Η απόφαση 511/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή Ομόρρυθμης Εταιρείας κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 € από τη Δ.Ο.Υ. Λευκάδας. Το πρόστιμο επιβλήθηκε επειδή η εταιρεία υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική συγκεντρωτική κατάσταση πελατών-προμηθευτών για το φορολογικό έτος 2018. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η πράξη ήταν άκυρη λόγω παρέλευσης πενταετίας και διακοπής της εταιρείας. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο ισχυρισμός της παραγραφής ήταν αβάσιμος, καθώς η προθεσμία υποβολής των καταστάσεων για το 2018 έληγε στις 22/04/2019, και συνεπώς η πενταετής παραγραφή έληγε την 31/12/2024. Καθώς η πράξη επιβολής προστίμου εκδόθηκε την 01/11/2024, κρίθηκε νόμιμη και εμπρόθεσμη. Το οριστικό πρόστιμο παραμένει 100,00 €.

Η απόφαση 1223/04-07-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή και ακυρώνει τρεις πράξεις επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 300,00€, που είχαν επιβληθεί βάσει του άρθρου 53 του Ν.5104/2024. Τα πρόστιμα αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 01/10/2020–31/12/2020, 01/10/2021–31/12/2021 και 01/10/2022–31/12/2022. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, εφόσον οι σχετικές αρχικές δηλώσεις είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα και από τις εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις δεν προέκυψε ποσό φόρου προς καταβολή, τα πρόστιμα δεν έπρεπε να επιβληθούν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 53 του Ν.5104/2024.

Η απόφαση 270/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00€, η οποία επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης απόδοσης τελών χαρτοσήμου. Η δήλωση αφορούσε την περίοδο 01/10/2023 έως 31/12/2023 και υποβλήθηκε στις 13/02/2024, αντί της προθεσμίας μέχρι 31/01/2024. Ο προσφεύγων ζήτησε ακύρωση, υποστηρίζοντας ότι δεν ενημερώθηκε για τη νέα προθεσμία απόδοσης. Η ΔΕΔ έκρινε ορθή την επιβολή του προστίμου. Ωστόσο, τροποποίησε τη νομική βάση της πράξης από το άρθρο 53 του ν. 5104/2024 στο άρθρο 54 του ν. 4987/2022, καθώς η παράβαση συντελέστηκε υπό το καθεστώς του παλαιού Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Πρόκειται για την Απόφαση 1041 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), η οποία εκδόθηκε μετά από ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Οι προσβαλλόμενες πράξεις καταλόγιζαν χρεωστικές διαφορές φόρου και πρόστιμα, συνολικού ύψους 19.633,14€ (εισόδημα) και 9.977,76€ (ΦΠΑ), λόγω της μη αναγνώρισης ως εκπεστέων δαπανών της καθαρής αξίας και του ΦΠΑ αντίστοιχα, έξι (6) εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η προσφεύγουσα πρόβαλε τον ισχυρισμό της παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι παρόλο που οι πράξεις αναρτήθηκαν στις 27/12/2024, η νόμιμη κοινοποίηση με ψηφιακά μέσα συντελέστηκε στις 07/01/2025, δηλαδή μετά την παρέλευση της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής (31/12/2024). Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ έκανε δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή και ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 647/22-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής αγρότη του κανονικού καθεστώτος Φ.Π.Α. κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € από την Δ.Ο.Υ. Κοζάνης, για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης Φ.Π.Α. για την περίοδο 01/10/2023 έως 31/12/2023. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπροθέσμως, και σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 7 περ. α) του Ν.5104/2024, το πρόστιμο δεν εφαρμόζεται σε αυτήν την περίπτωση, εφόσον δεν προέκυψε υποχρέωση καταβολής φόρου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό, δεδομένου ότι η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπροθέσμως στις 18/01/2024, και ακύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου, με αποτέλεσμα μηδενική οριστική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 1299/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά στην αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00€ της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Το πρόστιμο αυτό επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024 λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής δήλωσης παρακράτησης φόρου μισθωτών υπηρεσιών για την περίοδο 01/01/2023-31/01/2023, με ποσό φόρου 31,21€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η υποβολή έγινε εκ παραδρομής, καθώς δεν υπήρχε υποχρέωση παρακράτησης για τον Ιανουάριο του 2023. Η ΔΕΔ, κρίνοντας τον ισχυρισμό βάσιμο και επικαλούμενη την ΠΟΛ. 1252/2015, σύμφωνα με την οποία δεν επιβάλλεται πρόστιμο σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης χωρίς αντίστοιχη φορολογική υποχρέωση, ακύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου.

