Η απόφαση 580 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία καταλόγισε χρεωστικό ποσό 7.161,76€, λόγω προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών. Ο προσφεύγων ζήτησε να ληφθούν υπόψη ποσά δωρεών ύψους 26.197,00€ για την κάλυψη τεκμηρίων, τα οποία είχε δηλώσει στον κωδικό 781. Η φορολογική αρχή απέρριψε τα ποσά των δωρεών επειδή οι σχετικές δηλώσεις φόρου δωρεάς υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα (Νοέμβριο 2024), μετά τη λήξη του έτους 2023. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν προσκόμισε στοιχεία για να τεκμηριώσει τον χρόνο και τον τρόπο καταβολής και έγκαιρης είσπραξης των ποσών πριν την πραγματοποίηση της δαπάνης, όπως απαιτείται από το άρθρο 34 παρ. 2 του Ν. 4172/2013, και ως εκ τούτου απέρριψε την προσφυγή.

Η απόφαση 24 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της φορολογουμένης κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου (100,00€ έκαστη) της Δ.Ο.Υ. ΕΔΕΣΣΑΣ. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής και τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, καθώς η καταληκτική ημερομηνία υποβολής ήταν η 27η/08/2019, ενώ οι δηλώσεις υποβλήθηκαν το 2024. Η φορολογούμενη ζήτησε την ακύρωση ισχυριζόμενη ότι δεν επιβάλλεται πρόστιμο για εκπρόθεσμες δηλώσεις με μικρό ποσό φόρου και ότι το μέτρο ήταν δυσανάλογο. Η ΔΕΔ έκρινε ορθή την επιβολή των προστίμων, καθώς οι επικαλούμενες διατάξεις τέσσερα τα όρια μη επιβολής δεν αφορούσαν τη φορολογία κεφαλαίου, απορρίπτοντας ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης.

Η απόφαση 786 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου του φορολογικού έτους 2023, η οποία επέβαλε προσαύξηση φόρου 500,05 € λόγω μη κάλυψης του απαιτούμενου ορίου δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε πραγματοποιήσει δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα για λογαριασμό του εξαρτώμενου τέκνου του, οι οποίες υπερκάλυπταν τη διαφορά των 2.272,94 € από το απαιτούμενο ποσό. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό καθότι ο προσφεύγων δεν είχε συμπληρώσει τους σχετικούς κωδικούς (831-833) για τα εξαρτώμενα μέλη στον πίνακα 8 της φορολογικής του δήλωσης. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη, διατηρώντας την οριστική φορολογική υποχρέωση του ύψους 623,42 €.

Η απόφαση αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος των φορολογικών ετών 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές, συγκεκριμένα την ανάλυση ρευστότητας, λόγω ανεπάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος του προσφεύγοντα για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Ενώ οι περισσότεροι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα απορρίφθηκαν, η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό περί συνυπολογισμού των εισοδημάτων και δαπανών της συζύγου του για το 2018. Κατόπιν αυτής της τροποποίησης, η αρχική πράξη για το 2019 επικυρώνεται (παραμένει €102.333,83), ενώ η πράξη του 2018 τροποποιείται, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό από €76.466,59 σε €74.084,53.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής των κληρονόμων θανόντος, κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022, η οποία επέβαλε προσαύξηση φόρου 1.833,77€ λόγω έλλειψης αποδείξεων συναλλαγών με ηλεκτρονικό τρόπο. Οι προσφεύγοντες υποστήριξαν ότι, λόγω του θανάτου της κληρονομουμένης (16/10/2022), το σύστημα taxisnet είχε "κλειδώσει", με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δηλώσουν τις δαπάνες ηλεκτρονικά. Ισχυρίστηκαν ότι είχαν πραγματοποιηθεί ιατρικές δαπάνες ύψους 45.023,55€ με ηλεκτρονικά μέσα, κυρίως μέσω κοινού τραπεζικού λογαριασμού με έναν από τους κληρονόμους. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς τα προσκομιζόμενα στοιχεία δεν απέδειξαν ότι οι δαπάνες καταβλήθηκαν από ατομικό λογαριασμό της θανούσης ή από κοινό λογαριασμό στον οποίο συμμετείχε η ίδια, σύμφωνα με τις διατάξεις της Α.1163/2020.

Μισθώσεις Δημοσίου – Καταβολή του μισθώματος και των κοινοχρήστων δαπανών του μισθίου σε περίπτωση θανάτου του εκμισθωτή, όταν ο κληρονόμος ή οι κληρονόμοι είναι άγνωστοι – Δικαιολογητικά πληρωμής των δαπανών αυτών.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Σε περίπτωση θανάτου του εκμισθωτή, αν ο κληρονόμος ή οι κληρονόμοι είναι άγνωστοι, η υπηρεσία δύναται να παρακαταθέσει το ποσό των οφειλομένων μισθωμάτων στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Σε περίπτωση που ήδη έχει διορισθεί κηδεμόνας σχολάζουσας κληρονομίας η καταβολή γίνεται σ’ αυτόν. Κατά την αυτή περίπτωση είναι δυνατή η παρακράτηση από το μίσθωμα του ποσού των κοινοχρήστων δαπανών και η απόδοσή του στον διαχειριστή. (ομοφ.)

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα είχε δηλώσει στον κωδικό 781 το ποσό των 30.000,00€ ως δωρεά από τους γονείς της, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη τεκμηρίου σε αγορά ακινήτου. Αρχικά, η φορολογική αρχή απέρριψε το ποσό, καθώς δεν είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα οι δηλώσεις φόρου δωρεάς/γονικής παροχής και ο δωρητής δεν είχε συμπεριλάβει το ποσό στη δήλωσή του. Η προσφεύγουσα αιτιολόγησε την καθυστέρηση λόγω αμέλειας λογιστή, ενώ, πριν την έκδοση της απόφασης, είχαν υποβληθεί οι εκπρόθεσμες δηλώσεις δωρεάς και οι τροποποιητικές δηλώσεις εισοδήματος των γονέων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, βασιζόμενη στην πρόσφατη εγκύκλιο Ε2009/14-02-2025, έκρινε ότι το ποσό των 30.000,00€, παρότι δηλώθηκε εκπρόθεσμα ως δωρεά, πρέπει να ληφθεί υπόψιν ως έσοδο που μειώνει το τεκμαρτό εισόδημα. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή έγινε δεκτή και διατάσσεται νέα εκκαθάριση.

Η απόφαση 384 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι οι έντυπες αποδείξεις δαπανών που κατέθεσε για την κάλυψη του αφορολόγητου ήταν νόμιμες και μη νόμιμα απορρίφθηκαν, επικαλούμενος μάλιστα την αντισυνταγματικότητα της διάταξης του άρθρου 15 παρ. 6 περ. β' του Ν. 4172/2013 που επιβάλλει τις δαπάνες αυτές να γίνονται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι δαπάνες δεν πραγματοποιήθηκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής και ότι ο φορολογούμενος δεν ανήκε στις εξαιρέσεις. Η τελική φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε στο ποσό των 957,64€.

Η απόφαση 708 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η πράξη, που βασίστηκε στην 3η τροποποιητική δήλωση, καταλόγισε χρεωστικό ποσό 46.456,90€ λόγω προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 61.982,30€. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση, υποστηρίζοντας ότι ένα ποσό 23.103,10€, καταχωρημένο ως τοκοχρεωλυτική απόσβεση δανείων της συζύγου του, έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως ανάλωση κεφαλαίου καθώς είχε εξοφληθεί από τον γιο του το 2022. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων όφειλε να είχε διορθώσει τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος υποβάλλοντας τροποποιητική δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 23 του Ν. 5104/2024, δικαίωμα το οποίο διατηρεί μέχρι τη λήξη της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων επιβολής προστίμων από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικών δηλώσεων ΦΠΑ για φορολογικές περιόδους των ετών 2020 και 2021. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν έπρεπε να επιβληθεί πρόστιμο βάσει του άρθρου 54§2 του Ν. 5104/2024, καθώς οι αρχικές δηλώσεις είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα. Ωστόσο, οι τροποποιητικές δηλώσεις υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου, από την εκκαθάριση των οποίων προέκυψε χρεωστικό υπόλοιπο. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ορθώς επιβλήθηκαν τα πρόστιμα του άρθρου 54 παρ. 2 του ν.5104/2024, ίσα με το 50% της διαφοράς του φόρου προς καταβολή, καθώς αυτές υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα μετά την εντολή ελέγχου, απορρίπτοντας τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος και επιβεβαιώνοντας τη συνολική φορολογική υποχρέωση.