Η Απόφαση 1107 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες επιβλήθηκαν από τη ΔΟΥ Έδεσσας λόγω μη αιτιολογημένων τραπεζικών πιστώσεων (προσαύξηση περιουσίας). Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε επανακαταθέσεις ποσών, ανάλωση διαθεσίμου εισοδήματος προηγουμένων ετών και διευκόλυνση φιλικών προσώπων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς ανάλωσης κεφαλαίου και διευκολύνσεων. Ωστόσο, αποδέχθηκε ορισμένους ισχυρισμούς περί δικαιολογημένων πιστώσεων (επιστροφή φόρου, εξόφληση επιταγών και μία επανακατάθεση λάθους). Κατόπιν της απόφασης, το συνολικό ποσό προσαύξησης περιουσίας μειώθηκε από 90.966,59€ σε 86.966,59€ για το 2018 και από 40.022,01€ σε 37.212,34€ για το 2019, οδηγώντας σε τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η απόφαση 114/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φυσικού προσώπου με κύρια δραστηριότητα κομμωτηρίου, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 (Δ.Ο.Υ. Δράμας). Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας προσαύξηση περιουσίας λόγω μη αιτιολογημένων πιστώσεων (37.450€ το 2018 και 37.710€ το 2019) και μη κάλυψη δαπανών, συμπεριλαμβανομένων δαπανών ανέγερσης κατοικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί επαρκούς οικογενειακού κεφαλαίου παρελθόντων ετών, αλλά έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό περί εσφαλμένου καταλογισμού του συνόλου των πιστώσεων σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Κατόπιν μερικής αποδοχής, οι μη αιτιολογημένες πιστώσεις που καταλογίζονται στην προσφεύγουσα διαμορφώνονται σε 23.675,00€ (2018) και 26.310,00€ (2019), οδηγώντας σε μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 181/03.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019 (συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 177.966,94€). Τα κύρια σημεία των προσβαλλόμενων πράξεων ήταν η λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, η μη αναγνώριση ενδοκοινοτικών παραδόσεων (πωλήσεις στην Κύπρο χωρίς ΦΠΑ) και η καταλογογράφηση μη αιτιολογημένων πιστώσεων τραπεζικών λογαριασμών ως αποκρυβέντα έσοδα, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, επικυρώνοντας την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου και την ορθότητα των καταλογισμών.

Η απόφαση (αρ. 412/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων (Α.58 και Α.57.παρ.5 του Κ.Φ.Δ.) των ετών 2020 και 2021 που εκδόθηκαν από το Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντική διαφορά στα καθαρά κέρδη του προσφεύγοντος, λογίζοντας μεγάλα ποσά τραπεζικών πιστώσεων ως προσαύξηση περιουσίας. Συνολικά καταλογίστηκαν €237.421,22 για το 2020 και €156.477,18 για το 2021. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί κάλυψης των ποσών μέσω ανάλωσης κεφαλαίου, καθώς ο έλεγχος διαπίστωσε αρνητικό διαθέσιμο υπόλοιπο. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί επιμερισμού των πιστώσεων στους συνδικαιούχους, κρίνοντας ότι δεν είχαν τη δυνατότητα κατάθεσης των επίμαχων ποσών.

Η απόφαση 426 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 3.11.2024 από ανώνυμη επιχείρηση κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 του 3ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει συνολικό ποσό €126.994,98, αποτελούμενο από φόρο εισοδήματος €84.663,32 και πρόστιμο €42.331,66, καθώς προσδιόρισε φορολογητέο εισόδημα €316.154,73 έναντι του δηλωθέντος €24.212,25. Η προσφεύγουσα βάσισε τους ισχυρισμούς της σε θέματα όπως η χρήση εταιρικών λογαριασμών για ηλεκτρονικό τζόγο εν αγνοία εταίρου και η καταβολή χρεών του πατέρα ενός εταίρου, καθώς και στον εσφαλμένο καταλογισμό μη εκπιπτόμενων δαπανών ύψους €73.103,71. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι ισχυρισμοί ήταν αόριστοι και ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα νεότερο στοιχείο που να τεκμηριώνει την πλημμέλεια της φορολογικής πράξης.

Η απόφαση 762 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022. Ο έλεγχος του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης είχε καταλογίσει διαφορά φόρου και πρόστιμο ύψους 42.509,39€, καθώς απέρριψε την ανάλωση κεφαλαίου 108.630,29€ που επικαλέστηκε ο προσφεύγων για την κάλυψη τεκμηρίου αγοράς ακινήτου. Η φορολογική αρχή, μη αποδεχόμενη τον πίνακα ανάλωσης, προσδιόρισε το φορολογητέο εισόδημα με βάση τον εναλλακτικό τρόπο ελάχιστης φορολογίας (τεκμήρια) στο ύψος των 85.676,46€. Η ΔΕΔ, αφού συνέταξε δικούς της πίνακες ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2021), διαπίστωσε ότι υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο κεφαλαίου ύψους 110.547,23€. Ως εκ τούτου, έκρινε ότι ο προσφεύγων ορθά χρησιμοποίησε το ποσό των 108.630,29€, αποδεχόμενη τον ισχυρισμό του και ακυρώνοντας τη φορολογική επιβάρυνση που προέκυψε από τα τεκμήρια. Το τελικό φορολογητέο εισόδημα παρέμεινε το δηλωθέν (2.859,22€).

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους, συγκεκριμένα την τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς κρίθηκε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής (μη αξιόπιστο λογιστικό σύστημα, μη έκδοση φορολογικών στοιχείων και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων). Η ΔΕΔ επικυρώνει τον προσδιορισμό αποκρυβείσας ύλης ύψους 426.313,50 € και μη εκπιπτόμενων δαπανών συνολικού ύψους 95.911,64 €, οι οποίες αφορούσαν δαπάνες μη καταχωρημένες στα βιβλία, καθώς και δαπάνες άνω των 500 € και δαπάνες μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ως εκ τούτου, επικυρώνονται οι καταλογιζόμενες συνολικές διαφορές φόρου και προστίμων.

Η απόφαση 1106/13-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμων κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος των φορολογικών ετών 2018 και 2019, οι οποίες βασίστηκαν σε διαπίστωση προσαύξησης περιουσίας από ανεξήγητες πιστώσεις τραπεζικών λογαριασμών. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν ακύρωση ή τροποποίηση, ισχυριζόμενοι ότι τα ποσά προέρχονται από επανακαταθέσεις, διευκολύνσεις φιλικών προσώπων ή ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών. Η ΔΕΔ έκανε δεκτούς ορισμένους ισχυρισμούς για αιτιολογημένες πιστώσεις (π.χ. επιστροφή φόρου, συγκεκριμένες επιταγές και μια επανακατάθεση λόγω λάθους), με αποτέλεσμα τη μείωση του ποσού της προσαύξησης περιουσίας. Συγκεκριμένα, το ποσό για το 2018 αναθεωρήθηκε σε €85.979,54 και για το 2019 αναθεωρήθηκε σε €37.212,34, οδηγώντας σε τροποποίηση και μείωση του συνολικού οφειλόμενου φόρου.

Η απόφαση 800/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος βασίστηκε στις έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών), καθώς το δηλωθέν εισόδημα του προσφεύγοντα (που ασκεί λιανικό εμπόριο) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Διαπιστώθηκε μη έκπτωση δαπανών, κυρίως λόγω μη διατραπεζικής εξόφλησης μισθοδοσίας και αγορών άνω των 500€. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα για διπλή καταχώριση ορισμένων μη εκπιπτόμενων δαπανών στα λογιστικά ευρήματα, μειώνοντας τις τελικές λογιστικές διαφορές (π.χ., για το 2018 από 51.632,40€ σε 49.307,92€) και τροποποιώντας τις πράξεις φόρου εισοδήματος, ενώ επικυρώθηκαν οι πράξεις ΦΠΑ.

Η Απόφαση 1057/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), που εκδόθηκε στις 05/06/2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμων κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2020 της Δ.Ο.Υ. ΒΟΛΟΥ. Η πράξη επέβαλε συνολικό φόρο και πρόστιμα 24.810,33€, καταλογίζοντας αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας 46.320,38€ στην αποβιώσασα, καθώς το ποσό αυτό δεν δικαιολογήθηκε μέσω ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, σε σχέση με τα 250.000,00€ που κατέλιπε. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς των προσφευγόντων αβάσιμους, καθώς δεν τεκμηρίωσαν επαρκώς τη νομιμότητα της πηγής του ποσού, ούτε την οικονομική δυνατότητα διατήρησης του ποσού εκτός τραπεζικού συστήματος.