Η απόφαση 536/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 15.11.2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της υπ' αριθμόν ...... ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, η οποία αφορούσε συνολικό ποσό 29.744,89 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου πρόσθετου φόρου και τόκου) λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών θανούσας, της οποίας ο προσφεύγων φέρεται κληρονόμος. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, σύμφωνα με τα άρθρα 36 και 44 του ν. 5104/2024. Ως εκ τούτου, εφόσον στερείται εκτελεστότητας, δεν επιτρέπεται η προσβολή της με ενδικοφανή προσφυγή.

Η υπ' αριθμόν 346/2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η προσφεύγουσα στις 21/10/2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ, μέσω της οποίας κοινοποιήθηκε οφειλή 1.158,00 ευρώ (πλέον προσαυξήσεων) για τέλος επιτηδεύματος οικονομικού έτους 2012. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση λόγω παραγραφής, καθώς ενημερώθηκε 11 χρόνια μετά τη λήξη της οφειλής. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ειδοποίηση αποτελεί πράξη της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης και ως εκ τούτου, δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ, αλλά προσβάλλεται μόνο μέσω ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων.

Η Απόφαση 534/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 15.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά της από 16.10.2024 ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 29.744,89 ευρώ, το οποίο αφορούσε οφειλές θανούσας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ειδοποίηση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο, όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 44 του ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, εφόσον δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η Απόφαση 595/08-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της απάντησης του Προϊσταμένου του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης, η οποία αρνούνταν την επιστροφή καταβληθέντων ποσών. Τα ποσά είχαν εισπραχθεί στο πλαίσιο αλληλέγγυας ευθύνης, από την οποία ο προσφεύγων είχε απαλλαχθεί με προηγούμενη απόφαση της ΔΕΔ. Το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. επικαλέστηκε το άρθρο 66 παρ. 29 του Ν.4646/2019 για τη μη επιστροφή των εισπραχθέντων ποσών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εν λόγω ρύθμιση είναι αντισυνταγματική και παραβιάζει τις αρχές της νομιμότητας και της ισότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η απάντηση του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. δεν είναι εκτελεστή πράξη, αλλά έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα, το οποίο δεν υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση (380/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Προϊσταμένης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος, αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. φορολογικού έτους 2011, συνολικού ποσού 653,01 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι αφορούσαν τον παππού του που είχε αποβιώσει 16 χρόνια πριν τη βεβαίωση της οφειλής και ήταν παραγεγραμμένες. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση συνιστά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, οι αναφυόμενες διαφορές αυτού του σταδίου πρέπει να επιλύονται μέσω ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της ΔΕΔ απαράδεκτη.

Η απόφαση 613/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη. Ο προσφεύγων είχε προσφύγει κατά της απάντησης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για επιστροφή ποσού 1.561,16€ που κατέβαλε ως εκκαθαριστής για χρέη εταιρείας, προκειμένου να λάβει φορολογική ενημερότητα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν άσκησε διαχειριστικές πράξεις. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ήταν εγγράφου πληροφοριακού χαρακτήρα και στερούταν εκτελεστότητας, και συνεπώς δεν συνιστά εκτελεστή πράξη κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση 84/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά της άρνησης καταβολής τόκων επί αχρεωστήτως καταβληθέντος Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (ΦΜΑ) ύψους 64.835,75 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα νομίμως ζήτησε αυτοτελώς τους τόκους, καθώς δεν τους είχε συμπεριλάβει στην αρχική δικαστική διαδικασία. Ωστόσο, οι τόκοι δεν μπορούν να υπολογιστούν από την ημερομηνία αχρεώστητης καταβολής (όπως ζητήθηκε από την εταιρεία), διότι δεν κρίθηκε παραβίαση ενωσιακού δικαίου. Αντιθέτως, σύμφωνα με το άρθρο 53 του ΚΦΔ, οι τόκοι οφείλονται από την ημερομηνία της αρχικής αίτησης επιστροφής του ΦΜΑ (31/07/2020) και θα υπολογιστούν με το ισχύον επιτόκιο MRO προσαυξημένο κατά 5,75 μονάδες. Κατόπιν αυτού, η απάντηση του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής ακυρώνεται.

Η απόφαση 713 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ύψους 2.887,88 € που είχε επιβληθεί από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας. Το πρόστιμο, βάσει του άρθρου 54 παρ. 2 ν. 5104/2024, καταλογίστηκε λόγω ανακρίβειας σε τροποποιητική δήλωση ΦΠΑ β' τριμήνου του 2023, η οποία υποβλήθηκε μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο επιβλήθηκε κακώς επί διαφοράς πιστωτικού υπολοίπου, χρήματα τα οποία ουδέποτε έλαβε. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, καθώς διαπιστώθηκε ότι δεν προέκυψε ποσό φόρου προς καταβολή, αλλά μειώθηκε μόνο το μεταφερόμενο πιστωτικό υπόλοιπο. Επομένως, κρίθηκε ότι δεν υπήρχε ζήτημα εκπρόθεσμης καταβολής οφειλόμενου φόρου, οδηγώντας στην ακύρωση της πράξης επιβολής προστίμου.

Διαδικασία καταβολής εισφοράς στον e-ΕΦΚΑ για την αναγνώριση του οφειλόμενου χρόνου πρόσθετης ασφάλισης στον Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Αγροτών του πρώην ΟΓΑ.

Η απόφαση 1084/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που αφορά την άρνηση καταβολής τόκων επί αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού φόρων και προστίμων ύψους 42.337,59 ευρώ. Το ποσό αυτό επεστράφη στον προσφεύγοντα τον Νοέμβριο του 2024, μετά από ακυρωτικές αποφάσεις του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, οι οποίες ακύρωσαν πράξεις προσδιορισμού φόρου και προστίμων των ετών 2014 και 2015. Ο προσφεύγων ζήτησε την καταβολή τόκων επί της αχρεώστητης καταβολής, αίτημα που απέρριψε η Προϊσταμένη του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν είχε υποβάλει αίτημα έντοκης επιστροφής φόρων (τόκων) στα αρχικά δικόγραφα των προσφυγών του, προϋπόθεση που απαιτείται από τις διατάξεις του άρθρου 53 του ν. 4987/2022 για τη γένεση σχετικού δικαιώματος.