Η απόφαση 119/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, οι οποίες εκδόθηκαν από το 2ο ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης. Ο έλεγχος διαπίστωσε εκτεταμένη φοροδιαφυγή λόγω αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης, προερχόμενης κυρίως από διαδικτυακές πωλήσεις μέσω αντικαταβολής και τραπεζικών μεταφορών, για τις οποίες δεν είχαν εκδοθεί αποδείξεις λιανικής πώλησης. Ο προσφεύγων προέβαλε ισχυρισμούς περί παραβίασης του δικαιώματος ακρόασης, έλλειψης αιτιολογίας και αμφισβητούμενης νομιμότητας των αποδεικτικών στοιχείων (αρχεία ταχυμεταφορών). Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας τις πράξεις καταλογισμού φόρου, συνολικού ύψους άνω των 470.000€.

Η απόφαση 550/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας εταιρείας κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι η εταιρεία παραποιούσε συστηματικά τα λογιστικά της αρχεία, επεμβαίνοντας στη λειτουργία του Φορολογικού Ηλεκτρονικού Μηχανισμού (ΦΗΜ) μέσω εξειδικευμένου λογισμικού που παρείχε εταιρεία μηχανογράφησης. Τα κατασχεθέντα αρχεία αποκάλυψαν ανεπίσημη τήρηση στοιχείων, οδηγώντας στον καταλογισμό αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης 34.407,75€. Ως αποτέλεσμα, επικυρώνονται οι αρχικές πράξεις με συνολικό ποσό καταβολής 4.197,30€ για ΦΠΑ και 11.611,32€ για Φόρο Εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων των προστίμων.

Η απόφαση 903/19-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει το εισόδημα με έμμεσες μεθόδους, λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, διαπιστώνοντας τη μη αντιστοίχιση εισπράξεων μέσω POS με εκδοθέντα παραστατικά (219 περιπτώσεις το 2018, 234 το 2019). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί υπέρβασης εξουσίας και επικύρωσε την εφαρμογή έμμεσης τεχνικής. Η ΔΕΔ τροποποίησε την εφαρμογή της μεθόδου της Αρχής των Αναλογιών, ενσωματώνοντας μη ταυτοποιημένα είδη στην ομάδα με ΣΜΚ 30%, οδηγώντας σε νέα καθαρά κέρδη. Λόγω της αρχής της μη χειροτέρευσης (reformatio in peius), ο φόρος εισοδήματος του 2018 επικυρώθηκε στην αρχική αξία, ενώ ο φόρος εισοδήματος και ο ΦΠΑ του 2019 μειώθηκαν. Τα επιβληθέντα πρόστιμα νομικά τροποποιήθηκαν και μειώθηκαν.

Η απόφαση 436/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ποσού 18.387,61€. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει μη έκδοση φορολογικών στοιχείων αξίας (Α.Λ.Σ.) για διαδικτυακές πωλήσεις αγαθών (χονδρικό εμπόριο ειδών υγιεινής) συνολικής αξίας 41.607,60€ (καθαρή αξία 33.554,52€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αοριστία της έκθεσης ελέγχου και ότι το επιβληθέν πρόστιμο δεν συνυπολόγιζε το κόστος κτήσης των πωληθέντων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο έλεγχος βασίστηκε σε αντικειμενικά στοιχεία (τραπεζικές κινήσεις, αρχεία ταχυμεταφορών) και ότι ο προσφεύγων δεν τήρησε τα απαιτούμενα λογιστικά αρχεία για τον αξιόπιστο προσδιορισμό του κόστους πωληθέντων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιώτη επιχειρηματία (ξυλουργικές εργασίες) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τις περιόδους 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή καταλόγισε φόρο εισοδήματος, καθώς ο προσφεύγων δεν συμπεριέλαβε στο παγκόσμιο εισόδημά του ποσό 6.650€ από επιχειρηματική δραστηριότητα στη Γερμανία. Παράλληλα, καταλογίστηκε ΦΠΑ 24% σε ενδοκοινοτικές παραδόσεις συνολικής αξίας 139.554,75€, διότι τα προσκομισθέντα φορτωτικά έγγραφα (CMR) και τα παραστατικά πληρωμών κρίθηκαν ελλιπή ή ανακριβή, με αποτέλεσμα οι συναλλαγές να θεωρηθούν εγχώριες πωλήσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, περιλαμβανομένων των ενστάσεων περί διπλής φορολόγησης και αντισυνταγματικότητας της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.

Η απόφαση 632/16-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018 που εξέδωσε η ΔΟΥ Βέροιας. Οι πράξεις επέβαλαν συνολική οφειλή ύψους 14.285,34€ για φόρο εισοδήματος και 10.067,61€ για ΦΠΑ. Ο έλεγχος έκρινε ότι δεν εκπίπτει συνολικό ποσό δαπανών 47.040,82€ και δεν αναγνωρίζεται δικαίωμα έκπτωσης φόρου εισροών 6.711,74€, κυρίως λόγω μη εξόφλησης αξίας άνω των 500€ με τραπεζικό μέσο, μη ηλεκτρονικής πληρωμής μισθοδοσίας και δαπανών που δεν κρίθηκαν ότι πραγματοποιήθηκαν προς το συμφέρον της επιχείρησης (όπως λιανικές αποδείξεις καυσίμων χωρίς τον απαιτούμενο αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε την ορθότητα των ελεγκτικών διαπιστώσεων και απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, τροποποιώντας μόνο τη νομική βάση επιβολής του προστίμου. 

Η απόφαση 327/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων (2018, 2019, 2024) της Δ.Ο.Υ. Χανίων. Ο προσφεύγων, κτηνοτρόφος και παραγωγός τυροκομικών, αμφισβήτησε τον καταλογισμό εσόδων λόγω μη αναγνώρισης δαπανών και την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί διαδικαστικών παραβάσεων. Ωστόσο, έγινε μερική δεκτή η ένσταση για το τεκμαρτό εισόδημα από ακίνητα, εξαιρώντας τα κτίρια κτηνοτροφικής χρήσης και αναγνωρίζοντας ιδιόχρηση μόνο για το τυροκομείο. Επίσης, αναγνωρίστηκαν ορισμένα φορολογικά παραστατικά που προσκομίστηκαν με την προσφυγή. Ως αποτέλεσμα, τροποποιήθηκαν οι οριστικές πράξεις φόρου, μειώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές για τα έτη 2018 και 2019.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019, η οποία επέβαλε διαφορά φόρου €1.895,49 πλέον προστίμου €947,75. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντος (€8.616,15 έναντι δηλωθείσας ζημίας) με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας), καθώς διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αρμοδιότητα του ΚΕΦΟΜΕΠ και την εφαρμογή των έμμεσων μεθόδων, καθώς και την μη λήψη υπόψη διαθεσίμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς κρίνοντας ότι το ΚΕΦΟΜΕΠ ήταν αρμόδιο λόγω της υψηλής αξίας της ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος (άνω του €1.500.000,00) και ότι οι έμμεσες μέθοδοι εφαρμόστηκαν νόμιμα. Ο ισχυρισμός περί διαθεσίμου κεφαλαίου απορρίφθηκε καθώς δεν τεκμηριώθηκε η ύπαρξη μη αναλωθέντος υπολοίπου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α., φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €497.964,51 (συμπεριλαμβανομένων προστίμων). Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) από το 2ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης, υποστηρίζοντας την μη πλήρωση των προϋποθέσεων και την έλλειψη αιτιολογίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι παραβάσεις στα λογιστικά αρχεία και η μη έκδοση φορολογικών στοιχείων δικαιολογούσαν τη χρήση της έμμεσης μεθόδου. Ο προσδιορισμός των ακαθάριστων εσόδων στα €1.101.303,51 (από €259.573,86) μέσω της αρχής των αναλογιών κρίθηκε νόμιμος και επαρκώς αιτιολογημένος.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Πράξης Επιβολής Προστίμου για τη φορολογική περίοδο 01/01/2019 – 31/12/2019. Το καταλογιζόμενο ποσό ανέρχεται σε €14.527,38. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση των πράξεων επικαλούμενος έλλειψη νόμιμης αιτιολογίας, νόμιμη καταχώρηση δαπανών και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι τα πορίσματα του ελέγχου ήταν τεκμηριωμένα. Η διαφορά φόρου οφείλεται στην απόρριψη Φ.Π.Α. εκπιπτόμενων δαπανών καθαρής αξίας €60.410,65. Συγκεκριμένα, απορρίφθηκαν αποδείξεις λιανικής πώλησης καυσίμων (ΑΛΠ) και τιμολόγια που δεν έφεραν τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος ή αφορούσαν οχήματα σε ακινησία, ή επειδή δεν προσκομίστηκαν τα σχετικά παραστατικά. Ως εκ τούτου, η οριστική φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε στο αρχικό ποσό.