Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου γυναικείων ενδυμάτων κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και των αντίστοιχων προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Σερρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει τα έσοδα με την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», κρίνοντας ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επαναπροσδιόρισε το οικογενειακό εισόδημα και τις δαπάνες, διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών και για τα δύο έτη. Καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση (Αριθμός 539) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών εκδόθηκε την 01.04.2025 και αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, αν και πληρούταν η προϋπόθεση για εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης), η φορολογική αρχή εφάρμοσε εσφαλμένα την αρχή των αναλογιών. Συγκεκριμένα, χρησιμοποίησε τιμές του τρέχοντος έτους (2024) αντί των ελεγχόμενων ετών (2021-2022) για τον προσδιορισμό της μέσης αναλογίας τιμής πώλησης. Ως αποτέλεσμα αυτής της τυπικής πλημμέλειας, ακυρώνονται οι πράξεις φόρου εισοδήματος και τροποποιούνται οι πράξεις ΦΠΑ για τα δύο έτη, με την ΔΟΥ Καβάλας να καλείται να ενεργήσει με βάση το σκεπτικό της απόφασης.

Η υπ' αριθμόν 870 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχε προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή το 2018 (4.333,03€). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών, τον υπολογισμό των ακαθάριστων εσόδων και τον χαρακτηρισμό της προσαύξησης περιουσίας. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές φόρου εισοδήματος (2.036,61€ για το 2018 και 1.639,62€ για το 2019) και Φ.Π.Α. (2.094,28€ για το 2018 και 2.694,04€ για το 2019), καθώς και τα αντίστοιχα πρόστιμα.

Η απόφαση 594/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. των φορολογικών ετών 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Ο έλεγχος είχε προσφύγει στις έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα (€9.420,53 για το 2018 και €18.458,95 για το 2019) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσδιορισμός των ακαθαρίστων εσόδων της επιχείρησης φαρμακείου βασίστηκε στα ποσοστά μικτού κέρδους που ορίζονται από αποφάσεις του Υπουργού Υγείας για τα φαρμακευτικά είδη και σε συγκριτικά δεδομένα για λοιπά εμπορεύματα. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αναιτιολόγητης προσφυγής και εσφαλμένης εφαρμογής των τεχνικών.

Η απόφαση 202/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου (φαρμακοποιού) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, οι οποίες είχαν βασιστεί σε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών). Η φορολογική αρχή είχε κρίνει ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι η δαπάνη για την αγορά ακινήτου (50.211,62 €) είχε υπολογιστεί λανθασμένα ως προσωπική δαπάνη διαβίωσης και όχι ως δαπάνη απόκτησης περιουσιακών στοιχείων. Αφαιρώντας τη δαπάνη αυτή, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε επάρκεια εισοδήματος, με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών. Συνεπώς, η ΔΕΔ ακύρωσε ολόκληρες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η Απόφαση 892/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φυσικού προσώπου (λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών ειδών) κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει συνολικό ποσό 19.380,09€ (Κύριος φόρος: 12.886,95€). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθώς εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας), καθώς το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης και διαπιστώθηκε προσαύξηση περιουσίας ύψους 37.387,14€ από αναιτιολόγητες τραπεζικές καταθέσεις. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης δαπανών από προηγούμενα κεφάλαια ή έσοδα άλλων εταιρειών, απορρίφθηκαν.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 15.566,99 € και 48.621,39 € αντίστοιχα. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας επειδή το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα του προσφεύγοντα (π.χ., 4.969,15 € το 2018) κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης (18.119,49 € το 2018). Η απόφαση απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί αοριστίας της έκθεσης, μη πλήρωσης των προϋποθέσεων έμμεσου ελέγχου, και ανακρίβειας των καταναλωτικών δαπανών, επιβεβαιώνοντας έτσι τα αρχικά πορίσματα του ελέγχου και τα καταλογιζόμενα ποσά.

Η απόφαση εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επί ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεση τεχνική (ανάλυση ρευστότητας) λόγω αδυναμίας κάλυψης των προσωπικών δαπανών διαβίωσης από το δηλούμενο εισόδημα, καθώς και λόγω προσαύξησης περιουσίας το 2019. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε διαθέσιμα κεφάλαια προηγούμενων ετών (€124.793,91) για την κάλυψη των τεκμηρίων, αλλά η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι ο έλεγχος ορθά διαπίστωσε μηδενικό διαθέσιμο υπόλοιπο μετρητών. Η Δ.Ε.Δ. δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή, επικυρώνοντας τις πράξεις Φόρου Εισοδήματος 2018 και 2019 και ΦΠΑ 2018, ενώ τροποποίησε τον Διορθωτικό Προσδιορισμό ΦΠΑ 2019.

Η απόφαση 867/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που επιβλήθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας σε ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου γεωργικών φαρμάκων. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, κρίνοντας ότι δεν τηρούνταν αξιόπιστα λογιστικά αρχεία (αδυναμία επεξεργασμένων αρχείων απογραφών) και ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης του προσφεύγοντος. Επίσης, απορρίφθηκαν οι εκπτώσεις δαπανών (αποσβέσεις και μη ηλεκτρονική εξόφληση μισθοδοσίας). Οι συνολικές οριστικές φορολογικές υποχρεώσεις ανήλθαν σε €19.425,56 για το 2018 και €12.714,62 για το 2019.

Η απόφαση 556/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης ατομικής οντότητας (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου της «αρχής των αναλογιών» από τη Δ.Ο.Υ. Τρικάλων, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης. Αποφάνθηκε ότι ο προσδιορισμός του σταθμισμένου Συντελεστή Μικτού Κέρδους επί κόστους (1,3758 για το 2018 και 1,3703 για το 2019) ήταν αξιόπιστος. Απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης επιλογής μεθόδου, εσφαλμένης εκτίμησης του σταθερού αποθέματος και εκπρόθεσμης έκδοσης των πράξεων.