Η απόφαση 785/08-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, η οποία προσδιόρισε συνολικό ποσό φόρου προς καταβολή ύψους 122.857,33€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε εσφαλμένο συνυπολογισμό τόκων επαγγελματικού δανείου στον πίνακα ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, ισχυρισμός που κρίθηκε βάσιμος. Ωστόσο, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του περί μη συνυπολογισμού εισοδήματος από περαιώσεις και ποσών δανείων (στεγαστικού και κεφαλαίου κίνησης) για κάλυψη τεκμηρίων, καθώς δεν αποδείχθηκαν ή δεν αποτελούσαν πραγματικό εισόδημα για ανάλωση. Παρά τη μερική αποδοχή, η απόφαση δεν τροποποίησε την προσβαλλόμενη πράξη, με την οριστική φορολογική υποχρέωση να παραμένει στο αρχικό ποσό των 122.857,33€.

Η απόφαση 1461/2024 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2024. Η προσφεύγουσα, μέλος Ε.ΔΙ.Π. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητούσε τη διαγραφή του φόρου επί του ειδικού επιδόματος βιβλιοθήκης ύψους 1.200,00€ που έλαβε, υποστηρίζοντας ότι δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα βάσει της νομολογίας του ΣτΕ (υπ’ αριθ. 29/2014). Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ. έκρινε, βάσει των διατάξεων του ΚΦΕ (Ν. 4172/2013) και του Ν. 5045/2023, ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης εντάσσεται στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές και συνιστά εισόδημα από μισθωτή εργασία. Δεδομένου πως δεν περιλαμβάνεται στις ρητές εξαιρέσεις του άρθρου 14 ΚΦΕ, το επίδομα είναι φορολογητέο. Συνεπώς, η αρχική φορολογική υποχρέωση (Πιστωτικό Ποσό: 125,55€) επικυρώνεται και η ενδικοφανής προσφυγή απορρίπτεται.

Η απόφαση 253/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και τελών χαρτοσήμου για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η φορολογική αρχή είχε κρίνει τον προσφεύγοντα ως φορολογικό κάτοικο Ελλάδας, λόγω ισχυρών προσωπικών και οικονομικών δεσμών (όπως κατοχή έξι ακινήτων στη Χαλκιδική, συμμετοχή σε ελληνικές επιχειρήσεις και φυσική παρουσία άνω των 183 ημερών, με 187 ημέρες το 2019 και 222 ημέρες το 2020). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό περί ρωσικής φορολογικής κατοικίας, κρίνοντας ανεπαρκή τα προσκομισθέντα τεκμήρια. Ωστόσο, έγινε δεκτός ένας ισχυρισμός του προσφεύγοντα σχετικά με πίστωση ύψους 7.498,75€, η οποία δικαιολογήθηκε ως πληρωμή δόσης τακτοποίησης ακινήτου βάσει του ν. 4495/2017. Ως αποτέλεσμα, μειώθηκε το συνολικό φορολογητέο εισόδημα για το 2020 από 99.575,43€ σε 92.076,68€, και αντιστοίχως μειώθηκαν οι καταλογισθέντες φόροι και πρόστιμα για αυτό το έτος.

Η απόφαση 1189, ημερομηνίας 25-06-2025, αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων είχε αρχικά δηλώσει μεγάλα ποσά σε κωδικούς «Ανάλωση κεφαλαίου» και «Χρηματικά ποσά που δεν αποτελούν εισόδημα». Η ΔΟΥ Δ΄ Θεσσαλονίκης είχε αρχικά διαγράψει αυτά τα ποσά. Μετά από δύο αναπομπές και την προσκόμιση νέων στοιχείων από τον προσφεύγοντα, η φορολογική αρχή αποδέχθηκε την ανάλωση κεφαλαίου ύψους 15.000.000,00€ και αναγνώρισε επιστροφές καταβεβλημένων κεφαλαίων ύψους 6.728.078,63€, μηδενίζοντας την προστιθέμενη διαφορά αντικειμενικών δαπανών. Η ΔΕΔ αποφασίζει τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης, με τελική πληρωτέα φορολογική υποχρέωση 69.200,08€.

