Η απόφαση (278/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά πέντε οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου Εισοδήματος, ΦΠΑ και Παρακρατούμενου Φόρου (για αμοιβές τεχνικών έργων) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Φορολογική Διοίκηση επικύρωσε τις καταλογιστικές πράξεις, συνολικού ύψους άνω του 1.45 εκατομμυρίων ευρώ (μαζί με πρόστιμα), διότι ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη και χρήση εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς και τη μη αναγνώριση λοιπών δαπανών λόγω μη προσκόμισης κατάλληλων δικαιολογητικών, καθιστώντας αδύνατη τη διαπίστωση του πραγματικού των συναλλαγών. Ο έλεγχος τεκμηρίωσε ότι η εξόφληση των τιμολογίων αποτελούσε μέρος σχήματος μεταφοράς κεφαλαίων για να προσδώσει αληθοφάνεια στις εικονικές συναλλαγές. Όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί καλοπιστίας και παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση 736/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά πέντε Αποφάσεων Επιβολής Προστίμου ύψους 250,00 ευρώ εκάστη (συνολικά 1.250 ευρώ), οι οποίες αφορούσαν το φορολογικό έτος 2020. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. ΚΟΡΙΝΘΟΥ λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τεσσάρων δηλώσεων Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (Φ.Μ.Υ.) και μίας δήλωσης Παρακρατούμενου Φόρου από Επιχειρηματική Δραστηριότητα. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι το ύψος των προστίμων ήταν δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τον φόρο προς απόδοση. Η ΔΕΔ επικύρωσε τα πρόστιμα, κρίνοντας ότι η εκπρόθεσμη υποβολή εμπίπτει στο άρθρο 53 του Ν. 5104/2024, ο οποίος προβλέπει πρόστιμο 250 ευρώ ανά παράβαση για υπόχρεους τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος, ασχέτως του ύψους του φόρου.

Η απόφαση 729/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά επτά Πράξεων Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους €1.750,00 (€250,00 ανά πράξη) από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. ΚΟΡΙΝΘΟΥ. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής (στις 9/2/2021) δηλώσεων παρακρατούμενου Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) για φορολογικές περιόδους από 1/5/2020 έως 30/11/2020. Η προσφεύγουσα αιτήθηκε την ακύρωση των προστίμων, ισχυριζόμενη ότι ήταν δυσανάλογα υψηλά σε σχέση με τους παρακρατηθέντες φόρους (της τάξης των λίγων ευρώ), παραβιάζοντας την αρχή της αναλογικότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τις πράξεις, καθώς έκρινε ότι ο Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ, άρθρο 53 § 1 περ. α’ & § 2) δεν προβλέπει διάκριση στο ύψος των προστίμων σε σχέση με το ποσό του προς απόδοση φόρου.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά δύο πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομίας (υπ' αριθμ. .../19-09-2024 και .../30-09-2024), με τις οποίες επιβλήθηκε φόρος ύψους 997,90€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την συμπερίληψη στο παθητικό της κληρονομίας των οφειλών της τριτεγγύησης δανείων, υποστηρίζοντας ότι αποτελούν βέβαια και εκκαθαρισμένα χρέη. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών ακύρωσε αμφότερες τις πράξεις λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς η αρμόδια Δ.Ο.Υ. δεν είχε παράσχει σαφή αιτιολογία, όπως ορίζουν τα άρθρα 36§3 και 76 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, για την απόρριψη των δικαιολογητικών που αφορούσαν τα δάνεια εγγύησης. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. καλείται να εκδώσει νέα, αιτιολογημένη πράξη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο διαχειριστής της εταιρείας «...................», η οποία εταιρεία ήταν διαχειρίστρια της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας «...................», κατά πράξεων επιβολής προστίμου, ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019, 2020 και 2021. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία και πλημμελή εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 49 Κ.Φ.Δ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθότι στις καταλογιστικές πράξεις δεν αναγραφόταν ο ίδιος ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, αλλά η εταιρεία της οποίας τυγχάνει διαχειριστής.

