Η απόφαση 93/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρίας περιορισμένης ευθύνης (ΕΠΕ) και δύο φυσικών προσώπων (διαχειριστών) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για το φορολογικό έτος 2014. Η φορολογική αρχή κατέλογισε ΦΠΑ ύψους 71.969,76€, πλέον σχετικών προστίμων, λόγω της λήψης 6 συνολικά εικονικών και 60 μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές σκραπ. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραγραφής, καθώς διαπιστώθηκε φοροδιαφυγή, και επικύρωσε τον καταλογισμό ΦΠΑ. Έκανε δεκτή εν μέρει την προσφυγή, απαλλάσσοντας τα δύο φυσικά πρόσωπα από την αλληλέγγυα ευθύνη μόνο ως προς το πρόστιμο Κ.Φ.Α.Σ. ύψους 2.500,00€, κρίνοντας ότι αυτή η οφειλή δεν περιλαμβάνεται πλέον στις οφειλές για τις οποίες θεμελιώνεται προσωπική ευθύνη διοικούντων.

Η απόφαση 506/01.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «...............» (ΑΦΜ ...............) κατά της πράξης επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2015. Η πράξη (υπ’ αριθ. ............... /05.11.2024) αφορούσε την επιβολή προστίμου 2.500,00 € (βάσει του άρθρου 54 του ν. 4987/2022) λόγω έκδοσης τριακοσίων τριάντα δύο (332) μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η απόφαση στήριξε την απόρριψη στους προγενέστερους ελέγχους που διαπίστωσαν εκτεταμένη λήψη εικονικών στοιχείων, με το ποσοστό των εικονικών αγορών να ανέρχεται στο 89% επί του συνόλου των αγορών. Επιπλέον, ποσοτικός έλεγχος (μέθοδος κλειστής αποθήκης) έδειξε ότι το 79% των πωλήσεων σε kg δεν δικαιολογούνταν από αντίστοιχες αγορές. Συνεπώς, όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας κρίθηκαν αβάσιμοι.

Η απόφαση 932/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2015, 2016 και 2017, συνολικού ύψους 3.292.650,74 ευρώ. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, καθώς η υπόθεση αφορά φοροδιαφυγή λόγω έκδοσης εικονικών φορολογικών στοιχείων, εφαρμόζοντας τη δεκαετή προθεσμία. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί παραβίασης του δικαιώματος ακρόασης και έλλειψης αιτιολογίας. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο προσφεύγων, λογιστής, ήταν το υποκρυπτόμενο πρόσωπο στις συναλλαγές της εικονικής εταιρείας, καθώς είχε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση, διαχείριση τραπεζικών λογαριασμών και πλαστογραφημένες μεταβιβάσεις εταιρικών μεριδίων, αποδεικνύοντας έτσι την πλήρη συμμετοχή του στις επίμαχες εικονικές συναλλαγές.

Η απόφαση 147/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου (εισοδήματος, ΦΠΑ) και επιβολής προστίμων (ΦΠΑ, ΚΒΣ) για τη χρήση 2009 (οικονομικό έτος 2010), λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η Δ.Ε.Δ. έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής. Απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής για τον φόρο εισοδήματος και το πρόστιμο ΚΒΣ, δεχόμενη τη δεκαετή παραγραφή λόγω συμπληρωματικών στοιχείων (31/12/2020), και επικύρωσε την οριστική πράξη φόρου εισοδήματος ύψους 12.052,32 €. Ωστόσο, ακύρωσε τις πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ (9.939,00 €) και επιβολής προστίμου ΦΠΑ (1.995,00 €) λόγω παραγραφής πενταετίας (31/12/2015), καθώς δεν είχε εκδοθεί αρχική πράξη ΦΠΑ. Επίσης, η πράξη επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ. τροποποιήθηκε σε 2.500,00 € (από 8.400,00 €) βάσει των ευμενέστερων διατάξεων του Ν.4174/2013, σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ 2319/2021. Τέλος, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί μη εικονικότητας και καλής πίστης του προσφεύγοντα.

Η απόφαση 505 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας χονδρικού εμπορίου παλαιών σιδήρων και μετάλλων (scrap) κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 2.500,00€ για το φορολογικό έτος 2014. Το πρόστιμο επιβλήθηκε από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ λόγω έκδοσης τριακοσίων πενήντα ενός (351) μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων, κατά παράβαση του άρθρου 54 παρ. 1 περ. η΄ και παρ. 2 περ. ε΄ του ν. 4987/2022. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι συναλλαγές ήταν πραγματικές και η εταιρία νόμιμη. Η Διοίκηση απέρριψε τους ισχυρισμούς, βασιζόμενη σε προηγούμενες διαπιστώσεις εικονικών αγορών που ανήλθαν σε 70% του συνόλου, και σε ποσοτικό έλεγχο που έδειξε ότι το 54% των συνολικών πωλήσεων δεν δικαιολογούνταν από αντίστοιχες αγορές.

