Η απόφαση 996/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομηθέντος ακινήτου, ο οποίος οδήγησε σε αύξηση της φορολογητέας αξίας από 158.989,34€ σε 247.994,52€, και την επιβολή προστίμου ανακρίβειας 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό της αξίας του ακινήτου στα 150,00€/τ.μ., βασιζόμενη σε προηγούμενη προεκτίμηση του ίδιου ακινήτου που έγινε αποδεκτή. Επιβεβαίωσε επίσης το πρόστιμο 50%, καθώς η διαφορά φόρου (8.900,52€) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανήλθε σε 13.350,78€.

Μείωση του φόρου για δεδουλευμένους τόκους νέου δανείου για την απόκτηση πρώτης κατοικίας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Φορολογούμενος, ο οποίος αρχικώς απέκτησε (το έτος 2001), ως άγαμος, πρώτη κατοικία 66 τ.μ. και ακολούθως η σύζυγός του απέκτησε (το έτος 2005) νέα πρώτη κατοικία 120 τ.μ., δικαιούται να συνεχίσει να εκπίπτει από το συνολικό εισόδημά του τους δεδουλευμένους τόκους του στεγαστικού δανείου για την οικία των 66 τ.μ., η δε σύζυγός του δικαιούται να εκπίπτει, από το ποσό του προκύπτοντος φόρου εισοδήματος, το προβλεπόμενο ποσοστό των δεδουλευμένων τόκων του νέου δανείου, που αντιστοιχεί στη διαφορά του εμβαδού των δύο κατοικιών, σε σχέση με τις στεγαστικές ανάγκες της οικογένειας του φορολογουμένου, όπως αυτές προσδιορίζονται στο άρθρο 9 του Κ.Φ.Ε. και στη συγκεκριμένη περίπτωση προσδιορίζονται σε 90 τ.μ. (ήτοι, 70+20=90 τ.μ., ο φορολογούμενος, η σύζυγός του και ένα τέκνο). Παραπομπή στην Ολομέλεια του Ν.Σ.Κ. (ομοφ.)

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 165/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή δύο συγκυρίων (αδελφών) κατά πράξεων προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και Φόρου Δωρεάς της Δ.Ο.Υ. Πύργου, που εκδόθηκαν λόγω διανομής κοινού οικοπέδου. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν την ακύρωση των πράξεων, υποστηρίζοντας ότι η αντικειμενική αξία του οικοπέδου (336 €/τ.μ.) είναι υπερβολική και αντικειμενικά άδικη, επικαλούμενοι δικαστικές αποφάσεις για ΕΝΦΙΑ προηγούμενων ετών που προσδιόρισαν την αγοραία αξία στα 60 €/τ.μ. και έκθεση πιστοποιημένου εκτιμητή. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν υπάρχει δεδικασμένο για τον ΦΜΑ του έτους ενδιαφέροντος και ότι η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τις νέες αντικειμενικές αξίες του 2022. Επιπλέον, τόνισε ότι η αμφισβήτηση της αντικειμενικής έναντι της αγοραίας αξίας ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε ο καταλογισθείς φόρος συνολικού ύψους 8.544,25 ευρώ.

Φορολογία μεταβιβάσεως ακινήτων. Επιστροφή ΦΜΑ εξαιτίας μεταγενέστερης μείωσης δηλωθέντος τιμήματος.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Δεν είναι νόμιμη, κατ άρθρο 16 παρ.2 του Ν 1521/50, η επιστροφή στον αγοραστή ακινήτου μέρους του καταβληθέντος φόρου μεταβίβασης ακινήτων εξαιτίας μεταγενέστερης μείωσης του δηλωθέντος τιμήματος λόγω ατονίας υφιστάμενης αναβλητικής αίρεσης, αφού η πιο πάνω διάταξη προϋποθέτει ματαίωση της μεταβίβασης. Μη επιτρεπτή ωσαύτως η ανάκληση δήλωσης ΦΜΑ όταν αυτή αναφέρεται στο ύψος του δηλωθέντος τιμήματος.

Η απόφαση 994/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει τη φορολογητέα αξία κληρονομηθέντος ακινήτου (οικόπεδο εκτός σχεδίου) από 158.989,34€ σε 247.994,52€, οδηγώντας σε διαφορά φόρου 8.900,52€ και πρόστιμο 4.450,26€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε εσφαλμένο προσδιορισμό της αγοραίας αξίας και λανθασμένη επιβολή προστίμου 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσδιορισμός της αξίας στα 150€/τ.μ. ήταν ορθός, καθώς στηρίχθηκε σε προγενέστερη αποδεκτή προεκτίμηση του ίδιου ακινήτου. Επίσης, επιβεβαίωσε την ορθότητα του προστίμου 50%, καθώς η διαφορά φόρου υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 94,7%.

