Η παρούσα απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, με χρεωστικό ποσό 3.893,35€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι φορολογήθηκε τεκμαρτά βάσει ελαχίστου καθαρού εισοδήματος (14.534,52€), ενώ είχε δηλώσει ζημιά, υποστηρίζοντας ότι η πράξη παραβιάζει το Σύνταγμα. Η Διοίκηση απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος – δηλαδή, δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1, όπως απαιτείται από το άρθρο 28Α παρ. 4 του ΚΦΕ και την Α.1055/2024 Απόφαση.

Η απόφαση (Αρ. 1203/01.07.2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 2.212,10€, η οποία βασίστηκε στον προσδιορισμό ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα (14.534,52€). Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής, ισχυρίστηκε ότι το τεκμαρτό ποσό έπρεπε να μειωθεί λόγω εισοδημάτων από μισθωτή εργασία στο εξωτερικό, βάσει του άρθρου 28Β ΚΦΕ, ή λόγω ανωτέρας βίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν είχε υποχρέωση δήλωσης εισοδήματος μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα και, επομένως, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί η μείωση. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για ανωτέρα βία, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε ακολουθήσει τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου, είτε μέσω αίτησης για αντικειμενικούς λόγους (Άρθρο 28Α παρ. 3) είτε μέσω αιτήματος διενέργειας ελέγχου (Άρθρο 28Α παρ. 4), με τη συμπλήρωση του κωδικού 443.

Η απόφαση 55/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φορολογίας Εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη είχε προσδιορίσει ελάχιστο καθαρό εισόδημα 14.534,52 € βάσει των άρθρων 28Α επ. του ν.4172/2013. Ο προσφεύγων αμφισβητεί το τεκμήριο ως αντίθετο σε συνταγματικές αρχές (ισότητα, αναλογικότητα, δικαστική προστασία) και ως εσφαλμένο, βασιζόμενο στον κατώτατο μισθό εξαρτημένης εργασίας. Η Διεύθυνση αποφάσισε την απόρριψη, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία αμφισβήτησης (μη συμπλήρωση κωδικού 443 του εντύπου Ε1) και επειδή ο έλεγχος συνταγματικών κανόνων ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των δικαστηρίων. Επικυρώνεται η αρχική πράξη, με οριστικό ποσό επιστροφής φόρου 121,92 €.

Η απόφαση 43/13-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη φορολόγηση της ατομικής του επιχείρησης βάσει του ελάχιστου ποσού καθαρού εισοδήματος (€14.534,52) των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ, ισχυριζόμενος ότι δεν είχε ούτε έσοδα ούτε έξοδα το 2023. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο φορολογούμενος δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος, δηλαδή δεν συμπλήρωσε τον σχετικό κωδικό της δήλωσης Ε1 ούτε ζήτησε τη διενέργεια ελέγχου σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 28Α του ΚΦΕ. Ως εκ τούτου, απώλεσε το δικαίωμα αμφισβήτησης. Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου συνολικού ύψους 2.861,97€ επικυρώθηκε νομίμως.

Η Απόφαση 312/27.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 παρ. 1 του Ν. 5104/2024 λόγω μη ανταπόκρισης του προσφεύγοντος εντός δεκαπέντε (15) ημερών σε ηλεκτρονική πρόσκληση της ΑΑΔΕ για υποβολή δικαιολογητικών της αρχικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, τα οποία αφορούσαν την ανάλωση κεφαλαίου. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε επισυνάψει τα δικαιολογητικά και δεν ειδοποιήθηκε επαρκώς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η φορολογική αρχή ορθώς επέβαλε το πρόστιμο, καθώς ο φορολογούμενος δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα προσκόμισης στοιχείων, με αποτέλεσμα την απόρριψη του ισχυρισμού του ως αβάσιμου και την διατήρηση του προστίμου.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός δικηγόρου που στρέφεται κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσδιορισθείς φόρος, ύψους 2.035,31€, βασίστηκε στον τεκμαρτό προσδιορισμό ελάχιστου καθαρού εισοδήματος του άρθρου 28Α του Κ.Φ.Ε. (€14.534,52). Η ΔΕΔ απορρίπτει τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί αντισυνταγματικότητας του τεκμηρίου και μη ορθής σύγκρισης με τον κατώτατο μισθό, καθώς δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία αμφισβήτησης (δεν συμπληρώθηκε ο κωδικός 443). Επιπλέον, κρίνει ότι ο έλεγχος των συνταγματικών κανόνων ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης.

Η απόφαση 1437/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, ο οποίος ζητούσε την τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2024. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης ύψους 2.400,00€, που έλαβε, δεν θα έπρεπε να φορολογηθεί καθώς έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τις διατάξεις του ν. 4172/2013 (ΚΦΕ) και το έγγραφο ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025 της ΑΑΔΕ, έκρινε ότι το επίδομα αυτό εντάσσεται στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές, αποτελεί φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία, και δεν απαλλάσσεται από τον φόρο. Συνεπώς, η αρχική χρεωστική πράξη φόρου ύψους 2.180,17€ επικυρώθηκε.

Η απόφαση 172/03.02.25 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2024, η οποία βασίστηκε στην υποβολή δήλωσης φόρου εισοδήματος στις 04.07.24 και περιλάμβανε ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος ύψους 14.534,52 €. Η πράξη προέκυψε τελικό ποσό προς καταβολή 3.101,20 €. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν ασκεί ατομική δραστηριότητα λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας που δεν του επέτρεψε να υποβάλει δήλωση διακοπής επιτηδεύματος. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς ασκήθηκε εκπρόθεσμα (στις 26.10.24), ενώ η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης θεωρείται ότι συντελέστηκε στις 15.07.24, με την προθεσμία για προσφυγή να είναι 30 ημέρες από την κοινοποίηση.

Η απόφαση 211/10.02.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου, ασκούντος ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου, ο οποίος αμφισβητούσε πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, συνολικής οφειλής €10.574,46. Οι πράξεις βασίστηκαν στη μη αναγνώριση δαπανών ύψους €9.488,40 (καθαρή αξία) από δύο εικονικά φορολογικά στοιχεία που εξέδωσε η εταιρία «.......... ............... Ι.Κ.Ε.» για ανύπαρκτες συναλλαγές. Ο έλεγχος διαπίστωσε την εικονικότητα της εκδότριας εταιρίας λόγω έλλειψης πραγματικής έδρας, προσωπικού, υποδομής αποθήκευσης/διακίνησης, και μη υποβολής δηλώσεων εισοδήματος. Ο προσφεύγων δεν ανταποκρίθηκε στις προσκλήσεις της φορολογικής αρχής, ούτε προσκόμισε στο στάδιο της ενδικοφανούς προσφυγής αποδείξεις (τραπεζικά έγγραφα εξόφλησης, αποδείξεις διοδίων μεταφοράς) που να τεκμηριώνουν την πραγματικότητα των συναλλαγών. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί του απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και αναπόδεικτοι.

Η απόφαση 395/12-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού φόρου εισοδήματος Φυσικού Προσώπου για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης και τον υπολογισμό του φόρου βάσει του πραγματικού δηλωθέντος εισοδήματος, και όχι βάσει του ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος που προσδιορίστηκε κατ' εφαρμογή των άρθρων 28Α-28Δ του ν. 4172/2013. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ορθώς και νομίμως ενήργησε η Φορολογική Διοίκηση, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε συμπληρώσει τους Κωδικούς 443-444 του εντύπου Ε1, οι οποίοι απαιτούνταν για την νόμιμη αμφισβήτηση του τεκμηρίου και την αιτούμενη διενέργεια ελέγχου. Ως εκ τούτου, το τελικό χρεωστικό υπόλοιπο διατηρήθηκε στο ποσό των 2.240,79 €.