Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιώτη, ασκούντος ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου επίπλων, κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2021. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 30.043,54€, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών του δαπανών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ήταν παράνομη και αναιτιολόγητη και ότι οι σχετικές διατάξεις παραβιάζουν το Σύνταγμα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, επικυρώνοντας τη συνολική οφειλή ύψους 14.795,87€.

Η απόφαση 476/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τις φορολογικές χρήσεις 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη μέσω της μεθόδου της κλειστής αποθήκης, γεγονός που οδήγησε στην εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου «Αρχή των αναλογιών» για τον προσδιορισμό των ακαθάριστων εσόδων. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί εσφαλμένης διενέργειας του ελέγχου, μη υπολογισμού φύρας και αναίτιας επιλογής έμμεσης τεχνικής, επικυρώνοντας συνολικές οφειλές 52.228,31€.

Η απόφαση 282 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Η προσφυγή του χονδρεμπόρου αλκοολούχων ποτών αμφισβητούσε τον προσδιορισμό ακαθάριστων εσόδων ύψους 44.919,15 € μέσω της έμμεσης τεχνικής της αρχής των αναλογιών. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συντρέχει η προϋπόθεση του άρθρου 28 παρ. 2 του Ν. 4172/2013, καθώς το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα (€19.861,20) δεν κάλυπτε τις πραγματικές δαπάνες διαβίωσης (€23.062,84). Επιπλέον, απέρριψε ως αβάσιμους και αόριστους τους ισχυρισμούς για αυξημένα ποσοστά φύρας (20% για χυμούς/αναψυκτικά και 15% για κρασί/τσίπουρο) λόγω έλλειψης σχετικών πρωτοκόλλων καταστροφής. Ως εκ τούτου, η οριστική φορολογική υποχρέωση παραμένει στα 30.471,78 € για τον φόρο εισοδήματος και 16.701,63 € για τον ΦΠΑ.

Η Απόφαση 523 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2019, ύψους 1.462,99€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας), καθώς πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν.4172/2013: διαπιστώθηκε μη έκδοση ενός φορολογικού στοιχείου και προσαύξηση περιουσίας λόγω αδικαιολόγητων πρωτογενών καταθέσεων ύψους 977,32€. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών και ότι κατείχε ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκαν, καθώς θεωρήθηκαν αβάσιμοι και αναπόδεικτοι.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων των ετών 2018 και 2019. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα σχετικά με μη εκπιπτόμενες δαπάνες μισθοδοσίας λόγω μη εξόφλησης μέσω τραπεζικού συστήματος. Ωστόσο, έγινε δεκτός ο ισχυρισμός του σχετικά με δαπάνες για λυόμενες κατασκευές (ύψους 3.701,67€ πλέον Φ.Π.Α. για το 2018 και 236,25€ πλέον Φ.Π.Α. για το 2019). Επιπλέον, επαναπροσδιορίστηκαν τα ακαθάριστα έσοδα του εστιατορίου εφαρμόζοντας ποσοστό φύρας 30% στις αγορές α΄ υλών κατά τη χρήση της έμμεσης τεχνικής προσδιορισμού. Οι διορθώσεις αυτές οδήγησαν σε μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων για αμφότερα τα φορολογικά έτη.

Η απόφαση 141/30.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου, ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη, ύψους 58.622,91 € για το 2020 και 79.591,79 € για το 2021 (θεωρούμενη ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας), εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί μη συνδρομής των προϋποθέσεων για έμμεσο έλεγχο, περί επικαλούμενης δωρεάς 70.000 € από τον πατέρα του το 2003, καθώς και περί παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι ή αναπόδεικτοι, επικυρώνοντας τη συνολική καταλογιζόμενη οφειλή ύψους 27.241,70 € για το 2020 και 38.060,00 € για το 2021.

Η απόφαση 556/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης ατομικής οντότητας (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου της «αρχής των αναλογιών» από τη Δ.Ο.Υ. Τρικάλων, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης. Αποφάνθηκε ότι ο προσδιορισμός του σταθμισμένου Συντελεστή Μικτού Κέρδους επί κόστους (1,3758 για το 2018 και 1,3703 για το 2019) ήταν αξιόπιστος. Απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης επιλογής μεθόδου, εσφαλμένης εκτίμησης του σταθερού αποθέματος και εκπρόθεσμης έκδοσης των πράξεων.

Η απόφαση 264/19.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου της κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης κοινοποίησης των πράξεων (κρίνοντας νόμιμη την ψηφιακή ανάρτηση στο TAXISnet) και περί εσφαλμένης εφαρμογής της έμμεσης τεχνικής ελέγχου. Ως εκ τούτου, επιβεβαιώνονται οι καταλογισμοί συνολικού ποσού 2.724,09€ για το 2018 και 24.353,33€ για το 2019.

Η Απόφαση 873/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020, αρχικού ύψους €25.022,93, η οποία εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντα, λιανέμπορου ειδών παντοπωλείου, με την έμμεση τεχνική Ανάλυσης Ρευστότητας, καταλογίζοντας αρχικά μη δηλωθέν εισόδημα €50.551,36. Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του φορολογούμενου να συνυπολογιστεί ως πηγή κεφαλαίων η μείωση εισπρακτέου λογαριασμού Φ.Π.Α. ύψους €3.861,45, μειώνοντας έτσι την αδικαιολόγητη διαφορά ρευστότητας. Απέρριψε, ωστόσο, τον ισχυρισμό του για συμψηφισμό ζημιών προηγούμενων ετών, καθώς η φορολογητέα ύλη θεωρήθηκε εισόδημα άγνωστης πηγής. Μετά τη μερική αποδοχή, το τελικό φορολογητέο εισόδημα διαμορφώθηκε σε €47.653,24, με τελική συνολική οφειλή €23.618,50.

Η Απόφαση 859 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που κατατέθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμων για τις φορολογικές περιόδους 2021 και 2022. Οι πράξεις επιβλήθηκαν στον προσφεύγοντα, ασκούντα ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου ειδών αλιείας, από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, κατόπιν αξιοποίησης δεδομένων τραπεζικών λογαριασμών, διαπιστώνοντας αποκρυβείσα ύλη (μη δηλωθείσες πωλήσεις) ύψους €60.051,42 (2021) και €95.138,45 (2022). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη αιτιολογίας και ότι οι κινήσεις αφορούσαν πιστώσεις γνωστής προέλευσης. Η ΔΕΔ κρίνει τους ισχυρισμούς αβάσιμους, επιβεβαιώνοντας ότι η φορολογική αρχή ορθώς καταλόγισε τα αδιάθετα ποσά ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα και όχι ως προσαύξηση περιουσίας, με συνολική οφειλή φόρου και προστίμων €55.585,38.