Η απόφαση 484/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως αβάσιμη την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε για την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου του 2018, η οποία βασίστηκε σε στοιχεία αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών με τη Γερμανία, προσθέτοντας εισοδήματα 52.001,52€ (μισθοί/συντάξεις αλλοδαπής) στον κωδικό 389. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ποσό 35.976,41€ αφορούσε εφάπαξ ασφάλισμα ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου (κωδικός 395). Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα προσκομιζόμενα έγγραφα, κατέληξε ότι το ποσό αποτελεί κεφαλαιοποίηση εργοστασιακής σύνταξης και όχι εφάπαξ αποζημίωση λόγω διακοπής σχέσης εργασίας, επομένως ο ισχυρισμός του απορρίφθηκε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την επικύρωση του αρχικού διοικητικού προσδιορισμού φόρου.

Η απόφαση 140/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει δήλωση με επιφύλαξη, καθώς αμφισβητούσε το ποσό των 14.514,05 ευρώ που είχε δηλωθεί ως φορολογητέο εισόδημα από τον εργοδότη του, ισχυριζόμενος ότι ουδέποτε το είχε εισπράξει. Με βάση δικαστική απόφαση του Ειρηνοδικείου, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων εισέπραξε πράγματι μόνο 3.790,00 ευρώ καθαρού ποσού κατά το έτος 2023. Ως εκ τούτου, η Δ.Ε.Δ. αποφασίζει την τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου, ώστε ο προσφεύγων να φορολογηθεί μόνο για το ποσό που όντως εισέπραξε.

Η απόφαση 42 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας. Ο προσφεύγων ζήτησε την τροποποίηση της δήλωσής του, ισχυριζόμενος ότι εκ παραδρομής δήλωσε κάτοικος αλλοδαπής, ενώ ήταν μόνιμος κάτοικος Ελλάδος. Η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε, βάσει των προσκομισθέντων εγγράφων (συμβάσεις μίσθωσης κατοικίας, βεβαίωση αποδοχών από εργοδότη στην Ελλάδα, ηλεκτρονικές δαπάνες 29.921,30 ευρώ και παρουσία άνω των 183 ημερών το 2023, σύμφωνα με το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ), ότι πληρούνται τα κριτήρια του άρθρου 4 του ΚΦΕ. Συνεπώς, η προσφυγή γίνεται δεκτή, και διατάσσεται η Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας να προβεί σε νέα εκκαθάριση της δήλωσης του φορολογούμενου ως κατοίκου Ελλάδος.

Η απόφαση (Αριθμός 1472/10-09-2025) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2024, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό €5.623,96. Ο προσφεύγων, μέλος ΕΔΙΠ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ζήτησε τη διαγραφή του φόρου που αναλογούσε στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης ύψους €1.200,00, ισχυριζόμενος ότι δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό βασιζόμενη σε σχετικό έγγραφο της ΑΑΔΕ (ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025), το οποίο διευκρινίζει ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης του Ν. 5045/2023 εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές και φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία σύμφωνα με το άρθρο 15 του ΚΦΕ, καθώς δεν προβλέπεται ρητή νομοθετική εξαίρεση. Ως εκ τούτου, η αρχική φορολογική υποχρέωση επικυρώνεται.

Η απόφαση 1478 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2024, η οποία καθόρισε χρεωστικό ποσό 1.167,63 €. Ο προσφεύγων, μέλος Ε.ΔΙ.Π. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζήτησε τη διαγραφή του φόρου που αναλογούσε στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης ύψους 1.200,00 € που έλαβε το 2024, ισχυριζόμενος ότι δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ έκρινε, βασιζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 12 και 15 του ΚΦΕ (ν.4172/2013) και στο έγγραφο ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025 της ΑΑΔΕ, ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης του ν.5045/2023 εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές, αποτελεί εισόδημα από μισθωτή εργασία και πρέπει να φορολογηθεί, καθώς δεν εξαιρείται ρητά από καμία νομοθετική διάταξη. Συνεπώς, η αρχική πράξη φόρου επικυρώθηκε.

Η απόφαση (Αριθμός 1462/2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2022. Η προσφεύγουσα, μέλος Ε.ΔΙ.Π. του ΑΠΘ, ζήτησε τη διαγραφή του φόρου επί του ειδικού επιδόματος βιβλιοθήκης ύψους 280,00€ που έλαβε, επικαλούμενη την απόφαση 29/2014 του ΣτΕ ότι το επίδομα δεν είναι φορολογητέο εισόδημα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τον αρχικό προσδιορισμό. Βάσει των διατάξεων του ν. 4172/2013 (ΚΦΕ) και του εγγράφου ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025 της ΑΑΔΕ, κρίθηκε ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης εντάσσεται στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές, αποτελώντας εισόδημα από μισθωτή εργασία, και ως εκ τούτου φορολογείται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 15 του ΚΦΕ, καθώς δεν εξαιρείται ρητά από καμία νομοθετική διάταξη. Το τελικό πιστωτικό ποσό παραμένει 76,88€.

Παροχή υπηρεσιών:..Επειδή, το ζήτημα αυτό της εννοίας του άρθρου 15 παρ. 8 του Ν.Δ. 3843/1958 τίθεται στην προκειμένη υπόθεση στην οποία το διοικητικό εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφαση, έκρινε ότι αμοιβή, την οποία έλαβε η αναιρεσείουσα εταιρεία από την ... έναντι υποχρεώσεως παροχής προς αυτή υπηρεσιών που αφορούσαν όχι μόνο την κατάρτιση μελετών και σχεδίων και την διεξαγωγή ερευνών, εμπιπτουσών στην εν λόγω διάταξη, αλλά και την εφαρμογή τους, φορολογείται κατά το ήμισυ κατ’ εφαρμογή της ως άνω διατάξεως και κατά το έτερο ήμισυ κατ’ εφαρμογή των γενικών διατάξεων περί φορολογήσεως των μονίμως εγκατεστημένων στην Ελλάδα αλλοδαπών επιχειρήσεων, ενόψει της αξίας, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κάθε παροχής. Λόγω σπουδαιότητος του ζητήματος αυτού, κρίνεται ότι το ζήτημα αυτό και η υπόθεση στο σύνολό της πρέπει να παραπεμφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 5 του Π.Δ. 18/1989, στο Τμήμα υπό την επταμελή σύνθεση 

Η απόφαση 1473 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2022, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τελικό χρεωστικό ποσό 4.650,38 €. Ο προσφεύγων, μέλος ΕΔΙΠ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητούσε τη διαγραφή του φόρου που αναλογούσε στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (ύψους 280,00 €) που έλαβε. Υποστήριζε ότι το επίδομα δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα βάσει της απόφασης 29/2014 του ΣτΕ. Η ΔΕΔ έκρινε, επικαλούμενη σχετικό έγγραφο της ΑΑΔΕ, ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης του ν. 5045/2023, καθώς εντάσσεται στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές, αποτελεί εισόδημα από μισθωτή εργασία (άρθρο 12 του ΚΦΕ) και φορολογείται σύμφωνα με το άρθρο 15 του ΚΦΕ, δεδομένου ότι δεν εξαιρείται ρητά από καμία νομοθετική διάταξη. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη προσδιορισμού φόρου επικυρώθηκε.

Με την προδικαστική προσφυγή, ο προσφεύγων αιτείται την ακύρωση του υπ' αριθμ. 79 Πρακτικού της 1ης Αυγούστου 2018 συνεδριάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.) για την κατακύρωση των αποτελεσμάτων του υπ' αριθμ. 06/2018 ανοικτού ηλεκτρονικού διαγωνισμού. Το αντικείμενο του διαγωνισμού αφορά την παροχή υπηρεσιών στατικής φύλαξης και επιτήρησης των κτιρίων του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π., τα οποία βρίσκονται στις οδούς Φιλελλήνων 13-15, Ακαδημίας 58, Σταδίου 31, στην Αθήνα, καθώς και στην Ευαγγελιστρίας 5, στην Καλλιθέα, για χρονικό διάστημα δύο ετών. Το κριτήριο κατακύρωσης ήταν η πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά, βάσει της χαμηλότερης τιμής. Ο προϋπολογισμός της δαπάνης ανέρχεται στο ποσό των 187.500 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α.

Αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ανώνυμης εταιρείας «Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης Α.Ε.».(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της «Ο.Λ.Θ. Α.Ε.» της 22-6-2001 με την οποία εγκρίθηκε η μη διανομή του πρώτου μερίσματος της εταιρικής χρήσης 2000 στον τότε μοναδικό μέτοχο που ήταν το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά η διάθεσή του για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας ήταν αυτοδικαίως άκυρη ως αντικειμένη στις διατάξεις των παρ.1-3 του άρθρου 30 του Ν 2579/1998, 35α παρ.1 του ΚΝ 2190/1920 και 174 ΑΚ. Ίαση της ως άνω ακυρότητας μετά την παρέλευση διετίας από την υποβολή των πρακτικών της Γενικής Συνέλευσης προς έγκριση στη Διοίκηση (άρθρο 35α παρ.2 ΚΝ 2190/1920). Αυτοδίκαιη ακυρότητα της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της 1-3-2007 για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά το ποσό του μη διανεμηθέντος στο Δημόσιο μερίσματος, αφενός διότι παρήλθε η οριζόμενη στο άρθρο 3 παρ.2 του ΑΝ 148/1967 τετραετής προθεσμία για την κεφαλαιοποίηση του σχηματισθέντος από το μη διανεμηθέν μέρισμα αποθεματικού, ενώ αφετέρου «δικαιούχος» των εκδιδόμενων νέων μετοχών είναι ο δικαιούχος του μερίσματος αντί του οποίου και χορηγούνται, δηλ. το Ελληνικό Δημόσιο, και όχι οι εκάστοτε μέτοχοι της εταιρείας. Δυνατότητα ανάκλησης της απόφασης της 1-3-2007 με νεότερη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων. Θεμελίωση αξίωσης του Δημοσίου για την καταβολή του μη διανεμηθέντος μερίσματος εντός του οριζόμενου από τις διατάξεις των άρθρων 250 περ.15 και 253 ΑΚ χρόνου παραγραφής.