Η απόφαση 476/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τις φορολογικές χρήσεις 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη μέσω της μεθόδου της κλειστής αποθήκης, γεγονός που οδήγησε στην εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου «Αρχή των αναλογιών» για τον προσδιορισμό των ακαθάριστων εσόδων. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί εσφαλμένης διενέργειας του ελέγχου, μη υπολογισμού φύρας και αναίτιας επιλογής έμμεσης τεχνικής, επικυρώνοντας συνολικές οφειλές 52.228,31€.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας με κύρια δραστηριότητα τις υπηρεσίες από καφέ μπαρ. Η προσφυγή στρεφόταν κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και πράξεων επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι νομίμως εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν.4172/2013 (διαπίστωση μη έκδοσης αποδείξεων και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων). Ο ισχυρισμός της εταιρείας περί ανωτέρας βίας (βλάβη σε σκληρό δίσκο) για τη μη διαφύλαξη των αρχείων κρίθηκε αβάσιμος και αναπόδεικτος. Τέλος, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί λανθασμένου υπολογισμού της φύρας και του περιθωρίου κέρδους, καθώς και η προσθήκη λογιστικών διαφορών το 2019, δεδομένου ότι οι δαπάνες δεν αποδείχθηκαν με κατάλληλα δικαιολογητικά.

Η Απόφαση 672/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2021, οι οποίες εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της ΔΟΥ Πατρών. Οι προσβαλλόμενες πράξεις βασίστηκαν σε εκθέσεις ελέγχου που διαπίστωσαν ανακριβή έκδοση ή μη έκδοση Αποδείξεων Λιανικών Συναλλαγών, καταλογίζοντας στον προσφεύγοντα αποκρυβείσα αξία άνω των 145.000€. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση, προβάλλοντας ισχυρισμούς σχετικά με το εύλογο των εκπτώσεων. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι διαπιστώθηκε ότι αποτελούσε δεύτερη προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, κατά παράβαση του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση 220 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής της εταιρείας «….. Ο.Ε.» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. (2018, 2019) και πράξης επιβολής προστίμου (άρθρο 54) από το 1ο ΕΛ.Κ.Ε. Θεσσαλονίκης. Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεσες τεχνικές (Αρχή των Αναλογιών) λόγω μη απογραφής καπνικών προϊόντων και προγενέστερης παράβασης. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι πληρούται η προϋπόθεση για έμμεσο προσδιορισμό λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων για τα καπνικά προϊόντα. Ωστόσο, ακύρωσε την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής, κρίνοντας εσφαλμένο τον τρόπο υπολογισμού των ακαθάριστων εσόδων που βασίστηκε σε επιλεγμένα είδη ποτών. Συνεπώς, τροποποίησε τις πράξεις φόρων, διατηρώντας μόνο τη διαφορά που προέκυπτε από την αποκρυβείσα ύλη καπνικών προϊόντων, και επικύρωσε το πρόστιμο των 1.000€ του άρθρου 54.

Η απόφαση 196/04-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Πράξης Επιβολής Προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η πράξη εκδόθηκε κατόπιν ελέγχου, ο οποίος διαπίστωσε τη μη έκδοση 13.128 φορολογικών στοιχείων εσόδων συνολικής αξίας 135.387,22 € για εκτελεσθείσες παραγγελίες μέσω ηλεκτρονικών πλατφορμών. Με βάση την αποκρυβείσα ύλη, η ελεγκτική αρχή προσαύξησε τα ακαθάριστα έσοδα του προσφεύγοντος, προσδιορίζοντας κέρδη 25.797,09 € και καταλογίζοντας συνολικό ποσό 9.587,68 €. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος, περί μη εκτέλεσης παραγγελιών που προέρχονταν από προσωπικό λογαριασμό ή τροποποίησης παραγγελιών λόγω πώλησης με το κιλό, κρίθηκαν νόμω και ουσία αβάσιμοι, καθώς οι διαπιστώσεις του ελέγχου κρίνονται πλήρως αιτιολογημένες.

Η απόφαση 503/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (χρήση 2009) του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., και επικυρώνει τη φορολογική οφειλή ύψους 607.854,74€. Ο καταλογισμός του φόρου (273.092,02€, πλέον προστίμων) βασίστηκε σε τραπεζικές πιστώσεις ύψους 705.230,05€ που κρίθηκαν ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος εξωτερικού (Μεγάλης Βρετανίας) και άρα φορολογείται μόνο για εισοδήματα πηγής Ελλάδας. Η ΔΕΔ απέρριψε αυτό τον ισχυρισμό, καθώς διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων δεν είχε προβεί ποτέ στις απαραίτητες διαδικασίες αλλαγής φορολογικής κατοικίας, παραμένοντας καταχωρημένος ως φορολογικός κάτοικος Ελλάδας.

Η Απόφαση 289/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών (mark up method) λόγω διαπιστωμένων παραβάσεων. Η εταιρία ζητούσε αναγνώριση εκπτώσεων, ιδιοκατανάλωσης προσωπικού και υψηλότερων ποσοστών φύρας προϊόντων λόγω ζημιογόνας λειτουργίας, καθώς και ζημιών λόγω κακοκαιρίας το 2019. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, καθώς κρίθηκαν αναπόδεικτοι και μη τεκμηριωμένοι, επικυρώνοντας τις πράξεις που προσδιόρισαν υψηλότερα έσοδα και φόρους. Η τελική οφειλή περιλαμβάνει φόρους και πρόστιμα ύψους 33.258,69€ για Φ.Ε. 2019, 58.738,86€ για ΦΠΑ 2018 και 54.396,99€ για ΦΠΑ 2019.

Η απόφαση 376/10-03-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη (3.337,95€ για το 2019 και 51.974,30€ για το 2020) εφαρμόζοντας τη μέθοδο της κλειστής αποθήκης, αποδεχόμενος ποσοστό φύρας 20% (βάσει αρχικής δήλωσης του προσφεύγοντα), απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον μεταγενέστερο ισχυρισμό για μεγαλύτερη διακύμανση. Επίσης, ορθά κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες δαπάνες μισθοδοσίας (€10.101,37 για το 2019, €4.479,25 για το 2020) και αγορές άνω των 500€ (αξίας €32.312,02 για το 2019), λόγω μη εξόφλησης μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 του Ν 4172/2013. Ο ισχυρισμός περί ανεπαρκούς αιτιολογίας απορρίφθηκε επίσης.

Η απόφαση 568 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2020, 2021, 2022 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Βουλγαρίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., κρίνοντας ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, καθώς πληρούσε τα κριτήρια του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 (παραμονή άνω των 183 ημερών, ύπαρξη κύριας κατοικίας, κέντρο ζωτικών συμφερόντων). Επικυρώθηκε η καταλογισθείσα προσαύξηση περιουσίας ύψους €4.000 για το 2020 και η επιβολή φόρου πολυτελούς διαβίωσης για την κατοχή αυτοκινήτων και σκάφους αναψυχής για τα έτη 2020, 2021 και 2022, καθώς και πρόστιμο μη ανταπόκρισης σε αίτημα πληροφοριών για το 2024.

Η απόφαση 362/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου και την ακύρωση της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει κύριο φόρο εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά 21.575,80€) με βάση εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας το 2019, προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, άδειες παραμονής και στοιχεία εργασίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας και, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 και τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Ρουμανίας, δεν φορολογείται στην Ελλάδα για εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης.