Η απόφαση 439/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος των φορολογικών ετών 2018, 2019 και 2020 που εξέδωσε το Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος βασίστηκε σε πληροφορίες σχετικά με τραπεζικές κινήσεις από την Αρχή Καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες. Διαπιστώθηκαν μη εκδοθέντα φορολογικά στοιχεία (ενδοκοινοτικές παραδόσεις), μη αναγνωριζόμενες ενδοκοινοτικές αποκτήσεις λόγω έλλειψης τιμολογίων, και προσαύξηση περιουσίας λόγω ανεξήγητων καταθέσεων. Η ΔΕΔ απέρριψε την επίκληση ανωτέρας βίας (θάνατος λογιστή) για τη μη προσκόμιση εγγράφων, καθώς και ισχυρισμούς περί ελλιπούς αιτιολογίας ή παραβίασης της ακρόασης. Έγινε δεκτή μόνο η ένσταση σχετικά με τη μη έκπτωση δαπάνης ενοικίου ύψους 1.100€ για το 2019, καθώς η νομοθετική απαγόρευση πληρωμής με μετρητά ίσχυσε από το 2020. Ως αποτέλεσμα, επικυρώθηκαν οι πράξεις των ετών 2018 και 2020, ενώ η πράξη του 2019 τροποποιήθηκε, οδηγώντας σε μείωση του συνολικού καταλογιζόμενου ποσού για το έτος αυτό.

Η Απόφαση 106/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η ΔΕΔ αποδέχθηκε εν μέρει τον 1ο λόγο, αναγνωρίζοντας ορισμένα τιμολόγια συνολικής καθαρής αξίας 4.253,00 ευρώ ως εκπιπτόμενες δαπάνες, ενώ απέρριψε άλλα λόγω ανεπαρκούς προσδιορισμού των παρασχεθεισών υπηρεσιών ή έκδοσής τους εκτός της εποχικής λειτουργίας της επιχείρησης. Ο 2ος λόγος, σχετικά με τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις υπηρεσιών ύψους 140.931,26 ευρώ, έγινε δεκτός, καθώς ο αναλογών ΦΠΑ εξουδετερώνεται ως λογιστική τακτοποίηση. Αντιθέτως, ο 3ος λόγος περί μη εξόφλησης μισθωμάτων του 2020 απορρίφθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών. Η απόφαση οδήγησε στην τροποποίηση των πράξεων φόρου εισοδήματος 2019 και ΦΠΑ 2019, και στην επικύρωση των πράξεων για το 2020.

Τροποποίηση της αριθμ. Δ.759/440/29.05.2003 (ΦΕΚ 729/ Β΄) Α.Υ.Ο. «Διαδικασία καταβολής Φ.Π.Α. στις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις καινούργιων θαλάσσιων μεταφορικών μέσων».

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2018, 2019), ΦΠΑ (2019) και προστίμου (2024) της Δ.Ο.Υ. Κερκύρας. Η ΔΕΔ επικυρώνει πλήρως τις πράξεις του 2019 και το πρόστιμο του 2024 (€250) και τροποποιεί την πράξη του φορολογικού έτους 2018. Η τροποποίηση έλαβε χώρα διότι αναγνωρίστηκε προς έκπτωση μέρος των δαπανών ύψους 23.335,75€, οι οποίες είχαν αρχικά απορριφθεί ως μη εκπιπτόμενες λόγω κατάτμησης και μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο. Εν τέλει, η συνολική λογιστική διαφορά για το 2018 διαμορφώνεται σε 166.719,87€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής αλλοδαπής εταιρείας, μη εγκατεστημένης στην Ελλάδα, η οποία είναι εγγεγραμμένη για σκοπούς ΦΠΑ μέσω φορολογικού αντιπροσώπου. Η εταιρεία ζητούσε την ακύρωση της τεκμαιρόμενης αρνητικής απάντησης του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής και την επιστροφή φόρου πολυτελείας ύψους 6.086,95€ ως αχρεωστήτως καταβληθέντος, ο οποίος αντιστοιχούσε σε ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών που δεν πωλήθηκαν στην Ελλάδα αλλά μεταφέρθηκαν/επιστράφηκαν στο εξωτερικό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τη φορολογική αρχή. Η απόρριψη βασίστηκε στο άρθρο 17 του ν. 3833/2010, καθώς κρίθηκε ότι ο φόρος οφείλεται κατά τον χρόνο της ενδοκοινοτικής απόκτησης, ενώ «δεν παρέχεται εκ του νόμου δυνατότητα επιστροφής του φόρου πολυτελείας, που αποδόθηκε κατά τη στιγμή της ενδοκοινοτικής αποκτήσεως αυτών».

Η απόφαση 67/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, ύψους €388.504,08. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε μη νομιμότητα λόγω παρέλευσης προθεσμίας έκδοσης της πράξης, εσφαλμένο προσδιορισμό της αξίας μη εισηγμένων μετοχών (μη λήψη υπόψη των κερδών του 2017 για τον υπολογισμό των ιδίων κεφαλαίων), και μη αναγνώριση χρέους ύψους €1.979.649,83 προς την εταιρεία του θανόντος ως στοιχείο του παθητικού της κληρονομιάς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προθεσμία έκδοσης της πράξης είναι ενδεικτική, ότι ο έλεγχος ορθώς προσδιόρισε την αγοραία αξία των μετοχών λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά ίδια κεφάλαια, και ότι το επικαλούμενο χρέος δεν αποδείχθηκε βέβαιο και εκκαθαρισμένο. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την καταλογιστική πράξη.

Η απόφαση (αρ. 593/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης, για φόρο εισοδήματος (2023) και επιβολή προστίμου (2024). Η προσφεύγουσα ζητούσε ακύρωση καθώς ο έλεγχος είχε γίνει ερήμην της. Η ΔΕΔ έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής ως προς τον φόρο εισοδήματος. Λόγω προσκόμισης νέων στοιχείων στην ΔΕΔ, τα οποία έλαβε υπόψη της η Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης, ο συνολικός καταλογισμός φόρων και προστίμων για το 2023 τροποποιήθηκε από €84.442,98 σε €8.016,86 (για καταβολή) και αναγνωρίστηκε πιστωτικό ποσό προς επιστροφή €2.684,99. Ωστόσο, η πράξη επιβολής προστίμου ύψους €500 για μη ανταπόκριση σε αίτημα παροχής στοιχείων (φορολογικό έτος 2024) επικυρώθηκε, καθώς η κοινοποίηση της πρόσκλησης κρίθηκε νόμιμη.

Η απόφαση 122/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή επιχείρησης και ακυρώνει τρεις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για τις περιόδους 2021-2023. Ο καταλογισμός (συνολικού ύψους περίπου 180.000€) βασίστηκε σε διαπιστώσεις του ελέγχου περί ανυπαρξίας αποθηκευτικού χώρου και μη προσκόμισης βιβλίου απογραφών, με αποτέλεσμα ο έλεγχος να θεωρήσει ότι τα δηλωθέντα αποθέματα λήξης διατέθηκαν σε φορολογητέα δραστηριότητα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος κατέληξε σε αναιτιολόγητα συμπεράσματα, καθώς δεν διενήργησε τις απαραίτητες ελεγκτικές επαληθεύσεις, απέρριψε τεκμηρίωση για αποθέματα σε τρίτη εταιρεία και παρέλειψε να ζητήσει διοικητική συνδρομή για τις ενδοκοινοτικές παραδόσεις. Ο ισχυρισμός της εταιρείας περί αβάσιμου του ελέγχου έγινε δεκτός, λόγω της παντελούς αοριστίας και της ανεπαρκούς αιτιολογίας της έκθεσης ελέγχου.

Η απόφαση 243/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή αλλοδαπής εταιρείας κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/προστίμου, συνολικού ύψους €10.764,02, για τη φορολογική περίοδο 30/06/2021-31/12/2021. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή και τροποποίησε την πράξη. Όσον αφορά τις φορολογητέες εισροές, η ΔΕΔ αναγνώρισε το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ ύψους €23.971,60, κρίνοντας ότι, παρά τις τυπικές παραλείψεις (όπως οι εκπρόθεσμες ενάρξεις εργασιών των προμηθευτριών) οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την έκπτωση πληρούνταν. Όσον αφορά τις φορολογητέες εκροές, η ΔΕΔ έκρινε ότι η υπό εξέταση συναλλαγή (αξίας €51.196,86) αποτελούσε εσωτερική ενδοκοινοτική μεταφορά ιδίων αγαθών προς το δανέζικο ΑΦΜ της εταιρείας, η οποία απαλλάσσεται από ΦΠΑ. Καταργήθηκε ο καταλογιζόμενος φόρος και αναγνωρίστηκε συνολικό πιστωτικό υπόλοιπο προς επιστροφή ύψους €23.451,18.

Η απόφαση 500/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (ατομική επιχείρηση ταξί) κατά της πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Ζ’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για το φορολογικό έτος 2020, ύψους 132.824,90€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων εσόδων, με διαπιστωθείσα αποκρυβείσα καθαρή αξία 441.901,26€. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά επιβλήθηκε η κύρωση καθ’ υποτροπή (200% επί του ΦΠΑ), καθώς ο χρόνος διάπραξης των παραβάσεων (2020) ήταν μεταγενέστερος της κοινοποίησης δύο προηγούμενων όμοιων πράξεων επιβολής προστίμου (2019) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Απορρίφθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί περί ασαφούς αιτιολογίας και εσφαλμένης εφαρμογής του άρθρου 58Α παρ. 1 του Ν.4987/2022.