Η απόφαση 569/07-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή νομικού προσώπου κατά πράξης επιβολής προστίμου 500,00 ευρώ από την Δ.Ο.Υ. Καρπενησίου, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής προσωρινής δήλωσης παρακρατούμενου Φ.Μ.Υ. (περιόδου 06/2024). Το προσφεύγον επικαλέστηκε λόγους ανωτέρας βίας, συγκεκριμένα ασθένεια της αρμόδιας υπαλλήλου, ζητώντας την ακύρωση του προστίμου. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η επιβολή διοικητικής κύρωσης δεν απαιτεί δόλο. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν στοιχειοθετείται ανωτέρα βία, καθώς είχε οριστεί αναπληρωτής υπάλληλος για τα καθήκοντα της ασθενούσας ταμία και διαχειρίστριας. Συνεπώς, η πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 395/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00 ευρώ, που επιβλήθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου. Το πρόστιμο αφορούσε την εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης παρακρατούμενου φόρου από μισθωτή εργασία για τη φορολογική περίοδο Φεβρουαρίου 2019, η οποία έπρεπε να υποβληθεί έως 30/04/2019. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε φόρτο εργασιών του λογιστηρίου και ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο και χωρίς δόλο. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, κρίνοντας ότι η επιβολή προστίμου, βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024, είναι δέσμια αρμοδιότητα της φορολογικής διοίκησης και δεν επηρεάζεται από την εξέταση της υπαιτιότητας ή του δόλου του φορολογουμένου.

Η απόφαση 1246/07.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ο προσφεύγων κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου (ύψους €250,00 έκαστη) από την Δ.Ο.Υ. Βόλου για το φορολογικό έτος 2021. Τα πρόστιμα αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων παρακρατούμενου φόρου από δικαιώματα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι παραβάσεις έγιναν λόγω της περιόδου του κορωνοϊού και ότι δεν υπήρχε δόλος φοροδιαφυγής, καθώς ο οφειλόμενος φόρος ήταν μικρός. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει προγενέστερα ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε εξεταστεί κατ' ουσία και είχε απορριφθεί ως αβάσιμη. Συνεπώς, η άσκηση δεύτερης προσφυγής κατά των ίδιων πράξεων κρίθηκε απαράδεκτη βάσει του ισχύοντος νομικού πλαισίου.

Η απόφαση 401/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 € από την Δ.Ο.Υ. Αλεξανδρούπολης, για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δικαιολογητικών που ζητήθηκαν για την αρχική δήλωση φορολογίας εισοδήματος, κατά παράβαση του άρθρου 14 και επισύροντας κυρώσεις του άρθρου 53 παρ. 1 του Ν. 5104/2024. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε παράλειψη του λογιστή της, εκ παραδρομής και φόρτου εργασίας, χωρίς πρόθεση δόλου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων δεν απαιτείται δόλος, αλλά αρκεί η διαπίστωση της παράβασης, και ότι η φορολογική αρχή εφάρμοσε δέσμια αρμοδιότητα, καθώς δεν επικαλέστηκαν λόγοι ανωτέρας βίας. Ως εκ τούτου, το πρόστιμο των 100,00 € παραμένει σε ισχύ.

Η απόφαση 238/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας που τηρεί διπλογραφικά βιβλία. Η εταιρεία προσέβαλε την Πράξη Επιβολής Προστίμου της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου, ύψους 500,00 €, που της επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου (άρθρο 53 ΚΦΔ). Συγκεκριμένα, η δήλωση για τον μήνα Ιούνιο 2022 υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 12-07-2023, ενώ η προθεσμία έληγε στις 31-08-2022. Ο φόρος που προέκυπτε προς καταβολή ήταν μόλις 12,00 €. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογα μεγάλο και ότι δεν υπήρχε δόλος. Η ΔΕΔ απέρριψε τον λόγο προσφυγής, κρίνοντας ότι η Φορολογική Διοίκηση ενεργεί κατά δέσμια αρμοδιότητα και ότι η υπαιτιότητα ή η πρόθεση του φορολογουμένου δεν επηρεάζει την επιβολή του νόμιμου προστίμου των 500,00 €, επικυρώνοντας έτσι την πράξη επιβολής του προστίμου.

Η απόφαση 457/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Επιβολής Προστίμου του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα, με κύρια δραστηριότητα «ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ», τιμωρήθηκε λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου εργοληπτών για την περίοδο 01/07/2018 - 31/07/2018. Ενώ η καταληκτική ημερομηνία ήταν η 28/09/2018, η δήλωση υποβλήθηκε στις 21/05/2019. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η παράλειψη οφειλόταν σε άγχος και παράβλεψη του σχετικού τιμολογίου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η επιβολή του προστίμου αποτελεί δέσμια ενέργεια της φορολογικής αρχής, και δεδομένου ότι η προσφεύγουσα τηρεί απλογραφικά βιβλία, επικυρώθηκε το πρόστιμο των 250,00€, σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν.5104/2024.

Η απόφαση (Αριθμός 540/01.04.2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου. Ο προσφεύγων είχε επιβληθεί πρόστιμο 250,00€ από τη Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου εργολάβων/εργοληπτών για τον Ιούλιο του 2024. Η προθεσμία υποβολής ήταν η 30.09.2024, ενώ η υποβολή έγινε στις 21.10.2024, με παρακρατούμενο φόρο ύψους 15,00€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το ποσό του προστίμου ήταν δυσανάλογο και αντίθετο με την αρχή της χρηστής διοίκησης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το πρόστιμο των 250,00€ ήταν νόμιμο και ορθώς επιβλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 2 του ν. 5104/2024, καθώς ο φορολογούμενος τηρεί απλογραφικά βιβλία.

Η απόφαση 528 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε μια εταιρεία (υπόχρεη τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος) κατά δύο Πράξεων Επιβολής Προστίμου, συνολικού ποσού 1.000,00 ευρώ, για το φορολογικό έτος 2018. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω φερόμενης εκπρόθεσμης υποβολής αρχικών και τροποποιητικών δηλώσεων παρακρατούμενου φόρου εργοληπτών. Η προσφεύγουσα εταιρεία ισχυρίστηκε ότι η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα (13/06/2018) και ότι οι πράξεις επιβολής προστίμου αφορούσαν συμπληρωματικές/τροποποιητικές δηλώσεις, με αποτέλεσμα να υπάρξει σφάλμα καταχώρησης στο σύστημα Taxisnet. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας, καθώς διαπιστώθηκε ότι η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα, και προχώρησε στην ακύρωση των δύο προσβαλλόμενων πράξεων επιβολής προστίμου.

Η απόφαση 441/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους €250,00 από τη Δ.Ο.Υ Ιωαννίνων. Το πρόστιμο επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 παρ. 2 του Κ.Φ.Δ. (Ν. 5104/2024) για εκπρόθεσμη υποβολή της αρχικής δήλωσης απόδοσης παρακρατηθέντος φόρου (3% σε εισόδημα εργοληπτών) για τον μήνα Ιούλιο του 2024. Ο προσφεύγων, ο οποίος τηρούσε απλογραφικά βιβλία, υποστήριξε ότι το ύψος του προστίμου (€250) ήταν δυσανάλογο σε σχέση με τον προς απόδοση φόρο (€78,60). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι το πρόστιμο επιβλήθηκε ορθά σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης παρακρατούμενου φόρου από υπόχρεο τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος.

Η απόφαση 230 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας που τηρεί διπλογραφικά βιβλία, επικυρώνοντας την Πράξη Επιβολής Προστίμου ύψους 500,00 € για το φορολογικό έτος 2022. Η εταιρεία είχε υποβάλει εκπρόθεσμα (στις 12-07-2023 αντί 03-05-2022) την αρχική δήλωση απόδοσης παρακρατούμενου φόρου από επιχειρηματική δραστηριότητα για τον Φεβρουάριο 2022, από την οποία προέκυψε φόρος ύψους 12,00 €. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση της πράξης, προβάλλοντας τον λόγο ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογα μεγαλύτερο από τον φόρο και η καθυστέρηση δεν οφειλόταν σε δόλο. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 53 του ΚΦΔ και την αρχή της νομιμότητας και δέσμιας αρμοδιότητας της Διοίκησης, απέρριψε τον λόγο, κρίνοντας ότι δεν απαιτείται υπαιτιότητα ή πρόθεση του φορολογούμενου για την επιβολή του προστίμου.