Αστική ευθύνη δημοσίου - απονομή συντάξεως:..Επειδή, από τις διατάξεις του άρθρου 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα προκύπτει ότι το Δημόσιο ή το Ν.Π.Δ.Δ., για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων τους, κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, ευθύνεται, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, και σε χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, βάσει της γενικής διατάξεως του άρθρου 932 Α.Κ., η οποία παρέχει χρηματική ικανοποίηση σε κάθε περίπτωση ηθικής βλάβης, δηλαδή και όταν αυτή προέρχεται από οποιαδήποτε αδικοπραξία. Η δε κρίση του δικαστηρίου της ουσίας για το αν ο παθών υπέστη ηθική βλάβη και ποίο το ύψος της βλάβης αυτής είναι κυριαρχική και, συνεπώς, αναιρετικώς ανέλεγκτη (βλ. ΣτΕ 2536/2008, 1410/2006, 1970/2002, 1555/2001επταμ., 2463, 3230/1998).Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλομένη, με πλημμελή αιτιολογία και κατά παράβαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας και λογικής, όρισε τη χρηματική ικανοποίηση στο ποσό του 1.000.000 δραχμών, ενώ θα έπρεπε να καθορίσει το ύψος της στο ποσό των 200.000.000 δραχμών. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος, ως απαράδεκτος, διότι, ναι μεν η διάταξη του άρθρου 932 του Αστικού Κώδικα, με την οποία προβλέπεται η χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, τυγχάνει εφαρμογής και επί της κατά το άρθρο 105 του ΕισΝΑΚ αδικοπραξίας, όμως, ο ανωτέρω λόγος, όπως προβάλλεται, στρέφεται αποκλειστικά κατά της ανέλεγκτης κατ’ αναίρεση ουσιαστικής εκτιμήσεως του δικάσαντος δικαστηρίου, που αφορά στο ύψος του ποσού της χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης του αιτούντος.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, και δεδομένου ότι το ζήτημα της υλικής αρμοδιότητας του Δικαστηρίου εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, η κρισιολογούμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη ελλείψει δικαιοδοσίας (άρθρα 2 και 4 ΚΠολΔ) τόσο ως προς την κύρια βάση αυτής, όσο και ως προς την επικουρική βάση αυτής, δεκτού γενομένου του σχετικού προβληθέντος εκ μέρους του εναγόμενου ισχυρισμού. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του εναγόμενου Δήμου, πρέπει να επιβληθούν εις βάρος του ενάγοντος, λόγω της ήττας του τελευταίου, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ. 1 Ν 3693/1957 για επιβολή μειωμένης δικαστικής δαπάνης, καθώς η Νομική Υπηρεσία του εναγόμενου Δήμου δεν παρέχεται από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.

Η προδικαστική προσφυγή αίτησε την απόρριψη της αγωγής ως άκυρης και απαράδεκτης, καθώς και την επιβολή πρόστιμου και δικαστικών εξόδων κατά του ενάγοντος. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορούσε την παροχή υπηρεσιών πληροφορικής, συγκεκριμένα την ανάπτυξη και υποστήριξη λογισμικού, η οποία σύμφωνα με τον ενάγοντα δεν εκπληρώθηκε επαρκώς από τον εναγόμενο. Ο εναγόμενος διαφώνησε με αυτές τις διεκδηλώσεις και υποστήριξε ότι η σύμβαση εκπληρώθηκε σύμφωνα με τους όρους της και ότι οποιαδήποτε υπολειπόμενη υποχρέωση προέκυψε από αδικαιολόγητες απαιτήσεις του ενάγοντος.

Εκχώρηση σε δικηγόρο μέρους επιδικασθείσας, με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δίκαιης ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, έναντι δικηγορικής αμοιβής. 1) Η εκχωρηθείσα από δικαιούχο σε δικηγόρο απαίτηση μέρους επιδικασθείσας, με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δίκαιης ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης, έναντι δικηγορικής αμοιβής, δύναται να αποτελέσει αντικείμενο κατάσχεσης και αυτεπάγγελτου συμψηφισμού με τις οφειλές του δικηγόρου προς το Δημόσιο (ομόφ.). 2) Η μη γνωστοποίηση του εκχωρητηρίου εγγράφου στην αρμόδια για τη φορολόγηση του δικηγόρου Δ.Ο.Υ., κωλύει την καταβολή της εκχωρηθείσας στο δικηγόρο απαίτησης (πλειοψ.)

ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ-ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ:Με την υπό κρίση αγωγή, ο ενάγων, πρώην δικαστικός λειτουργός (Αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου) και ήδη από το έτος 2005 πολιτικός συνταξιούχος του Δημοσίου, ζητεί να αναγνωρισθεί ότι το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο οφείλει να του καταβάλει εντόκως, με το εκάστοτε ισχύον επιτόκιο υπερημερίας, αφότου κάθε επί μέρους μηνιαία παροχή κατέστη ληξιπρόθεσμη,  μέχρι την εξόφλησή της, άλλως από την επίδοση της αγωγής, το ποσό των 29.518,92 ευρώ, άλλως το ποσό των 13.500,00 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στο ποσό, κατά το οποίο, όπως αναλυτικά εκτίθεται στην αγωγή, περιορίσθηκε η σύνταξή του(....)Τέτοια στοιχεία για το σύνολο των συνταξιούχων του Δημοσίου δεν αναδεικνύονται στην κρινόμενη υπόθεση, τα δεδομένα της οποίας άλλωστε δεν είναι αντιπροσωπευτικά για την πλειοψηφία των συνταξιούχων του Δημοσίου, καθόσον ο ενάγων ως εκ της ιδιότητάς του υπάγεται σε ειδικό μισθολόγιο. Κατόπιν των ανωτέρω, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η επίδικη διάταξη του ν. 4093/2012 δεν είναι συμβατή με το Σύνταγμα για το λόγο και μόνο ότι ο νομοθέτης δεν αιτιολόγησε επαρκώς τη μη ανατροπή της αναλογίας αποδοχών και σύνταξης. Με βάση τα προεκτεθέντα και εφόσον η επίδικη μείωση υπό το πρίσμα του σκοπού δημοσίου συμφέροντος για τον οποίο θεσπίστηκε δεν συνιστά υπέρμετρη παρέμβαση στο συνταξιοδοτικό δικαίωμα ούτε θίγει τον πυρήνα αυτού (....) δεν ανακύπτει θέμα αντίθεσης της διάταξης του άρθρου πρώτου, υποπαράγραφος B3 παρ. Β του ν. 4093/2012, στις επικαλούμενες από τον ενάγοντα συνταγματικές διατάξεις(....).Επιλύει το νομικό ζήτημα της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα των  διατάξεων του άρθρου πρώτου παράγραφος Β υποπαράγραφος Β.3 του ν. 4093/2012, κατά τα αναφερόμενα  στο σκεπτικό.

Με την υπό κρίση αίτηση καταλογισμού ζητείται ο υπέρ του Γενικού Νοσοκομείου.... καταλογισμός των καθ’ ων ιατρών…, με το συνολικό ποσό των 351.477,76 ευρώ, που καταβλήθηκε από το ανωτέρω Νοσοκομείο, σε εκτέλεση της 84/2011 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πύργου, η οποία κατέστη αμετάκλητη μετά την έκδοση της 60/2017 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πατρών. Με την ως άνω απόφαση αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του Γενικού Νοσοκομείου ... να καταβάλει στον ενάγοντα, …(εφεξής: Π.Χ.), το ποσό των 236.800 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.

