Η απόφαση 672/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2021, συνολικού ποσού 44.062,91€. Η αρχική πράξη είχε βασιστεί στην έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας αποκρυβείσα ύλη, καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη οικογενειακών δαπανών, συμπεριλαμβανομένης της δαπάνης αγοράς φωτοβολταϊκού πάρκου αξίας 188.881,00€. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι η αγορά των φωτοβολταϊκών αφορούσε πάγιο εξοπλισμό της επιχείρησής της και δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί στις οικογενειακές δαπάνες διαβίωσης. Κατόπιν επανεξέτασης, διαπιστώθηκε ότι το οικογενειακό εισόδημα επαρκούσε για την κάλυψη των διορθωμένων δαπανών διαβίωσης. Συνεπώς, δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, οπότε η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώθηκε.

Η υπ' αριθμόν 870 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχε προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή το 2018 (4.333,03€). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών, τον υπολογισμό των ακαθάριστων εσόδων και τον χαρακτηρισμό της προσαύξησης περιουσίας. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές φόρου εισοδήματος (2.036,61€ για το 2018 και 1.639,62€ για το 2019) και Φ.Π.Α. (2.094,28€ για το 2018 και 2.694,04€ για το 2019), καθώς και τα αντίστοιχα πρόστιμα.

Η απόφαση (Αριθμός 539) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών εκδόθηκε την 01.04.2025 και αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, αν και πληρούταν η προϋπόθεση για εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης), η φορολογική αρχή εφάρμοσε εσφαλμένα την αρχή των αναλογιών. Συγκεκριμένα, χρησιμοποίησε τιμές του τρέχοντος έτους (2024) αντί των ελεγχόμενων ετών (2021-2022) για τον προσδιορισμό της μέσης αναλογίας τιμής πώλησης. Ως αποτέλεσμα αυτής της τυπικής πλημμέλειας, ακυρώνονται οι πράξεις φόρου εισοδήματος και τροποποιούνται οι πράξεις ΦΠΑ για τα δύο έτη, με την ΔΟΥ Καβάλας να καλείται να ενεργήσει με βάση το σκεπτικό της απόφασης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιώτη, ασκούντος ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου επίπλων, κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2021. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 30.043,54€, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών του δαπανών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ήταν παράνομη και αναιτιολόγητη και ότι οι σχετικές διατάξεις παραβιάζουν το Σύνταγμα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, επικυρώνοντας τη συνολική οφειλή ύψους 14.795,87€.

Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 15.566,99 € και 48.621,39 € αντίστοιχα. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας επειδή το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα του προσφεύγοντα (π.χ., 4.969,15 € το 2018) κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης (18.119,49 € το 2018). Η απόφαση απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί αοριστίας της έκθεσης, μη πλήρωσης των προϋποθέσεων έμμεσου ελέγχου, και ανακρίβειας των καταναλωτικών δαπανών, επιβεβαιώνοντας έτσι τα αρχικά πορίσματα του ελέγχου και τα καταλογιζόμενα ποσά.

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ιδιοκτήτη επιχείρησης λιανικού εμπορίου σουπερμάρκετ, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε τα έσοδα του προσφεύγοντος με την έμμεση μέθοδο της «αρχής των αναλογιών», καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης (αρνητική διαφορά 51.179,92€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της μεθόδου ήταν μεθοδολογικά εσφαλμένη, καθώς το δείγμα μικτού κέρδους πάρθηκε το 2024 και δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του 2018, λόγω σημαντικής αύξησης των λειτουργικών εξόδων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας αξιόπιστη την αναλογία μικτού κέρδους 1,29 που εφάρμοσε ο έλεγχος και επιβεβαίωσε τη συνολική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 867/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που επιβλήθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας σε ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου γεωργικών φαρμάκων. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, κρίνοντας ότι δεν τηρούνταν αξιόπιστα λογιστικά αρχεία (αδυναμία επεξεργασμένων αρχείων απογραφών) και ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης του προσφεύγοντος. Επίσης, απορρίφθηκαν οι εκπτώσεις δαπανών (αποσβέσεις και μη ηλεκτρονική εξόφληση μισθοδοσίας). Οι συνολικές οριστικές φορολογικές υποχρεώσεις ανήλθαν σε €19.425,56 για το 2018 και €12.714,62 για το 2019.

Η απόφαση εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επί ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεση τεχνική (ανάλυση ρευστότητας) λόγω αδυναμίας κάλυψης των προσωπικών δαπανών διαβίωσης από το δηλούμενο εισόδημα, καθώς και λόγω προσαύξησης περιουσίας το 2019. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε διαθέσιμα κεφάλαια προηγούμενων ετών (€124.793,91) για την κάλυψη των τεκμηρίων, αλλά η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι ο έλεγχος ορθά διαπίστωσε μηδενικό διαθέσιμο υπόλοιπο μετρητών. Η Δ.Ε.Δ. δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή, επικυρώνοντας τις πράξεις Φόρου Εισοδήματος 2018 και 2019 και ΦΠΑ 2018, ενώ τροποποίησε τον Διορθωτικό Προσδιορισμό ΦΠΑ 2019.

Η απόφαση 594/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. των φορολογικών ετών 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Ο έλεγχος είχε προσφύγει στις έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα (€9.420,53 για το 2018 και €18.458,95 για το 2019) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσδιορισμός των ακαθαρίστων εσόδων της επιχείρησης φαρμακείου βασίστηκε στα ποσοστά μικτού κέρδους που ορίζονται από αποφάσεις του Υπουργού Υγείας για τα φαρμακευτικά είδη και σε συγκριτικά δεδομένα για λοιπά εμπορεύματα. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αναιτιολόγητης προσφυγής και εσφαλμένης εφαρμογής των τεχνικών.