Η απόφαση 576 του 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης (χονδρικό εμπόριο ξηρών καρπών), κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις βασίστηκαν κυρίως στη μη αναγνώριση δαπανών αγορών, συνολικού ύψους άνω των 2 εκατομμυρίων ευρώ, επειδή είχαν εξοφληθεί με μετρητά και όχι μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής, παραβιάζοντας το άρθρο 23 περ. β’ του ν.4172/2013. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προηγούμενη προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, καθιστώντας την παρούσα ως μη επιτρεπτή τέταρτη ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 866/15-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από μονοπρόσωπη ΙΚΕ κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για την περίοδο 27/10/2022 - 31/12/2022. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις περισσότερες λογιστικές διαφορές, συμπεριλαμβανομένων μη εκπιπτόμενων δαπανών ύψους 151.687,17 ΕΥΡΩ για αγορές άνω των 500 ΕΥΡΩ που εξοφλήθηκαν με μετρητά, το σύνολο της αμοιβής του διαχειριστή (15.000,00 ΕΥΡΩ) λόγω μερικής καταβολής με μετρητά, και την προσθήκη αποθεμάτων λήξης (49.758,98 ΕΥΡΩ) στις εκροές ως μη εκδοθέντα παραστατικά λόγω έλλειψης αποθηκευτικών χώρων. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τη διαπίστωση του ελέγχου ότι το πιστωτικό υπόλοιπο ταμείου ύψους 2.007,06 ΕΥΡΩ συνιστούσε μη έκδοση φορολογικών παραστατικών. Κατά συνέπεια, τροποποιήθηκε η φορολογική υποχρέωση της εταιρείας, οδηγώντας σε μείωση του καταλογιζόμενου φόρου.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικών προσδιορισμών φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) τροποποίησε τα καταλογιζόμενα ποσά. Δέχθηκε ότι ένα μέρος των τραπεζικών πιστώσεων (34.896,66 €) αποτελεί προσαύξηση περιουσίας (με φορολόγηση 33%) και όχι έσοδο από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ωστόσο, απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα για την έκπτωση δαπανών άνω των 500 € που εξοφλήθηκαν με μετρητά (123.156,99 €) και επικύρωσε τον μηδενικό προσδιορισμό της απογραφής λήξης. Κατόπιν των αλλαγών, το πρόστιμο για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων μειώθηκε σημαντικά από 20.116,34 € σε 1.651,99 €.

Η απόφαση 573/08-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών. Η προσφυγή στρεφόταν κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Βασικός λόγος καταλογισμού του φόρου εισοδήματος ήταν η μη αναγνώριση δαπανών αγορών συνολικού ύψους 970.762,13€ (2018) και 1.143.320,52€ (2019), επειδή η εξόφλησή τους, αξίας άνω των 500€, δεν έγινε με χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 περ. β’ του ν. 4172/2013. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, επιβεβαιώνοντας τις συνολικές οφειλές (φόρος, πρόστιμο, εισφορά αλληλεγγύης) ύψους 744.482,93€ για το 2018 και 879.374,89€ για το 2019, καθώς και τις πράξεις ΦΠΑ.

Η απόφαση 950/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ επικυρώνει τα ευρήματα του ελέγχου, κρίνοντας ότι ο προσδιορισμός του εισοδήματος βάσει διαθέσιμων στοιχείων ήταν νόμιμος, καθώς η προσφεύγουσα δεν τηρούσε αξιόπιστο λογιστικό σύστημα και δεν προσκόμισε κρίσιμα ηλεκτρονικά αρχεία φορολογικών μηχανισμών. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός παραγραφής για το 2018, καθώς η ψηφιακή κοινοποίηση των πράξεων συντελέστηκε νόμιμα στις 30/12/2024. Επίσης, απορρίφθηκαν δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που θεωρήθηκαν εικονικές (45.079,00€ το 2018) και δαπάνες άνω των 500€ που εξοφλήθηκαν με μετρητά (π.χ. 13.533,22€ το 2018, 56.385,12€ το 2019).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε καταθέσει την προσφυγή στρεφόμενος κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, που εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις αυτές του καταλόγισαν συνολικά προς καταβολή φόρο εισοδήματος και πρόστιμα ύψους €29.959,62 (2018) και €43.409,66 (2019), καθώς και πιστωτικά υπόλοιπα ΦΠΑ για έκπτωση. Η εν λόγω προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, διότι διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη ασκήσει χρονικά προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε απορριφθεί, παραβιάζοντας την αρχή του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας περί απαγόρευσης άσκησης δεύτερης προσφυγής.

Η απόφαση 730 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φορολογούμενη (ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου τροφίμων) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της φορολογούμενης σχετικά με τη μη αναγνώριση δαπανών άνω των 500€ που εξοφλήθηκαν με μετρητά, κρίνοντας ότι οι σχετικοί περιορισμοί του άρθρου 23 του ν. 4172/2013 εφαρμόζονται. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) για το 2018, καθώς το ποσό των προσωπικών δαπανών δεν καλυπτόταν από τα δηλωθέντα οικογενειακά εισοδήματα. Έγινε δεκτή μόνο (ως δεύτερος ισχυρισμός) η αναγνώριση μίας δαπάνης 609,93€, η οποία αποδείχθηκε ότι εξοφλήθηκε με χρεωστική κάρτα. Ωστόσο, η μερική αυτή αποδοχή δεν επηρέασε τα τελικά καταλογισθέντα ποσά για το 2018 λόγω της εφαρμογής των έμμεσων μεθόδων προσδιορισμού.

Η υπ' αριθμόν 574/08-04-2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατόμου που ασκεί ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών, καθώς διαπιστώθηκε ότι είχε ήδη υποβάλει προηγούμενη προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 70 του ν. 2717/1999 (Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας). Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούσαν οριστικούς προσδιορισμούς φόρου εισοδήματος/προστίμου και ΦΠΑ/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει σημαντικά ποσά (π.χ. φόρος εισοδήματος €433.722,68 για το 2018 και €512.133,46 για το 2019) λόγω μη αναγνώρισης αγορών άνω των €500 ως εκπεστέων δαπανών, επειδή δεν είχαν εξοφληθεί μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι οι δαπάνες ήταν πραγματικές και η μη έκπτωση οδηγεί σε χρεωκοπία.

Η απόφαση 806 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τέσσερις Οριστικές Πράξεις Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. (για τα φορολογικά έτη και περιόδους 2018, 2019 και 2020) που εκδόθηκαν λόγω της λήψης και καταχώρησης εικονικών φορολογικών στοιχείων από συγκεκριμένη εκδότρια επιχείρηση. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη. Η αιτιολογία της απόρριψης ήταν ότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προηγουμένως άλλη όμοια προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, επί της οποίας είχε εκδοθεί απορριπτική απόφαση, παραβιάζοντας έτσι τον δικονομικό κανόνα της εφάπαξ άσκησης της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση 698/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «.................» κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη τεσσάρων (4) εικονικών φορολογικών στοιχείων, συνολικής καθαρής αξίας 1.520,00€, ως προς το πρόσωπο του εκδότη. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα βάσει ελλείψεων στην υποδομή της εκδότριας επιχείρησης, η οποία χαρακτηρίστηκε συναλλακτικώς ανύπαρκτη. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι τα παραστατικά, που εξοφλήθηκαν με μετρητά, χωρίστηκαν τεχνητά σε ζεύγη την ίδια ημέρα, με την αξία τους να ξεπερνά τα 500€ σε κάθε ζεύγος, προκειμένου να αποφευχθεί η υποχρέωση εξόφλησης μέσω τραπεζικού μέσου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς περί καλής πίστης και επικύρωσε τον καταλογισμό φόρου και προστίμου ύψους 484,88€.