Η απόφαση 996/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομηθέντος ακινήτου, ο οποίος οδήγησε σε αύξηση της φορολογητέας αξίας από 158.989,34€ σε 247.994,52€, και την επιβολή προστίμου ανακρίβειας 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό της αξίας του ακινήτου στα 150,00€/τ.μ., βασιζόμενη σε προηγούμενη προεκτίμηση του ίδιου ακινήτου που έγινε αποδεκτή. Επιβεβαίωσε επίσης το πρόστιμο 50%, καθώς η διαφορά φόρου (8.900,52€) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανήλθε σε 13.350,78€.

Η απόφαση 994/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει τη φορολογητέα αξία κληρονομηθέντος ακινήτου (οικόπεδο εκτός σχεδίου) από 158.989,34€ σε 247.994,52€, οδηγώντας σε διαφορά φόρου 8.900,52€ και πρόστιμο 4.450,26€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε εσφαλμένο προσδιορισμό της αγοραίας αξίας και λανθασμένη επιβολή προστίμου 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσδιορισμός της αξίας στα 150€/τ.μ. ήταν ορθός, καθώς στηρίχθηκε σε προγενέστερη αποδεκτή προεκτίμηση του ίδιου ακινήτου. Επίσης, επιβεβαίωσε την ορθότητα του προστίμου 50%, καθώς η διαφορά φόρου υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 94,7%.

Η απόφαση 993/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Ο κληρονόμος αμφισβήτησε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομούμενου οικοπέδου στα 150€/τ.μ., καθώς και την επιβολή προστίμου 50%. Η ΔΕΔ επικύρωσε την αξία του ακινήτου, καθώς εξέτασε ότι αυτή είχε γίνει αποδεκτή σε προηγούμενες δηλώσεις φόρου μεταβίβασης ακινήτων. Όσον αφορά το πρόστιμο, κρίθηκε ορθό, διότι η διαφορά φόρου (€8.900,52) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου (€9.398,93), δικαιολογώντας την επιβολή προστίμου 50% (€4.450,26). Το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό επικυρώθηκε στα €13.350,78.

Η απόφαση (Αριθμός 876/16-05-2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, έτους φορολογικής υποχρέωσης 2017. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει οφειλόμενη διαφορά φόρου ύψους 6.318,54€ (πλέον προστίμων), καθώς διαπιστώθηκε ότι πολλά περισσότερα ακίνητα ανήκαν στην κληρονομιαία μερίδα από όσα αρχικά δηλώθηκαν. Η προσφεύγουσα ζήτησε νέα εκκαθάριση, ισχυριζόμενη ότι ένα αγροτεμάχιο εμβαδού 3.370 τμ δηλώθηκε εκ παραδρομής ως οικόπεδο εντός σχεδίου με λανθασμένο υπολογισμό αντικειμενικής αξίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για την αλλαγή της περιοχής του ακινήτου και ότι η αξία που υπολογίστηκε από τον έλεγχο (202.579,01€) ήταν ήδη μικρότερη από αυτή που είχε δηλωθεί αρχικώς (212.310,00€), επικυρώνοντας τη συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 7.643,60€.

Η απόφαση 1044/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς ύψους 46.870,91€, που εκδόθηκε από την ΔΟΥ Πρέβεζας. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την πράξη επικαλούμενος παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου και ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα που προστέθηκαν στην κληρονομική του μερίδα (ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος μετά την αποποίηση του πατέρα του) δεν ανήκαν στην κληρονομιαία περιουσία του παππού του, αλλά είχαν κτηθεί από τον πατέρα του με έκτακτη χρησικτησία. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της παραγραφής εφαρμόζοντας τις δεκαετείς/δεκαπενταετείς προθεσμίες του Ν.2961/2001. Επίσης, απέρριψε τον ισχυρισμό περί κυριότητας, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε πιστοποιητικό μεταγραφής της απόφασης χρησικτησίας, όπως απαιτεί ο Αστικός Κώδικας, και τα ακίνητα περιλαμβάνονταν στη δήλωση Ε9 του αποβιώσαντος. Συνεπώς, επικυρώθηκε η οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ), συνολικού ποσού 6.001,92€ (κύριος φόρος 3.000,96€ και πρόστιμο 3.000,96€). Ο καταλογισμός του φόρου έγινε διότι διαπιστώθηκε ότι η χορηγηθείσα απαλλαγή πρώτης κατοικίας στην προσφεύγουσα (για την αγορά του 50% ακινήτου) ήταν λανθασμένη. Ο σύζυγός της, που απέκτησε το υπόλοιπο 50%, κατείχε ήδη οικόπεδα στον Άγιο Αθανάσιο Θεσσαλονίκης, δημοτική ενότητα με πληθυσμό άνω των 3.000 κατοίκων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, καθώς η υπολογισθείσα δομήσιμη επιφάνεια των οικοπέδων του συζύγου (678,01 τ.μ.) υπερβαίνει κατά πολύ το νόμιμο όριο των 120 τ.μ. που απαιτείται για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών της οικογένειας.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πύργου. Η προσβαλλόμενη πράξη καταλόγισε συνολικό ποσό 40.271,90 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης διαφοράς φόρου 22.929,97 ευρώ και προστίμου 11.464,99 ευρώ), διότι η αγοραία αξία του ακινήτου προσδιορίστηκε σε 997.899,04 ευρώ, έναντι της δηλωθείσας αξίας των 233.566,00 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό της αξίας βάσει συγκριτικών στοιχείων και των αντικειμενικών τιμών όμορων περιοχών. Απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί εσφαλμένης χρήσης συγκριτικών στοιχείων προ της μνημονιακής εποχής και την καταγγελλόμενη παραβίαση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης.

Η απόφαση (αρ. 334/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ). Η αρχική πράξη του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής επέβαλε φόρο €3.097,68 και πρόστιμο €1.548,84, βασιζόμενη σε ανακρίβεια της δήλωσης σχετικά με την αξία οικοπέδου και την προσθήκη €35.000 από την εκποίηση ακινήτου, εφαρμόζοντας το τεκμήριο της πενταετίας. Η ΔΕΔ δέχθηκε τους λόγους της προσφυγής: α) διαπιστώνοντας παραδρομή στον υπολογισμό της αξίας του οικοπέδου (υπολογισμός στο 100% αντί του ορθού 50% που κληρονομήθηκε) και β) κρίνοντας ότι η εκποίηση του ακινήτου πραγματοποιήθηκε πέραν της 5ετίας πριν τον θάνατο. Ως εκ τούτου, η οφειλόμενη διαφορά ΦΚληρ μειώθηκε στα €8,82, ποσό το οποίο, βάσει του άρθρου 81 παρ. 6 του Κώδικα ΦΚληρΔΓονΠ, δεν βεβαιώνεται.

Η απόφαση (Αριθμός 414) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από τη σύζυγο και νόμιμη κληρονόμο, η οποία αμφισβητούσε πράξη εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2019 για τον αποβιώσαντα σύζυγό της. Η πράξη εκδόθηκε λόγω μη υποβολής δήλωσης και καταλόγιζε συνολικό ποσό 43.994,06€, περιλαμβάνοντας 233.133,03€ ως αυτοτελώς φορολογούμενο ποσό από μερίσματα ομόρρυθμης εταιρείας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα κέρδη αυτά, αν και δηλώθηκαν από την εταιρεία, δικαιούχοι τους ήταν οι κληρονόμοι (η ίδια και τα τρία ανήλικα τέκνα) και όχι ο αποβιώσας, καθώς ο χρόνος κτήσης του δικαιώματος είσπραξης ήταν μετά τον θάνατο. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό και διέταξε την τροποποίηση της πράξης και την εκ νέου εκκαθάριση των δηλώσεων του θανόντος και των κληρονόμων, λαμβάνοντας υπόψη ότι το εισόδημα αφορά αυτούς, σύμφωνα με την κληρονομική τους μερίδα.

Η απόφαση 603/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς έτους 2019, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Τ. Καβάλας. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τρεις ισχυρισμούς: το τεκμήριο περί ύπαρξης τιμήματος από πωλήσεις ακινήτων, την αξία οικοπέδου βάσει συγκριτικών στοιχείων και τον υπολογισμό της αξίας της οικοσκευής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους δύο πρώτους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο φορολογούμενος δεν απέδειξε την ανάλωση του τιμήματος ούτε την πλημμέλεια στην εκτίμηση της αξίας του ακινήτου. Ωστόσο, έγινε δεκτός ο ισχυρισμός για την οικοσκευή, καθώς ο νόμος ορίζει ότι η αξία της (1/30) υπολογίζεται μόνο επί της αξίας των κτισμάτων και όχι των οικοπέδων. Κατόπιν επαναϋπολογισμού της φορολογητέας αξίας, η συνολική οφειλή του προσφεύγοντος μειώθηκε από €3.796,96 σε €3.760,39.