Η απόφαση 599 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης εμπορίας ποτών κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ των ετών 2018 και 2019 από τη Δ.Ο.Υ. Κατερίνης. Ο έλεγχος είχε επιβάλει ΦΠΑ, κυρίως λόγω της προσθήκης της αξίας κενών συσκευασιών (εγγυοδοσίας) που θεωρήθηκαν μη επιστρεφόμενες (9.207,55€ για το 2018 και 6.922,10€ για το 2019) και λόγω μη αναγνώρισης ΦΠΑ σε δαπάνες. Η ΔΕΔ αποδέχτηκε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος σχετικά με τις συσκευασίες, κρίνοντας ότι ο χρόνος μη επιστροφής προσδιορίστηκε εσφαλμένα και αναίρεσε τον καταλογισμό ΦΠΑ γι' αυτές. Ωστόσο, απέρριψε τον ισχυρισμό του περί έκπτωσης ΦΠΑ για δαπάνες μίσθωσης χώρων, κρίνοντας ότι εμπίπτουν στις μη εκπιπτόμενες δαπάνες φιλοξενίας/δεξιώσεων (άρθρο 30 παρ. 4γ Ν. 2859/2000) και λόγω έλλειψης βέβαιης χρονολογίας στα συμφωνητικά. Κατόπιν της τροποποίησης, το συνολικό ποσό φόρου προς καταβολή για αμφότερες τις περιόδους μειώθηκε σε 0,00€.

Η απόφαση 367/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από ατομική επιχείρηση οδικών μεταφορών κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις περιόδους 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή είχε απορρίψει την έκπτωση ΦΠΑ εισροών για δαπάνες πετρελαίου, ανταλλακτικών και επισκευών, λόγω έλλειψης αναγραφής του αριθμού κυκλοφορίας των επαγγελματικών οχημάτων στα τιμολόγια. Η ΔΕΔ έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα μόνο για δύο τιμολόγια του 2018, συνολικής αξίας €1.291,00 πλέον ΦΠΑ, κρίνοντας ότι εξασφαλιζόταν η συσχέτιση. Ως αποτέλεσμα, η πράξη του 2018 τροποποιείται, μειώνοντας το συνολικό καταβλητέο ποσό από €2.926,24 σε €2.461,48, ενώ η πράξη του 2019 επικυρώνεται στο αρχικό ποσό των €18.479,96.

Η απόφαση 836 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης χονδρικού εμπορίου ποτών κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε νομικές πλημμέλειες του φορολογικού ελέγχου και την απόρριψη δαπανών εγγυοδοσίας κενών ειδών συσκευασίας (φιαλών/κιβωτίων), τα οποία είχε συμπεριλάβει στις αγορές με μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ, επηρεάζοντας αρνητικά το καθαρό αποτέλεσμα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος ήταν σύννομος. Ως προς τις εγγυοδοσίες, έκρινε ότι αυτές συνιστούν ουδέτερο στοιχείο το οποίο δεν επηρεάζει το φορολογικό αποτέλεσμα ούτε το κόστος πωληθέντων, καθώς δεν αποτελούν αντικείμενο εμπορίας, και ως εκ τούτου ορθώς αφαιρέθηκαν από τις δαπάνες. Η τελική καταλογιζόμενη διαφορά φόρων, τελών και εισφορών ανέρχεται σε 1.409,53€ για το 2018 και 42.807,06€ για το 2019.

Η Απόφαση 341/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός εμπόρου ελαιολάδου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου Κρήτης. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του για την εκπεσιμότητα δαπανών αποσβέσεων, ύψους €6.071,12 το 2018 και €6.586,40 το 2019, καθώς υπήρχαν καταχωρημένες στα μητρώα παγίων, καθώς και δαπάνη €8.740,00 για το 2019, για την οποία προσκομίστηκε απόδειξη εξόφλησης. Απέρριψε τους ισχυρισμούς σχετικά με: την πλημμελή εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, την έκπτωση προσωπικών δαπανών, τις διαφορές εσόδων από έλεγχο κλειστής αποθήκης (€24.431,90 το 2018, €5.338,90 το 2019) και την αναγνώριση δαπάνης €15.377,50 λόγω συνολικής εικονικότητας της συναλλαγής. Κατά συνέπεια, οι πράξεις προσδιορισμού φόρου εισοδήματος τροποποιήθηκαν, ενώ οι πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ επικυρώθηκαν.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε κρίνει το λογιστικό σύστημα της επιχείρησης (εμπορία pellet-καυσόξυλων, κλπ.) αναξιόπιστο λόγω μεγάλων ζημιών, αρνητικού μικτού κέρδους και σημαντικών αποκλίσεων στις ποσότητες αγαθών, οδηγώντας στην εφαρμογή έμμεσων μεθόδων (Αρχή των Αναλογιών). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για τις έμμεσες τεχνικές και θεώρησε ορθή την επιβολή των διορθωμένων συντελεστών μικτού κέρδους (18,63% το 2018 και 18,77% το 2019). Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την ανάγκη υπολογισμού φύρας 20% και την εκπεσιμότητα δαπανών μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν τραπεζικά. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόροι και πρόστιμα) επικυρώθηκε στα 3.831,57€ και 5.569,31€ για τον Φόρο Εισοδήματος 2018 και 2019, αντίστοιχα, καθώς και στα 33.381,87€ και 30.521,03€ για τον ΦΠΑ 2018 και 2019.

