Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € για το φορολογικό έτος 2014. Η υπόθεση αφορά φορολογούμενη κάτοικο Ελλάδας που έλαβε συντάξεις από τη Γερμανία, ύψους 23.036,02 €, οι οποίες προστέθηκαν οίκοθεν στο φορολογητέο εισόδημά της από τη Δ.Ο.Υ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η αποκλειστική αρμοδιότητα φορολόγησης ανήκει στη Γερμανία βάσει της ΣΑΔΦ, καθώς παρείχε υπηρεσίες σε γερμανικό δημόσιο φορέα. Μετά από αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο λόγω αρχικής απόρριψης ως εκπρόθεσμης, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τελικά τους ισχυρισμούς της ως αναπόδεικτους, καθώς δεν προσκομίστηκαν έγγραφα που να πιστοποιούν το νομικό καθεστώς του ασφαλιστικού φορέα ή τον τομέα (δημόσιο/ιδιωτικό) προηγούμενης απασχόλησης, απαραίτητα για την εφαρμογή της ΣΑΔΦ. Επικυρώθηκε το τελικό χρεωστικό ποσό των 4.139,03 €.

Η απόφαση 187/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας χονδρικού εμπορίου φρούτων και λαχανικών κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμων για τις φορολογικές περιόδους 01.05.2022–31.12.2022 και 01.01.2023–31.01.2023. Η ΔΕΔ έκρινε ορθά ότι η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε συνολικές ενδοκοινοτικές παραδόσεις αξίας €34.398,60 ως απαλλασσόμενες από ΦΠΑ, διότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία (όπως αποδείξεις διοδίων, CMR ή τραπεζικά στοιχεία) που να πιστοποιούν τη φυσική μεταφορά των αγαθών εκτός Ελλάδας. Κατά συνέπεια, οι πωλήσεις θεωρήθηκαν εγχώριες και επιβαρύνθηκαν με ΦΠΑ 13%, με συνολική οριστική υποχρέωση καταβολής φόρου και προστίμου ύψους €6.556,20.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος ανάκλησης τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2018. Ο προσφεύγων ζητούσε την ανάκληση της δήλωσης, η οποία είχε υποβληθεί τον Φεβρουάριο 2024 μετά από ειδοποίηση της ΑΑΔΕ για ανακριβή δήλωση εισοδημάτων αλλοδαπής προέλευσης (Ρουμανίας), με αποτέλεσμα σημαντική αύξηση του φόρου. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε λόγω συγγνωστής πλάνης, καθώς θεωρούσε ότι ήταν ήδη κάτοικος Ρουμανίας από το 2016. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε τη μόνιμη και πραγματική εγκατάστασή του στη Ρουμανία για το φορολογικό έτος 2018. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι διατηρούσε κύρια κατοικία και σημαντικούς οικονομικούς δεσμούς στην Ελλάδα, καθώς εργαζόταν με πλήρες ωράριο σε ελληνική εταιρία, επομένως ορθά φορολογήθηκε ως κάτοικος Ελλάδας για το παγκόσμιο εισόδημά του.

Η απόφαση 438/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φυσικών προσώπων για το φορολογικό έτος 2019, ύψους 63.778,73€. Η φορολογική αρχή είχε προχωρήσει σε εκτίμηση λόγω μη υποβολής δήλωσης, παρά το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες στη Γερμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γερμανίας για το 2019 και προσκόμισε σχετικά δικαιολογητικά, συμπεριλαμβανομένων πιστοποιητικών φορολογικής κατοικίας και συμβάσεων εργασίας. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο ισχυρισμός είναι βάσιμος, καθώς μάλιστα είχε ήδη αναγνωριστεί η φορολογική του κατοικία αλλοδαπής από τη Δ.Ο.Υ. Κατοίκων Εξωτερικού, εγκρίνοντας την υπαγωγή του στον ειδικό τρόπο φορολόγησης του άρθρου 5Γ του Ν. 4172/2013. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται.

Η απόφαση 416/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που είχε υποβληθεί κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η πράξη, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, αφορούσε την προσθήκη εισοδημάτων (συντάξεις και μισθοί) γερμανικής προέλευσης, τα οποία δεν είχαν δηλωθεί, αλλά είχαν γίνει γνωστά στη φορολογική αρχή μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η σύνταξη έπρεπε να φορολογηθεί μόνο στη Γερμανία βάσει της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολόγησης. Παρ' όλα αυτά, η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς η νόμιμη ηλεκτρονική κοινοποίηση της πράξης ολοκληρώθηκε στις 15.04.2024, ενώ η προσφυγή υποβλήθηκε στις 07.11.2024, πέραν της τριακονταήμερης προθεσμίας.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2019, η οποία εκδόθηκε λόγω μη υποβολής δήλωσης και συμπεριέλαβε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ύψους 177.177,14 € που απέκτησε από την Γερμανία. Ο προσφεύγων, ιρλανδικής υπηκοότητας, ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας για το έτος 2019, όπου διέμενε πάνω από 183 ημέρες και είχε το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων (οικογενειακή εστία, εργασία). Προς επίρρωση των ισχυρισμών του προσκόμισε μεταξύ άλλων πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας Γεωργίας, στοιχεία εργασίας στην αλλοδαπή και προηγούμενες αποφάσεις της ΔΕΔ που τον αναγνώριζαν ως κάτοικο εξωτερικού. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας και συνεπώς φορολογείται στην Ελλάδα μόνο για εισόδημα ελληνικής πηγής (τόκοι), οδηγώντας στην αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της πράξης.