Η Απόφαση 790 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας παροχής υπηρεσιών εναέριας μεταφοράς εμπορευμάτων κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για την περίοδο 01.01.2018 - 31.12.2018. Ο έλεγχος καταλόγισε ΦΠΑ 24% σε πωλήσεις, συνολικής καθαρής αξίας 58.864,27€, καθώς έκρινε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις απαλλαγής του άρθρου 24 παρ. 1ε για υπηρεσίες που συνδέονται άμεσα με εξαγωγές εκτός ΕΕ. Συγκεκριμένα, η ΔΕΔ έκρινε ότι οι προμήθειες/μεσιτείες από αεροπορικές εταιρίες και οι υπηρεσίες μεσολάβησης για τη μεταφορά σορών ήταν φορολογητέες στην Ελλάδα (άρθρο 14§2) με βάση τον τόπο εγκατάστασης του λήπτη. Η απόφαση διατήρησε την οριστική φορολογική υποχρέωση σε 20.620,79€ (φόρο και πρόστιμο).

Η απόφαση απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «…………………………» κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού/επιβολής προστίμου ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 2018 έως 2023. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την υποχρέωση καταβολής ΦΠΑ για υπηρεσίες που παρείχε στην ολλανδική μητρική της εταιρεία, ισχυριζόμενη ότι ο τόπος παροχής δεν ήταν η Ελλάδα, καθώς δεν υπήρχε μόνιμη εγκατάσταση. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις διαπιστώσεις του 3ου ΕΛΚΕ Αττικής, κρίνοντας ότι η ολλανδική εταιρεία απέκτησε μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα μέσω της προσφεύγουσας, δεδομένου ότι η δραστηριότητά της (ηλεκτρονική πλατφόρμα μεταφοράς) είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με υπηρεσία μεταφοράς. Ως εκ τούτου, οι υπηρεσίες φορολογούνται στην Ελλάδα με ΦΠΑ 24%. Επιπλέον, απορρίφθηκε η έκπτωση ΦΠΑ εισροών για δαπάνες μίσθωσης/διαχείρισης επαγγελματικών χώρων λόγω μη επαρκούς τεκμηρίωσης.

Η απόφαση 803/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη τριών (3) εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 117.550,00€ από εταιρεία κριθείσα ως συναλλακτικά ανύπαρκτη. Καταλογίστηκε ΦΠΑ 40.593,66€ και μειώθηκε η αναγνωριζόμενη φορολογική ζημία κατά 12.004,63€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι συναλλαγές ήταν πραγματικές και ότι ήταν καλόπιστος λήπτης, ωστόσο η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν απέδειξε τους ισχυρισμούς του, ούτε την πραγματοποίηση των επίμαχων συναλλαγών, επιβεβαιώνοντας έτσι πλήρως τα ευρήματα του ελέγχου.

Η απόφαση 212/10.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει ποσό 50.000€ στον κωδικό 781 για την κάλυψη προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών. Η Δ.Ο.Υ. Ιωνίας απέρριψε μέρος του ποσού (20.000€), μεταφέροντάς το στον κωδικό 725 (δαπάνη για δωρεές/γονικές παροχές), καθώς στις σχετικές δηλώσεις φόρου εμφανιζόταν εσφαλμένα ο προσφεύγων ως δωρητής προς την κόρη του. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι δύο δωρεές των 10.000€ έκαστη ήταν στην πραγματικότητα από την κόρη του προς αυτόν. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη τα έγγραφα της ING Bank και την περιγραφή της ροής χρημάτων, έκρινε ότι ο δωρητής ήταν πράγματι η κόρη και ο προσφεύγων ο λήπτης (δωρεοδόχος). Κατά συνέπεια, το ποσό των 20.000€ έπρεπε να συμπεριληφθεί στον κωδικό 781 ως ποσό κάλυψης τεκμηρίου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό και διέταξε την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.

Ομολογιακά δάνεια. Απαλλαγή από την εισφορά του ν. 128/75.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ομολογιακά δάνεια τα οποία δεν διατίθενται μέσω οργανωμένης χρηματιστηριακής αγοράς, αλλά με ιδιωτική τοποθέτηση απευθείας σε δανειστές οι οποίοι είναι αλλοδαπά νομικά πρόσωπα με έδρα τόσο σε κράτη μέλη όσο και σε τρίτες χώρες, εμπίπτουν στην απαλλαγή της εισφοράς του ν. 128/75 όπως ισχύει. Ο τόπος υπογραφής των ομολογιακών δανείων που ρυθμίζονται με τον ν. 3156/2003 καθώς και των σχετικών εγγράφων ουδεμία ασκεί επιρροή, αρκεί σε κάθε περίπτωση η έκδοση να γίνεται από ανώνυμη εταιρία που εδρεύει στην Ελλάδα (ομοφ.).

Η Απόφαση 650/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης επιχείρησης και την ακύρωση δύο Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδων 2023 και 2024) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει συνολικό ποσό €37.544,95 (φόρο και πρόστιμα), κρίνοντας ότι τιμολόγια παροχής υπηρεσιών προς Ολλανδική επιχείρηση, μέλος του ίδιου ομίλου, δεν ήταν απαλλασσόμενες ενδοκοινοτικές πράξεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα τελικά προσκόμισε την επίσημα μεταφρασμένη σύμβαση, αποδεικτικά VIES και τραπεζικές κινήσεις, τα οποία τεκμηριώνουν ότι οι υπηρεσίες εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 2859/2000. Συνεπώς, ο τόπος φορολόγησης δεν ήταν το εσωτερικό της χώρας, οπότε οι πράξεις ακυρώθηκαν.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή αλλοδαπής εταιρείας που δραστηριοποιείται στις υπηρεσίες στοιχήματος και παιγνίων μέσω διαδικτύου. Η εταιρεία είχε υποβάλει επιφύλαξη στην φορολογική της δήλωση για το φορολογικό έτος 2023, ισχυριζόμενη ότι δεν υπόκειται σε φόρο εισοδήματος στην Ελλάδα καθώς δεν διαθέτει φορολογική κατοικία ούτε μόνιμη εγκατάσταση. Το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. απέρριψε σιωπηρά την επιφύλαξη. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκανε δεκτή την προσφυγή και ακύρωσε την τεκμαιρόμενη αρνητική απάντηση, κρίνοντάς την παντελώς αναιτιολόγητη. Η ΔΕΔ αποφάσισε ότι ο Προϊστάμενος του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. πρέπει να εκδώσει ρητή και αιτιολογημένη απάντηση, εξετάζοντας τις διατάξεις του ΚΦΕ σε συνδυασμό με τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Μάλτας, για να κριθεί ασφαλώς ο τόπος φορολόγησης του εισοδήματος.

Η απόφαση 752/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ομόρρυθμης εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 έως 30.06.2023. Ο λόγος επιβολής του ΦΠΑ ήταν η μη αναγνώριση του δικαιώματος απαλλαγής ΦΠΑ σε φορολογικά στοιχεία (τιμολόγια παροχής ενδοκοινοτικών υπηρεσιών μεσολάβησης) που εξέδωσε η ελληνική εταιρεία προς ιταλική ατομική επιχείρηση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ορθώς επιβλήθηκε ο φόρος, καθώς ο λήπτης των υπηρεσιών (η ιταλική επιχείρηση) δεν διέθετε ενδοκοινοτικό ΑΦΜ/ΦΠΑ κατά την περίοδο των συναλλαγών (πριν τις 11.04.2023), με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την απαλλαγή. Επίσης, η ΔΕΔ διόρθωσε το νομικό πλαίσιο επιβολής προστίμου, εφαρμόζοντας το άρθρο 58Α του ν. 4987/2022 αντί του άρθρου 54/54Α του ν. 5104/2024.

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΦΟΡΟΥ:Με τα δεδομένα αυτά και όσα εκτέθηκαν στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν,  ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Τούτο διότι, αφενός η φερόμενη ως δικαιούχος εταιρεία έχει την καταστατική της έδρα στην Κύπρο και συνεπώς δεν είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, αφετέρου δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι αποκτά εισόδημα στην ημεδαπή μέσω μόνιμης εγκατάστασης και συνεπώς δεν υπόκειται στον ελληνικό φόρο εισοδήματος και συνακόλουθα στην παρακράτηση φόρου 4% σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 64 παρ. 2 του ν. 4172/2013..(..)το μεγαλύτερο μέρος των εργασιών εκτύπωσης των συγγραμμάτων πραγματοποιείται στην έδρα της εταιρείας στην Κύπρο, μόνη η μη προσκόμιση εγγράφων εκτελωνισμού των συγγραμμάτων από την Κύπρο στην Ελλάδα δεν αρκεί για να αποδείξει ότι η φορολογική κατοικία της φερόμενης ως δικαιούχου εταιρείας βρίσκεται στην Ελλάδα υπό την έννοια ότι ο τόπος άσκησης πραγματικής διοίκησης είναι στην ημεδαπή, ούτε επιπρόσθετα αρκεί για να αποδείξει ότι η φερόμενη ως δικαιούχος αποκτά εισόδημα στην ημεδαπή μέσω μόνιμης εγκατάστασης,..

Με την Προδικαστική Προσφυγή, ο προσφεύγων επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής που εγκρίνει την κατακύρωση της σύμβασης στην εταιρία «…». Το αντικείμενο της σύμβασης ήταν η «Προμήθεια ασφάλτου» με συνολικό προϋπολογισμό 161.145,00 € (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ). Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η ανάδοχος εταιρία δεν πληροί τον όρο της διακήρυξης, σύμφωνα με τον οποίο ο τόπος παραλαβής των υλικών (φόρτωσης στα φορτηγά του Δήμου) δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από 40 χιλιόμετρα από την έδρα του Δήμου. Ισχυρίζεται ότι η εταιρία δεν προσκόμισε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την τήρηση αυτού του όρου, ειδικά για την προμήθεια ψυχρού ασφαλτομίγματος, και ζητεί την ανάθεση της σύμβασης στον επόμενο κατά σειρά μειοδότη, δηλαδή στον εαυτό του.