Η απόφαση 326/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει τροποποιητική δήλωση για μερίσματα αλλοδαπής (ΗΠΑ), αιτούμενος πίστωση φόρου αλλοδαπής. Η Δ.Ο.Υ. αρχικά απέρριψε την πίστωση φόρου (€4.239,64) επικαλούμενη την έλλειψη της επισημείωσης της Χάγης (Apostille) στα δικαιολογητικά. Ο προσφεύγων προσκόμισε το απαιτούμενο έντυπο 1042-S με την επισημείωση και επίσημη μετάφραση με την προσφυγή. Η ΔΕΔ κρίνει τον ισχυρισμό βάσιμο, διαπιστώνοντας παρακρατηθέντα φόρο ύψους €4.095,68 (βάσει μέσης ετήσιας ισοτιμίας) και διατάσσει τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης, ώστε να γίνει η πίστωση του φόρου αλλοδαπής σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 4172/2013.

Η απόφαση (774/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς. Η προσφεύγουσα είχε δηλώσει παρακρατηθέντα φόρο €420,00 στον κωδικό 611 (φόροι χωρίς ηλεκτρονική πληροφόρηση), αλλά η Δ.Ο.Υ. τον μηδένισε επειδή η προσκομισθείσα βεβαίωση αμοιβών δεν πληρούσε τα απαιτούμενα κριτήρια. Κατόπιν εξέτασης των δηλώσεων παρακρατούμενων φόρων και του υποσυστήματος taxis, διαπιστώθηκε ότι πράγματι παρακρατήθηκε και αποδόθηκε φόρος ύψους €480,00 επί των αμοιβών της προσφεύγουσας από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ δικαίωσε την προσφεύγουσα, καλώντας τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς να προβεί σε εκ νέου εκκαθάριση της δήλωσης, λαμβάνοντας υπόψη το ποσό των €480,00.

Η απόφαση 784/08-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής τακτικού καθηγητή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 4.265,76€. Ο προσφεύγων είχε διατυπώσει επιφύλαξη σχετικά με εισόδημα 9.119,33€, το οποίο έλαβε από πανεπιστημιακό φορέα για τη χορήγηση επιστημονικού και πνευματικού έργου (συγγράμματος). Υποστήριξε ότι το εισόδημα αυτό συνιστά δικαιώματα (royalties), με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης με την παρακρατηθέντα φόρο 20%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, εφόσον ο προσφεύγων ενήργησε ως αυτοεκδότης, εκδίδοντας και διαθέτοντας ο ίδιος τα βιβλία του (χωρίς να παραχωρήσει την εκμετάλλευση σε εκδοτικό οίκο), το εισόδημα χαρακτηρίζεται ως επιχειρηματική δραστηριότητα (άρθρο 21 ΚΦΕ) και ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται ως αβάσιμη.

Η απόφαση 1029/30-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. αρνήθηκε την παραλαβή και εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, ύψους 350.206,54€, που αφορούσε χρηματικό ποσό σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account), με το σκεπτικό ότι οι καταθέσεις αυτές απαλλάσσονται από τον φόρο κληρονομίας και επομένως δεν αποτελούν αντικείμενο φόρου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή, βασιζόμενη στο σκεπτικό ότι η απαλλαγή από τον φόρο δεν συνεπάγεται απαλλαγή του φορολογουμένου από την υποχρέωση υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς, οδηγώντας στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και την υποχρέωση εκκαθάρισης της δήλωσης.

Η απόφαση 1185/25.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας κατά πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Λάρισας. Οι πράξεις αφορούν διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εισοδήματος και επιβολή προστίμων για τα φορολογικά έτη 2023 και 2024. Για το 2023, καταλογίστηκε συνολικό ποσό 459.187,07€, καθώς η Φορολογική Διοίκηση απέρριψε δαπάνες άνω των 865.000€ για αγορές «εμπορευμάτων στοκ», κρίνοντας ότι τα τιμολόγια δεν περιέγραφαν επαρκώς τα αγαθά και δεν αποδεικνυόταν η εξόφληση με τραπεζικό μέσο. Απέρριψε επίσης παρακρατηθέντα φόρο 172.011,00€ ως μη νόμιμο, δεδομένου ότι η παρακράτηση μεταξύ νομικών προσώπων δεν προβλέπεται. Επιπλέον, επιβλήθηκε πρόστιμο Κ.Φ.Δ. 3.000,00€ για το 2024 λόγω μη ανταπόκρισης σε αιτήματα παροχής στοιχείων και μη τήρησης αξιόπιστου λογιστικού συστήματος. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε όλους τους ισχυρισμούς της εταιρείας ως αβάσιμους και επικύρωσε τις καταλογιστικές πράξεις.

