Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 165/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή δύο συγκυρίων (αδελφών) κατά πράξεων προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και Φόρου Δωρεάς της Δ.Ο.Υ. Πύργου, που εκδόθηκαν λόγω διανομής κοινού οικοπέδου. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν την ακύρωση των πράξεων, υποστηρίζοντας ότι η αντικειμενική αξία του οικοπέδου (336 €/τ.μ.) είναι υπερβολική και αντικειμενικά άδικη, επικαλούμενοι δικαστικές αποφάσεις για ΕΝΦΙΑ προηγούμενων ετών που προσδιόρισαν την αγοραία αξία στα 60 €/τ.μ. και έκθεση πιστοποιημένου εκτιμητή. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν υπάρχει δεδικασμένο για τον ΦΜΑ του έτους ενδιαφέροντος και ότι η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τις νέες αντικειμενικές αξίες του 2022. Επιπλέον, τόνισε ότι η αμφισβήτηση της αντικειμενικής έναντι της αγοραίας αξίας ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε ο καταλογισθείς φόρος συνολικού ύψους 8.544,25 ευρώ.

Η απόφαση 350 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, με ημερομηνία 17.02.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα αξία ενός οικοπέδου έκτασης 2.170,68 τ.μ. στα 569.029,00 € αντί της δηλωθείσας αξίας των 324.672,73 €. Η διαφορά οδήγησε σε καταλογισμό συνολικού ποσού 11.215,96 € (κύριος φόρος 7.330,69 €, πρόστιμο 3.665,35 € και δημοτικός φόρος 219,92 €). Ο προσδιορισμός της αξίας, σε περιοχή που δεν ίσχυε το αντικειμενικό σύστημα το 2019, βασίστηκε στα συγκριτικά στοιχεία και, λόγω μεγάλης απόκλισης, εφαρμόστηκε η ΠΟΛ.1129/2004 λαμβάνοντας τον μέσο όρο μεταξύ της αξίας των συγκριτικών και της αντικειμενικής αξίας της πρώτης εφαρμογής (2022). Η ΔΕΔ επικυρώνει την πράξη, καθώς η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε νέα ή πιο πρόσφορα στοιχεία.

Η απόφαση 787/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 3ου Ελεγκτικού Κέντρου (ΕΛ.ΚΕ.) Αττικής. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει την αξία του μεταβιβασθέντος οικοπέδου στα 1.797.290,00 € με βάση συγκριτικό στοιχείο, διαφορά που οδήγησε σε συνολική καταλογιζόμενη οφειλή 42.458,62 €. Η ΔΕΔ, κατόπιν επανεξέτασης και λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές χρηστής διοίκησης και τις εγκυκλίους ΠΟΛ.1079/2004 και ΠΟΛ.1129/2004, εφάρμοσε τον μέσο όρο μεταξύ της αξίας του ελέγχου και της αντικειμενικής αξίας (551.053,04 €), καθώς η απόκλιση ήταν μεγαλύτερη του διπλασίου, επαναπροσδιορίζοντας έτσι την αξία του οικοπέδου στα 1.174.171,52 €. Η συνολική φορολογική υποχρέωση της προσφεύγουσας μειώθηκε τελικά στο ποσό των 11.593,18 €.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς, ύψους 75.140,15 ευρώ, που καταλογίστηκε βάσει της αντικειμενικής αξίας ενός αγροτεμαχίου (751.401,56 ευρώ). Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τον χαρακτηρισμό της πράξης και ισχυρίστηκε ότι η αντικειμενική αξία υπερβαίνει την αγοραία, προσκομίζοντας εκθέσεις εκτιμητών. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό του φόρου με βάση την αντικειμενική αξία, καθώς το ακίνητο υπάγεται στο αντικειμενικό σύστημα. Τέλος, σημείωσε ότι η αμφισβήτηση της αξίας ως μεγαλύτερης της αγοραίας, υπάγεται στην αρμοδιότητα του αρμόδιου Διοικητικού Πρωτοδικείου, επικυρώνοντας έτσι την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ), συνολικού ποσού 6.001,92€ (κύριος φόρος 3.000,96€ και πρόστιμο 3.000,96€). Ο καταλογισμός του φόρου έγινε διότι διαπιστώθηκε ότι η χορηγηθείσα απαλλαγή πρώτης κατοικίας στην προσφεύγουσα (για την αγορά του 50% ακινήτου) ήταν λανθασμένη. Ο σύζυγός της, που απέκτησε το υπόλοιπο 50%, κατείχε ήδη οικόπεδα στον Άγιο Αθανάσιο Θεσσαλονίκης, δημοτική ενότητα με πληθυσμό άνω των 3.000 κατοίκων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, καθώς η υπολογισθείσα δομήσιμη επιφάνεια των οικοπέδων του συζύγου (678,01 τ.μ.) υπερβαίνει κατά πολύ το νόμιμο όριο των 120 τ.μ. που απαιτείται για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών της οικογένειας.

Η απόφαση 217/10.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της πράξης επιβολής προστίμου €100,00 από την Δ.Ο.Υ. Σερρών. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής (30/09/2024) τροποποιητικής δήλωσης φόρου μεταβίβασης ακινήτων (ΦΜΑ) για διόρθωση της αντικειμενικής αξίας ακινήτου, από την οποία προέκυψε χρεωστική διαφορά φόρου ύψους €51,98. Ο φορολογούμενος ζήτησε ακύρωση ισχυριζόμενος ότι δεν επιβάλλεται πρόστιμο όταν δεν προκύπτει φορολογική υποχρέωση (βάσει του νέου ΚΦΔ, Ν.5104/2024). Η ΔΕΔ έκρινε ότι, αν και η φορολογική αρχή επικαλέστηκε εσφαλμένα τον προηγούμενο νόμο (Ν.4987/2022), το πρόστιμο των €100,00 είναι ορθό βάσει του άρθρου 53 παρ. 1 του ισχύοντος ΚΦΔ (Ν.5104/2024), καθώς η παράβαση διαπράχθηκε υπό την ισχύ του νέου κώδικα.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου μεταβίβασης ακινήτου (ΦΜΑ), συνολικού ύψους 5.098,50€. Ο προσφεύγων, έχοντας αρχικά τύχει απαλλαγής ΦΜΑ για πρώτη κατοικία το 2022, προέβη σε τροποποίηση της σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και στη συνέχεια υπέβαλε συμπληρωματική δήλωση ζητώντας την άρση της απαλλαγής, καθώς επρόκειτο να προβεί σε πώληση ενός μέρους του ακινήτου εντός της πενταετίας. Η φορολογική αρχή υπολόγισε τον φόρο με βάση το δηλωθέν τίμημα της επικείμενης πώλησης (€165.000,00) εφόσον ήταν υψηλότερο της αντικειμενικής αξίας, όπως προβλέπει ο νόμος. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο φόρος έπρεπε να υπολογιστεί με βάση την αρχική αξία (€77.300,00) κατά τον χρόνο τροποποίησης της σύστασης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο φόρος ορθώς υπολογίστηκε βάσει της αξίας του ακινήτου κατά τον χρόνο υποβολής της δήλωσης για τη νέα μεταβίβαση.

Η απόφαση 602/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για φορολογική υποχρέωση του 2010. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την αρχική καταλογισθείσα αξία των κληρονομιαίων οικοπέδων στα 535,00€/τ.μ., υποστηρίζοντας ότι το μοναδικό συγκριτικό στοιχείο ήταν απρόσφορο και ανεπαρκές. Η ΔΕΔ απέρριψε αρχικά τον ισχυρισμό περί παραγραφής, αλλά έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί ανακρίβειας της αξίας. Καθορίστηκε νέα τιμή μονάδας στα 338,00€/τ.μ. (αντί 535,00€/τ.μ.), με αποτέλεσμα τη συνολική αξία της κληρονομικής μερίδας να ανέρχεται σε 624.424,92€. Ο οφειλόμενος φόρος, μετά την τροποποίηση, ανήλθε σε 16.071,25€ και το πρόστιμο σε 19.285,50€, δηλαδή συνολικό ποσό προς καταβολή 35.356,75€.

ΑΓΟΡΑ ΑΚΙΝΗΤΟΥ:Με δεδομένα αυτά, η από 4.12.2017 Έκθεση Εκτίμησης Αγοραίας Αξίας του ακινήτου από τον Πιστοποιημένο Ορκωτό Εκτιμητή είναι νόμιμα αιτιολογημένη, καθόσον περιλαμβάνει, κατά τα ανωτέρω, διαφορετικές, συνδυαστικά εφαρμοζόμενες μεθόδους εκτίμησης της αγοραίας αξίας του, με αναλυτικά επιμέρους στοιχεία και αναφορές εντός του ισχύοντος πλαισίου προγραμματικών και οικονομικών συνθηκών κτηματαγοράς. Επιπλέον, η πιστοποιημένη εκτίμηση της αξίας (2.785 ευρώ/τ.μ.) είναι κατά πολύ χαμηλότερη από την απόφαση προσδιορισμού οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης για απαλλοτρίωση λόγω ρυμοτομίας που είχε ορισθεί σε 4.000 ευρώ/τ.μ. με την 4917/2013 απόφαση του Εφετείου Αθηνών. Ως εκ τούτου, ο Δήμος ..... αιτιολογημένα ενέκρινε την απευθείας αγορά του ακινήτου, σταθμίζοντας τόσο την αντικειμενική αξία του στο 1.335.579,28 ευρώ (ήτοι 1.770,59 ανά τ.μ.) και την από πιστοποιημένο εκτιμητή αξία του στα 2.100.000 ευρώ (ήτοι 2.785 ευρώ ανά τ.μ.) όσο και τη δικαστικώς ορισθείσα τιμή μονάδας αποζημίωσης για αυτό ανερχόμενη στα 3.017.240 ευρώ (ήτοι 4.000 ευρώ ανά τ.μ.) και συνεκτιμώντας ότι η αξία αυτή συναρτάται με το γεγονός ότι το ακίνητο είναι το μόνο κατάλληλο προς αγορά στη συγκεκριμένη περιοχή για την εξυπηρέτηση των παιδιών του γειτονικού δημοτικού παιδικού σταθμού. Συνεπώς στοιχειοθέτησε επαρκώς τον συμφέροντα χαρακτήρα του τελικώς επιτευχθέντος τιμήματος. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη, επομένως, τα υπό κρίση χρηματικά εντάλματα πληρωμής θα μπορούσαν να θεωρηθούν, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2018, τις πιστώσεις του οποίου αυτά βαρύνουν.

Η απόφαση 352/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) για το φορολογικό έτος 2019. Σε βάρος της επιχείρησης καταλογίστηκε συνολικό ποσό 9.770,53 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου ΚΦΔ), καθώς διαπιστώθηκε ότι η αξία του μεταβιβαζόμενου οικοπέδου έπρεπε να είναι 495.697,07 ευρώ αντί του δηλωθέντος ποσού των 282.831,48 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος προσδιόρισε την αξία νόμιμα, χρησιμοποιώντας συγκριτικά στοιχεία και εφαρμόζοντας υποχρεωτικά τη διοικητική οδηγία ΠΟΛ.1129/2004, καθώς υπήρχε μεγάλη απόκλιση με τις αντικειμενικές αξίες της πρώτης εφαρμογής (2022). Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας κρίθηκαν αβάσιμοι, καθώς δεν προσκόμισε νεότερα ή προσφορότερα στοιχεία.