ΔΕφΑθ/1429/2025
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
Με την εν λόγω αγωγή, οι εκκαλούντες, τέως ιδιοκτήτες ενός ακινήτου επιφάνειας 8.860,00 τ.μ., ευρισκόμενο στην περιοχή του …, το οποίο απαλλοτριώθηκε υπέρ του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.), αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε εν τέλει για την εκπλήρωση του σκοπού της απαλλοτρίωσης ή άλλου σκοπού δημόσιας ωφέλειας, είχαν ζητήσει να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εφεσίβλητου Ελληνικού Δημοσίου να τους καταβάλει: α) το ποσό των 8.312.472,95 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, ως αποζημίωση για την από το έτος 1971 και εντεύθεν στέρηση της κάρπωσης του ακινήτου τους, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2882/2001 Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων, καθώς και των άρθρων 4 και 17 του Συντάγματος και του άρθρου 1 παρ. 1 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και, επικουρικώς, το ποσό των 3.594.493,78 ευρώ, ως αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη από 14.8.1994, που εκδηλώθηκε η παράνομη άρνηση της Διοίκησης να ανακαλέσει την απαλλοτρίωση έως και την άσκηση της αγωγής, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, άλλως, το ποσό των 399.104,31 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, β) το ποσό των 18.918,38 ευρώ, άλλως το ποσό των 2.193,24 ευρώ, για κάθε μήνα καθυστέρησης από την άσκηση της αγωγής και μέχρι την επιστροφή του ακινήτου στην κυριότητά τους, νομιμοτόκως από κάθε μήνα καθυστέρησης μέχρι την εξόφληση και γ) το ποσό των 60.000,00 ευρώ, σε κάθε έναν από τους …, … και …, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν από την ως άνω παράνομη συμπεριφορά της Διοίκησης.(...)Εξάλλου, ανεξαρτήτως του αν το προσκομιζόμενο κατά την παρούσα δίκη αποδεικτικό στοιχείο, ήτοι η …/2021 έκθεση εκτίμησης μισθωμάτων, είναι ικανό να αποδείξει τον πραγματικό ισχυρισμό των εκκαλούντων περί της πρόθεσης αξιοποίησης του επίμαχου ακινήτου με τους πιο πάνω περιγραφόμενους τρόπους, τούτο ως μη οψιγενές - καθόσον συντάχθηκε μεν μετά την έκδοση της απόφασης του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου αλλά για την εκτίμηση του ύψους των μισθωμάτων που δυνητικά θα εισπράττονταν από την εκμετάλλευση αυτού, το χρονικό διάστημα από 1ο/1971 έως 6ο/2010 - , απαραδέκτως προσκομίζεται, το πρώτον στις 2.4.2021, ήτοι πριν από τη συζήτηση της έφεσης, δοθέντος ότι η μη επίκληση και προσαγωγή του στην πρωτοβάθμια δίκη, ελλείψει ειδικών ισχυρισμών των εκκαλούντων που να δικαιολογούν την παράλειψη αυτή, δεν κρίνεται δικαιολογημένη. Συνεπώς, δεν αποδεικνύεται η ζημία που οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι υπέστησαν από την παράλειψη ανάκλησης της ένδικης απαλλοτρίωσης το χρονικό διάστημα από 14.8.1994 έως την άσκηση της αγωγής και ως εκ τούτου, το εφεσίβλητο Δημόσιο δεν υποχρεούται να τους καταβάλει τα αιτούμενα ποσά, όπως ορθά κρίθηκε και με την εκκαλούμενη απόφαση. Ορθά, τέλος, κρίθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση το ύψος της ηθικής βλάβης των εκκαλούντων, την οποία υπέστησαν από τον μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα άρσης της ένδικης απαλλοτρίωσης η οποία ανήλθε στο εύλογο και προσήκον ποσό των 200,00 ευρώ, όπως ορθά κρίθηκε με την εκκαλουμένη απόφαση, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού λόγου έφεσης. ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ Απορρίπτει την έφεση.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΕΣ/ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ/72/2024
Με την υπό κρίση αίτηση καταλογισμού ζητείται ο υπέρ του Γενικού Νοσοκομείου.... καταλογισμός των καθ’ ων ιατρών…, με το συνολικό ποσό των 351.477,76 ευρώ, που καταβλήθηκε από το ανωτέρω Νοσοκομείο, σε εκτέλεση της 84/2011 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πύργου, η οποία κατέστη αμετάκλητη μετά την έκδοση της 60/2017 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πατρών. Με την ως άνω απόφαση αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του Γενικού Νοσοκομείου ... να καταβάλει στον ενάγοντα, …(εφεξής: Π.Χ.), το ποσό των 236.800 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
ΕΣ/ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ/1251/2024
Με την υπό κρίση αίτηση καταλογισμού ζητείται ο υπέρ του Γενικού Νοσοκομείου Καστοριάς καταλογισμός της καθ’ ης, χήρας και μοναδικής κληρονόμου του αποβιώσαντος ιατρού, .., με το συνολικό ποσό των 59.580,08 ευρώ, που καταβλήθηκε από το ανωτέρω Νοσοκομείο, σε εκτέλεση της 431/2016 αμετάκλητης απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης. Με την εν λόγω απόφαση υποχρεώθηκε το Γενικό Νοσοκομείο Καστοριάς να καταβάλει στους συγγενείς του θανόντος, .., ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, το ποσό των 45.000,00 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
ΕΣ/ΤΜ.4/213/2020
ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:ζητείται η ακύρωση: 1) της 396/27.4.2016 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων, με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος: α) του πρώτου των εκκαλούντων, Προέδρου της Αντιπροσωπείας … από 20.8.1998 έως 10.6.1999 και από 18.7.2002 έως 18.9.2003, το συνολικό ποσό του 1.334.312,26 ευρώ, β) του δεύτερου των εκκαλούντων, Γραμματέα της Αντιπροσωπείας … από 15.4.1999 έως 18.9.2003, το συνολικό ποσό του 1.371.875,54 ευρώ, γ) της τρίτης των εκκαλούντων, Ταμία της Αντιπροσωπείας … από 20.8.1998 έως 28.6.2000 και από 27.8.2003 έως 18.9.2003, το συνολικό ποσό των 11.056,72 ευρώ, δ) του τέταρτου των εκκαλούντων, Προέδρου της Αντιπροσωπείας … από 11.6.1999 έως 17.7.2002, το συνολικό ποσό των 43.669,37 ευρώ και ε) του πέμπτου των εκκαλούντων, Ταμία της Αντιπροσωπείας … από 3.12.2001 έως 26.8.2003, το συνολικό ποσό του 1.375.424,99 ευρώ, με την αιτιολογία ότι αποτελούν, έκαστο εξ αυτών, έλλειμμα που αντιστοιχεί στον χρόνο θητείας καθενός των ανωτέρω εκκαλούντων –μετά των προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής- το οποίο διαπιστώθηκε στη διαχείριση της Αντιπροσωπείας … του Τ.Σ.Α.Υ. από τον Αύγουστο του έτους 1998 έως και 18.9.2003 και οφειλόταν σε μη απόδοση στο Τ.Σ.Α.Υ. εισπραχθεισών εισφορών ασφαλισμένων του, συνολικού ύψους 530.403,85 ευρώ(....)Επίσης, είναι αδιάφορη για τη νομιμότητα του καταλογισμού η επικαλούμενη άγνοια των διεπουσών τα καθήκοντα των εκκαλούντων διατάξεων, ως μελών της Αντιπροσωπείας του Τ.Σ.Α.Υ. στο Ν. …, διότι όφειλαν αυτοί να έχουν ενημερωθεί περί του αντικειμένου των καθηκόντων τους, δεδομένου και του υψηλού επιστημονικού τους επιπέδου (πρβλ. Ελ.Συν. IV Τμ. 863/2003). Τέλος, ο ισχυρισμός περί καθυστέρησης των αρμοδίων οργάνων του Τ.Σ.Α.Υ. να ασκήσουν έλεγχο στη διαχείριση της Αντιπροσωπείας προβάλλεται αλυσιτελώς, καθότι η ειδική δημοσιολογιστική ευθύνη που, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, υπέχουν οι εκκαλούντες, ως de jure υπόλογοι, είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη από τυχόν παραλλήλως βαίνουσες (πειθαρχικές, ποινικές, αστικές) ευθύνες των αρμόδιων οργάνων του Τ.Σ.Α.Υ.(....)Δέχεται εν μέρει την έφεση.Ακυρώνει την 426/30.11.2016 απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων, κατά το μέρος των επιβληθεισών προσαυξήσεων.Μεταρρυθμίζει την ως άνω απόφαση ως προς τους 1ο, 2ο και 5ο των εκκαλούντων αναφορικά με το καταλογισθέν ποσό κεφαλαίου.Περιορίζει το καταλογισθέν ποσό κεφαλαίου σε 52.097,87 ευρώ για τον … (1ο εκκαλούντα), σε 53.047,78 ευρώ για τον … (2ο εκκαλούντα) και σε 53.637,55 ευρώ για τον … (5ο εκκαλούντα).
Ελ.Συν.Ολομ/114/2017
Οικογενειακή παροχή λόγω γάμου:Στην υπό κρίση υπόθεση, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του ΙΙ Τμήματος έγινε εν μέρει δεκτή η από 30.12.2002 ..αγωγή της ήδη αναιρεσίβλητης, πολιτικής συνταξιούχου του Δημοσίου, που παραπέμφθηκε προς εκδίκαση στο Ελεγκτικό Συνέδριο λόγω δικαιοδοσίας με την 4463/2006 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου .., με την οποία ζήτησε να της καταβληθεί νομιμοτόκως το ποσό των 2.825,64 ευρώ, ως οικογενειακή παροχή συζύγου για το χρονικό διάστημα από 1.1.1997 έως 30.6.2002. Ειδικότερα, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση υποχρεώθηκε το αναιρεσείον Δημόσιο να καταβάλει στην αναιρεσίβλητη, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής κατά το άρθρο 21 του κ.δ/τος της 26.6./10.7.1944 «Περί κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου», το ποσό των 1.761,00 ευρώ, που αντιστοιχεί σε μη καταβληθείσα σε αυτή οικογενειακή παροχή λόγω γάμου κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.1997 έως 28.2.2001, καθόσον κρίθηκε ότι η επίδικη αξίωση για το εν λόγω χρονικό διάστημα, ενόψει του χρόνου κατάθεσης της αγωγής (31.12.2002) στο Διοικητικό Πρωτοδικείο …, δεν είχε υποπέσει στην πενταετή παραγραφή της εφαρμοσθείσας διάταξης της παρ. 1 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995, ενώ για το μεταγενέστερο της 28.2.2001 χρονικό διάστημα είχε ήδη ικανοποιηθεί.(..)Δεδομένου δε του χρόνου κατάθεσης της αγωγής στο Διοικητικό Πρωτοδικείο … (31.12.2002), η αξίωση της ήδη αναιρεσίβλητης για καταβολή της οικογενειακής παροχής λόγω γάμου για το χρονικό διάστημα από 1.1.1997 έως 31.12.1999 έχει υποπέσει στη διετή παραγραφή της διάταξης της παρ. 5 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 και, συνεπώς, αυτή δικαιούται την εν λόγω παροχή μόνο για το από 1.1.2000 έως 28.2.2001 χρονικό διάστημα. Κατόπιν τούτων, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η ένδικη αγωγή και να υποχρεωθεί το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει στην αναιρεσίβλητη ως οικογενειακή παροχή λόγω γάμου για το από 1.1.2000 έως 28.2.2001 χρονικό διάστημα το ποσό των 493,03 ευρώ (14 μήνες Χ 12.000 δρχ.), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, με βάση το επιτόκιο (6%) που προβλέπεται στο άρθρο 21 του κ.δ/τος 26.6./10.7.1944 «Περί κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου».
ΕΣ/ΤΜΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ/487/2025
Η απόφαση αφορά αγωγή πρώην υγειονομικού υπαλλήλου του ΕΟΠΥΥ, η οποία ζητούσε την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών βάσει των διατάξεων περί αδικαιολόγητου πλουτισμού. Η ενάγουσα, ευρισκόμενη σε άδεια άνευ αποδοχών, έλαβε και αργότερα επέστρεψε στον ΕΟΠΥΥ συνολικό ποσό 29.309,80 ευρώ ως αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές. Η ενάγουσα υποστήριξε ότι μέρος αυτού του ποσού, συγκεκριμένα 3.346,11 ευρώ, είχε καταβληθεί χωρίς να οφείλεται. Το Δικαστήριο, αφού εξέτασε τη δικογραφία και τους υπολογισμούς, έκρινε ότι ο ΕΟΠΥΥ είχε νόμιμη απαίτηση μόνο για 27.965,52 ευρώ. Αποφασίστηκε εν μέρει η αποδοχή της αγωγής και η υποχρέωση του ΕΟΠΥΥ να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 1.344,28 ευρώ, νομιμοτόκως από 19.11.2018, απαλλάσσοντας παράλληλα τον Οργανισμό από τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας.
ΕΣ/ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ/794/2024
Με την υπό κρίση «αίτηση ακυρώσεως», η οποία αποτελεί στην πραγματικότητα έφεση, που παραπέμφθηκε ορθά προς εκδίκαση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου λόγω δικαιοδοσίας με την Α31/2023 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πατρών, ζητείται να ακυρωθούν α) η 282/2017 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κεφαλονιάς, με την οποία καταλογίστηκαν οι εκκαλούντες, πρώην και νυν υπάλληλοι του πρώην Δήμου Κεφαλονιάς, ο πρώτος με το ποσό των 1.444,49 ευρώ, καθένας από τους δεύτερο έως και όγδοο με το ποσό των 1.525,67 ευρώ, ο ένατος με το ποσό των 1.477,04 ευρώ, ο δέκατος με το ποσό των 1.997,01 ευρώ, ο ενδέκατος με το ποσό των 1.451,11 ευρώ, ο δωδέκατος με το ποσό των 1.713,48 ευρώ, ο δέκατος τρίτος με το ποσό των 2.036,79 ευρώ, ο δέκατος τέταρτος με το ποσό των 1.401,98 ευρώ και η δέκατη πέμπτη με το ποσό των 1.586,61 ευρώ, τα οποία-ποσά-φέρεται ότι καταβλήθηκαν σε αυτούς αχρεωστήτως και β) η τεκμαιρόμενη από την άπρακτη πάροδο της προβλεπόμενης προθεσμίας σιωπηρή απόρριψη από τον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου-Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου της 282054/8.11.2017 ειδικής διοικητικής προσφυγής των εκκαλούντων κατά της ως άνω καταλογιστικής απόφασης καθώς και να καταδικαστούν τα καθ’ ων στη δικαστική δαπάνη των εκκαλούντων.
Μον.Εφ.Αθ/387/2022
Σύμβαση Παροχής Υπηρεσιών:Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα, ζήτησε να αναγνωρισθεί ότι κατά το χρονικό διάστημα από 15/03/16 έως 08/02/19 συνδεόταν με το εναγόμενο Ν.Π.Ι.Δ. με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, να υποχρεωθεί αυτό να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 22.328,05 € για δεδουλευμένες αποδοχές που αναλύονται σε επιδόματα εορτών Πάσχα, Χριστουγέννων, αδείας και ασφαλιστικές εισφορές των ετών 2016-2019, νομιμοτόκως από τότε που κάθε αξίωσή της κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή(....)Στην προκειμένη περίπτωση, το εναγόμενο εκκαλούν, με τις νομίμως και εμπροθέσμων κατατεθείσες προτάσεις του επικαλείται την εκούσια συμμόρφωση προς το διατακτικό της εκκαλουμένης, κατά την διάταξή της με την οποία κηρύχτηκε προσωρινός εκτελεστή, ως προς το ποσό των 10.000,00 € και ζητεί την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, και ειδικότερα να υποχρεωθεί η ενάγουσα να του αποδώσει το ανωτέρω ποσό, νομιμοτόκως από την έκδοση της παρούσας. Η αίτηση αυτή είναι παραδεκτή και νόμιμη, στηριζόμενη στις προαναφερόμενες στη μείζονα σκέψη διατάξεις. Αποδεικνύεται δε ότι είναι και ουσία βάσιμη, αφού το εναγόμενο εκκαλούν κατέβαλε συμμορφούμενο εκουσίως στη διάταξη της κηρυχθείσης προσωρινά εκτελεστής διατάξεως της εκκαλουμένης, στην ενάγουσα εφεσίβλητη το ποσό των 10.000.00 € δυνάμει του αποδεικτικού συναλλαγής ύψους 10.000.00 € της .... Τράπεζας με όνομα αρχείου ... .FT1, αλλά και εκ του από 20/10/2020 επικαλούμενου και προσκομιζόμενου σχετικού ιδιωτικού συμφωνητικού. Δέχεται τυπικώς και ουσία την έφεση. Εξαφανίζει την εκκαλουμένη, υπ’ αριθ. 1472/30-09-20 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Κρατεί την υπόθεση. Δικάζει επί της από 19/04/19 και με αριθ. κατ. ..../..../22-04-19 αγωγής. Απορρίπτει αυτήν. Δέχεται την αίτηση του εκκαλούντος εναγομένου περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση. Υποχρεώνει την εφεσίβλητη ενάγουσα να καταβάλει στο εκκαλούν εναγόμενο το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10000,00 € ), νομιμοτόκως από την επίδοση της παρούσας αποφάσεως σε αυτήν μέχρι πλήρους εξοφλήσεως.
ΕΣ/ΤΜ.ΔΕΥΤΕΡΟ/4/2021
Καταλογισμός - έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Κατά τα λοιπά, ως προς τις λοιπές ως άνω κατηγορίες δαπανών, οι οποίες, παρά τα αντιθέτως προβαλλόμενα με το δικόγραφο της έφεσης, ορθώς κρίθηκαν μη νόμιμες και μη δυνάμενες να νομιμοποιηθούν με τις αιτιολογίες που εκτίθενται στην προσβαλλομένη, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη την πάροδο ιδιαίτερα μεγάλου χρονικού διαστήματος από το οικονομικό έτος (2002) στο οποίο αφορούν οι καταλογισθείσες δαπάνες, ότι από την πληρωμή των δαπανών αυτών δεν προκλήθηκε πραγματική ζημία εις βάρος των οικονομικών του Δήμου, ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προέκυψε η τέλεση εκ μέρους του δικαιοπαρόχου των εκκαλούντων οποιουδήποτε ποινικού αδικήματος σε σχέση με τη διαχείριση του δημοτικού χρήματος κατά το κρίσιμο έτος (2002), την οικονομική κατάσταση των εκκαλούντων, κληρονόμων του ...., όπως τούτη προκύπτει από τα προσκομισθέντα στοιχεία σε συνδυασμό με το γεγονός ότι για την άσκηση της υπό κρίση έφεσης χορηγήθηκε σε αυτούς το ευεργέτημα της πενίας, κρίνει, κατ’ αποδοχή σχετικού λόγου έφεσης, ότι το ποσό του καταλογισμού που απομένει ύστερα από την αφαίρεση των 58.362,48 ευρώ, (37.586,47 + 20.776,01 ευρώ), πρέπει, σύμφωνα με όσα ανωτέρω εκτίθενται στη σκέψη 14, να μειωθεί μέχρι το 1/20 αυτού.Κατ’ ακολουθία, πρέπει η έφεση των εκκαλούντων να γίνει εν μέρει δεκτή, να απαλλαγούν αυτοί από το ποσό των 58.362,48 ευρώ, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στις σκέψεις 18 και 19 της παρούσας και το εναπομείναν ποσό κατα-λογισμού, δηλαδή το ποσό των 27.737,53 (86.100,01 - 58.362,48) ευρώ, να μειωθεί στο 1/20, ήτοι στο ποσό των 1.386,87 ευρώ, κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας. Κατ’ εκτίμηση δε των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί ο Δήμος .... και το Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα των εκκαλούντων (άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, που κατ’ άρθρο 123 του π.δ.1225/1981, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 12 παρ.2 του ν.3472/2006, Α΄ 135, εφαρμόζεται και στην παρούσα δίκη).
ΝΣΚ/10/2023
Ζητήματα που γεννώνται σχετικά με τη δυνατότητα καταβολής από τη διοίκηση της δικαστικά καθορισμένης αποζημίωσης λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, ύστερα από την επελθούσα κατά το νόμο αυτοδίκαιη άρση της απαλλοτρίωσης, λόγω μη έγκαιρης παρακατάθεσης της αποζημίωσης .(...)α) Η έκδοση από τη διοίκηση βεβαιωτικής πράξης για την επελθούσα αυτοδίκαιη άρση της απαλλοτρίωσης λόγω παρέλευσης της 18μηνης προθεσμίας συντέλεσης, δεν αναιρεί την υποχρέωσή της να καταβάλει το σύνολο της αποζημίωσης που προσδιορίστηκε οριστικά, στον ιδιοκτήτη που επιθυμεί τη διατήρηση της απαλλοτρίωσης (ομόφωνα). β) Η παραπάνω υποχρέωση για καταβολή αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη που επιθυμεί τη διατήρηση της απαλλοτρίωσης, υφίσταται τόσο στην περίπτωση κατά την οποία τηρήθηκαν απ’ αυτόν οι κατά νόμο διατυπώσεις (αίτηση και υπεύθυνη δήλωση στη διοικητική αρχή) όσο και στην περίπτωση που η βούλησή του εκδηλώνεται με την άσκηση αγωγής ή την έκδοση διαταγής πληρωμής για την είσπραξη της αποζημίωσης (ομόφωνα). Στη δε ως άνω (β’) υποπερίπτωση υφίσταται υποχρέωση προς πληρωμή του νομίμου τόκου από την επίδοση της αγωγής ή της διαταγής πληρωμής και μέχρι την εξόφληση (κατά πλειοψηφία). γ) Η καταβολή της αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη που επιθυμεί την αναβίωση της απαλλοτρίωσης είναι ανεξάρτητη από την κατάληψη ή μη της απαλλοτριωθείσας έκτασης από τον υπερού η απαλλοτρίωση (ομόφωνα). δ) Εάν τελικώς καταβληθεί η αποζημίωση στον καθ’ ου η απαλλοτρίωση, η διοίκηση υποχρεούται να ενεργήσει χωρίς υπαίτια καθυστέρηση για τη μεταγραφή της απόφασης κήρυξης αυτής, στο κατά τόπον αρμόδιο υποθηκοφυλακείο και Κτηματολογικό Γραφείο, προσκομίζοντας μεταξύ άλλων, τα στοιχεία που αποδεικνύουν τη συντέλεση της απαλλοτρίωσης για τη συγκεκριμένη ιδιοκτησία. Περαιτέρω για λόγους ασφαλείας του δικαίου, δύναται να ανακαλέσει την προηγουμένως εκδοθείσα διαπιστωτική πράξη περί αυτοδίκαιης άρσης της απαλλοτρίωσης, ως εκδοθείσα για πλάνη περί τα πράγματα, με τον τύπο και διαδικασία που επιβάλλονται από το νόμο για την έκδοσή της (ομόφωνα). ε) Στην περίπτωση διατήρησης της απαλλοτρίωσης μετά από υποβολή αίτησης και υπεύθυνης δήλωσης του καθ’ου η απαλλοτρίωση, οι αξιώσεις του για καταβολή ιδιαίτερης αποζημίωσης λόγω μείωσης της αξίας του εδαφικού τμήματος ακινήτου που απέμεινε εκτός απαλλοτρίωσης και αποζημίωσης μετά την αναγνώριση μη ύπαρξης ωφέλειάς του ιδιοκτήτη του απαλλοτριωμένου ακινήτου που αποκτά πρόσωπο σε διανοιγόμενη εθνική οδό, δεν συνιστούν περίπτωση απαγορευμένου ανακαθορισμού σύμφωνα με την παρ. 3 του αρ. 11 του Κ.Α.Α.Α (ομόφωνα).
