Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 100,00€ η καθεμία, βάσει του άρθρου 53 του Ν.5104/2024. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν για την εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων Φ.Π.Α. για τις φορολογικές περιόδους 01/04/2023 έως 30/06/2023, 01/07/2023 έως 30/09/2023 και 01/10/2023 έως 31/12/2023, όπου δεν προέκυψε φόρος προς καταβολή. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Συγκεκριμένα, η κοινοποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων συντελέστηκε την 01/07/2024, με καταληκτική ημερομηνία υποβολής την 31/07/2024. Ωστόσο, ο προσφεύγων υπέβαλε την ενδικοφανή προσφυγή τον Νοέμβριο του 2024, πέραν της νόμιμης προθεσμίας.

Η απόφαση (393/12-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00€ από τη ΔΟΥ Ξάνθης για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής της δήλωσης απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για τη χρονική περίοδο Ιανουαρίου 2024 (υποβολή στις 29/03/2024, αντί για την καταληκτική ημερομηνία 29/02/2024). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών τροποποιεί την αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης, εφαρμόζοντας τις διατάξεις του άρθρου 54 του ν. 4987/2022 (αντί του αναφερόμενου 53 του ν. 5104/2024), καθώς η παράβαση συντελέστηκε υπό την ισχύ του παλαιού ΚΦΔ. Τελικά, η ΔΕΔ κρίνει ότι η επιβολή του προστίμου αποτελεί δέσμια ενέργεια της φορολογικής αρχής, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του φορολογουμένου περί δυσανάλογου προστίμου και καλής πίστης.

Η Απόφαση 440/2025 αφορά την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ποσού 3.000,00€, που επιβλήθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ για τη διαχειριστική περίοδο 01/01/2013 – 31/12/2013, λόγω μη επίδειξης βιβλίων βάσει του άρθρου 5 ν.2523/1997. Η αρχική ενδικοφανής προσφυγή είχε απορριφθεί ως εκπρόθεσμη, αλλά το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης με την υπ' αριθ. Α.......//2024 απόφασή του ακύρωσε την απόρριψη και ανέπεμψε την υπόθεση για ουσιαστική εξέταση. Κατά την επανεξέταση, η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί παραγραφής είναι βάσιμος. Σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ (616/2021), για τις υποθέσεις πριν την ισχύ του ΚΦΔ (πριν τις 31/12/2013), η διακοπή της παραγραφής απαιτεί τόσο την έκδοση όσο και την κοινοποίηση της πράξης. Δεδομένου ότι η πλήρης γνώση της πράξης από τον προσφεύγοντα συντελέστηκε στις 04/04/2022, μετά τη λήξη της πενταετούς παραγραφής (31/12/2019), η ΔΕΔ ακύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου λόγω παραγραφής.

Η απόφαση 229/10-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά τεσσάρων πράξεων επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Καστοριάς για εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων λύσης μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, φορολογικού έτους 2024. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις λύσης μίσθωσης για τέσσερις διαφορετικές περιπτώσεις. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι συνολικές μισθωτικές περίοδοι ήταν δύο: 01/08/2017 έως 31/10/2019 και 01/03/2020 έως 31/03/2023. Κρίθηκε ότι οι δηλώσεις λύσης με ημερομηνίες 31/08/2019 και 31/03/2022 δεν ήταν υποχρεωτικές, καθώς αυτές οι ημερομηνίες εμπίπτουν εντός των κύριων μισθωτικών περιόδων και οι αντίστοιχες πράξεις προστίμου ακυρώνονται. Αντίθετα, η εκπρόθεσμη υποβολή των δηλώσεων για τη λύση στο τέλος κάθε μη συνεχούς περιόδου (31/10/2019 και 31/03/2023) ήταν υποχρεωτική, και οι αντίστοιχες δύο πράξεις προστίμου επικυρώνονται, με διόρθωση της νομικής βάσης στο άρθρο 53 παρ. 1 περ. α) του Ν.5104/2024. Συνολικά επικυρώθηκαν δύο πρόστιμα των 100,00 € έκαστο.

Η απόφαση 623/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου από την Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης. Οι πράξεις αφορούσαν την επιβολή προστίμου ποσού 250,00 ευρώ για κάθε μία δήλωση, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση/φόρου διαμονής, για τις χρονικές περιόδους 01/07/2018-31/07/2018 και 01/08/2018-30/08/2018. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε δόλος και ότι το ύψος του προστίμου ήταν υπερβολικό. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την επιβολή του προστίμου των 250,00 ευρώ ανά παράβαση, σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν. 5104/2024, καθώς ο προσφεύγων ήταν υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος. Επομένως, επικυρώνονται οι πράξεις και η οριστική φορολογική υποχρέωση ανέρχεται σε 500,00 ευρώ (250,00 ευρώ για κάθε πράξη).

Η απόφαση 1299/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά στην αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00€ της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Το πρόστιμο αυτό επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024 λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής δήλωσης παρακράτησης φόρου μισθωτών υπηρεσιών για την περίοδο 01/01/2023-31/01/2023, με ποσό φόρου 31,21€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η υποβολή έγινε εκ παραδρομής, καθώς δεν υπήρχε υποχρέωση παρακράτησης για τον Ιανουάριο του 2023. Η ΔΕΔ, κρίνοντας τον ισχυρισμό βάσιμο και επικαλούμενη την ΠΟΛ. 1252/2015, σύμφωνα με την οποία δεν επιβάλλεται πρόστιμο σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης χωρίς αντίστοιχη φορολογική υποχρέωση, ακύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου.

Η απόφαση 1289/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00€ του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Καστοριάς. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, στις 27.02.2024 αντί της 31.10.2023, αρχικής δήλωσης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) για την περίοδο 01/08/2023 – 31/08/2023. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε την υπέρμετρη φύση του προστίμου συγκριτικά με τον καταβληθέντα φόρο (4,95€). Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την επιβολή του προστίμου των 250,00€, διορθώνοντας τη νομική βάση σε άρθρο 54 του ν. 4987/2022 (αντί 53 του ν. 5104/2024), καθώς η παράβαση τελέστηκε υπό το καθεστώς του πρώτου νόμου.

Η απόφαση 124/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμου για την περίοδο 01/07/2023–31/12/2023. Η φορολογική αρχή είχε κρίνει μερικώς εικονικά δύο τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, συνολικής αξίας ΦΠΑ €61.098,72, που έλαβε ο προσφεύγων για την ανέγερση τουριστικού καταλύματος. Η κρίση βασίστηκε σε αυτοψία της 26/01/2024, η οποία διαπίστωσε ότι οι εργασίες (όπως κουφώματα, δάπεδα, ηλεκτρολογικές/υδραυλικές εγκαταστάσεις) που τιμολογήθηκαν ως ολοκληρωμένες έως 31/12/2023 δεν είχαν πραγματοποιηθεί. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα περί πρόωρης τιμολόγησης και εσφαλμένης αυτοψίας, επιβεβαιώνοντας τον καταλογισμό ΦΠΑ €10.716,00 και πρόστιμο €5.358,00.

Η απόφαση 1059/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εξέταση ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ (άρθρο 53 του Ν.5104/2024), το οποίο επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή περιοδικής δήλωσης ΦΠΑ για τη φορολογική περίοδο 01/10/2023 έως 31/12/2023. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση, ισχυριζόμενος ότι η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα και η εκπρόθεσμη δήλωση ήταν τροποποιητική. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα αρχική δήλωση ΦΠΑ. Βάσει του άρθρου 53 παρ. 7 περ. α΄ του Ν.5104/2024 (που εξαιρεί τα πρόστιμα για εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση ΦΠΑ, εφόσον η αρχική υποβλήθηκε εμπρόθεσμα), η ΔΕΔ αποφάσισε την αποδοχή της προσφυγής και την ακύρωση του προστίμου.

Η απόφαση (Αριθμ. Αποφ.: 450) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά δύο Πράξεων Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους 200,00€ (100,00€ για κάθε μία). Οι πράξεις επιβλήθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για τις χρονικές περιόδους 01/07-31/07/2024 και 01/08-31/08/2024. Η προσφεύγουσα αιτήθηκε την ακύρωση λόγω ανεπαρκούς ενημέρωσης και μη ικανότητας υποβολής. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι δηλώσεις υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα στις 15/10/2024 (ενώ οι προθεσμίες ήταν 31/08/2024 και 30/09/2024 αντίστοιχα) και επικύρωσε την επιβολή προστίμου ύψους 100,00€ για κάθε παράβαση, σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν. 5104/2024.