Η απόφαση (Αριθμός 656/12.3.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2019) που εκδόθηκε σε βάρος λυθείσας επιχείρησης, καταλογίζοντας φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού 91.181,52 €, λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα αναφερόταν στην πράξη ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της κληρονόμου του θανόντος (23.04.2020) διαχειριστή της εταιρείας. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (29.10.2024) εντός του τετραμήνου από τη θετική γνώση της επαγωγής (5.9.2024), καθώς αγνοούσε τις προηγούμενες αποποιήσεις των άλλων κληρονόμων. Κρίθηκε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας ως κληρονόμου. Ως εκ τούτου, η πράξη τροποποιείται ώστε να μην αναγραφεί η προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 662 εκδόθηκε στις 13/03/2025 από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών. Αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α./Πράξης Επιβολής Προστίμου για την φορολογική περίοδο 1.1.2018-31.12.2018. Η προσφεύγουσα αναφέρεται ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, ως κληρονόμος του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά εμπρόθεσμα (29/10/2024), εντός 4μήνου από τη γνώση της επαγωγής (05/09/2024), καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προηγούμενες αποποιήσεις. Η απόφαση δέχεται μερικώς την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της από την προσφεύγουσα. Συνεπώς, αποφασίζεται μη αναγραφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου στην προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση (αρ. 664/13.03.2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Επιβολής Προστίμου (φορ. έτους 2024), ύψους 250,00 €, που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα ως φερόμενη κληρονόμο του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά της στις 29/10/2024, εντός της 4μηνης προθεσμίας από τη «θετική γνώση» της επαγωγής (05/09/2024), καθώς ανήκε στην τρίτη τάξη κληρονόμων και αγνοούσε τον θάνατο και τις αποποιήσεις των προηγούμενων τάξεων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η φορολογική διοίκηση δεν απέδειξε τη «θετική γνώση» ούτε την ανάμειξη της προσφεύγουσας στην κληρονομιά, συνεπώς η αποποίηση κρίθηκε έγκυρη. Αποφασίστηκε η τροποποίηση της πράξης και η διαγραφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 574/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τη νομιμότητα των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων των φορολογικών ετών/περιόδων 2018, 2019 και 2024, ισχυριζόμενη εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομίας εντός τετραμήνου από τη θετική γνώση της επαγωγής. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας για την κληρονομιά και τον λόγο της επαγωγής, ούτε τυχόν ανάμειξή της, αποδεχόμενη τον ισχυρισμό περί έλλειψης έννομης σχέσης κληρονόμου, και τροποποιεί τις προσβαλλόμενες πράξεις ώστε να μην αναγράφεται η προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 659/12.3.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (φορολογικής περιόδου 01/01/2019-31/12/2019), που την καθιστούσε αλληλεγγύως υπεύθυνη για φορολογικό χρέος λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η επιχείρηση είχε λάβει πράξη καταλογισμού φόρου συνολικού ποσού 48.974,28 € επειδή ο έλεγχος δεν δέχτηκε τις δηλωθείσες εισροές της. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση της πράξης, καθώς ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομιάς λόγω διαδοχικών αποποιήσεων και ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά εμπρόθεσμα (29.10.2024), μόλις έλαβε γνώση του γεγονότος (5.9.2024). Η Δ.Ε.Δ. έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας για την επαγωγή της κληρονομίας και επομένως δεν πρέπει να αναγραφεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 633/2025 αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά Οριστικής Πράξης Επιβολής Προστίμου (άρθρου 54 ν.4987/2022) για το φορολογικό έτος 2024. Η προσφεύγουσα φερόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της κληρονόμου τρίτης τάξης του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας. Ο κύριος ισχυρισμός της ήταν η εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομιάς εντός τετραμήνου από τη στιγμή που έλαβε γνώση της επαγωγής, καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προγενέστερες αποποιήσεις. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη «θετική γνώση» του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής. Επειδή η Φορολογική Διοίκηση δεν απέδειξε τη θετική γνώση πριν την κοινοποίηση των πράξεων, η ΔΕΔ αποφάσισε τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.

Η απόφαση 646/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου Άρθρου 85 του ΚΦΔ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (λόγω προηγούμενων αποποιήσεων συγγενών) στις 05-09-2024, και προέβη σε αποποίηση στις 29-10-2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχθηκε ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία. Συνεπώς, η προσφεύγουσα αφαιρείται από το σώμα των πράξεων και δεν θεωρείται αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για το πρόστιμο, αν και η κύρια πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2018 συνολικού ποσού 108.712,41 €. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της (λόγω διαδοχικών αποποιήσεων προηγούμενων τάξεων) μόλις τον Σεπτέμβριο του 2024. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τη νομολογία του Αρείου Πάγου και την εγκύκλιο Ε.2059/2024, έκρινε ότι η φορολογική αρχή δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας περί της επαγωγής πριν την αποποίηση. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ αποδέχτηκε τον ισχυρισμό, διατάσσοντας την αφαίρεση της προσφεύγουσας από τις προσβαλλόμενες πράξεις ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, ενώ επικύρωσε την πράξη προσδιορισμού φόρου κατά τα λοιπά.

Η απόφαση 513/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φερόμενη κληρονόμο κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕφπ), Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης (ΕισφΑλληλ) και ΦΠΑ, καθώς και προστίμων, του 4ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για τις περιόδους 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά νομίμως και εμπροθέσμως, καθώς απέκτησε θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της (λόγω αποποίησης προηγούμενων συγγενών) μόνο με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου (04.04.2023). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας πριν την κοινοποίηση της εντολής. Ως εκ τούτου, ο πρώτος λόγος της προσφυγής έγινε δεκτός και διατάχθηκε η τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων ώστε να διαγραφεί η προσφεύγουσα από το σώμα τους ως κληρονόμος της αποβιωσάσης.

Η απόφαση 663/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδου 2019) και Πράξης Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους €48.974,28, που καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για οφειλές λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά στις 29/10/2024 εμπροθέσμως, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω αποποίησης όλων των προηγούμενων τάξεων) μόλις στις 05/09/2024. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας βάσει της νομολογίας του Αρείου Πάγου και της εγκυκλίου Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και ότι η αποποίηση ήταν έγκυρη και εμπρόθεσμη. Συνεπώς, η απόφαση τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη ώστε να μη φέρεται η προσφεύγουσα ως κληρονόμος και αλληλέγγυα υπεύθυνη.