Η Απόφαση 106/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η ΔΕΔ αποδέχθηκε εν μέρει τον 1ο λόγο, αναγνωρίζοντας ορισμένα τιμολόγια συνολικής καθαρής αξίας 4.253,00 ευρώ ως εκπιπτόμενες δαπάνες, ενώ απέρριψε άλλα λόγω ανεπαρκούς προσδιορισμού των παρασχεθεισών υπηρεσιών ή έκδοσής τους εκτός της εποχικής λειτουργίας της επιχείρησης. Ο 2ος λόγος, σχετικά με τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις υπηρεσιών ύψους 140.931,26 ευρώ, έγινε δεκτός, καθώς ο αναλογών ΦΠΑ εξουδετερώνεται ως λογιστική τακτοποίηση. Αντιθέτως, ο 3ος λόγος περί μη εξόφλησης μισθωμάτων του 2020 απορρίφθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών. Η απόφαση οδήγησε στην τροποποίηση των πράξεων φόρου εισοδήματος 2019 και ΦΠΑ 2019, και στην επικύρωση των πράξεων για το 2020.

Η απόφαση 86 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) Θεσσαλονίκης απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2019, συνολικού ύψους 21.038,48€. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την πράξη επικαλούμενη αοριστία της έκθεσης ελέγχου και ανωτέρα βία λόγω πλημμύρας για τη μη προσκόμιση παραστατικών. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη μη αναγνώριση δικαιώματος έκπτωσης ΦΠΑ εισροών ύψους 14.025,65€, κυρίως λόγω μη προσκόμισης νομίμων φορολογικών στοιχείων για δαπάνες καυσίμων (42.557,49€ καθ. αξία). Επίσης, δεν αναγνωρίστηκε έκπτωση για ενδοκοινοτικές αποκτήσεις (13.348,23€ καθ. αξία) λόγω έλλειψης εγγράφων μεταφοράς. Η ΔΕΔ έκρινε επαρκώς αιτιολογημένη την πράξη και απέρριψε τους ισχυρισμούς περί ανωτέρας βίας και παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, καθώς η προσφεύγουσα δεν έφερε το βάρος της απόδειξης των ισχυρισμών της.

Η Απόφαση 650/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης επιχείρησης και την ακύρωση δύο Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδων 2023 και 2024) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει συνολικό ποσό €37.544,95 (φόρο και πρόστιμα), κρίνοντας ότι τιμολόγια παροχής υπηρεσιών προς Ολλανδική επιχείρηση, μέλος του ίδιου ομίλου, δεν ήταν απαλλασσόμενες ενδοκοινοτικές πράξεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα τελικά προσκόμισε την επίσημα μεταφρασμένη σύμβαση, αποδεικτικά VIES και τραπεζικές κινήσεις, τα οποία τεκμηριώνουν ότι οι υπηρεσίες εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 2859/2000. Συνεπώς, ο τόπος φορολόγησης δεν ήταν το εσωτερικό της χώρας, οπότε οι πράξεις ακυρώθηκαν.

Η απόφαση 435 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων των φορολογικών ετών 2019, 2020 και 2021. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση αποκρυβείσας ύλης (αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας) μέσω της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας. Η ΔΕΔ δέχθηκε εν μέρει τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας μόνο για το φορολογικό έτος 2019, αναγνωρίζοντας λάθη στον υπολογισμό των προσωπικών δαπανών, μειώνοντας έτσι τη μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη από 53.605,17€ σε 39.209,86€ και το συνολικό φόρο για το 2019 από 30.219,25€ σε 20.739,91€. Οι πράξεις για τα έτη 2020 και 2021 επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 399/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων των φορολογικών ετών 2018, 2019 και 2020, οι οποίες βασίστηκαν σε διαπίστωση προσαύξησης περιουσίας από τραπεζικές πιστώσεις. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι λογαριασμοί της χρησιμοποιούνταν για την είσπραξη εσόδων και πληρωμή εξόδων των εταιρειών της. Η ΔΕΔ, μετά από επανεξέταση, δέχθηκε εν μέρει τον ισχυρισμό της για ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών, μειώνοντας τις καταλογιζόμενες οφειλές για το φορολογικό έτος 2018. Ωστόσο, απέρριψε τους λοιπούς ισχυρισμούς της για τα έτη 2019 και 2020, επικυρώνοντας τις αρχικές πράξεις για αυτά τα έτη, ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων και βάσει της αρχής της μη χειροτέρευσης της θέσης του προσφεύγοντος (non-deterioration principle).