Η απόφαση 993/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Ο κληρονόμος αμφισβήτησε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομούμενου οικοπέδου στα 150€/τ.μ., καθώς και την επιβολή προστίμου 50%. Η ΔΕΔ επικύρωσε την αξία του ακινήτου, καθώς εξέτασε ότι αυτή είχε γίνει αποδεκτή σε προηγούμενες δηλώσεις φόρου μεταβίβασης ακινήτων. Όσον αφορά το πρόστιμο, κρίθηκε ορθό, διότι η διαφορά φόρου (€8.900,52) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου (€9.398,93), δικαιολογώντας την επιβολή προστίμου 50% (€4.450,26). Το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό επικυρώθηκε στα €13.350,78.

Ο προσφεύγων ζητά την ακύρωση της από 23-11-2020 Απόφασης που απέρριψε την προσφορά του και επικύρωσε εκείνη του άλλου διαγωνιζόμενου για τη σύμβαση δημόσιας υπηρεσίας θαλάσσιων ενδομεταφορών. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά μίσθωση πλοίου κατηγορίας 1 για 3ετή περίοδο, με ελάχιστη επιφάνεια φόρτωσης 150 τ.μ. (50 τ.μ. για φορτηγά), και τα σχετικά δρομολόγια, ως μέρος ευρύτερης σύμβασης συνολικής εκτιμώμενης αξίας 78.400.124,49 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ). Ο προσφεύγων κρίθηκε μη έγγραφα ναυπηγού για την επιφάνεια φόρτωσης, παρά την απαίτηση της διακήρυξης.

Η απόφαση 995/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η προσφεύγουσα, εξ αδιαθέτου κληρονόμος, αμφισβήτησε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομηθέντος ακινήτου, η οποία αναπροσαρμόστηκε από τη φορολογική αρχή, αυξάνοντας τη φορολογητέα κληρονομική της μερίδα από €158.989,34 σε €247.994,52. Η ΔΕΔ έκρινε ορθή την εκτίμηση της αξίας στα €150/τ.μ. (σύνολο €577.560,00) βασιζόμενη σε πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων δηλώσεων φόρου μεταβίβασης του ίδιου ακινήτου. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης επιβολής προστίμου, επικυρώνοντας το πρόστιμο 50% (€4.450,26), καθώς η διαφορά του φόρου προς καταβολή (€8.900,52) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου (94,7%).

Η Απόφαση 164/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή δύο συγκυρίων κατά πράξεων Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) της Δ.Ο.Υ. Πύργου, συνολικού ύψους 8.544,25 ευρώ, που αφορούν τη διανομή ενός αδόμητου οικοπέδου. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν τη μείωση της καθορισθείσας αντικειμενικής αξίας (336 ευρώ/τ.μ.) προβάλλοντας ότι είναι υπερβολική και αντισυνταγματική, επικαλούμενοι δικαστικές αποφάσεις για ΕΝΦΙΑ και Τέλος Ακίνητης Περιουσίας προηγούμενων ετών, στις οποίες η αξία είχε προσδιοριστεί στα 60 ευρώ/τ.μ. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν υφίσταται δεδικασμένο για τον ΦΜΑ και ότι η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει τις νέες αντικειμενικές αξίες (ισχύουσες από 01/01/2022). Επισήμανε επίσης ότι η αμφισβήτηση της προκαθορισμένης αντικειμενικής αξίας έναντι της αγοραίας, σύμφωνα με το άρθρο 41 του ν.1249/1982, εμπίπτει στην αρμοδιότητα των Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι της Διοίκησης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου μεταβίβασης ακινήτου (ΦΜΑ), συνολικού ύψους 5.098,50€. Ο προσφεύγων, έχοντας αρχικά τύχει απαλλαγής ΦΜΑ για πρώτη κατοικία το 2022, προέβη σε τροποποίηση της σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και στη συνέχεια υπέβαλε συμπληρωματική δήλωση ζητώντας την άρση της απαλλαγής, καθώς επρόκειτο να προβεί σε πώληση ενός μέρους του ακινήτου εντός της πενταετίας. Η φορολογική αρχή υπολόγισε τον φόρο με βάση το δηλωθέν τίμημα της επικείμενης πώλησης (€165.000,00) εφόσον ήταν υψηλότερο της αντικειμενικής αξίας, όπως προβλέπει ο νόμος. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο φόρος έπρεπε να υπολογιστεί με βάση την αρχική αξία (€77.300,00) κατά τον χρόνο τροποποίησης της σύστασης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο φόρος ορθώς υπολογίστηκε βάσει της αξίας του ακινήτου κατά τον χρόνο υποβολής της δήλωσης για τη νέα μεταβίβαση.