Η απόφαση αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος των φορολογικών ετών 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές, συγκεκριμένα την ανάλυση ρευστότητας, λόγω ανεπάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος του προσφεύγοντα για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Ενώ οι περισσότεροι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα απορρίφθηκαν, η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό περί συνυπολογισμού των εισοδημάτων και δαπανών της συζύγου του για το 2018. Κατόπιν αυτής της τροποποίησης, η αρχική πράξη για το 2019 επικυρώνεται (παραμένει €102.333,83), ενώ η πράξη του 2018 τροποποιείται, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό από €76.466,59 σε €74.084,53.

Η Απόφαση 1213 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 ευρώ, η οποία αφορούσε το φορολογικό έτος 2018. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα για εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικής συγκεντρωτικής κατάστασης φορολογικών στοιχείων (ΜΥΦ), σύμφωνα με το άρθρο 54 του ν. 4987/2022. Παρότι ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η υποβολή έγινε εντός της προθεσμίας αποκλίσεων, η ΔΕΔ έκρινε ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε στις 17-05-2019, ενώ η εμπρόθεσμη προθεσμία για το έτος 2018 είχε λήξει στις 22-04-2019. Ως εκ τούτου, η πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση (187/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και εισοδήματος για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η ΔΕΔ αποδέχεται εν μέρει την προσφυγή. Συγκεκριμένα, κρίνει ως δικαιολογημένες μία κατάθεση μετρητών ύψους 9.950 € (λόγω ανάλωσης κεφαλαίου) και μικρότερα αναιτιολόγητα ποσά, μειώνοντας έτσι το συνολικό ποσό των αδιευκρίνιστων τραπεζικών καταθέσεων. Αυτή η τροποποίηση οδηγεί σε χαμηλότερο καταλογισμό φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα έτη 2018 και 2019. Ωστόσο, η ΔΕΔ επικυρώνει τις πράξεις ΦΠΑ, κρίνοντας ότι οι δαπάνες από συναλλαγές με τον συγκεκριμένο εκδότη δεν ήταν νόμιμα τεκμηριωμένες, με συνέπεια την απόρριψη του σχετικού δικαιώματος έκπτωσης από τον ΦΠΑ.

Η απόφαση αφορά την εν μέρει αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Για το 2018, η ΔΕΔ αποδέχθηκε τη διόρθωση του ποσού πληρωμής φόρων στον πίνακα ανάλυσης ρευστότητας, μειώνοντας την αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη από 27.278,89€ σε 21.496,84€. Ωστόσο, εφαρμόζοντας την αρχή της μη χειροτέρευσης, το τελικό ποσό προς καταβολή για το 2018 παρέμεινε στο αρχικά καταλογισθέν ποσό των 10.342,19€. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός ότι πιστώσεις ύψους 8.400,00€ το 2019 αποτελούσαν δάνειο, λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής και έλλειψης στοιχείων εξόφλησης. Έγινε δεκτή εν μέρει η ένσταση για μη εκπιπτόμενες δαπάνες του 2019 (αγορά καφέ), με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ 2019. Τέλος, η οριστική πράξη ΦΠΑ για το 2018 επικυρώθηκε.

Η απόφαση (494/31-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Οι αρχικές πράξεις βασίστηκαν στην έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, λόγω ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τον εσφαλμένο υπολογισμό του συντελεστή μικτού κέρδους και την αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας ύψους 3.610 ευρώ για το 2018. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης φύρας, αναγνωρίζοντας ποσοστό 5% αντί του αιτούμενου 15%, λόγω της φύσης των εμπορευμάτων. Ως αποτέλεσμα, επαναπροσδιορίστηκαν τα ακαθάριστα έσοδα και οι φορολογητέες εκροές, οδηγώντας σε μείωση των καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.