Η απόφαση 842/13.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 15.628,14€. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, ζητούσε την πίστωση φόρου αλλοδαπής ύψους 9.199,58€, ο οποίος παρακρατήθηκε στη Γερμανία για εισόδημα από μισθωτή εργασία. Η φορολογική αρχή απέρριψε την αξίωση επειδή τα προσκομισθέντα δικαιολογητικά, παρότι μεταφρασμένα και θεωρημένα με σφραγίδα apostille (βεβαίωση από τον Γερμανό εργοδότη), δεν επαρκούσαν για την απόδειξη της καταβολής του φόρου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι δεν προσκομίστηκε η απαραίτητη βεβαίωση από την αρμόδια φορολογική αρχή της Γερμανίας, σύμφωνα με την ΠΟΛ. 1026/2014, και απέρριψε τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους.

Τρόπος υποβολής της δήλωσης και απόδοσης του φόρου που παρακρατείται στις αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης δ΄ παραγράφου 1 του άρθρου 64 του ν.4172/2013.(ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΣΦΑΛΜΑΤΟΣ ΦΕΚ775/Β/28.3.2014)

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ Α.1101/2019 - ΦΕΚ: 948/Β/2019:Καθορισμός του ηλεκτρονικού τρόπου υποβολής, καθώς και του τύπου και περιεχομένου της δήλωσης απόδοσης του παρακρατούμενου φόρου, σύμφωνα με τις διατάξεις, της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 64 και των περιπτώσεων α’ και γ’ της παραγράφου 5 του άρθρου 69 του ν. 4172/2013.

Η απόφαση 441/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους €250,00 από τη Δ.Ο.Υ Ιωαννίνων. Το πρόστιμο επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 παρ. 2 του Κ.Φ.Δ. (Ν. 5104/2024) για εκπρόθεσμη υποβολή της αρχικής δήλωσης απόδοσης παρακρατηθέντος φόρου (3% σε εισόδημα εργοληπτών) για τον μήνα Ιούλιο του 2024. Ο προσφεύγων, ο οποίος τηρούσε απλογραφικά βιβλία, υποστήριξε ότι το ύψος του προστίμου (€250) ήταν δυσανάλογο σε σχέση με τον προς απόδοση φόρο (€78,60). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι το πρόστιμο επιβλήθηκε ορθά σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης παρακρατούμενου φόρου από υπόχρεο τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος.

Η απόφαση (450/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την επανεξέταση ενδικοφανούς προσφυγής ομορρύθμου εταίρου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού παρακρατούμενου φόρου μισθωτής εργασίας για τα έτη 2014 και 2016. Η υπόθεση επανεξετάζεται κατόπιν απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, το οποίο αναγνώρισε την ενεργητική νομιμοποίηση του προσφεύγοντα. Ο έλεγχος είχε κρίνει ότι μεγάλα ποσά που καταβλήθηκαν ως αποζημιώσεις απόλυσης αποτελούσαν στην πραγματικότητα πρόσθετες αμοιβές (bonus), καθώς οι εργαζόμενοι επαναπροσλαμβάνονταν συχνά, με σκοπό την αποφυγή παρακράτησης φόρου 20%. Η ΔΕΔ απορρίπτει την προσφυγή επί της ουσίας, επικυρώνοντας τις πράξεις και το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό φόρου και προστίμου, ανερχόμενο σε €100.312,20 για το 2014 και €285.423,60 για το 2016. Συνολικά, η εταιρεία οφείλει €385.735,80.

Η απόφαση 292/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00 ευρώ, που εκδόθηκε από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα, ο οποίος δραστηριοποιείται στις οδικές μεταφορές, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής προσωρινής δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενων φόρων για την περίοδο 01/2018. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είχε συναλλαγές που να επιβάλλουν την υποχρέωση υποβολής δήλωσης παρακρατούμενου φόρου. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο ισχυρισμός αυτός ήταν αναληθής, καθώς ο προσφεύγων είχε δηλώσει παρακράτηση φόρου 12,00 ευρώ για την εν λόγω περίοδο. Η δήλωση υποβλήθηκε στις 12/04/2024, ενώ η εμπρόθεσμη προθεσμία ήταν το τέλος Φεβρουαρίου, επιβεβαιώνοντας έτσι την ορθότητα της επιβολής προστίμου σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν.5104/2024.