Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου γυναικείων ενδυμάτων κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και των αντίστοιχων προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Σερρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει τα έσοδα με την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», κρίνοντας ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επαναπροσδιόρισε το οικογενειακό εισόδημα και τις δαπάνες, διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών και για τα δύο έτη. Καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 672/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2021, συνολικού ποσού 44.062,91€. Η αρχική πράξη είχε βασιστεί στην έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας αποκρυβείσα ύλη, καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη οικογενειακών δαπανών, συμπεριλαμβανομένης της δαπάνης αγοράς φωτοβολταϊκού πάρκου αξίας 188.881,00€. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι η αγορά των φωτοβολταϊκών αφορούσε πάγιο εξοπλισμό της επιχείρησής της και δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί στις οικογενειακές δαπάνες διαβίωσης. Κατόπιν επανεξέτασης, διαπιστώθηκε ότι το οικογενειακό εισόδημα επαρκούσε για την κάλυψη των διορθωμένων δαπανών διαβίωσης. Συνεπώς, δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, οπότε η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώθηκε.

Η απόφαση (Αριθμός 539) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών εκδόθηκε την 01.04.2025 και αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, αν και πληρούταν η προϋπόθεση για εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης), η φορολογική αρχή εφάρμοσε εσφαλμένα την αρχή των αναλογιών. Συγκεκριμένα, χρησιμοποίησε τιμές του τρέχοντος έτους (2024) αντί των ελεγχόμενων ετών (2021-2022) για τον προσδιορισμό της μέσης αναλογίας τιμής πώλησης. Ως αποτέλεσμα αυτής της τυπικής πλημμέλειας, ακυρώνονται οι πράξεις φόρου εισοδήματος και τροποποιούνται οι πράξεις ΦΠΑ για τα δύο έτη, με την ΔΟΥ Καβάλας να καλείται να ενεργήσει με βάση το σκεπτικό της απόφασης.

Η απόφαση 202/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου (φαρμακοποιού) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, οι οποίες είχαν βασιστεί σε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών). Η φορολογική αρχή είχε κρίνει ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι η δαπάνη για την αγορά ακινήτου (50.211,62 €) είχε υπολογιστεί λανθασμένα ως προσωπική δαπάνη διαβίωσης και όχι ως δαπάνη απόκτησης περιουσιακών στοιχείων. Αφαιρώντας τη δαπάνη αυτή, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε επάρκεια εισοδήματος, με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών. Συνεπώς, η ΔΕΔ ακύρωσε ολόκληρες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η Απόφαση 892/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φυσικού προσώπου (λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών ειδών) κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει συνολικό ποσό 19.380,09€ (Κύριος φόρος: 12.886,95€). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθώς εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας), καθώς το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης και διαπιστώθηκε προσαύξηση περιουσίας ύψους 37.387,14€ από αναιτιολόγητες τραπεζικές καταθέσεις. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης δαπανών από προηγούμενα κεφάλαια ή έσοδα άλλων εταιρειών, απορρίφθηκαν.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής της ανώνυμης εταιρείας κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από το 3ο ΕΛΚΕ Αττικής. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων από συναλλακτικά ανύπαρκτη επιχείρηση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) επικύρωσε πλήρως τους καταλογισμούς για το έτος 2018, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί καλής πίστης. Ωστόσο, ακύρωσε τις πράξεις για το έτος 2019 λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς ο έλεγχος βασίστηκε σε μη οριστικά λογιστικά αρχεία/ισοζύγια, κρίνοντας βάσιμο τον ισχυρισμό της εταιρείας ότι δεν είχε καταχωρήσει τα εν λόγω τιμολόγια στα οριστικά της βιβλία.

Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η υπ' αριθμόν 870 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχε προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή το 2018 (4.333,03€). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών, τον υπολογισμό των ακαθάριστων εσόδων και τον χαρακτηρισμό της προσαύξησης περιουσίας. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές φόρου εισοδήματος (2.036,61€ για το 2018 και 1.639,62€ για το 2019) και Φ.Π.Α. (2.094,28€ για το 2018 και 2.694,04€ για το 2019), καθώς και τα αντίστοιχα πρόστιμα.

Η απόφαση 98/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής οδοντιάτρου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, καθώς το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για τις προσωπικές δαπάνες διαβίωσης. Ωστόσο, δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας σχετικά με τον υπολογισμό της αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης, αναπροσαρμόζοντας το ποσοστό φύρας/χρήσης σιελαντλιών από 10% σε 30%. Αυτή η αναπροσαρμογή οδήγησε σε μείωση των καταλογιζόμενων ακαθάριστων εσόδων, με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου. Επικυρώθηκε η Πράξη Επιβολής Προστίμου για μη εξόφληση συναλλαγών άνω των 500€ με ηλεκτρονικά μέσα για το 2018.

Η απόφαση 594/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. των φορολογικών ετών 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Ο έλεγχος είχε προσφύγει στις έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα (€9.420,53 για το 2018 και €18.458,95 για το 2019) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσδιορισμός των ακαθαρίστων εσόδων της επιχείρησης φαρμακείου βασίστηκε στα ποσοστά μικτού κέρδους που ορίζονται από αποφάσεις του Υπουργού Υγείας για τα φαρμακευτικά είδη και σε συγκριτικά δεδομένα για λοιπά εμπορεύματα. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αναιτιολόγητης προσφυγής και εσφαλμένης εφαρμογής των τεχνικών.