Η απόφαση 536/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 15.11.2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της υπ' αριθμόν ...... ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, η οποία αφορούσε συνολικό ποσό 29.744,89 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου πρόσθετου φόρου και τόκου) λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών θανούσας, της οποίας ο προσφεύγων φέρεται κληρονόμος. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, σύμφωνα με τα άρθρα 36 και 44 του ν. 5104/2024. Ως εκ τούτου, εφόσον στερείται εκτελεστότητας, δεν επιτρέπεται η προσβολή της με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 170 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδοθείσα στις 03-02-2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή πολίτη κατά της απάντησης του Προϊστάμενου της αρμόδιας ΔΟΥ. Η προσφεύγουσα ζητούσε την τροποποίηση της απάντησης της ΔΟΥ, η οποία την είχε ενημερώσει ότι η προθεσμία υποβολής αιτήματος αμφισβήτησης του τεκμαρτού εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023 είχε λήξει την 01-10-2024. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση της ΔΟΥ αποτελεί έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα που στερείται εκτελεστότητας και δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη κατά την έννοια του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθιστώντας έτσι την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.

Η απόφαση 639/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 27.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 4.106,64 ευρώ (βασική οφειλή 1.704,00 ευρώ πλέον πρόσθετου φόρου & τόκου 2.402,64 ευρώ), το οποίο αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές θανόντος, του οποίου φέρεται κληρονόμος. Η Διεύθυνση αποφάσισε ότι η εν λόγω ειδοποίηση καταβολής δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο βάσει των διατάξεων του ν. 5104/2024 (άρθρα 36 και 44). Κατά συνέπεια, εφόσον πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή, η προσφυγή απορρίπτεται.

Η απόφαση 1196/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά της αρνητικής απάντησης του ΚΕΒΕΙΣ Θεσσαλονίκης. Η εταιρεία ζητούσε την καταβολή τόκων επί αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων ύψους 14.979,33€, καθώς και την ακύρωση του διενεργηθέντος συμψηφισμού. Η ΔΕΔ έκρινε απαράδεκτο τον ισχυρισμό περί συμψηφισμού, καθώς αυτός ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης (είσπραξη) και όχι του προσδιορισμού των φόρων. Επίσης, η προσβαλλόμενη πράξη περί άρνησης καταβολής τόκων κρίθηκε επιβεβαιωτική προγενέστερων αρνητικών απαντήσεων, οι οποίες είχαν καταστεί οριστικές, και συνεπώς στερείται  εκτελεστότητας, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή μη επιτρεπτή.

Η απόφαση 249/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων (ΦΕφπ), ΦΠΑ και επιβολής προστίμων από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Σύρου για τις φορολογικές περιόδους 2018, 2019 και 2021. Ο συνολικός καταλογισμός υπερβαίνει τις 430.000 ευρώ, προερχόμενος κυρίως από τη μη αναγνώριση δαπανών και εισροών λόγω μη προσκόμισης λογιστικών βιβλίων και παραστατικών. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν νομίμως στον προσφεύγοντα ηλεκτρονικά στις 07.05.2024 (πλάσμα δικαίου, 10 ημέρες μετά την ανάρτηση). Συνεπώς, η προσφυγή, που υποβλήθηκε στις 16.10.2024, ήταν εκπρόθεσμη και απορρίφθηκε λόγω απαραδέκτου.

Η απόφαση 613/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη. Ο προσφεύγων είχε προσφύγει κατά της απάντησης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για επιστροφή ποσού 1.561,16€ που κατέβαλε ως εκκαθαριστής για χρέη εταιρείας, προκειμένου να λάβει φορολογική ενημερότητα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν άσκησε διαχειριστικές πράξεις. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ήταν εγγράφου πληροφοριακού χαρακτήρα και στερούταν εκτελεστότητας, και συνεπώς δεν συνιστά εκτελεστή πράξη κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η υπ' αριθμόν 2 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ηλεκτρονική απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής. Ο προσφεύγων είχε στραφεί κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας της ΔΟΥ Αγρινίου, συνολικού ποσού 87.370,29 ευρώ (53.825,15 ευρώ βασική οφειλή και 33.545,14 ευρώ πρόσθετος φόρος και τόκος). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Οι λόγοι απόρριψης επικεντρώθηκαν στο ότι η ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη κατά την έννοια των άρθρων 36 και 44 του ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, εφόσον στερείται εκτελεστότητας, δεν προσβάλλεται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 201 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της απάντησης του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Λάρισας. Ο προσφεύγων ζήτησε τον περιορισμό της φορολογικής του υποχρέωσης για εισοδήματα (εταιρική σύνταξη) από τη Γερμανία (χρήσεων 2016, 2017, 2018 και εντεύθεν), αμφισβητώντας τη φορολόγησή τους στην Ελλάδα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση της ΔΟΥ ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και στερείται εκτελεστότητας, καθώς δεν παράγει συνέπειες ή δεν καθορίζει υποχρεώσεις σε βάρος του φορολογούμενου. Επομένως, δεν συνιστά εκτελεστή πράξη που είναι δεκτική ενδικοφανούς προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 72 του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 1305 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης βεβαίωσης Τελών Κυκλοφορίας έτους 2024. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ανάκληση του προστίμου (που αντιστοιχούσε στο 100% των τελών), επικαλούμενη ότι η ολιγοήμερη καθυστέρηση στην επανατοποθέτηση του οχήματός της σε καθεστώς ακινησίας ήταν ακούσια και οφειλόταν σε φόρτο εργασίας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Ως αιτιολογία προβλήθηκε ότι το προσβαλλόμενο έγγραφο ήταν μόνο πληροφοριακό και στερείτο εκτελεστότητας, ενώ επισημάνθηκε ότι οι διαφορές σχετικά με τα τέλη κυκλοφορίας δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, αλλά προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.

Η απόφαση 554/03-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από τον νόμιμο εκπρόσωπο εταιρείας κατά της αρνητικής απάντησης του προϊσταμένου της Ζ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης. Η εταιρεία ζητούσε τη διαγραφή συνολικά δεκαπέντε (15) προστίμων ύψους 100,00 € έκαστο, που της επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων Φ.Π.Α. για τις φορολογικές περιόδους των ετών 2022, 2023 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε υποχρέωση υποβολής αυτών των δηλώσεων, καθώς η εταιρεία είχε τεθεί αναδρομικώς σε καθεστώς αδράνειας από 31/07/2018. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η αρνητική απάντηση της Δ.Ο.Υ. αποτελεί έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα, στερούμενο εκτελεστότητας, και ως εκ τούτου δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη που να υπάγεται στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ βάσει του άρθρου 72 παρ. 1 του Ν.5104/2024.