Φορολογία εισοδήματος – Εισόδημα από συντάξεις αλλοδαπής προελεύσεως (Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας) – Προϋποθέσεις απαλλαγής αυτών από ημεδαπό φόρο εισοδήματος.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Η φορολογική μεταχείριση συντάξεων που καταβάλλονται από συγκεκριμένους ασφαλιστικούς φορείς της Γερμανίας σε κατοίκους Ελλάδος, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας (Ο.Δ.) της Γερμανίας για την αποφυγή διπλής φορολογίας σε σχέση με τη φορολογία εισοδήματος κλπ, που κυρώθηκε με τον α.ν. 52/1967, δεν εξαρτάται από τον χαρακτήρα των συνταξιοδοτικών φορέων ως ν.π.δ.δ. β) Δεν ενδείκνυται η άσκηση, υπέρ του νόμου, ενδίκου μέσου κατά των συγκεκριμένων (αμετακλήτων) αποφάσεων διοικητικών δικαστηρίων που μεταρρυθμίζουν σχετικά εκκαθαριστικά σημειώματα φορολογίας εισοδήματος κρίνοντας μη φορολογητέες στην Ελλάδα τις ως άνω συντάξεις, λόγω ελλείψεως επαρκών δικονομικών και ουσιαστικών προϋποθέσεων. γ) Για την ενδεδειγμένη τακτική που οφείλουν να ακολουθούν οι Δ.Ο.Υ. μετά την έκδοση των άνω δικαστικών αποφάσεων, λαμβανομένης υπόψη και της υπ’ αριθ. 507/1980 Γνωμοδοτήσεως της Ολομέλειας του Ν.Σ.Κ.

Η Απόφαση 1100/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου Ελλάδος κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Δράμας. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τη φορολόγηση εφάπαξ ποσού 94.729,00€ που έλαβε από γερμανικό ιδιωτικό συνταξιοδοτικό φορέα ως προεξόφληση μελλοντικών συντάξεων (φορολογικό έτος 2018). Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ότι το ποσό δεν αποτελεί σύνταξη λόγω έλλειψης περιοδικότητας ή ότι θα έπρεπε να φορολογηθεί με τον ειδικό συντελεστή ομαδικών ασφαλιστηρίων (άρθρο 15 παρ. 4). Αντιθέτως, έκρινε ότι το ποσό συνιστά κεφαλαιοποίηση σύνταξης και όχι εφάπαξ αποζημίωση διακοπής εργασίας, και ως εκ τούτου, φορολογείται στην Ελλάδα με την κλίμακα του άρθρου 15 παρ. 1 του ν. 4172/2013, καθώς το δικαίωμα φορολόγησης ανήκει στην Ελλάδα βάσει της Σ.Α.Δ.Φ. Ελλάδας-Γερμανίας.

Η απόφαση 842/13.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 15.628,14€. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, ζητούσε την πίστωση φόρου αλλοδαπής ύψους 9.199,58€, ο οποίος παρακρατήθηκε στη Γερμανία για εισόδημα από μισθωτή εργασία. Η φορολογική αρχή απέρριψε την αξίωση επειδή τα προσκομισθέντα δικαιολογητικά, παρότι μεταφρασμένα και θεωρημένα με σφραγίδα apostille (βεβαίωση από τον Γερμανό εργοδότη), δεν επαρκούσαν για την απόδειξη της καταβολής του φόρου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι δεν προσκομίστηκε η απαραίτητη βεβαίωση από την αρμόδια φορολογική αρχή της Γερμανίας, σύμφωνα με την ΠΟΛ. 1026/2014, και απέρριψε τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € για το φορολογικό έτος 2014. Η υπόθεση αφορά φορολογούμενη κάτοικο Ελλάδας που έλαβε συντάξεις από τη Γερμανία, ύψους 23.036,02 €, οι οποίες προστέθηκαν οίκοθεν στο φορολογητέο εισόδημά της από τη Δ.Ο.Υ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η αποκλειστική αρμοδιότητα φορολόγησης ανήκει στη Γερμανία βάσει της ΣΑΔΦ, καθώς παρείχε υπηρεσίες σε γερμανικό δημόσιο φορέα. Μετά από αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο λόγω αρχικής απόρριψης ως εκπρόθεσμης, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τελικά τους ισχυρισμούς της ως αναπόδεικτους, καθώς δεν προσκομίστηκαν έγγραφα που να πιστοποιούν το νομικό καθεστώς του ασφαλιστικού φορέα ή τον τομέα (δημόσιο/ιδιωτικό) προηγούμενης απασχόλησης, απαραίτητα για την εφαρμογή της ΣΑΔΦ. Επικυρώθηκε το τελικό χρεωστικό ποσό των 4.139,03 €.