Η απόφαση 298/2025 αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός διαχειριστή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου στην εταιρεία που εκπροσωπούσε για το φορολογικό έτος 2018. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν φέρει αλληλέγγυα ευθύνη για τον φόρο εισοδήματος (βάσει ευνοϊκότερων προγενέστερων διατάξεων) και για το αυτοτελές πρόστιμο (άρθρο 53 ν. 5104/2024). Ωστόσο, διατηρεί την αλληλέγγυα ευθύνη του για τις οφειλές ΦΠΑ και επικυρώνει πλήρως τις καταλογιστικές πράξεις σε βάρος της εταιρείας, καθώς η λήψη εικονικών στοιχείων και η μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων στοιχειοθετούν τις παραβάσεις.

Η Απόφαση 270/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Επιβολής Προστίμου του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024. Ο προσφεύγων είχε θεωρηθεί αλληλεγγύως υπεύθυνος, καθώς είχε οριστεί προσωρινό μέλος του ΔΣ της ελεγχόμενης εταιρείας με δικαστική απόφαση. Οι πράξεις αφορούσαν αυτοτελή πρόστιμα ύψους 500,00 € για μη υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος (2019, 2020, 2021) και για μη ανταπόκριση σε αίτημα πληροφοριών (2024). Η ΔΕΔ έκρινε, βάσει της ερμηνευτικής εγκυκλίου Ε. 2173/2020, ότι η αλληλέγγυα ευθύνη μπορεί να στοιχειοθετηθεί μόνο επί των προστίμων/προσαυξήσεων που έχουν παρακολουθηματικό χαρακτήρα επί των κύριων φόρων, και όχι επί των αυτοτελών προστίμων. Ως εκ τούτου, έγινε δεκτή η προσφυγή και παύθηκε η αλληλέγγυα ευθύνη του προσφεύγοντος για τις καταλογισθείσες οφειλές.

Η απόφαση 27/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας και του διαχειριστή της κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων από το Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. για τα φορολογικά έτη 2017-2019. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων. Ο διαχειριστής αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, ισχυριζόμενος άγνοια των εταιρικών υποθέσεων μετά την μεταβίβαση των μεριδίων. Η απόφαση αποδέχθηκε μερικώς την προσφυγή, απορρίπτοντας την αλληλέγγυα ευθύνη του διαχειριστή για τα αυτοτελή πρόστιμα του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024, ενώ επικύρωσε τις υπόλοιπες πράξεις φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, διατηρώντας την αλληλέγγυα ευθύνη του για αυτές, λόγω της ιδιότητάς του ως διαχειριστή και εκκαθαριστή.

Η απόφαση 36/10-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2018, που εκδόθηκε σε βάρος της εταιρίας «...........». Ο προσφεύγων, ως πρώην διαχειριστής, ζήτησε την απαλλαγή του από την αλληλέγγυα ευθύνη, ισχυριζόμενος ότι είχε αντικατασταθεί τον Ιανουάριο του 2019 και δεν ήταν υπεύθυνος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η οφειλή (253.429,21€) προέκυψε από έλεγχο που αφορά το φορολογικό έτος 2018, περίοδο κατά την οποία ο προσφεύγων ήταν διαχειριστής. Η οφειλή προήλθε από διαπιστωθέν έλλειμα ταμείου (872.922,88€) στα βιβλία της εταιρίας, θεμελιώνοντας ευθύνη βάσει του άρθρου 50 Ν.4174/2013. Συνεπώς, επικυρώθηκε η προσβαλλόμενη πράξη, διατηρώντας τη συνολική φορολογική υποχρέωση του νομικού προσώπου στα 1.816.502,10€.

