Η απόφαση 484/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως αβάσιμη την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε για την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου του 2018, η οποία βασίστηκε σε στοιχεία αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών με τη Γερμανία, προσθέτοντας εισοδήματα 52.001,52€ (μισθοί/συντάξεις αλλοδαπής) στον κωδικό 389. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ποσό 35.976,41€ αφορούσε εφάπαξ ασφάλισμα ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου (κωδικός 395). Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα προσκομιζόμενα έγγραφα, κατέληξε ότι το ποσό αποτελεί κεφαλαιοποίηση εργοστασιακής σύνταξης και όχι εφάπαξ αποζημίωση λόγω διακοπής σχέσης εργασίας, επομένως ο ισχυρισμός του απορρίφθηκε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την επικύρωση του αρχικού διοικητικού προσδιορισμού φόρου.

Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), αριθ. 956/20-05-2025, αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πέντε οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου (Εισόδημα, ΦΠΑ) και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Η Δ.Ε.Δ. αρχικά ανάπεμψε την υπόθεση για συμπληρωματικές ελεγκτικές επαληθεύσεις, καθώς η προσφεύγουσα είχε προσκομίσει το πρώτον νέα στοιχεία (πίνακες αντιστοίχισης δαπανών με τραπεζικά εμβάσματα, αιτιολόγηση προέλευσης πιστώσεων) με την προσφυγή της. Μετά τον επανέλεγχο, επικυρώθηκαν οι πράξεις ΦΠΑ και το πρόστιμο μη ανταπόκρισης ύψους 250,00€. Αντιθέτως, οι πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα έτη 2018 και 2019 τροποποιήθηκαν, καθώς τα νέα στοιχεία μείωσαν τα ποσά που λογίζονταν ως εισόδημα από άγνωστη πηγή (άρθρο 21§4), οδηγώντας σε σημαντική μείωση της συνολικής φορολογικής υποχρέωσης για τα εν λόγω έτη.

Η απόφαση 995/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η προσφεύγουσα, εξ αδιαθέτου κληρονόμος, αμφισβήτησε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομηθέντος ακινήτου, η οποία αναπροσαρμόστηκε από τη φορολογική αρχή, αυξάνοντας τη φορολογητέα κληρονομική της μερίδα από €158.989,34 σε €247.994,52. Η ΔΕΔ έκρινε ορθή την εκτίμηση της αξίας στα €150/τ.μ. (σύνολο €577.560,00) βασιζόμενη σε πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων δηλώσεων φόρου μεταβίβασης του ίδιου ακινήτου. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης επιβολής προστίμου, επικυρώνοντας το πρόστιμο 50% (€4.450,26), καθώς η διαφορά του φόρου προς καταβολή (€8.900,52) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου (94,7%).

Η απόφαση 36/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η Φορολογική Αρχή είχε καταλογίσει στην προσφεύγουσα προσαύξηση περιουσίας ύψους 161.330,57 ευρώ, βασιζόμενη σε αναιτιολόγητες πιστώσεις τραπεζικών λογαριασμών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι το δάνειο ύψους 200.000,00 ευρώ ήταν πραγματικό, κρίνοντας ότι δεν πληρούνταν οι νόμιμες προϋποθέσεις, διατηρώντας το μεγαλύτερο μέρος του καταλογισμού. Δέχτηκε, ωστόσο, την αιτιολόγηση πιστώσεων ύψους 3.975,00 ευρώ (κυρίως μικροποσά και εμβάσματα από τη μητέρα της), με αποτέλεσμα η φορολογητέα προσαύξηση να μειωθεί στα 157.355,57 ευρώ. Η συνολική τελική υποχρέωση καταβολής (φόρος, πρόστιμο και ειδική εισφορά) διαμορφώθηκε στα 89.404,01 ευρώ.

Η απόφαση 321/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την εκπρόθεσμη ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 07/11/2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της υπ' αριθ. ..../12.09.2024 οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η πράξη είχε επιβάλει συνολικό ποσό €9.000,00 (κύριος φόρος €6.000,00 και πρόστιμο €3.000,00), κατόπιν διαπίστωσης ότι δωρεά χρηματικού ποσού €30.000,00 έγινε από τον αδελφό και όχι από τη μητέρα του προσφεύγοντα. Δεδομένου ότι η κοινοποίηση της πράξης συντελέστηκε ψηφιακά στις 24/09/2024, η προθεσμία των 30 ημερών για την άσκηση της προσφυγής έληγε στις 24/10/2024, με αποτέλεσμα την απόρριψή της ως εκπρόθεσμης.

Η απόφαση 850/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται εν μέρει την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης «.................. .................. ...................... Ι.Κ.Ε.» κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η προσφεύγουσα είχε αρχικά καταλογιστεί με φόρους και πρόστιμα συνολικού ύψους 395.850,00€ λόγω αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης 910.000,00€, η οποία προέκυψε από εμβάσματα από Ρώσο υπήκοο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο κύριος όγκος των εμβασμάτων αφορούσε την εξόφληση τιμήματος ακινήτων και φόρων, γεγονός που νομιμοποιούσε το μεγαλύτερο μέρος των ποσών αυτών. Ωστόσο, η ΔΕΔ δέχθηκε ότι τα συμβολαιογραφικά έξοδα που καταβλήθηκαν από τον αγοραστή υπέρ της πωλήτριας εταιρείας συνιστούσαν αποκρυβέν τίμημα. Ως αποτέλεσμα, η φορολογητέα κερδοφορία της εταιρείας τροποποιήθηκε σε 20.947,49€ (από 922.291,15€ βάσει ελέγχου), μειώνοντας το συνολικό καταβλητέο ποσό σε 3.765,51€.

Η απόφαση (774/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς. Η προσφεύγουσα είχε δηλώσει παρακρατηθέντα φόρο €420,00 στον κωδικό 611 (φόροι χωρίς ηλεκτρονική πληροφόρηση), αλλά η Δ.Ο.Υ. τον μηδένισε επειδή η προσκομισθείσα βεβαίωση αμοιβών δεν πληρούσε τα απαιτούμενα κριτήρια. Κατόπιν εξέτασης των δηλώσεων παρακρατούμενων φόρων και του υποσυστήματος taxis, διαπιστώθηκε ότι πράγματι παρακρατήθηκε και αποδόθηκε φόρος ύψους €480,00 επί των αμοιβών της προσφεύγουσας από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ δικαίωσε την προσφεύγουσα, καλώντας τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς να προβεί σε εκ νέου εκκαθάριση της δήλωσης, λαμβάνοντας υπόψη το ποσό των €480,00.

Η απόφαση 326/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει τροποποιητική δήλωση για μερίσματα αλλοδαπής (ΗΠΑ), αιτούμενος πίστωση φόρου αλλοδαπής. Η Δ.Ο.Υ. αρχικά απέρριψε την πίστωση φόρου (€4.239,64) επικαλούμενη την έλλειψη της επισημείωσης της Χάγης (Apostille) στα δικαιολογητικά. Ο προσφεύγων προσκόμισε το απαιτούμενο έντυπο 1042-S με την επισημείωση και επίσημη μετάφραση με την προσφυγή. Η ΔΕΔ κρίνει τον ισχυρισμό βάσιμο, διαπιστώνοντας παρακρατηθέντα φόρο ύψους €4.095,68 (βάσει μέσης ετήσιας ισοτιμίας) και διατάσσει τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης, ώστε να γίνει η πίστωση του φόρου αλλοδαπής σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 4172/2013.

Η απόφαση 784/08-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής τακτικού καθηγητή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 4.265,76€. Ο προσφεύγων είχε διατυπώσει επιφύλαξη σχετικά με εισόδημα 9.119,33€, το οποίο έλαβε από πανεπιστημιακό φορέα για τη χορήγηση επιστημονικού και πνευματικού έργου (συγγράμματος). Υποστήριξε ότι το εισόδημα αυτό συνιστά δικαιώματα (royalties), με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης με την παρακρατηθέντα φόρο 20%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, εφόσον ο προσφεύγων ενήργησε ως αυτοεκδότης, εκδίδοντας και διαθέτοντας ο ίδιος τα βιβλία του (χωρίς να παραχωρήσει την εκμετάλλευση σε εκδοτικό οίκο), το εισόδημα χαρακτηρίζεται ως επιχειρηματική δραστηριότητα (άρθρο 21 ΚΦΕ) και ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται ως αβάσιμη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, με την οποία επιβλήθηκε κύριος φόρος 49,38€. Ο προσφεύγων, που δήλωσε εισόδημα από συντάξεις, ζητούσε την τροποποίηση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι η φορολογική αρχή αγνόησε αβάσιμα εισφορές ύψους 6.000,00€ που κατέβαλε στο Επαγγελματικό Ταμείο Ασφάλισης Οικονομολόγων (ΕΣΑΟ). Ωστόσο, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι οι ισχύουσες διατάξεις για το φορολογικό έτος 2023 (άρθρο 14 ν. 4172/2013) δεν προβλέπουν ρητά την έκπτωση ασφαλιστικών εισφορών υπέρ Τ.Ε.Α. όταν αυτές καταβάλλονται από συνταξιούχο. Επιπλέον, η εγκύκλιος Ε 2060/2024 που επικαλέστηκε ο προσφεύγων ισχύει για εισοδήματα που αποκτώνται από την 1η Ιανουαρίου 2024 και μετά, με αποτέλεσμα την απόρριψη της προσφυγής.