Η Απόφαση 1316/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφυγή είχε υποβληθεί από ορισμένο φυσικό πρόσωπο εκ μέρους νομικού προσώπου κατά πράξης επιβολής προστίμου 500,00 € που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Το πρόστιμο επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή αρχικής προσωρινής δήλωσης ΦΜΥ (φόρου μισθωτών υπηρεσιών) για τη φορολογική περίοδο 01/09/2024 - 30/09/2024. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση ισχυριζόμενος παραβίαση της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας του φόρου. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή επειδή δεν αποδείχθηκε το έννομο συμφέρον του υποβάλλοντος, καθώς δεν προέκυψε καμία σχέση νόμιμου εκπροσώπου με την εταιρεία ούτε από τα στοιχεία του φακέλου ούτε από αναζήτηση στο ΓΕΜΗ, συνεπώς έπασχε από έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης.

Η απόφαση 455/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφεύγουσα, κάτοικος Ρεθύμνου και κάτοχος φροντιστηρίου ξένων γλωσσών, είχε προσφύγει κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 500,00 ευρώ, που της επιβλήθηκε από τη ΔΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ για εκπρόθεσμη υποβολή δύο δηλώσεων παρακρατούμενων φόρων από μισθωτή εργασία για φορολογικές περιόδους του 2019. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο και η καθυστέρηση οφειλόταν σε παράλειψη του λογιστηρίου λόγω αυξημένου φόρτου εργασίας. Η ΔΕΔ, ωστόσο, διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε στις 20/09/2024 και η καταληκτική ημερομηνία υποβολής της προσφυγής ήταν η 21/10/2024. Δεδομένου ότι η προσφυγή κατατέθηκε στις 02/11/2024, κρίθηκε ότι υποβλήθηκε εκπρόθεσμα και απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 731/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά δύο αποφάσεων επιβολής προστίμου της ΔΟΥ Κορίνθου, συνολικού ύψους 500,00 ευρώ (250,00 ευρώ ανά πράξη) για το φορολογικό έτος 2019. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δύο δηλώσεων παρακρατούμενων φόρων από μισθωτή εργασία (περιόδων Οκτωβρίου και Νοεμβρίου 2019). Η εταιρεία επικαλέστηκε την αρχή της αναλογικότητας, υποστηρίζοντας ότι τα πρόστιμα ήταν δυσανάλογα. Η ΔΕΔ επικύρωσε τα πρόστιμα, κρίνοντας ότι, βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024, η Φορολογική Διοίκηση έχει δέσμια αρμοδιότητα να επιβάλλει τις κυρώσεις, χωρίς διακριτική ευχέρεια εξέτασης της αρχής της αναλογικότητας.

Η Απόφαση υπ' αριθμόν 185/03-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου 500,00€ που επιβλήθηκε από το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ λόγω εκπρόθεσμης υποβολής του Συνοπτικού Πίνακα Πληροφοριών του φακέλου τεκμηρίωσης ενδοομιλικών συναλλαγών για το φορολογικό έτος 2022. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ο πίνακας, ο οποίος αφορούσε συναλλαγές 157.277,86€, υποβλήθηκε εκ παραδρομής για το φορολογικό έτος 01/07/2021 έως 30/06/2022, ενώ στην πραγματικότητα περιέγραφε συναλλαγές της ορθής διαχειριστικής της περιόδου, δηλαδή 01/07/2022 έως 30/06/2023. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη ότι η συναλλασσόμενη εταιρεία δεν είχε λάβει προσωρινή άδεια λειτουργίας πριν τις 27/10/2022, επιβεβαίωσε την εκ παραδρομής υποβολή του πίνακα για λάθος περίοδο. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν στοιχειοθετείται παράβαση του άρθρου 55 του Ν. 5104/2024, έκανε δεκτή την προσφυγή και ακύρωσε το πρόστιμο.

Η απόφαση νούμερο 380 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία. Η εταιρία ζητούσε την ακύρωση τριών πράξεων επιβολής προστίμων, συνολικού ύψους 300,00€, οι οποίες εκδόθηκαν από τον προϊστάμενο της ΔΟΥ Ε΄ Θεσσαλονίκης λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αντιγράφων τιμολογίων αγοράς επενδυτικών αγαθών. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν νόμιμα μέσω Taxisnet στις 10-10-2024. Δεδομένου ότι η νόμιμη προθεσμία των τριάντα (30) ημερών, η οποία παρατάθηκε λόγω Σαββατοκύριακου, έληγε στις 11-11-2024, και η προσφυγή κατατέθηκε στις 15-11-2024, η ΔΕΔ απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης.

Η απόφαση 20 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) Θεσσαλονίκης, με ημερομηνία 08.01.2025, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€, βάσει του άρθρου 53 του ν.5104/2024, από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Θεσσαλονίκης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης απόδοσης τελών χαρτοσήμου (περίοδος 01.04.2024 – 30.04.2024) επί τιμολογίων τόκων υπερημερίας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η επιβολή προστίμου 500€ έναντι του μικρού παρακρατηθέντος ποσού αντιβαίνει στις αρχές της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι ορθώς επιβλήθηκε το πρόστιμο καθώς η δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα μετά την καταληκτική ημερομηνία 31.05.2024, επικυρώνοντας έτσι την οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 500,00€.

Η απόφαση 406/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ, Φόρου Εισοδήματος και επιβολής προστίμων για τις φορολογικές περιόδους 2018, 2019, 2020 και 2024, που εκδόθηκαν από το 3ο ΕΛ.ΚΕ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα εταιρεία ζητούσε την ακύρωση ή μεταρρύθμιση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι δεν είχε υπαιτιότητα για τη μη προσκόμιση των λογιστικών της αρχείων λόγω παράλειψης του πρώην λογιστή της. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς υποβλήθηκε στις 06-11-2024, ενώ η νόμιμη προθεσμία των 30 ημερών (η οποία έληγε στις 29-10-2024, δεδομένου ότι η κοινοποίηση συντελέστηκε στις 28-09-2024) είχε παρέλθει.

Η απόφαση (Αριθμός 566/7-3-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της απορριπτικής απάντησης της Προϊσταμένης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή φόρων κατοχής ακινήτων (ΦΑΠ, ΕΤΑΚ) φορολογικών ετών 2010 και εντεύθεν, οι οποίοι είχαν βεβαιωθεί σε αποβιώσασα συγκυρία της (θεία). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απορριπτική απάντηση στερείται εκτελεστότητας, καθώς η διαφορά αφορά βεβαιωμένες οφειλές και ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, κατά των οποίων προβλέπεται η άσκηση ανακοπής (και όχι ενδικοφανούς προσφυγής). Περαιτέρω, κρίθηκε ότι η προσφεύγουσα στερείται ενεργητικής νομιμοποίησης, καθώς οι φόροι δεν επιβλήθηκαν σε αυτήν και δεν προσκόμισε νομιμοποιητικά έγγραφα που να αποδεικνύουν την ιδιότητα του κληρονόμου της αποβιωσάσης, ώστε να θεωρείται υπόχρεη για την καταβολή τους.

Η παρούσα Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ 403/2025) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00 ευρώ, που εκδόθηκε από το ΚΕΦΟΔΕ Αττικής (άρθρο 53 ν. 5104/2024). Το πρόστιμο αφορούσε την εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης παρακρατούμενων φόρων από μισθωτή εργασία για τον Απρίλιο του 2020. Η εταιρεία υποστήριξε ότι η καθυστέρηση (υποβολή 13/07/2020 αντί 30/06/2020) οφειλόταν σε δυσμενείς συνθήκες λόγω της πανδημίας COVID-19 και στην αναστολή προσωπικού, ισχυριζόμενη δυσανάλογο πρόστιμο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, βάσει των διατάξεων, η προθεσμία υποβολής ήταν η 30ή Ιουνίου 2020. Η εκπρόθεσμη υποβολή συνιστά αντικειμενική παράβαση και η επιβολή του προστίμου των 250,00 ευρώ ήταν σύννομη, καθώς γίνεται κατά δέσμια αρμοδιότητα.

Η απόφαση 396 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου 750,00 ευρώ της ΔΟΥ Ρεθύμνου, για φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τριών δηλώσεων παρακρατούμενων φόρων από μισθωτή εργασία, δυνάμει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους περί φόρτου εργασίας του λογιστηρίου, κρίνοντας ότι τα πρόστιμα επιβάλλονται αντικειμενικά. Ωστόσο, ακύρωσε το πρόστιμο των 250,00 ευρώ που αφορούσε την εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης του Αυγούστου 2019, επειδή αυτή ήταν μηδενική (0,00 ευρώ) σε παρακρατούμενο φόρο. Αντίθετα, απέρριψε την ακύρωση των προστίμων (2x250,00=500,00 ευρώ) που αφορούσαν τις εκπρόθεσμες δηλώσεις Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2019, καθώς αφορούσαν δεδουλευμένες αποδοχές. Ως εκ τούτου, η οριστική φορολογική υποχρέωση καθορίστηκε στα 500,00 ευρώ.