Η Απόφαση 110/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογουμένου κατά τριών πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Βέροιας για το φορολογικό έτος 2019 (προσδιορισμού φόρου, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου). Οι πράξεις αυτές αφορούσαν την ανακριβή έκδοση 33 φορολογικών στοιχείων πωλήσεων ανταλλακτικών αυτοκινήτων, που οδήγησε σε καταλογισμό φόρου εισοδήματος 9.919,17€, Φ.Π.Α. 4.321,74€ και πρόστιμο 2.160,87€. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση ισχυριζόμενος εσφαλμένη απόδειξη της εικονικότητας των συναλλαγών. Η ΔΕΔ, ωστόσο, απέρριψε την προσφυγή, η οποία είχε υποβληθεί στις 30-09-2024, ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης, καθώς η προθεσμία για όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις είχε παρέλθει.

Η απόφαση 344/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που αφορά πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση κατασκευαστικών εργασιών, αμφισβητούσε τον καταλογισμό φόρων λόγω της λήψης δεκατεσσάρων (14) εικονικών φορολογικών στοιχείων, συνολικής καθαρής αξίας 35.500 ευρώ, από άλλον επιτηδευματία. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε το πόρισμα του ελέγχου, κρίνοντας ότι οι συναλλαγές ήταν ανύπαρκτες στο σύνολό τους. Απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί πραγματικών συναλλαγών, καθώς διαπιστώθηκε ότι οι εξοφλήσεις μέσω τραπεζών ήταν εικονικές (άμεσες αναλήψεις του εκδότη) και τα ιδιωτικά συμφωνητικά δεν είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους €5.118,53 (εισοδήματος) και €12.423,25 (Φ.Π.Α.) επικυρώνεται.

Η απόφαση (615/11-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εκπρόθεσμη ενδικοφανή προσφυγή κατά τριών πράξεων της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου, σχετικές με τα φορολογικά έτη 2019 και 2024. Οι πράξεις αφορούσαν καταλογισμό φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. (συνολικού ποσού 525.693,78€ και 88.815,48€ αντίστοιχα) και πρόστιμο μη ανταπόκρισης (250€), καθώς διαπιστώθηκε ότι η ατομική επιχείρηση του προσφεύγοντος έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη γνώσης της εικονικότητας και υπαιτιότητα του λογιστή του. Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν νόμιμα στις 16-09-2024, ενώ η προσφυγή ασκήθηκε μετά το πέρας της 30νθήμερης προθεσμίας. Για τον λόγο αυτόν, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο διαχειριστής της εταιρείας «...................», η οποία εταιρεία ήταν διαχειρίστρια της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας «...................», κατά πράξεων επιβολής προστίμου, ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019, 2020 και 2021. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία και πλημμελή εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 49 Κ.Φ.Δ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθότι στις καταλογιστικές πράξεις δεν αναγραφόταν ο ίδιος ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, αλλά η εταιρεία της οποίας τυγχάνει διαχειριστής.

Η απόφαση 983/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει φόρους και πρόστιμα συνολικού ποσού €223.147,82 (€131.934,62 για εισόδημα και €91.213,20 για Φ.Π.Α.) λόγω μη αναγνώρισης δαπάνης €281.520,00 από 44 εικονικά φορολογικά στοιχεία εκδόσεως της εταιρείας «.........» για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η εταιρεία επικαλέστηκε λόγους ακυρότητας όπως άκυρη επίδοση, καλή πίστη, ανυπαρξία εικονικότητας και παραβίαση του κανόνα ne bis in idem. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της κοινοποίησης, την τεκμηριωμένη εικονικότητα των στοιχείων (βάσει της μη ύπαρξης έδρας ή προσωπικού της εκδότριας και μη απόδειξης της μεταφοράς αγαθών), και την ορθή επιβολή των προστίμων βάσει των άρθρων 58 και 58Α του ν. 4987/2022.

Η απόφαση 424 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του διαχειριστή της εταιρίας «.........» ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €417.585,20, που καταλογίστηκε λόγω λήψης 84 εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν θεμελιώνεται αλληλέγγυα ευθύνη του προσφεύγοντος για τον φόρο εισοδήματος παλαιών οφειλών, καθώς η εταιρεία δεν έχει λυθεί, συνεπώς ο διαχειριστής δεν νομιμοποιείται να ασκήσει ατομική προσφυγή κατά της πράξης.