2014 κρίθηκαν ορθά, καθώς το ποσό φόρου που προέκυπτε προς καταβολή υπερέβαινε το όριο των 100€.

Η απόφαση 1217 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από τον φορολογούμενο στις 05/03/2025. Ο προσφεύγων ζητούσε την έκδοση πιστωτικού σημειώματος για ποσό 1.626,09€, ισχυριζόμενος ότι κατέβαλε επιπλέον φόρο λόγω παραδρομής στην καταχώριση ακινήτου (Ε9) τα έτη 2020–2024. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη διότι οι προσβαλλόμενες πράξεις (υπ’ αριθ. ..........5 έως ..........8/09.02.2025) δεν συνιστούν διοικητικές πράξεις αλλά αριθμούς καταχώρισης δηλώσεων Ε9. Ακόμη και αν εννοούνταν οι πράξεις προσδιορισμού ΕΝΦ.Ι.Α., αυτές δεν προσδιορίστηκαν επαρκώς (έλλειψη αριθμού, ημερομηνίας έκδοσης και εκδούσας αρχής). Επιπλέον, η ΔΕΔ σημειώνει ότι οποιαδήποτε πλημμέλεια είχε θεραπευτεί με νεότερες πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. της 05/03/2025.

Η απόφαση 928/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα, με κύρια δραστηριότητα το χονδρικό εμπόριο παλαιών σιδήρων και μετάλλων, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις, συνολικού ύψους άνω των 267.000€, είχαν εκδοθεί από την Δ.Ο.Υ. Λάρισας λόγω διαπίστωσης λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης, καθώς, ενώ οι πράξεις κοινοποιήθηκαν στις 18/12/2024 και η προθεσμία 30 ημερών έληγε στις 17/01/2025, η προσφυγή κατατέθηκε στις 20/01/2025.