Η απόφαση 147/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου (εισοδήματος, ΦΠΑ) και επιβολής προστίμων (ΦΠΑ, ΚΒΣ) για τη χρήση 2009 (οικονομικό έτος 2010), λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η Δ.Ε.Δ. έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής. Απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής για τον φόρο εισοδήματος και το πρόστιμο ΚΒΣ, δεχόμενη τη δεκαετή παραγραφή λόγω συμπληρωματικών στοιχείων (31/12/2020), και επικύρωσε την οριστική πράξη φόρου εισοδήματος ύψους 12.052,32 €. Ωστόσο, ακύρωσε τις πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ (9.939,00 €) και επιβολής προστίμου ΦΠΑ (1.995,00 €) λόγω παραγραφής πενταετίας (31/12/2015), καθώς δεν είχε εκδοθεί αρχική πράξη ΦΠΑ. Επίσης, η πράξη επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ. τροποποιήθηκε σε 2.500,00 € (από 8.400,00 €) βάσει των ευμενέστερων διατάξεων του Ν.4174/2013, σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ 2319/2021. Τέλος, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί μη εικονικότητας και καλής πίστης του προσφεύγοντα.

Η απόφαση 98/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε μια λυθείσα και εκκαθαρισθείσα ομόρρυθμη εταιρεία γραφείου τελετών. Η εταιρεία προσέβαλε τέσσερις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις διαχειριστικές/φορολογικές περιόδους 01/01/2013 – 31/12/2013, 01/01/2014 – 31/12/2014, 01/01/2015 – 31/12/2015 και 01/01/2016 – 31/12/2016, συνολικού ποσού φόρου και προστίμων άνω των 160.000€. Ο κύριος λόγος της προσφυγής ήταν ότι δαπάνες που έγιναν για λογαριασμό πελατών δεν λογίζονται ως αμοιβή της εταιρείας. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι διαπιστώθηκε ότι η ίδια εταιρεία είχε ήδη υποβάλει προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε απορριφθεί τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 537/12.03.2020 απόφαση, παραβιάζοντας την αρχή του μη επιτρεπτού της άσκησης δεύτερης προσφυγής.

Η απόφαση 421/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας εταιρείας κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους €100,00 από την Δ.Ο.Υ. Λάρισας. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της πέμπτης τροποποιητικής δήλωσης Φ.Π.Α. για τη φορολογική περίοδο 01/12/2020 έως 31/12/2020, από την οποία προέκυψε πιστωτικό υπόλοιπο. Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι, εφόσον η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπροθέσμως (29/01/2021), βάσει του άρθρου 53 παρ. 7 περ. α) του Ν.5104/2024, δεν επιβάλλεται πρόστιμο για εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση Φ.Π.Α.. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς και ακύρωσε ολικώς την προσβαλλόμενη πράξη επιβολής προστίμου, με το οριστικό πρόστιμο να ανέρχεται σε 0,00€.

Η απόφαση 563/04-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από την Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής περιοδικής δήλωσης ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2023, η οποία υποβλήθηκε μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, βάσει του άρθρου 53§7 του ν. 5104/2024, τα πρόστιμα δεν επιβάλλονται σε περίπτωση υποβολής εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης ΦΠΑ, εφόσον η σχετική αρχική δήλωση έχει υποβληθεί εμπρόθεσμα. Καθώς η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα στις 30/01/2024, η ΔΕΔ αποφάσισε την ακύρωση της πράξης επιβολής προστίμου.