Η απόφαση 471/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά πράξεων επιβολής προστίμου συνολικού ύψους €7.500, επιβληθέντων για τις χρήσεις 2013, 2014 και 2015. Τα πρόστιμα αφορούσαν τη λήψη και καταχώριση εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες ή μερικώς ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου, οι οποίες βασίστηκαν σε εκθέσεις της ΥΕΔΔΕ Θεσσαλονίκης που τεκμηρίωναν την εικονικότητα των προμηθευτών λόγω έλλειψης απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί παραγραφής για το 2013, κρίνοντας ότι εφαρμόζεται η 10ετής προθεσμία, καθώς η παράβαση συνιστά φοροδιαφυγή.

Η απόφαση 674/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ομόρρυθμης εταιρείας κατά πράξεων επιβολής φόρου εισοδήματος και προστίμων για τη χρήση 2013. Η φορολογική αρχή προχώρησε στις πράξεις λόγω λήψης και καταχώρισης είκοσι τεσσάρων (24) εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθαρής αξίας 25.950,00 € πλέον Φ.Π.Α. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί παραγραφής, κρίνοντας ότι το δελτίο πληροφοριών αποτέλεσε συμπληρωματικό στοιχείο το οποίο παρέτεινε την προθεσμία ελέγχου στη δεκαετία. Επίσης, απέρριψε τον ισχυρισμό περί καλής πίστης, καθώς ο εκδότης των στοιχείων είχε κριθεί συναλλακτικά ανύπαρκτος, μεταφέροντας το βάρος απόδειξης της αλήθειας των συναλλαγών στον προσφεύγοντα λήπτη. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκαν οι καταλογιζόμενες οφειλές συνολικού ύψους 14.843,04 € (φόρος εισοδήματος και πρόστιμο ανακρίβειας) και 2.500,00 € (πρόστιμο ν.4337/2015).

Η απόφαση 1279/15.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2019 και 2020. Οι πράξεις είχαν επιβληθεί στον προσφεύγοντα, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου ιματισμού, λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση ΦΠΑ από τη λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, με συνολική καταλογιζόμενη διαφορά φόρου και προστίμου 34.758,68 €. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα (περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας, αρχών αναλογικότητας και φορολογικής ισότητας). Η απόφαση επιβεβαίωσε την εικονικότητα των εκδοτών των τιμολογίων, βάσει των εκθέσεων ελέγχου που τεκμηρίωναν την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού των εκδοτριών επιχειρήσεων, ενώ ο προσφεύγων απέτυχε να αποδείξει την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, προστίμου και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων δεν είχε εκδώσει τουλάχιστον 234 φορολογικά παραστατικά εσόδων (Τιμολόγια ή αποδείξεις λιανικής), συνολικής αξίας 109.127,28 ευρώ, ποσό που τεκμηριώθηκε από κατασχεθέντα ψηφιακά αρχεία παραγγελιοληψίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα, συμπεριλαμβανομένου του ισχυρισμού περί λήξης της διάρκειας του ελέγχου, καθώς οι περιοριστικές διατάξεις του ν. 5104/2024 δεν εφαρμόζονται αναδρομικά. Επίσης, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί έλλειψης αιτιολογίας και παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, επικυρώνοντας τον συνολικό καταλογισμό φόρου και προστίμων ύψους €59.890,95 (φόρος εισοδήματος) και €21.190,37 (ΦΠΑ).

Η Απόφαση 11/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά Οριστικής Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 135.818,88€ για το φορολογικό έτος 2018, η οποία είχε επιβληθεί από τη Δ.Ο.Υ. Αγρινίου. Το πρόστιμο αφορούσε τον προσφεύγοντα υπό την ιδιότητα του ως άμεσου συνεργού σε εγκλήματα φοροδιαφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 60 του ν. 4987/2022. Διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων, ο οποίος είχε δηλωμένες λογιστικές δραστηριότητες, υπέγραψε και υπέβαλε εν γνώσει του ανακριβείς δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος της εμπλεκόμενης εταιρείας, βοηθώντας έτσι στη συνέχιση της έκδοσης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμο και πλήρως αιτιολογημένο το πόρισμα του ελέγχου της ΥΕΔΔΕ Πάτρας και απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα.