Η απόφαση 669/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου, συνολικού ύψους €16.110,72, για το φορολογικό έτος 2021. Η καταλογιστική πράξη βασίστηκε στη διαπίστωση αποκρυβείσας ύλης και αδικαιολόγητης προσαύξησης περιουσίας ύψους €32.546,87, η οποία προσδιορίστηκε με την έμμεση τεχνική της ανάλυσης ρευστότητας. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε ότι ποσό της προσαύξησης προερχόταν από επένδυση σε στοιχηματική εταιρία και άτοκο δάνειο €35.000,00 από τον πατέρα της. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του δανείου, διότι δεν υπήρχε κανένα αποδεικτικό τραπεζικής μεταφοράς του ποσού και το ιδιωτικό συμφωνητικό δεν είχε βέβαιη χρονολογία πριν την έναρξη του ελέγχου. Ως εκ τούτου, επαναβεβαίωσε το συνολικό ποσό φόρου και προστίμου.

Η απόφαση 411/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τα ακαθάριστα έσοδα της ατομικής επιχείρησης, χρησιμοποιώντας την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλωθέν εισόδημα (€5.882,90) υπολειπόταν των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (€9.948,04). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η εφαρμογή της έμμεσης μεθόδου ήταν νόμιμη και αιτιολογημένη. Απέρριψε επίσης ισχυρισμούς περί παραβίασης ουσιώδους τύπου, αβάσιμους υπολογισμούς, μη εκπεσιμότητα ορισμένων δαπανών λόγω εξόφλησης με μετρητά, καθώς και τη νομιμότητα των επιβληθέντων προστίμων και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικών προσδιορισμών φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) τροποποίησε τα καταλογιζόμενα ποσά. Δέχθηκε ότι ένα μέρος των τραπεζικών πιστώσεων (34.896,66 €) αποτελεί προσαύξηση περιουσίας (με φορολόγηση 33%) και όχι έσοδο από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ωστόσο, απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα για την έκπτωση δαπανών άνω των 500 € που εξοφλήθηκαν με μετρητά (123.156,99 €) και επικύρωσε τον μηδενικό προσδιορισμό της απογραφής λήξης. Κατόπιν των αλλαγών, το πρόστιμο για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων μειώθηκε σημαντικά από 20.116,34 € σε 1.651,99 €.

Η απόφαση (Αριθμός 812/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022, η οποία όρισε χρεωστικό ποσό 1.773,52€. Ο προσφεύγων, φοιτητής, υποστήριξε ότι υπέβαλε αρχικά και εν συνεχεία τέσσερις τροποποιητικές δηλώσεις λόγω άγνοιας και λάθους, προσθέτοντας εισόδημα 13.433,13€ (κωδικός 343) παρότι δεν είχε κανένα εισόδημα. Η Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη διατηρώντας το ποσό των 13.433,13€, καθώς ο προσφεύγων δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση να προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για το δηλωθέν εισόδημα χωρίς ηλεκτρονική πληροφόρηση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος περί λάθους ως αναπόδεικτο, καθώς υπέβαλε διαδοχικές τροποποιητικές δηλώσεις σε διαφορετικές ημερομηνίες με χρήση των προσωπικών του κωδικών πρόσβασης.

Η απόφαση 88/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η πράξη καταλόγιζε συνολικό ποσό €63.954,88. Ο καταλογισμός βασίστηκε σε μη εκπιπτόμενες δαπάνες ύψους €89.496,34 (κυρίως λόγω εξόφλησης φορολογικών στοιχείων άνω των €500 χωρίς τραπεζικό μέσο και μη απόδειξη δαπανών καυσίμων) και σε μη συμπεριληφθέν έσοδο €10.000 από πώληση μηχανήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αοριστίας της έκθεσης ελέγχου, περί ανωτέρας βίας (πλημμύρα) για τη μη προσκόμιση παραστατικών και περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας.

Η απόφαση 866/15-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από μονοπρόσωπη ΙΚΕ κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για την περίοδο 27/10/2022 - 31/12/2022. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις περισσότερες λογιστικές διαφορές, συμπεριλαμβανομένων μη εκπιπτόμενων δαπανών ύψους 151.687,17 ΕΥΡΩ για αγορές άνω των 500 ΕΥΡΩ που εξοφλήθηκαν με μετρητά, το σύνολο της αμοιβής του διαχειριστή (15.000,00 ΕΥΡΩ) λόγω μερικής καταβολής με μετρητά, και την προσθήκη αποθεμάτων λήξης (49.758,98 ΕΥΡΩ) στις εκροές ως μη εκδοθέντα παραστατικά λόγω έλλειψης αποθηκευτικών χώρων. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τη διαπίστωση του ελέγχου ότι το πιστωτικό υπόλοιπο ταμείου ύψους 2.007,06 ΕΥΡΩ συνιστούσε μη έκδοση φορολογικών παραστατικών. Κατά συνέπεια, τροποποιήθηκε η φορολογική υποχρέωση της εταιρείας, οδηγώντας σε μείωση του καταλογιζόμενου φόρου.

Η απόφαση 1125, με ημερομηνία 16/06/2025, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023 του αποβιώσαντος συζύγου της. Η προσφεύγουσα ζητούσε τροποποίηση της πράξης, ισχυριζόμενη ότι το ποσό δαπάνης αγοράς αγαθών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής μπορεί να καλυφθεί από την ίδια, καθώς υποβλήθηκαν χωριστές δηλώσεις λόγω θανάτου. Η Φορολογική Αρχή τροποποίησε το δηλωθέν ποσό δαπανών στον κωδικό 049, με βάση τα διαθέσιμα ηλεκτρονικά στοιχεία, με αποτέλεσμα την προσαύξηση φόρου 608,93€, καθώς το απαιτούμενο ποσό δαπανών (5.460,07€) υπολειπόταν του δηλωθέντος (2.692,19€). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι οι δηλώσεις υποβλήθηκαν χωριστά (ατομικά) λόγω του θανάτου του συζύγου, οπότε δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις περί μεταφοράς πλεονάζοντος ποσού δαπανών μεταξύ συζύγων σε περίπτωση κοινής δήλωσης.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 979/23.05.2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει συνολικό ποσό 643,14€, λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους 1.468,33€, η οποία προέκυψε από τον ισομερή επιμερισμό πιστωθέντος ποσού ιδιωτικής επιταγής σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το ποσό προερχόταν από διαθέσιμο κεφάλαιο προηγουμένων ετών, επικαλούμενη σύμβαση δανείου με τον πατέρα της. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η αδυναμία της προσφεύγουσας να τεκμηριώσει επαρκώς την πηγή της συγκεκριμένης τραπεζικής πίστωσης—ειδικά ως προς τον εκδότη της επιταγής—καθιστά τον ισχυρισμό περί διαθέσιμου κεφαλαίου αναπόδεικτο.

Η απόφαση (515/01.04.2025) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2019 ατομικής επιχείρησης (φαρμακείο) στη Βέροια. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών) λόγω μη κάλυψης προσωπικών δαπανών διαβίωσης από το δηλωθέν εισόδημα. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε πρόσθετα ακαθάριστα έσοδα ύψους 49.244,88€ βασιζόμενη στο μεσοσταθμικό περιθώριο μικτού κέρδους βάσει αποφάσεων Υπουργού Υγείας για τα φάρμακα, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα ότι επιστροφές ασφαλίστρων αποτελούν εισόδημα για κάλυψη τεκμηρίου. Έγινε τροποποίηση της πράξης ΦΠΑ λόγω παραδρομής στον υπολογισμό των φορολογητέων εκροών, μειώνοντας το συνολικό ποσό για καταβολή από 8.071,82€ σε 4.434,02€ και διορθώθηκε η νομική βάση των προστίμων.

Η απόφαση 145 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει διαφορά φόρου ύψους 20.231,61€ πλέον προστίμου, επειδή διαπιστώθηκε η εξόφληση φορολογικών στοιχείων άνω των 500€ με μετρητά (συνολικής καθαρής αξίας 65.307,50€), καθώς και η ύπαρξη μη εκπιπτόμενων δαπανών από πρόστιμα και έξοδα φιλοξενίας. Η εταιρία πρόβαλε ότι οι πληρωμές σε μετρητά δεν συνιστούν εικονικότητα και ότι ο κανόνας του αμάχητου τεκμηρίου αντίκειται στο Σύνταγμα. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς η δικηγόρος που την υπέβαλε ψηφιακά με τους προσωπικούς της κωδικούς δεν είχε προσκομίσει εξουσιοδότηση ή πληρεξουσιότητα από τον νόμιμο διαχειριστή της εταιρίας, λόγω έλλειψης πληρεξουσιότητας.