Μον.Εφ.Αθ/153/2022
Αποζημίωση Απαλλοτρίωσης Ακινήτου:(....)Τούτο διότι, μετά την συντέλεση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, για λόγους δημόσιας ωφέλειας και υπέρ του ....., του κοινού ακινήτου των διαδίκων το έτος 2002 και την παρακατάθεση της αποζημίωσης από το υπέρ ού η απαλλοτρίωση, όπως τούτο εκατέρωθεν συνομολογείται από τις διάδικες πλευρές, η ψιλή κυριότητα του ... ..., ως και η επικαρπία της ανωτέρω αρχικής διαδίκου μητέρας του, αποσβέστηκαν [άρθρα 1135,1170 ΑΚ και ΑΠ 1278/2012 δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα του Α.Π), το δε δικαίωμα της τελευταίας επί της είσπραξης της αποζημίωσης έκτης απαλλοτρίωσης, στο οποίο μετατράπηκε η επικαρπία της (άρθρο 1171 ΑΚ), ικανοποιήθηκε, καθόσον εκατέρωθεν συνομολογείται η από κοινού είσπραξή της(....) ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν τις εφέσεις. ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή (α) στην εκκαλούσα ... ... του υπ’ αριθμ. κωδ. ..../2020 ηλεκτρονικού παραβόλου (e-παραβόλου) που κατέθεσε κατά την άσκηση της υπ' αριθ. πινακίου ... έφεσής της, (β) στον εκκαλούντα ... ... του υπ’ αριθ. κωδ. ..../2020 ηλεκτρονικού παραβόλου (e-παραβόλου) που κατέθεσε κατά την άσκηση της υπ’ αριθ. πινακίου ... έφεσής του και (γ) στην εκκαλούσα ... ... του υπ΄ αριθ. κωδ. ..../2020 ηλεκτρονικού παραβόλου που κατέθεσε κατά την άσκηση της υπ’ αριθ. πινακίου ... έφεσής της. ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ΄ αριθ. 1227/2020 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, καθ' ό μέρος της υπόθεσης, επί της οποίας αυτή εκδόθηκε, μεταβιβάστηκε κατ' έφεση, ήτοι ως προς την αναγνώριση του ενάγοντος ... ..., δικαιούχου της αποζημίωσης, λόγω απαλλοτρίωσης, για τα έξοδα μετεγκατάστασης της επιχείρησης που ασκούσε σε μισθωμένο, από αυτόν, κι εκμισθωμένο από τους εναγόμενους, τμήμα του ευρισκόμενου στην οδό ... αριθ. .... του Δήμου Α. ...., ακινήτου που απαλλοτριώθηκε αναγκαστικά, υπέρ του Ιδρύματος ...., δυνάμει της υπ’ αριθ. .... απόφασης των Υφυπουργών Οικονομίας & Οικονομικών, Περιβάλλοντος Χωροταξίας & Δημοσίων Έργων και του Υπουργού Πολιτισμού (ΦΕΚ ....), κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό. ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ ουσίαν την υπόθεση κατά το ως άνω κεφάλαιό της, για το οποίο έγιναν δεκτές ως βάσιμες κατ' ουσίαν οι εφέσεις, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό. ΚΗΡΥΣΣΕΙ τη βίαιη διακοπή της δίκης επί της από 6/2/2012 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../.../2012 αγωγής και κατά το παραπάνω αντίστοιχο, προς το εκκληθέν κεφάλαιο της υπόθεσης, τμήμα της (την αναγνώριση του ενάγοντος ... ... δικαιούχου της αποζημίωσης, λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, των εξόδων μετεγκατάστασης της επιχείρησής του), όσον αφορά την εναγόμενη ... χα ... ... το γένος ... ..., όπως είναι το ορθό γένος αυτής, αντί του αναγραφόμενου λανθασμένα στην παραπάνω αγωγή γένους «... ...». ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ ως προς τους λοιπούς διαδίκους την εκδίκαση της από 6/2/2012 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../.../2012 αγωγής και κατά το παραπάνω αντίστοιχο, προς το εκκληθέν κεφάλαιο της υπόθεσης, τμήμα της (την αναγνώριση του ενάγοντος ... ... δικαιούχου της αποζημίωσης, λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, των εξόδων μετεγκατάστασης της επιχείρησής του), εωσότου περατωθεί με νόμιμο τρόπο, διά εκδόσεως τελεσίδικης απόφασης ή με τη νομότυπη, κατ' άρθρα 294 επ. ΚΠολΔικ, παραίτηση του ενάγοντος, η δίκη επί της προγενέστερης από 20/11/2009 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../.../2009 αγωγής αυτού.