Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους, συγκεκριμένα την τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς κρίθηκε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής (μη αξιόπιστο λογιστικό σύστημα, μη έκδοση φορολογικών στοιχείων και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων). Η ΔΕΔ επικυρώνει τον προσδιορισμό αποκρυβείσας ύλης ύψους 426.313,50 € και μη εκπιπτόμενων δαπανών συνολικού ύψους 95.911,64 €, οι οποίες αφορούσαν δαπάνες μη καταχωρημένες στα βιβλία, καθώς και δαπάνες άνω των 500 € και δαπάνες μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ως εκ τούτου, επικυρώνονται οι καταλογιζόμενες συνολικές διαφορές φόρου και προστίμων.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ετερόρρυθμης εταιρίας ιατρικών υπηρεσιών κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2022. Η φορολογική αρχή καταλόγισε μη δηλωθέντα έσοδα συνολικού ύψους €688.360,19, καθώς η εταιρία, που τηρούσε απλογραφικά βιβλία, δεν τεκμηρίωσε επαρκώς, βάσει της αρχής του δεδουλευμένου, ότι μεγάλο μέρος των εισπράξεων από προπληρωμένα πακέτα υπηρεσιών ήταν ανεκτέλεστο εισόδημα. Επιπροσθέτως, δεν αναγνωρίστηκαν δαπάνες άνω των €500,00 οι οποίες δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο. Η ΔΕΔ επικύρωσε την επιβολή φόρων και προστίμων που ανέρχονται σε €291.412,20 συνολικά για όλα τα φορολογικά έτη.

Η απόφαση 575 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ασκούμενης από ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλόγισαν συνολικά σχεδόν 1,6 εκατομμύρια ευρώ (φόρους, πρόστιμα και εισφορές) λόγω κυρίως της μη αναγνώρισης δαπανών (αγορών άνω των 2,1 εκατ. ευρώ) που εξοφλήθηκαν με μετρητά αντί με τραπεζικό μέσο πληρωμής. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή ο προσφεύγων είχε ήδη ασκήσει άλλη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας τον δικονομικό κανόνα περί της άσκησης δεύτερης ή τρίτης προσφυγής.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικών προσδιορισμών φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) τροποποίησε τα καταλογιζόμενα ποσά. Δέχθηκε ότι ένα μέρος των τραπεζικών πιστώσεων (34.896,66 €) αποτελεί προσαύξηση περιουσίας (με φορολόγηση 33%) και όχι έσοδο από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ωστόσο, απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα για την έκπτωση δαπανών άνω των 500 € που εξοφλήθηκαν με μετρητά (123.156,99 €) και επικύρωσε τον μηδενικό προσδιορισμό της απογραφής λήξης. Κατόπιν των αλλαγών, το πρόστιμο για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων μειώθηκε σημαντικά από 20.116,34 € σε 1.651,99 €.

Η απόφαση 687/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων (ατομική επιχείρηση εστίασης) εξέπεσε δαπάνες άνω των €500 που εξοφλήθηκαν με μετρητά, αντί με τραπεζικό μέσο, με αποτέλεσμα την απόρριψη αυτών των δαπανών. Λόγω παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη προσωπικών δαπανών το 2019, εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) που οδήγησαν σε προσαύξηση περιουσίας ύψους €46.357,16. Το δικαιολογητικό αίτημα του προσφεύγοντα για δύο ιδιωτικές συναλλαγές του 2020 που πέρασαν μέσω του επαγγελματικού λογαριασμού απορρίφθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Κατόπιν της απόρριψης, η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 ανέρχεται σε €22.666,07 (φόροι και πρόστιμα) και για το 2020 σε €259,89 (φόροι και πρόστιμα), πλέον ΦΠΑ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ομόρρυθμης εταιρίας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. του φορολογικού έτους 2018. Ο έλεγχος καταλόγισε φόρο εισοδήματος λόγω παράλειψης καταχώρισης μερισμάτων και, κυρίως, λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων (αξίας €91.574,00) για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η προσφεύγουσα υποστήριξε την πραγματικότητα των συναλλαγών (αγοράς αδρανών υλικών), επικαλούμενη φυσικές επιμετρήσεις υλικών σε έργο και παλαιότερες ευνοϊκές αποφάσεις ΔΕΔ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο εκδότης στερούνταν υποδομής, ενώ η προσφεύγουσα παρουσίασε πλαστά καταθετήρια πληρωμής. Επιπλέον, λόγω της εξόφλησης σε μετρητά, οι δαπάνες κρίθηκαν μη εκπεστέες βάσει του ΚΦΕ. Καταλογίστηκε συνολικό ποσό 78.820,95€.

Η απόφαση 866/15-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από μονοπρόσωπη ΙΚΕ κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για την περίοδο 27/10/2022 - 31/12/2022. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις περισσότερες λογιστικές διαφορές, συμπεριλαμβανομένων μη εκπιπτόμενων δαπανών ύψους 151.687,17 ΕΥΡΩ για αγορές άνω των 500 ΕΥΡΩ που εξοφλήθηκαν με μετρητά, το σύνολο της αμοιβής του διαχειριστή (15.000,00 ΕΥΡΩ) λόγω μερικής καταβολής με μετρητά, και την προσθήκη αποθεμάτων λήξης (49.758,98 ΕΥΡΩ) στις εκροές ως μη εκδοθέντα παραστατικά λόγω έλλειψης αποθηκευτικών χώρων. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τη διαπίστωση του ελέγχου ότι το πιστωτικό υπόλοιπο ταμείου ύψους 2.007,06 ΕΥΡΩ συνιστούσε μη έκδοση φορολογικών παραστατικών. Κατά συνέπεια, τροποποιήθηκε η φορολογική υποχρέωση της εταιρείας, οδηγώντας σε μείωση του καταλογιζόμενου φόρου.

Η απόφαση 730 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φορολογούμενη (ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου τροφίμων) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της φορολογούμενης σχετικά με τη μη αναγνώριση δαπανών άνω των 500€ που εξοφλήθηκαν με μετρητά, κρίνοντας ότι οι σχετικοί περιορισμοί του άρθρου 23 του ν. 4172/2013 εφαρμόζονται. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) για το 2018, καθώς το ποσό των προσωπικών δαπανών δεν καλυπτόταν από τα δηλωθέντα οικογενειακά εισοδήματα. Έγινε δεκτή μόνο (ως δεύτερος ισχυρισμός) η αναγνώριση μίας δαπάνης 609,93€, η οποία αποδείχθηκε ότι εξοφλήθηκε με χρεωστική κάρτα. Ωστόσο, η μερική αυτή αποδοχή δεν επηρέασε τα τελικά καταλογισθέντα ποσά για το 2018 λόγω της εφαρμογής των έμμεσων μεθόδων προσδιορισμού.

Η απόφαση 138/28.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «................... ................... ................... ................... ……» κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού/επιβολής προστίμου φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η εταιρεία, με αντικείμενο εργασιών την ενοικίαση τουριστικού σκάφους χωρίς πλήρωμα, αμφισβήτησε την απόρριψη δαπανών ύψους 36.578,18€ (2018) και 58.675,96€ (2019). Οι δαπάνες αφορούσαν, μεταξύ άλλων, μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές, έξοδα άνω των 500€ που δεν εξοφλήθηκαν μέσω τραπεζικού μέσου, δαπάνες ψυχαγωγίας/φιλοξενίας, υλικά άμεσης ανάλωσης, ασφάλιστρα, επισκευές και τέλη κυκλοφορίας μεταφορικών μέσων. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς της εταιρείας ως αναπόδεικτους ή αβάσιμους, επικυρώνοντας τις αρχικές πράξεις και τα επιβληθέντα πρόστιμα 50% επί του κύριου φόρου για κάθε έτος, συνολικού ύψους 8.475,69€ (2018) και 8.330,81€ (2019).

Η απόφαση 698/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «.................» κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη τεσσάρων (4) εικονικών φορολογικών στοιχείων, συνολικής καθαρής αξίας 1.520,00€, ως προς το πρόσωπο του εκδότη. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα βάσει ελλείψεων στην υποδομή της εκδότριας επιχείρησης, η οποία χαρακτηρίστηκε συναλλακτικώς ανύπαρκτη. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι τα παραστατικά, που εξοφλήθηκαν με μετρητά, χωρίστηκαν τεχνητά σε ζεύγη την ίδια ημέρα, με την αξία τους να ξεπερνά τα 500€ σε κάθε ζεύγος, προκειμένου να αποφευχθεί η υποχρέωση εξόφλησης μέσω τραπεζικού μέσου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς περί καλής πίστης και επικύρωσε τον καταλογισμό φόρου και προστίμου ύψους 484,88€.