Η απόφαση 582/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, που εκδόθηκαν από το Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π.. Ο προσδιορισμός φόρου είχε γίνει με την έμμεση μέθοδο της ανάλυσης ρευστότητας. Η Δ.Ε.Δ. αποδέχτηκε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος για ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών για το 2021, μειώνοντας τη διαφορά τεκμηρίων, και προχώρησε σε επιμερισμό της αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης μεταξύ του προσφεύγοντος και της συζύγου του και για τα δύο έτη, με βάση το δηλωθέν φορολογητέο εισόδημα του καθενός. Κατόπιν αυτών, το τελικό φορολογητέο εισόδημα και ο καταλογισθείς φόρος τροποποιήθηκαν προς όφελος του προσφεύγοντος.

Η απόφαση (Αριθμός 1472/10-09-2025) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2024, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό €5.623,96. Ο προσφεύγων, μέλος ΕΔΙΠ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ζήτησε τη διαγραφή του φόρου που αναλογούσε στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης ύψους €1.200,00, ισχυριζόμενος ότι δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό βασιζόμενη σε σχετικό έγγραφο της ΑΑΔΕ (ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025), το οποίο διευκρινίζει ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης του Ν. 5045/2023 εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές και φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία σύμφωνα με το άρθρο 15 του ΚΦΕ, καθώς δεν προβλέπεται ρητή νομοθετική εξαίρεση. Ως εκ τούτου, η αρχική φορολογική υποχρέωση επικυρώνεται.

Η απόφαση 980 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογουμένης κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2019, συνολικού ύψους 99.208,27€. Η διαφορά προέκυψε επειδή η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε τη λήψη δανείου ύψους 1.300.000,00€ από τον πατέρα της προσφεύγουσας, το οποίο είχε συμπεριληφθεί στον πίνακα ανάλωσης κεφαλαίου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η δανειακή σύμβαση δεν πληρούσε τις φορολογικές προϋποθέσεις, καθώς δεν είχε χαρτοσημανθεί, δεν είχε δηλωθεί στις φορολογικές δηλώσεις των συμβαλλομένων, ούτε αποδείχθηκε η ροή των χρημάτων. Επίσης, ο σκοπός του δανείου (επένδυση στο εξωτερικό) δεν συμβάδιζε με τη χρήση που επικαλέστηκε η προσφεύγουσα (αύξηση εταιρικού κεφαλαίου στην Ελλάδα), διατηρώντας έτσι ως ορθό τον αρχικό καταλογισμό.

Η απόφαση 1477 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2024. Η προσφεύγουσα, ως μέλος Ε.ΔΙ.Π. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζήτησε να διαγραφεί ο φόρος που αναλογεί στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης ύψους 1.200,00€, υποστηρίζοντας ότι δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι με βάση τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013) και την εγκύκλιο ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025 της ΑΑΔΕ, το επίδομα βιβλιοθήκης (ν. 5045/2023) εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές και αποτελεί φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία, καθώς δεν υπάρχει ρητή νομοθετική πρόβλεψη εξαίρεσής του. Το τελικό ποσό φόρου που προέκυψε βάσει της απόφασης ήταν 0,00€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία προέκυψε κατόπιν εναλλακτικής ελάχιστης φορολόγησης (τεκμήρια). Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι ποσό ύψους 31.043,88€, προερχόμενο από αποζημιώσεις του ΕΛ.Γ.Α. των ετών 2020, 2021 και 2022, έπρεπε να υπολογιστεί ως ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών για την κάλυψη τεκμηρίων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό ως αβάσιμο, τονίζοντας ότι σύμφωνα με τις φορολογικές διατάξεις (ν.4172/2013 και τη σχετική ΠΟΛ.1116/2015), οι αγροτικές αποζημιώσεις δεν περιλαμβάνονται στον προσδιορισμό του κέρδους από αγροτική δραστηριότητα και, επιπλέον, δεν δύνανται να καλύπτουν τεκμήριο. Ως εκ τούτου, η οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 8.232,10€ επικυρώθηκε.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία προέκυψε λόγω διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 4.677,81€ και χρεωστικού ποσού 766,55€. Ο προσφεύγων είχε επικαλεστεί ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2017-2022) ύψους 13.045,97€, αλλά η φορολογική αρχή αναγνώρισε μόνο 9.500,00€. Η διαφορά οφειλόταν στην αφαίρεση της ελάχιστης δαπάνης διαβίωσης (6.000€) για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, κατά τα οποία το δηλωθέν εισόδημα ήταν μηδενικό. Η Διεύθυνση κρίνει ότι η αφαίρεση ήταν ορθή, καθώς η ελάχιστη δαπάνη αφαιρείται κατά τον προσδιορισμό του κεφαλαίου σύμφωνα με την ΠΟΛ 1076/2015, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος.