Η απόφαση 1039/03-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά της απορριπτικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σε αίτημα τροποποίησης πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2018 του θανόντος πατέρα της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς συγκεκριμένα ακίνητα είχαν μεταβιβαστεί το 2005, και ότι είχε επέλθει παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης του Δημοσίου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τους ισχυρισμούς περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης ως αβάσιμους και αναπόδεικτους, καθώς δεν προέκυψε πέραν πάσης αμφιβολίας η ταυτότητα των ακινήτων. Επιπλέον, απέρριψε ως απαράδεκτο τον ισχυρισμό περί παραγραφής του χρέους προς το δημόσιο, διότι αυτός πρέπει να προβάλλεται αποκλειστικά μέσω ανακοπής σύμφωνα με το άρθρο 65§2 του ν. 4978/2022.

Η απόφαση 581/08.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος έτους 2021, που είχε εκδοθεί από την Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει φόρο και πρόστιμο 50.317,76€ λόγω προσαύξησης περιουσίας και υπεραξίας 119.100,15€ από αγοραπωλησίες κρυπτονομισμάτων. Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι τα κέρδη από κρυπτονομίσματα δεν φορολογούνται ως υπεραξία κεφαλαίου λόγω νομοθετικού κενού. Αντίθετα, απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς του για αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας, πλην ενός ποσού 500€. Ως αποτέλεσμα, η οριστική φορολογική υποχρέωση τροποποιήθηκε σε σύνολο 23.269,94€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2021, που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Δράμας, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό €24.624,93. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της ανάλυσης ρευστότητας, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα του προσφεύγοντα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι εσφαλμένα συμπεριλήφθηκε ολόκληρο το τίμημα αγοράς αγροτεμαχίου (€17.500) στις αναλώσεις κεφαλαίων του 2021, δεδομένου ότι η εξόφληση ήταν τμηματική και δεν είχε ολοκληρωθεί. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο φορολογούμενος δεσμεύεται από την υποβληθείσα φορολογική δήλωση αγοράς ακινήτων, ενώ τα προσκομισθέντα τεκμήρια, όπως έμβασμα μερικής εξόφλησης του 2024, κρίθηκαν ανεπαρκή για την ανατροπή του προσδιορισμού φόρου.

Η απόφαση 847/13.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος / επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ύψους €243.625,52. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει τη διαφορά λόγω προστιθέμενης διαφοράς δαπανών ύψους €320.469,93, που προέκυψε από τη χορήγηση δανείου €310.000,00 του προσφεύγοντος προς την εταιρεία του, καθώς και από την απόσβεση δανείων €10.469,93, σύμφωνα με τις διατάξεις περί τεκμηρίων (άρθρα 30-34 του ν.4172/2013). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο καταλογισμός του δανείου ήταν λάθος καταχώρησης. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η καταχώρηση στα βιβλία της εταιρίας και η υποβολή δήλωσης τελών χαρτοσήμου αποδεικνύουν τον δανεισμό, ενώ απέρριψε και το αίτημα ακρόασης και τον ισχυρισμό περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας.

Η απόφαση 507/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας με αντικείμενο το χονδρικό εμπόριο παλαιών σιδήρων και μετάλλων. Η εταιρία ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού/επιβολής προστίμου φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η πράξη επιβλήθηκε λόγω μη αναγνώρισης προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα καθαρής αξίας 347.194,78 € που αντιστοιχούσε σε 45 ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, κρίνοντας ότι ο εκδότης των τιμολογίων δεν διέθετε τις απαραίτητες υποδομές (εγκαταστάσεις, προσωπικό, ρευστότητα και αγορές αποθεμάτων) για να πραγματοποιήσει τις συναλλαγές. Επομένως, κρίθηκε ορθώς ότι οι συναλλαγές ήταν εικονικές. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση που επιβεβαιώθηκε ανέρχεται σε 151.029,72 € (συμπεριλαμβανομένου φόρου και προστίμου).

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ιδιοκτήτη επιχείρησης λιανικού εμπορίου σουπερμάρκετ, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε τα έσοδα του προσφεύγοντος με την έμμεση μέθοδο της «αρχής των αναλογιών», καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης (αρνητική διαφορά 51.179,92€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της μεθόδου ήταν μεθοδολογικά εσφαλμένη, καθώς το δείγμα μικτού κέρδους πάρθηκε το 2024 και δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του 2018, λόγω σημαντικής αύξησης των λειτουργικών εξόδων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας αξιόπιστη την αναλογία μικτού κέρδους 1,29 που εφάρμοσε ο έλεγχος και επιβεβαίωσε τη συνολική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 525/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό €46.257,13 (€27.588,05 κύριος φόρος, €13.794,03 πρόστιμο και €4.875,03 ειδική εισφορά αλληλεγγύης), βασιζόμενη σε διαπιστωμένη προσαύξηση περιουσίας ύψους €83.600,21. Η προσαύξηση προήλθε από πρωτογενείς καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς τις οποίες ο προσφεύγων δεν αιτιολόγησε. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι τα ποσά ήταν αποταμιεύσεις, εισπράξεις λιανικής που ήδη φορολογήθηκαν, ή οικονομική βοήθεια από συγγενείς. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους, επικυρώνοντας την ορθότητα του καταλογισμού από τη φορολογική αρχή.

Η υπ' αριθμόν 56 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) εκδόθηκε στις 14-01-2025 κατόπιν αναπομπής από το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο. Η υπόθεση αφορούσε ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς ύψους 973,19 € που είχε αρχικά απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής. Το Δικαστήριο ανέπεμψε την υπόθεση για ουσιαστική εξέταση του παραδεκτώς υποβληθέντος ανακλητικού σκέλους της τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Η προσφεύγουσα επικαλούνταν ουσιώδη πλάνη (μη αποπερατωμένη οικοδομή αντί αποπερατωμένης και λανθασμένο χαρακτηρισμό διαμερίσματος ως καταστήματος). Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι ισχυρισμοί περί ημιτελούς ακινήτου δεν αποδεικνύονταν επαρκώς (π.χ. το προσκομιζόμενο ιδιωτικό έγγραφο μηχανικού δεν ήταν δημόσιο έγγραφο) και οι ισχυρισμοί για τον λανθασμένο χαρακτηρισμό δεν τεκμηριώνονταν με την οικοδομική άδεια ή αλλαγή χρήσης. Κατά συνέπεια, η οριστική φορολογική υποχρέωση διατηρήθηκε στα 973,19 €.

Η απόφαση 172/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρίας κατά της απόφασης της Δ.Ο.Υ. η οποία απέρριψε την επιφύλαξή της σε τροποποιητική δήλωση τελών εκμετάλλευσης ρυμουλκού πλοίου («..........») για το φορολογικό έτος 2020. Η εταιρία διεκδικούσε απαλλαγή από τέλη ύψους 6.000,00 ΕΥΡΩ, ισχυριζόμενη ότι το πλοίο βρισκόταν σε καθεστώς ολικής αργίας. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν τήρησε τις προϋποθέσεις του άρθρου 4 της Α.1201/2020, καθώς δεν υπέβαλε εγκαίρως την αίτηση αργίας και τα δικαιολογητικά (όπως βεβαίωση Λιμεναρχείου) πριν την αρχική εμπρόθεσμη δήλωση. Επιπλέον, τα προσκομισθέντα αποσπάσματα ημερολογίου πλοίου κρίθηκαν αχρηστα. Συνεπώς, η φορολογική αρχή νομίμως απέρριψε την επιφύλαξη, επικυρώνοντας την υποχρέωση καταβολής του τέλους.

Η υπ' αριθμόν 870 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχε προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή το 2018 (4.333,03€). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών, τον υπολογισμό των ακαθάριστων εσόδων και τον χαρακτηρισμό της προσαύξησης περιουσίας. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές φόρου εισοδήματος (2.036,61€ για το 2018 και 1.639,62€ για το 2019) και Φ.Π.Α. (2.094,28€ για το 2018 και 2.694,04€ για το 2019), καθώς και τα αντίστοιχα πρόστιμα.