Η απόφαση 98/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής οδοντιάτρου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, καθώς το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για τις προσωπικές δαπάνες διαβίωσης. Ωστόσο, δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας σχετικά με τον υπολογισμό της αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης, αναπροσαρμόζοντας το ποσοστό φύρας/χρήσης σιελαντλιών από 10% σε 30%. Αυτή η αναπροσαρμογή οδήγησε σε μείωση των καταλογιζόμενων ακαθάριστων εσόδων, με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου. Επικυρώθηκε η Πράξη Επιβολής Προστίμου για μη εξόφληση συναλλαγών άνω των 500€ με ηλεκτρονικά μέσα για το 2018.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) 91/2025 αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2017 και 2018. Η ΔΕΔ απέρριψε τους κύριους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί παραγραφής του δικαιώματος καταλογισμού για το 2017 και χαρακτήρισε ορθό τον προσδιορισμό εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι οι καταβολές τοκοχρεωλυτικών δόσεων δανείου από την ανώνυμη εταιρεία δεν αποτελούν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Επίσης, απάλειψε ποσά από την προσαύξηση περιουσίας του 2017 (€60.000) ως γνωστής προέλευσης (χρηματική διευκόλυνση) και μείωσε την προσαύξηση του 2018 αναγνωρίζοντας καταθέσεις μετρητών του ιδίου σε μηχανήματα ΚΑΣ. Κατόπιν της μερικής αποδοχής, τροποποιήθηκαν οι προσβαλλόμενες πράξεις και μειώθηκε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.

Η απόφαση 286/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (Φ.Ε.) και Φ.Π.Α. των ετών 2018 και 2019. Η ΔΕΔ ακυρώνει τις πράξεις Φ.Ε. για τυπικές πλημμέλειες, καθώς ο έλεγχος, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική «ανάλυσης ρευστότητας», παρέλειψε να κοινοποιήσει στην προσφεύγουσα τα προβλεπόμενα έντυπα για την καταγραφή των διαθέσιμων μετρητών στην έναρξη και λήξη κάθε ελεγχόμενης χρήσης, καθιστώντας έτσι αδύνατη την ορθή εφαρμογή της τεχνικής. Για τη χρήση 2019, η ΔΕΔ αποδέχθηκε ότι ο έλεγχος είχε διπλοϋπολογίσει επαγγελματικές δαπάνες και δαπάνες κοινοχρήστων ως προσωπικές δαπάνες διαβίωσης. Τέλος, επικυρώνονται οι προσβαλλόμενες πράξεις Φ.Π.Α. για τα ίδια έτη, για τις οποίες η προσφεύγουσα δεν προέβαλε ισχυρισμούς.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται εν μέρει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που αφορούσαν καταλογισμό προσαύξησης περιουσίας. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι οι περισσότερες αμφισβητούμενες πιστώσεις καλύπτονταν από το μη αναλωθέν κεφάλαιο προηγουμένων ετών του προσφεύγοντα (ύψους 886.845,02 ευρώ). Για το έτος 2018, η αρχική φορολογική υποχρέωση ύψους 67.127,96 ευρώ ακυρώνεται πλήρως (διαφορά φόρου 0,00 ευρώ). Για το έτος 2019, η προσαύξηση περιουσίας μειώνεται, οδηγώντας σε τροποποίηση της φορολογικής υποχρέωσης. Το καταλογιζόμενο ποσό για το 2019 μειώνεται από 41.012,19 ευρώ σε 33.647,04 ευρώ, καθώς ποσό 58.010,00 ευρώ παραμένει αδικαιολόγητο.

Η απόφαση (Αριθμός 721/02-05-2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2021, συνολικού ύψους €86.224,64. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την καταλογιζόμενη προσαύξηση περιουσίας ύψους €174.191,80 και την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας. Η Φορολογική Διοίκηση διαπίστωσε ότι το δηλούμενο μηδενικό εισόδημα του προσφεύγοντα δεν κάλυπτε τις προσωπικές δαπάνες διαβίωσης, δικαιολογώντας έτσι την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί γνωστής προέλευσης των πιστώσεων (από εταιρείες ή τρίτους) και περί εσφαλμένου υπολογισμού διαθεσίμων μετρητών, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και αναπόδεικτοι.

Η απόφαση εκδόθηκε από τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) και αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης ταξί κατά διορθωτικών πράξεων Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεσες μεθόδους (σχέση τιμής πώλησης προς συνολικό όγκο κύκλου εργασιών) λόγω παραβάσεων μη έκδοσης αποδείξεων. Η ΔΕΔ έκρινε εν μέρει βάσιμους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος. Τροποποίησε τον προσδιορισμό των ακαθάριστων εσόδων μειώνοντας τα εκτιμώμενα διανυθέντα χιλιόμετρα κατά 15%, ώστε να συνυπολογιστούν οι διαδρομές επιστροφής άνευ πελάτη. Επίσης, δέχτηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος των πιστώσεων που είχαν φορολογηθεί ως προσαύξηση περιουσίας προερχόταν από μεταφορές της συζύγου, ακυρώνοντας τον καταλογισμό για αυτά τα ποσά.

Η απόφαση 34/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (2018) του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε μη εκπιπτόμενες δαπάνες και προσαύξηση περιουσίας από τραπεζικές καταθέσεις. Η ΔΕΔ, κατόπιν πρόσθετων ελεγκτικών επαληθεύσεων, μείωσε τις λογιστικές διαφορές στις εισαγωγές αγαθών από 11.593,54 € σε 4.792,02 €. Επιπλέον, μείωσε το εισόδημα από προσαύξηση περιουσίας (τραπεζικές πιστώσεις) από 70.454,00 € σε 9.701,78 €, αφού αιτιολογήθηκαν εκ των υστέρων αρκετές πιστώσεις. Κατά συνέπεια, το συνολικό φορολογητέο εισόδημα του υπόχρεου διαμορφώθηκε στα 131.602,89 € και το συνολικό ποσό φόρων, τελών και εισφορών προς καταβολή μειώθηκε στα 75.911,92 €.

Η απόφαση 201 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 10-10-2024 κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Πράξης Επιβολής Προστίμου για το φορολογικό έτος 2020. Ο προσφεύγων, ιδιοκτήτης ατομικής επιχείρησης ψητοπωλείου, είχε καταλογιστεί με διαφορά φόρου €44.933,34 και πρόστιμο €22.466,67 (σύνολο €67.400,01). Ο έλεγχος διαπίστωσε μη έκδοση 13.042 αποδείξεων λιανικής πώλησης (ΑΛΠ) ή άλλων φορολογικών στοιχείων εσόδων, συνολικής αξίας €142.459,35, για εκτελεσθείσες παραγγελίες μέσω ηλεκτρονικών πλατφορμών, με αποτέλεσμα την προσαύξηση των ακαθάριστων εσόδων του. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί μη εκτελεσμένων παραγγελιών για λόγους αξιολόγησης ή τροποποιήσεων λόγω πώλησης με το κιλό κρίθηκαν αβάσιμοι, καθώς βασίζονται σε παραβάσεις που είχαν ήδη κριθεί και απορριφθεί με προηγούμενη απόφαση του ΔΕΔ.

Η απόφαση 35/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. για το φορολογικό έτος 2019. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε λογιστικές διαφορές και την προσαύξηση περιουσίας λόγω τραπεζικών πιστώσεων. Βάσει συμπληρωματικών ελέγχων, η ΔΕΔ δέχτηκε εν μέρει τους ισχυρισμούς του, μειώνοντας τις λογιστικές διαφορές (κυρίως μη εκπιπτόμενες δαπάνες λόγω πληρωμής μετρητοίς εισαγωγών) και αναγνωρίζοντας επιπλέον αιτιολογημένες τραπεζικές καταθέσεις. Συγκεκριμένα, το εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα διαμορφώθηκε σε €121.586,39 (μείωση από €147.241,20) και η προσαύξηση περιουσίας σε €66.871,91 (μείωση από €94.595,99). Ως αποτέλεσμα, το συνολικό ποσό φόρων, τελών και εισφορών για καταβολή μειώθηκε από €155.129,89 σε €118.907,05.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς για το φορολογικό έτος 2023. Η φορολογική αρχή είχε κρίνει ότι υπήρξε τεχνητή διευθέτηση, καθώς διαπιστώθηκε μια σειρά διαδοχικών δωρεών (από τέκνο σε πατέρα, και έπειτα πατέρας σε άλλο τέκνο/προσφεύγουσα) με σκοπό την αποφυγή φορολόγησης, καλύπτοντας μια ουσιαστική δωρεά μεταξύ αδελφών (Β' κατηγορίας). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) ωστόσο έκρινε ότι το αρχικό ποσό της δωρεάς των 115.000,00 € που έλαβε ο πατέρας χρησιμοποιήθηκε εξ ολοκλήρου για την αγορά ακινήτου. Ταυτόχρονα, διαπιστώθηκε ότι ο τραπεζικός λογαριασμός του πατέρα είχε υπολειπόμενο ποσό (31.133,69 €) που κάλυπτε τη μεταγενέστερη δωρεά ποσού 30.000,00 € προς την κόρη του. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός της φορολογικής αρχής περί τεχνητής διευθέτησης κατ' άρθρο 38 του ν.4987/22 δεν ευσταθεί, ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη και την καταλογισθείσα οφειλή (φόρος 6.000,00 € και πρόστιμο 3.000,00 €).