Η απόφαση 1112 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής της προσφεύγουσας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2020 και 2021, που εκδόθηκαν από τη ΔΟΥ Ιωαννίνων. Οι αρχικές πράξεις βασίστηκαν σε διαπιστώσεις έκδοσης και λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων, μη εξόφλησης δαπανών άνω των 500€ με τραπεζικό μέσο και μη απόδειξης μεταφοράς για ενδοκοινοτικές παραδόσεις. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας νέα στοιχεία κατόπιν αναπομπής, αναγνώρισε την έκπτωση δαπάνης καθαρής αξίας 4.140,00€ και αντίστοιχου ΦΠΑ 924,26€ για το 2020, τροποποιώντας τις πράξεις. Ωστόσο, απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς σχετικά με την εικονικότητα των τιμολογίων και την έλλειψη τεκμηρίωσης των ενδοκοινοτικών παραδόσεων.

Η απόφαση της ΔΕΔ αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα, ιατρός, αμφισβήτησε την καταλόγιση μη εκπιπτόμενων δαπανών και μη αιτιολογημένων πιστώσεων τραπεζικών λογαριασμών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί ανάλωσης κεφαλαίου προηγουμένων ετών λόγω μη συνεχόμενης κάλυψης ετών. Ωστόσο, έκανε δεκτό μεγάλο μέρος των πιστώσεων, καθώς αποδείχθηκε ότι προέρχονταν από μεταφορές μεταξύ κοινών ή προσωπικών λογαριασμών με τον αδερφό της, είσπραξη από το Διαβαλκανικό Κέντρο, επιστροφή ασφαλιστικού συμβολαίου, και εκφορτίσεις prepaid καρτών. Συνολικά, έγιναν αποδεκτές πιστώσεις ύψους €26.885,70 (2018) και €29.316,53 (2019), οδηγώντας σε τροποποίηση (μείωση) του αρχικού καταλογισθέντος φόρου και των προστίμων.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου, φορολογικών ετών 2019 και 2020, που εκδόθηκαν από το ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π.. Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας) βρίσκοντας αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών ακυρώνει τις πράξεις και αναπέμπει την υπόθεση στη φορολογική αρχή, κρίνοντας ως βάσιμο τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι η έκθεση ελέγχου στερείται σαφούς και επαρκούς αιτιολογίας (άρθρο 76 του ν. 5104/2024). Συγκεκριμένα, η απόρριψη της σύμβασης δανείου 300.000€ σε μετρητά από τον πεθερό του προσφεύγοντος βασίστηκε σε πλημμελή υπολογισμό του διαθέσιμου κεφαλαίου του δανειστή, καθώς ο έλεγχος έλαβε υπόψη κινήσεις των ελεγχόμενων ετών αντί του προγενέστερου έτους (31/12/2017).

Η απόφαση 736/02.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου (ατομική επιχείρηση) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων των ετών 2019 και 2020 της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Οι πράξεις αφορούσαν τη μη αναγνώριση δαπανών, συνολικής καθαρής αξίας 131.430,50€ για το 2019 και 35.000,00€ για το 2020, λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος (έλλειψη αιτιολογίας, βάρος απόδειξης, καλή πίστη, παραβίαση τεκμηρίου αθωότητας και αναλογικότητας), καθώς κρίθηκαν βάσιμες οι διαπιστώσεις του ελέγχου ότι οι εκδότες των στοιχείων ήταν επαγγελματικά ανύπαρκτοι ή δεν διέθεταν την υποδομή για τις επίμαχες συναλλαγές. Επικυρώθηκε συνολική οφειλή 84.066,89€ για το 2019 και 9.291,77€ για το 2020.

Η Απόφαση 79 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε διαπιστώσει αδήλωτα ποσά από τραπεζικές κινήσεις, τα οποία φορολογήθηκαν ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα (106.514,96 €) και ως προσαύξηση περιουσίας (102.200,04 €) μέσω καταθέσεων μετρητών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη αιτιολογίας για τη χρήση έμμεσων τεχνικών και ότι τα ποσά προέρχονταν από επανακαταθέσεις ή διαθέσιμα κεφάλαια προηγούμενων ετών. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές αλλά έλεγχος προσαύξησης περιουσίας, ενώ οι ισχυρισμοί περί επανακαταθέσεων δεν τεκμηριώθηκαν. Επικυρώθηκε συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2018 ύψους 82.901,13 €.