Η απόφαση 644/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. για την περίοδο 01/01/2018 έως 31/12/2018. Η πράξη είχε εκδοθεί επ' ονόματι λυθείσας εταιρείας, της οποίας ο διαχειριστής είχε αποβιώσει, και η προσφεύγουσα αναφερόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο ως κληρονόμος του θανόντος. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομιάς και προέβη σε δήλωση αποποίησης εμπρόθεσμα, μόλις έλαβε θετική γνώση (στις 05/09/2024). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στη σχετική νομολογία και την εγκύκλιο Ε.2059/2024, έκρινε ότι η τετράμηνη προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής (συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων αποποιήσεων). Επειδή ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας, ο ισχυρισμός της έγινε δεκτός. Κατά συνέπεια, αποφασίστηκε η τροποποίηση της πράξης ώστε η προσφεύγουσα να μη φέρεται πλέον ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 298/2025 αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός διαχειριστή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου στην εταιρεία που εκπροσωπούσε για το φορολογικό έτος 2018. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν φέρει αλληλέγγυα ευθύνη για τον φόρο εισοδήματος (βάσει ευνοϊκότερων προγενέστερων διατάξεων) και για το αυτοτελές πρόστιμο (άρθρο 53 ν. 5104/2024). Ωστόσο, διατηρεί την αλληλέγγυα ευθύνη του για τις οφειλές ΦΠΑ και επικυρώνει πλήρως τις καταλογιστικές πράξεις σε βάρος της εταιρείας, καθώς η λήψη εικονικών στοιχείων και η μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων στοιχειοθετούν τις παραβάσεις.

Η απόφαση (679/2025) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Προστίμου (συνολικού ποσού 108.712,41 €) φορολογικού έτους 2018, που εκδόθηκε εις βάρος λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Ο προσφεύγων είχε καταλογιστεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή της εταιρείας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχθηκε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του για την επαγωγή της κληρονομιάς, όπως απαιτείται από τη νομολογία του Αρείου Πάγου και την Εγκύκλιο Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, με αποτέλεσμα να μην εκκινήσει εμπρόθεσμα η τετράμηνη διορία αποποίησης. Συνεπώς, η πράξη τροποποιείται και ο προσφεύγων δεν αναγράφεται πλέον ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση (Αριθμός 656/12.3.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2019) που εκδόθηκε σε βάρος λυθείσας επιχείρησης, καταλογίζοντας φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού 91.181,52 €, λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα αναφερόταν στην πράξη ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της κληρονόμου του θανόντος (23.04.2020) διαχειριστή της εταιρείας. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (29.10.2024) εντός του τετραμήνου από τη θετική γνώση της επαγωγής (5.9.2024), καθώς αγνοούσε τις προηγούμενες αποποιήσεις των άλλων κληρονόμων. Κρίθηκε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας ως κληρονόμου. Ως εκ τούτου, η πράξη τροποποιείται ώστε να μην αναγραφεί η προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 27/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας και του διαχειριστή της κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων από το Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. για τα φορολογικά έτη 2017-2019. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων. Ο διαχειριστής αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, ισχυριζόμενος άγνοια των εταιρικών υποθέσεων μετά την μεταβίβαση των μεριδίων. Η απόφαση αποδέχθηκε μερικώς την προσφυγή, απορρίπτοντας την αλληλέγγυα ευθύνη του διαχειριστή για τα αυτοτελή πρόστιμα του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024, ενώ επικύρωσε τις υπόλοιπες πράξεις φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, διατηρώντας την αλληλέγγυα ευθύνη του για αυτές, λόγω της ιδιότητάς του ως διαχειριστή και εκκαθαριστή.

Η απόφαση 761/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φερόμενου αλληλεγγύως ευθυνόμενου προσώπου κατά Οριστικής Πράξης Επιβολής Προστίμου 75.000,00€ για το φορολογικό έτος 2020, η οποία επιβλήθηκε στην εταιρεία λόγω μη τήρησης λογιστικών αρχείων (άρθρο 57 παρ. 2 Ν. 5104/2024). Ο προσφεύγων προέβαλε ισχυρισμούς περί πλαστογραφίας, παραίτησης και έλλειψης πραγματικής διαχείρισης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το πρόστιμο αυτό είναι αυτοτελές και, σύμφωνα με την Εγκύκλιο Ε. 2173/2020, δεν θεμελιώνεται αλληλέγγυα ευθύνη για τα αυτοτελή πρόστιμα. Κατά συνέπεια, η προσφυγή έγινε μερικώς αποδεκτή και η αλληλέγγυα ευθύνη του προσφεύγοντος για το πρόστιμο απορρίφθηκε, ενώ η οριστική φορολογική υποχρέωση των 75.000,00€ του νομικού προσώπου διατηρήθηκε.

Η απόφαση 1439/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τριών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης για τις φορολογικές περιόδους 2020, 2021 και 2022. Οι πράξεις επέβαλαν συνολική φορολογική υποχρέωση (φόρο πλέον προστίμων) ύψους 11.254.467,70€ στην ιταλική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου χαρτικών ειδών, λόγω μη υποβολής δηλώσεων ΦΠΑ. Η προσφεύγουσα, η οποία κατονομάστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο με την ιδιότητα της φορολογικής αντιπροσώπου, αμφισβήτησε την ευθύνη της. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της, κρίνοντας ότι ο ορισμός της ως φορολογικής αντιπροσώπου θεμελιώνει ρητά αλληλέγγυα ευθύνη για τον ΦΠΑ βάσει του άρθρου 55 περ. α’ του Ν.2859/2000, ανεξάρτητα από τους ισχυρισμούς περί έλλειψης διαχείρισης.

Η απόφαση 237, εκδοθείσα στις 12-02-2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του αλληλεγγύως ευθυνόμενου προσώπου κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, που εκδόθηκαν σε βάρος της εταιρίας «............». Ο έλεγχος προσδιόρισε τις οφειλές με βάση κάθε διαθέσιμο στοιχείο, καθώς η εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση για διάθεση λογιστικών αρχείων. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παραβίαση του δικαιώματος ακρόασης, ελλειπή αιτιολογία για την εν τοις πράγμασι διαχείριση και παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας, ισχυρισμοί που απορρίφθηκαν. Η απόφαση επικυρώνει τις πράξεις, καθιστώντας τον προσφεύγοντα αλληλεγγύως υπεύθυνο για τη συνολική οφειλή ύψους 8.318.497,76€ (μαζί με το τέλος επιτηδεύματος).

Η απόφαση 424 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του διαχειριστή της εταιρίας «.........» ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €417.585,20, που καταλογίστηκε λόγω λήψης 84 εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν θεμελιώνεται αλληλέγγυα ευθύνη του προσφεύγοντος για τον φόρο εισοδήματος παλαιών οφειλών, καθώς η εταιρεία δεν έχει λυθεί, συνεπώς ο διαχειριστής δεν νομιμοποιείται να ασκήσει ατομική προσφυγή κατά της πράξης.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φερόμενο κληρονόμο διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, ο οποίος βαρυνόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνος για πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, έτους 2018 και 2019, και πρόστιμα. Οι πράξεις είχαν καταλογιστεί λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι τελούσε σε πλήρη άγνοια ως προς την επαγωγή της κληρονομιάς και τις προγενέστερες αποποιήσεις, και υπέβαλε δήλωση αποποίησης εμπρόθεσμα (04/07/2024) εντός του τετράμηνου από τη στιγμή που έλαβε θετική γνώση (10/06/2024). Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό, καθώς διαπίστωσε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία, και διέταξε την τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων αφαιρώντας τον προσφεύγοντα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο.