Η απόφαση ακυρώνει τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, που εκδόθηκαν από το ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π. και αφορούσαν καταλογισμό φόρου ύψους άνω των 479.000 ευρώ, βάσει έμμεσης τεχνικής (ανάλυσης ρευστότητας). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό περί αναρμοδιότητας του ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π. και τη μη νομιμότητα εφαρμογής της έμμεσης μεθόδου. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι ο έλεγχος απέρριψε εσφαλμένα και αναίτια την ύπαρξη δανείου 600.000€ σε μετρητά από τον πατέρα της, επικαλούμενος ανεπαρκή δανειοδοτική ικανότητα του δανειστή. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η αιτιολογία της έκθεσης ελέγχου για την απόρριψη του δανείου στερείται σαφήνειας και πληρότητας, καθώς δεν προσδιορίστηκε σωστά το διαθέσιμο κεφάλαιο του δανειστή. Συνεπώς, η υπόθεση αναπέμπεται στη φορολογική αρχή για επανεξέταση της δυνατότητας του δανειστή.

Η απόφαση (Αριθμός 721/02-05-2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2021, συνολικού ύψους €86.224,64. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την καταλογιζόμενη προσαύξηση περιουσίας ύψους €174.191,80 και την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας. Η Φορολογική Διοίκηση διαπίστωσε ότι το δηλούμενο μηδενικό εισόδημα του προσφεύγοντα δεν κάλυπτε τις προσωπικές δαπάνες διαβίωσης, δικαιολογώντας έτσι την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί γνωστής προέλευσης των πιστώσεων (από εταιρείες ή τρίτους) και περί εσφαλμένου υπολογισμού διαθεσίμων μετρητών, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και αναπόδεικτοι.

Η απόφαση αφορά την εν μέρει αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Για το 2018, η ΔΕΔ αποδέχθηκε τη διόρθωση του ποσού πληρωμής φόρων στον πίνακα ανάλυσης ρευστότητας, μειώνοντας την αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη από 27.278,89€ σε 21.496,84€. Ωστόσο, εφαρμόζοντας την αρχή της μη χειροτέρευσης, το τελικό ποσό προς καταβολή για το 2018 παρέμεινε στο αρχικά καταλογισθέν ποσό των 10.342,19€. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός ότι πιστώσεις ύψους 8.400,00€ το 2019 αποτελούσαν δάνειο, λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής και έλλειψης στοιχείων εξόφλησης. Έγινε δεκτή εν μέρει η ένσταση για μη εκπιπτόμενες δαπάνες του 2019 (αγορά καφέ), με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ 2019. Τέλος, η οριστική πράξη ΦΠΑ για το 2018 επικυρώθηκε.

Η απόφαση 435 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων των φορολογικών ετών 2019, 2020 και 2021. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση αποκρυβείσας ύλης (αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας) μέσω της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας. Η ΔΕΔ δέχθηκε εν μέρει τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας μόνο για το φορολογικό έτος 2019, αναγνωρίζοντας λάθη στον υπολογισμό των προσωπικών δαπανών, μειώνοντας έτσι τη μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη από 53.605,17€ σε 39.209,86€ και το συνολικό φόρο για το 2019 από 30.219,25€ σε 20.739,91€. Οι πράξεις για τα έτη 2020 και 2021 επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 398/12-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, η οποία βασίστηκε στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε το ύψος των αρχικών τραπεζικών υπολοίπων, τις αυξήσεις πληρωτέων λογαριασμών και την αναγραφή φόρων στις αναλώσεις. Η ΔΕΔ εν μέρει δέχθηκε τους ισχυρισμούς του, με αποτέλεσμα τη διόρθωση του πίνακα ανάλυσης ρευστότητας και τη μείωση της προσαύξησης περιουσίας από 64.227,36€ σε 29.320,51€. Το τελικό φορολογητέο εισόδημα για το 2018 προσδιορίστηκε στα 32.263,84€, μειώνοντας την αρχική φορολογική οφειλή και το επιβληθέν πρόστιμο.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιώτη, ασκούντος ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου επίπλων, κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2021. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 30.043,54€, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών του δαπανών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ήταν παράνομη και αναιτιολόγητη και ότι οι σχετικές διατάξεις παραβιάζουν το Σύνταγμα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, επικυρώνοντας τη συνολική οφειλή ύψους 14.795,87€.

Η απόφαση 621/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα έτη 2020 και 2021. Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας (άρθρ. 27 ν.4987/2022). Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε διπλή προσμέτρηση δαπανών στον πίνακα ρευστότητας, με αποτέλεσμα την εσφαλμένη εύρεση αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης. Η ΔΕΔ έκανε μερικά δεκτό τον ισχυρισμό αυτό και μείωσε την αποκρυβείσα ύλη από €53.437,31 σε €22.129,17 (2020) και από €67.489,40 σε €29.912,66 (2021). Ο ισχυρισμός της για κάλυψη της διαφοράς μέσω ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε ως αβάσιμος, καθώς ο σχετικός πίνακας δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις περί αποδεδειγμένων πραγματικών δαπανών.

Η απόφαση 863 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ, με ημερομηνία 15.05.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 43.785,70€ με την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας, η οποία φορολογήθηκε ως προσαύξηση περιουσίας με συντελεστή 33%. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος σχετικά με την ελλείψει απογραφής, τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις και τη χρήση προηγούμενων διαθεσίμων απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι, καθώς δεν προσκόμισε τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία, ούτε τα ζητούμενα έντυπα διαθεσίμων περιουσιακών στοιχείων και ερωτηματολόγιο τρόπου διαβίωσης. Το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό διαμορφώνεται σε 23.373,85€.

Η απόφαση 941/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης (ταξί) κατά πράξεων επιβολής προστίμων ΚΦΔ και διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντική απόκρυψη φορολογητέας ύλης λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ αποδέχτηκε μερικώς την προσφυγή. Επικύρωσε τις πράξεις του 2021, συμπεριλαμβανομένου προστίμου 81.362,84€, αλλά τροποποίησε την οριστική πράξη φόρου εισοδήματος 2020. Η τροποποίηση έγινε διότι, κατά την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής (ανάλυση ρευστότητας), η ελεγκτική αρχή όφειλε να αθροίσει την αποκρυβείσα ύλη με τις δηλωθείσες ζημίες του 2020, μειώνοντας έτσι τον κύριο φόρο και το πρόστιμο ανακρίβειας για το έτος αυτό.

Η απόφαση 669/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου, συνολικού ύψους €16.110,72, για το φορολογικό έτος 2021. Η καταλογιστική πράξη βασίστηκε στη διαπίστωση αποκρυβείσας ύλης και αδικαιολόγητης προσαύξησης περιουσίας ύψους €32.546,87, η οποία προσδιορίστηκε με την έμμεση τεχνική της ανάλυσης ρευστότητας. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε ότι ποσό της προσαύξησης προερχόταν από επένδυση σε στοιχηματική εταιρία και άτοκο δάνειο €35.000,00 από τον πατέρα της. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του δανείου, διότι δεν υπήρχε κανένα αποδεικτικό τραπεζικής μεταφοράς του ποσού και το ιδιωτικό συμφωνητικό δεν είχε βέβαιη χρονολογία πριν την έναρξη του ελέγχου. Ως εκ τούτου, επαναβεβαίωσε το συνολικό ποσό φόρου και προστίμου.