Η απόφαση 145 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει διαφορά φόρου ύψους 20.231,61€ πλέον προστίμου, επειδή διαπιστώθηκε η εξόφληση φορολογικών στοιχείων άνω των 500€ με μετρητά (συνολικής καθαρής αξίας 65.307,50€), καθώς και η ύπαρξη μη εκπιπτόμενων δαπανών από πρόστιμα και έξοδα φιλοξενίας. Η εταιρία πρόβαλε ότι οι πληρωμές σε μετρητά δεν συνιστούν εικονικότητα και ότι ο κανόνας του αμάχητου τεκμηρίου αντίκειται στο Σύνταγμα. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς η δικηγόρος που την υπέβαλε ψηφιακά με τους προσωπικούς της κωδικούς δεν είχε προσκομίσει εξουσιοδότηση ή πληρεξουσιότητα από τον νόμιμο διαχειριστή της εταιρίας, λόγω έλλειψης πληρεξουσιότητας.

Η απόφαση 575 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ασκούμενης από ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλόγισαν συνολικά σχεδόν 1,6 εκατομμύρια ευρώ (φόρους, πρόστιμα και εισφορές) λόγω κυρίως της μη αναγνώρισης δαπανών (αγορών άνω των 2,1 εκατ. ευρώ) που εξοφλήθηκαν με μετρητά αντί με τραπεζικό μέσο πληρωμής. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή ο προσφεύγων είχε ήδη ασκήσει άλλη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας τον δικονομικό κανόνα περί της άσκησης δεύτερης ή τρίτης προσφυγής.

Η απόφαση 866/15-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από μονοπρόσωπη ΙΚΕ κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για την περίοδο 27/10/2022 - 31/12/2022. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις περισσότερες λογιστικές διαφορές, συμπεριλαμβανομένων μη εκπιπτόμενων δαπανών ύψους 151.687,17 ΕΥΡΩ για αγορές άνω των 500 ΕΥΡΩ που εξοφλήθηκαν με μετρητά, το σύνολο της αμοιβής του διαχειριστή (15.000,00 ΕΥΡΩ) λόγω μερικής καταβολής με μετρητά, και την προσθήκη αποθεμάτων λήξης (49.758,98 ΕΥΡΩ) στις εκροές ως μη εκδοθέντα παραστατικά λόγω έλλειψης αποθηκευτικών χώρων. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τη διαπίστωση του ελέγχου ότι το πιστωτικό υπόλοιπο ταμείου ύψους 2.007,06 ΕΥΡΩ συνιστούσε μη έκδοση φορολογικών παραστατικών. Κατά συνέπεια, τροποποιήθηκε η φορολογική υποχρέωση της εταιρείας, οδηγώντας σε μείωση του καταλογιζόμενου φόρου.

Η απόφαση 227/07.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου και επικυρώνει τις πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη και καταχώρηση τριών εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας €46.731,71, καθώς και λογιστικές διαφορές ύψους €31.149,26 λόγω μη εξόφλησης επιχειρηματικών δαπανών άνω των €500 με τραπεζικό μέσο. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα, κρίνοντας ότι ο έλεγχος τεκμηρίωσε τη συναλλακτική ανυπαρξία του εκδότη των εικονικών τιμολογίων και ότι ο προσφεύγων δεν προσκόμισε ικανά αποδεικτικά στοιχεία για την τεκμηρίωση των πληρωμών των λοιπών δαπανών. Η συνολική οφειλή που επικυρώνεται ανέρχεται σε €6.558,80 για ΦΠΑ και €50.418,97 για εισόδημα, περιλαμβανομένων προστίμων.

Η απόφαση 278/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Επιβολής Προστίμου Φορολογικού έτους 2019 της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Σύρου. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει στον προσφεύγοντα συνολικό ποσό €200.118,36 (φόρος εισοδήματος, πρόστιμο και ειδική εισφορά αλληλεγγύης) επειδή διαπιστώθηκε ότι η ατομική του επιχείρηση έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας άνω των €280.000 από δύο οντότητες που κρίθηκαν συναλλακτικά ανύπαρκτες. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο (π.χ. τραπεζικά έγγραφα ή στοιχεία μεταφοράς) για να αποδείξει την αλήθεια των επίμαχων συναλλαγών ή την εξόφλησή τους με τραπεζικό μέσο, ενώ οι διαπιστώσεις του ελέγχου κρίθηκαν πλήρως αιτιολογημένες.

Η απόφαση 687/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων (ατομική επιχείρηση εστίασης) εξέπεσε δαπάνες άνω των €500 που εξοφλήθηκαν με μετρητά, αντί με τραπεζικό μέσο, με αποτέλεσμα την απόρριψη αυτών των δαπανών. Λόγω παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη προσωπικών δαπανών το 2019, εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) που οδήγησαν σε προσαύξηση περιουσίας ύψους €46.357,16. Το δικαιολογητικό αίτημα του προσφεύγοντα για δύο ιδιωτικές συναλλαγές του 2020 που πέρασαν μέσω του επαγγελματικού λογαριασμού απορρίφθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Κατόπιν της απόρριψης, η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 ανέρχεται σε €22.666,07 (φόροι και πρόστιμα) και για το 2020 σε €259,89 (φόροι και πρόστιμα), πλέον ΦΠΑ.

Η απόφαση 466/21.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός παραγωγού ακατέργαστου γάλακτος κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την απόρριψη δαπανών, ύψους €124.815,33 για το 2018 και €148.226,00 για το 2019, οι οποίες κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες. Οι κυριότεροι λόγοι απόρριψης περιλάμβαναν την έλλειψη αποδεικτικών πληρωμής με τραπεζικό μέσο για ποσά άνω των €500, τη μη τεκμηρίωση δαπανών καυσίμων, τον αυθαίρετο υπολογισμό ζημιών από θανάτωση ζώων και μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, τροποποιώντας μόνο τη νομική βάση επιβολής προστίμου στον ν. 4987/2022.

Η απόφαση 141 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τεσσάρων Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος από την Δ.Ο.Υ. Πατρών είχε εφαρμοστεί με έμμεσες τεχνικές, συγκεκριμένα με τη μέθοδο της αρχής των αναλογιών, διότι ο προσφεύγων δεν ανταποκρίθηκε πλήρως στην πρόσκληση να προσκομίσει λογιστικά αρχεία. Η ΔΕΔ έκρινε ως βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα σχετικά με τη μη αναγνώριση δαπανών άνω των 500€ ως εκπιπτόμενων, λόγω μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο πληρωμής, επικυρώνοντας συνολικά τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 254/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την επιβολή φόρου επί προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 €. Η διαφορά αυτή προέκυψε επειδή η φορολογική αρχή δεν έκανε δεκτή την επίκληση του ποσού των 208.913,47 € στον κωδικό 781 (πηγή περιουσιακών στοιχείων), με αιτιολογία την εκπρόθεσμη υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης κληρονομιάς. Το ποσό αυτό προερχόταν από κοινό τραπεζικό λογαριασμό με τον αποβιώσαντα πατέρα του, το οποίο απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιάς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, παρά την εκπρόθεσμη υποβολή, το άρθρο 34 του Ν. 4172/2013 υποχρεώνει τη Φορολογική Διοίκηση να λάβει υπόψη τα ποσά που αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά (όπως η μη αμφισβητούμενη δήλωση κληρονομιάς). Ως εκ τούτου, διατάχθηκε νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό αυτό για την κάλυψη των τεκμηρίων.

Η απόφαση 212/10.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει ποσό 50.000€ στον κωδικό 781 για την κάλυψη προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών. Η Δ.Ο.Υ. Ιωνίας απέρριψε μέρος του ποσού (20.000€), μεταφέροντάς το στον κωδικό 725 (δαπάνη για δωρεές/γονικές παροχές), καθώς στις σχετικές δηλώσεις φόρου εμφανιζόταν εσφαλμένα ο προσφεύγων ως δωρητής προς την κόρη του. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι δύο δωρεές των 10.000€ έκαστη ήταν στην πραγματικότητα από την κόρη του προς αυτόν. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη τα έγγραφα της ING Bank και την περιγραφή της ροής χρημάτων, έκρινε ότι ο δωρητής ήταν πράγματι η κόρη και ο προσφεύγων ο λήπτης (δωρεοδόχος). Κατά συνέπεια, το ποσό των 20.000€ έπρεπε να συμπεριληφθεί στον κωδικό 781 ως ποσό κάλυψης τεκμηρίου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό και διέταξε την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.