Η απόφαση 1282/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00€ που επιβλήθηκε από την Δ.Ο.Υ. Καστοριάς. Το πρόστιμο αφορά την εκπρόθεσμη υποβολή αρχικής δήλωσης φόρου μισθωτών υπηρεσιών (ΦΜΥ) για την περίοδο 01/04/2023-30/04/2023. Ο προσφεύγων ζήτησε ακύρωση, ισχυριζόμενος ότι το επιβληθέν πρόστιμο των 250,00€ ήταν δυσανάλογο σε σχέση με τον παρακρατηθέντα φόρο ύψους 7,94€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ορθώς επιβλήθηκε το πρόστιμο, αλλά διόρθωσε το νομικό πλαίσιο εφαρμογής από το άρθρο 53 του ν. 5104/2024 στο άρθρο 54 του ν. 4987/2022, καθώς η παράβαση τελέστηκε υπό την ισχύ του τελευταίου νόμου.

Η απόφαση 1296/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογούμενης κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Λάρισας να παραλάβει τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 των ετών 2014 έως 2019. Η προσφεύγουσα ζητούσε επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α., καθώς είχε μεταβιβάσει το ακίνητο το 2009, γεγονός που συνιστά πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Το αίτημα της Δ.Ο.Υ. απορρίφθηκε λόγω παραγραφής. Η ΔΕΔ έκανε μερικά δεκτή την προσφυγή, κρίνοντας ότι, εφόσον η φορολογούμενη έλαβε γνώση των πράξεων προσδιορισμού φόρου τυχαία τον Ιανουάριο του 2025, το αίτημά της υπεβλήθη εντός της τριετίας από την κοινοποίηση (άρθρο 74 ΚΦΔ). Επομένως, ακυρώνεται η απόρριψη για τα έτη 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019, καθώς οι πράξεις αυτές εκδόθηκαν μετά την 01/12/2014, ημερομηνία εφαρμογής της ειδικής διαδικασίας ακύρωσης. Η πράξη του 2014, που εκδόθηκε πριν την 01/12/2014, εξαιρείται.

Η απόφαση 1002/28.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ακύρωση πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Ο προσφεύγων είχε προσδιοριστεί με προστιθέμενη διαφορά αντικειμενικών δαπανών ύψους 13.249,48€, καθώς η Δ.Ο.Υ. είχε συμπληρώσει οίκοθεν στον κωδικό 759 ποσό 50.000,00€ που αφορούσε χορήγηση δανείου, οδηγώντας σε χρεωστικό φόρο 19.417,71€. Ο προσφεύγων ζήτησε να γίνει δεκτή τροποποιητική δήλωση με ανάλωση κεφαλαίου. Η ΔΕΔ δέχθηκε την ενδικοφανή προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης (11/01/2025) έγινε μετά την παρέλευση της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής για το φορολογικό έτος 2018. Ως εκ τούτου, η πράξη ακυρώθηκε λόγω παραγραφής του δικαιώματος της φορολογικής αρχής.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά εκκαθαριστικού σημειώματος φόρου εισοδήματος οικονομικού έτους 2011, το οποίο εκδόθηκε μετά την απώλεια των ευεργετημάτων του ν. 4446/2016 (οικειοθελής αποκάλυψη). Ο προσφεύγων είχε υπαγάγει την οφειλή σε ρύθμιση 24 δόσεων, την οποία απώλεσε στις 30/04/2019. Μετά από δικαστική απόφαση (Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης) που ακύρωσε την ταμειακή βεβαίωση του πρόσθετου φόρου, η ΔΟΥ Καλαμαριάς προέβη σε επανεκκαθάριση (14/08/2024), καταλογίζοντας πρόσθετο φόρο 52.675,50€. Η ΔΕΔ δέχτηκε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα περί παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου, καθώς η πράξη καταλογισμού εκδόθηκε πέραν της τριετίας από την ημερομηνία απώλειας της ρύθμισης (30/05/2019). Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε το προσβαλλόμενο εκκαθαριστικό σημείωμα. Το αίτημα για έντοκη επιστροφή των καταβληθέντων ποσών απορρίφθηκε, καθώς η αξίωση για τόκους εκκινεί 90 ημέρες μετά την κοινοποίηση της απόφασης στην αρμόδια υπηρεσία.

Η απόφαση 234 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Παρακρατούμενου Φόρου Τόκων του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. για το φορολογικό έτος 2020. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει φόρο ύψους 32.978,80 € (με συνολικό καταβλητέο ποσό 49.468,20 € μαζί με πρόστιμο), καθώς η προσφεύγουσα διαπιστώθηκε ότι είτε δεν είχε παρακρατήσει φόρο επί τόκων προς συνδεδεμένες οντότητες είτε είχε εφαρμόσει μειωμένο συντελεστή 5% (αντί 15%) χωρίς να προσκομίσει το Πιστοποιητικό Φορολογικής Κατοικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τον καταλογισμό, καθώς η εταιρεία δεν προσκόμισε τα απαραίτητα έγγραφα (όπως το έντυπο του Παραρτήματος Β της ΠΟΛ 1036/2015) για την εφαρμογή των διατάξεων περί μη παρακράτησης φόρου μεταξύ συνδεδεμένων προσώπων (άρθρο 63 παρ. 2 ΚΦΕ).