Η απόφαση 466/21.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός παραγωγού ακατέργαστου γάλακτος κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την απόρριψη δαπανών, ύψους €124.815,33 για το 2018 και €148.226,00 για το 2019, οι οποίες κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες. Οι κυριότεροι λόγοι απόρριψης περιλάμβαναν την έλλειψη αποδεικτικών πληρωμής με τραπεζικό μέσο για ποσά άνω των €500, τη μη τεκμηρίωση δαπανών καυσίμων, τον αυθαίρετο υπολογισμό ζημιών από θανάτωση ζώων και μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, τροποποιώντας μόνο τη νομική βάση επιβολής προστίμου στον ν. 4987/2022.

Η απόφαση 88/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η πράξη καταλόγιζε συνολικό ποσό €63.954,88. Ο καταλογισμός βασίστηκε σε μη εκπιπτόμενες δαπάνες ύψους €89.496,34 (κυρίως λόγω εξόφλησης φορολογικών στοιχείων άνω των €500 χωρίς τραπεζικό μέσο και μη απόδειξη δαπανών καυσίμων) και σε μη συμπεριληφθέν έσοδο €10.000 από πώληση μηχανήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αοριστίας της έκθεσης ελέγχου, περί ανωτέρας βίας (πλημμύρα) για τη μη προσκόμιση παραστατικών και περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας.

Η Απόφαση 106/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η ΔΕΔ αποδέχθηκε εν μέρει τον 1ο λόγο, αναγνωρίζοντας ορισμένα τιμολόγια συνολικής καθαρής αξίας 4.253,00 ευρώ ως εκπιπτόμενες δαπάνες, ενώ απέρριψε άλλα λόγω ανεπαρκούς προσδιορισμού των παρασχεθεισών υπηρεσιών ή έκδοσής τους εκτός της εποχικής λειτουργίας της επιχείρησης. Ο 2ος λόγος, σχετικά με τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις υπηρεσιών ύψους 140.931,26 ευρώ, έγινε δεκτός, καθώς ο αναλογών ΦΠΑ εξουδετερώνεται ως λογιστική τακτοποίηση. Αντιθέτως, ο 3ος λόγος περί μη εξόφλησης μισθωμάτων του 2020 απορρίφθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών. Η απόφαση οδήγησε στην τροποποίηση των πράξεων φόρου εισοδήματος 2019 και ΦΠΑ 2019, και στην επικύρωση των πράξεων για το 2020.

Η απόφαση 899/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε μη εκπιπτόμενες δαπάνες, ιδίως έξοδα μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο (συνολικού ύψους €1.292,24 για το 2018 και €35.155,65 για το 2019), καθώς και την παράνομη έκπτωση προστίμων, προσαυξήσεων ασφαλιστικών ταμείων, τέλους επιτηδεύματος και προσωπικών εξόδων Ε.Ι.Χ. Η εταιρεία απέτυχε επίσης να προσκομίσει φάκελο τεκμηρίωσης ενδοομιλικών συναλλαγών. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί παράβασης ουσιώδους τύπου και παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και η αρχική καταλογιζόμενη οφειλή διατηρήθηκε.

Η απόφαση 759 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «................... ΙΚΕ» κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (φορ. έτη 2018, 2019) και ΦΠΑ (φορ. περιόδοι 2018, 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις διαπιστώσεις του 1ου ΕΛΚΕ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ. Οι διαπιστώσεις αφορούσαν, μεταξύ άλλων, θετική διαφορά ταμείου ύψους 15.000,00€ το 2018, μη εκπιπτόμενες δαπάνες μισθοδοσίας άνω των 500€ που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικό μέσο, καθώς και τη λήψη οκτώ (8) εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 48.124,00€ (το 2018 και 2019). Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένου του ισχυρισμού περί αντισυνταγματικότητας του άρθρου 30 του ν. 2859/2000 περί δαπανών που δεν εκπίπτουν από τον ΦΠΑ, καταλήγοντας στον καταλογισμό συνολικού ποσού ΦΠΑ 32.764,73€ για την περίοδο 2019.

Η απόφαση 781 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. ΡΕΘΥΜΝΟΥ και ανέρχεται σε συνολικό καταλογιζόμενο ποσό €14.120,62. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει λογιστική διαφορά ύψους €30.343,60. Αυτό συνέβη διότι ο προσφεύγων κρίθηκε ότι προέβη σε τεχνητό κατακερματισμό ενιαίων συναλλαγών, εκδίδοντας 70 φορολογικά στοιχεία κάτω των €500 έκαστο από τον ίδιο προμηθευτή, με σκοπό την εξόφληση με μετρητά, καταστρατηγώντας έτσι το άρθρο 23 του ν.4172/2013, το οποίο απαιτεί τραπεζικό μέσο πληρωμής για συναλλαγές άνω των €500. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, καθώς ο προσφεύγων ομολόγησε ουσιαστικά την τεχνητή κατάτμηση.

Η Απόφαση 97/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019. Οι αρχικές πράξεις της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας βασίζονταν κυρίως σε λογιστικές διαφορές λόγω μη εξόφλησης δαπανών άνω των 500 ευρώ με τραπεζικό μέσο και παράτυπη έκδοση πιστωτικών λιανικής. Αν και η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος περί ανωτέρας βίας λόγω πλημμύρας, ζητήθηκαν συμπληρωματικές επαληθεύσεις. Μετά την εξέταση νέων στοιχείων, οι λογιστικές διαφορές μειώθηκαν, οδηγώντας σε μερική αποδοχή της προσφυγής και τροποποίηση των πράξεων Φόρου Εισοδήματος 2018 και 2019 και Φ.Π.Α. 2019. Οι υπόλοιπες πράξεις επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 06/03.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις βασίστηκαν στην κρίση του Προϊσταμένου του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης ότι δαπάνες αγοράς καύσιμης ύλης (πυρηνόξυλου) από συνδεδεμένη εταιρεία, ύψους 50.736,16€ (για το 2018) και 38.396,04€ (για το 2019), δεν ήταν εκπιπτόμενες λόγω μη τήρησης της αρχής των ίσων αποστάσεων (άρθρο 50 ν. 4172/2013). Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων. Η ΔΕΔ απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι διαπιστώθηκε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν στις 08.07.2024 και, λαμβάνοντας υπόψη την αναστολή του Αυγούστου, η προσφυγή κατατέθηκε εκπρόθεσμα, πέραν της προβλεπόμενης 30ήμερης προθεσμίας.

Η απόφαση αφορά την εν μέρει αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Για το 2018, η ΔΕΔ αποδέχθηκε τη διόρθωση του ποσού πληρωμής φόρων στον πίνακα ανάλυσης ρευστότητας, μειώνοντας την αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη από 27.278,89€ σε 21.496,84€. Ωστόσο, εφαρμόζοντας την αρχή της μη χειροτέρευσης, το τελικό ποσό προς καταβολή για το 2018 παρέμεινε στο αρχικά καταλογισθέν ποσό των 10.342,19€. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός ότι πιστώσεις ύψους 8.400,00€ το 2019 αποτελούσαν δάνειο, λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής και έλλειψης στοιχείων εξόφλησης. Έγινε δεκτή εν μέρει η ένσταση για μη εκπιπτόμενες δαπάνες του 2019 (αγορά καφέ), με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ 2019. Τέλος, η οριστική πράξη ΦΠΑ για το 2018 επικυρώθηκε.

Η απόφαση (Αρ. 67/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, ύψους 10.589,04 € (φόρος, πρόστιμο και εισφορά αλληλεγγύης). Η αρχική πράξη καταλογισμού βασίστηκε στη μη αναγνώριση έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδα δύο δαπανών. Η πρώτη, αξίας 30.000,00 €, προερχόταν από πέντε εικονικά φορολογικά στοιχεία που αφορούσαν ανύπαρκτες συναλλαγές από εταιρεία κρίθηκε εικονική από τον έλεγχο. Η δεύτερη δαπάνη, αξίας 12.300,00 €, δεν αναγνωρίστηκε επειδή η εξόφλησή της δεν αποδείχθηκε ότι έγινε εξ ολοκλήρου με τραπεζικό μέσο. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, καθώς δεν προσκόμισε επαρκή στοιχεία για την εξόφληση της δεύτερης δαπάνης ούτε για την τεκμηρίωση της πραγματικότητας των συναλλαγών της πρώτης δαπάνης. Ως αποτέλεσμα, η οριστική φορολογική υποχρέωση επικυρώνεται.