Η απόφαση 575/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή ενός φερόμενου κληρονόμου του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης, ο οποίος βαρυνόταν με πράξεις προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων των ετών 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε εγκαίρως την κληρονομιά εντός τετραμήνου από τη στιγμή που έλαβε θετική γνώση (τέλη 2023) της επαγωγής της, καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προηγούμενες αποποιήσεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση ούτε την ανάμειξή του στην κληρονομιά. Συνεπώς, αποφασίζεται η τροποποίηση των πράξεων και η απομάκρυνση του ονόματος του προσφεύγοντος ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση (Αριθμός 656/12.3.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2019) που εκδόθηκε σε βάρος λυθείσας επιχείρησης, καταλογίζοντας φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού 91.181,52 €, λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα αναφερόταν στην πράξη ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της κληρονόμου του θανόντος (23.04.2020) διαχειριστή της εταιρείας. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (29.10.2024) εντός του τετραμήνου από τη θετική γνώση της επαγωγής (5.9.2024), καθώς αγνοούσε τις προηγούμενες αποποιήσεις των άλλων κληρονόμων. Κρίθηκε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας ως κληρονόμου. Ως εκ τούτου, η πράξη τροποποιείται ώστε να μην αναγραφεί η προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 682/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατόμου κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου 250,00 €, που του καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή λυθείσας επιχείρησης. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι βρισκόταν σε πλάνη ως προς τον χρόνο επαγωγής, δηλώνοντας αποποίηση εντός τετραμήνου από τη γνώση των γεγονότων. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του κληρονόμου της επαγωγής και του λόγου της, όπως απαιτείται από τον Αστικό Κώδικα και τη σχετική νομολογία. Ως εκ τούτου, η πράξη επιβολής προστίμου τροποποιείται, αφαιρώντας τον προσφεύγοντα από τους υπόχρεους.

Η απόφαση 663/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδου 2019) και Πράξης Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους €48.974,28, που καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για οφειλές λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά στις 29/10/2024 εμπροθέσμως, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω αποποίησης όλων των προηγούμενων τάξεων) μόλις στις 05/09/2024. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας βάσει της νομολογίας του Αρείου Πάγου και της εγκυκλίου Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και ότι η αποποίηση ήταν έγκυρη και εμπρόθεσμη. Συνεπώς, η απόφαση τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη ώστε να μη φέρεται η προσφεύγουσα ως κληρονόμος και αλληλέγγυα υπεύθυνη.

Η απόφαση 646/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου Άρθρου 85 του ΚΦΔ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (λόγω προηγούμενων αποποιήσεων συγγενών) στις 05-09-2024, και προέβη σε αποποίηση στις 29-10-2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχθηκε ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία. Συνεπώς, η προσφεύγουσα αφαιρείται από το σώμα των πράξεων και δεν θεωρείται αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για το πρόστιμο, αν και η κύρια πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 660/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ασκηθείσας από φερόμενο κληρονόμο του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας (θάνατος: 23/04/2020), κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα έτη 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είχε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (καθώς ανήκε στην τρίτη τάξη κληρονόμων λόγω διαδοχικών αποποιήσεων) παρά μόνο τον Σεπτέμβριο του 2023, οπότε και προέβη σε δήλωση αποποίησης τον ίδιο μήνα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του προσφεύγοντος για την επαγωγή της κληρονομιάς ούτε ανάμειξή του σε αυτήν. Κατά συνέπεια, οι προσβαλλόμενες πράξεις τροποποιούνται ώστε να διαγραφεί ο προσφεύγων ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του διαχειριστή.

Η απόφαση 633/2025 αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά Οριστικής Πράξης Επιβολής Προστίμου (άρθρου 54 ν.4987/2022) για το φορολογικό έτος 2024. Η προσφεύγουσα φερόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της κληρονόμου τρίτης τάξης του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας. Ο κύριος ισχυρισμός της ήταν η εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομιάς εντός τετραμήνου από τη στιγμή που έλαβε γνώση της επαγωγής, καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προγενέστερες αποποιήσεις. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη «θετική γνώση» του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής. Επειδή η Φορολογική Διοίκηση δεν απέδειξε τη θετική γνώση πριν την κοινοποίηση των πράξεων, η ΔΕΔ αποφάσισε τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ενός φερόμενου κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης, κατά πέντε οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είχε αποκτήσει την ιδιότητα του κληρονόμου λόγω της εμπρόθεσμης υποβολής δήλωσης αποποίησης, καθώς τελούσε σε άγνοια των διαδοχικών αποποιήσεων των προηγούμενων κληρονόμων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) υιοθέτησε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η τετράμηνη προθεσμία αποποίησης αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής. Καθώς ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση του προσφεύγοντος, η ΔΕΔ αποφασίζει την τροποποίηση όλων των προσβαλλόμενων πράξεων, αφαιρώντας τον προσφεύγοντα από το σώμα αυτών ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2018 συνολικού ποσού 108.712,41 €. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της (λόγω διαδοχικών αποποιήσεων προηγούμενων τάξεων) μόλις τον Σεπτέμβριο του 2024. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τη νομολογία του Αρείου Πάγου και την εγκύκλιο Ε.2059/2024, έκρινε ότι η φορολογική αρχή δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας περί της επαγωγής πριν την αποποίηση. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ αποδέχτηκε τον ισχυρισμό, διατάσσοντας την αφαίρεση της προσφεύγουσας από τις προσβαλλόμενες πράξεις ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, ενώ επικύρωσε την πράξη προσδιορισμού φόρου κατά τα λοιπά.

Η απόφαση 662 εκδόθηκε στις 13/03/2025 από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών. Αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α./Πράξης Επιβολής Προστίμου για την φορολογική περίοδο 1.1.2018-31.12.2018. Η προσφεύγουσα αναφέρεται ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, ως κληρονόμος του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά εμπρόθεσμα (29/10/2024), εντός 4μήνου από τη γνώση της επαγωγής (05/09/2024), καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προηγούμενες αποποιήσεις. Η απόφαση δέχεται μερικώς την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της από την προσφεύγουσα. Συνεπώς, αποφασίζεται μη αναγραφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου στην προσβαλλόμενη πράξη.