Αστική ευθύνη δημοσίου:..Επειδή, η ανωτέρω κρίση της αναιρεσιβαλλομένης όσον αφορά στην πρόκληση ηθικής βλάβης στον αναιρεσίβλητο λόγω της μη ανάθεσης σε αυτόν καθηκόντων Διευθυντού, παρίσταται νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, ο δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενος λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Οι δε επιμέρους ισχυρισμοί ότι ο αναιρεσίβλητος δεν εμποδίσθηκε στην άσκηση του ιατρικού του έργου, ότι ανεξαρτήτως της μη ανάθεσης σε αυτόν καθηκόντων Διευθυντή, αυτός έφερε τον σχετικό τίτλο και ότι οι εκάστοτε διοικήσεις του νοσοκομείου φρόντιζαν για την αξιοποίησή του σε σημαντικές θέσεις που άρμοζαν στον βαθμό και στην ειδικότητά του, με τους οποίους αμφισβητείται η κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου περί της προκλήσεως ηθικής βλάβης στον αναιρεσίβλητο, καθώς και ο ισχυρισμός ότι η επιδικασθείσα χρηματική ικανοποίηση ήταν υπέρογκη, προβάλλονται απαραδέκτως, διότι πλήττεται ευθέως η ουσιαστική εκτίμηση του δικάσαντος δικαστηρίου ως προς τα ζητήματα αυτά.Επειδή, κατόπιν αυτών, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού..Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (176.729,61 ευρώ) σε συνδυασμό με το ύψος του ταμειακού υπολοίπου του αιτούντος (702.863,42 ευρώ) και τη μη προσκόμιση πέραν του ισολογισμού ουδενός άλλου στοιχείου που να αφορά τα έσοδα και τις δαπάνες αυτού, κρίνει ότι η άμεση εκτέλεση της … απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης, κατά το μέρος που υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000,00) ευρώ, δημιουργεί κίνδυνο οικονομικής βλάβης του αιτούντος δυσχερώς επανορθώσιμης σε περίπτωση ευδοκίμησης της ήδη εκκρεμούσας έφεσής του. Για το λόγο δε αυτό, πρέπει, κατά μερική παραδοχή της ένδικης αίτησης, να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης κατά το μέρος που υπερβαίνει το ποσό των 30.000,00 ευρώ, μέχρις ότου περατωθεί ή καταργηθεί η επί της έφεσης του αιτούντος δίκη.

Σύμβαση εξηρτημένης εργασίας- τροπή πλήρους σε μερική απασχόληση:..Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται πρόδηλο ότι η πρόταση της εναγομένης προς τους φύλακες των εγκαταστάσεων του ..., μεταξύ των οποίων και προς τον ενάγοντα, για μείωση του ημερησίου ωραρίου εργασίας τους, σύμφωνα με τη σύμβαση που είχε καταρτίσει με το τελευταίο, δεν αποτελούσε δυσμενή μεταβολή των όρων εργασίας του και τούτο, διότι αυτή έγινε στα πλαίσια διαβουλεύσεων με τους εργαζομένους της εταιρίας, με σκοπό την εξεύρεση συναινετικής λύσης στο ζήτημα που είχε ανακύψει και με την παροχή σε αυτόν της δυνατότητας να μην αποδεχθεί την τροποποίηση του ημερησίου ωραρίου εργασίας του και να μετακινηθεί στη φύλαξη άλλης εγκατάστασης, όπου θα εξακολουθούσε να εργάζεται επί οκτάωρο ημερησίως. Ούτε εξάλλου η μετακίνηση του ενάγοντος στη φύλαξη άλλης εγκατάστασης δύναται να θεωρηθεί ότι συνιστά δυσμενή μεταβολή των όρων υπό τους οποίους παρείχε την εργασία του, καθόσον, ενόψει της εξέλιξης αυτής, η εναγόμενη δεν είχε άλλη επιλογή από το να μεταβάλλει τον τόπο εργασίας του, προκειμένου να συνεχίσει να τον απασχολεί επί οκτάωρο ημερησίως, ενώ σε κάθε περίπτωση, ο ακριβής τόπος παροχής της εργασίας του ενάγοντος ουδέποτε είχε αποτελέσει ρητό όρο της μεταξύ τους, από 07-08- 1995, σύμβασης εργασίας. Ως εκ τούτου, δεν συντρέχει περίπτωση δυσμενούς μεταβολής των όρων της εργασιακής σχέσης του ενάγοντος και το αγωγικό αίτημα, περί αναγνωρίσεως του ότι η μεταβολή αυτή συνιστά καταγγελία της εργασιακής του σχέσης, πρέπει να απορριφθεί ως κατ` ουσίαν αβάσιμο, όπως ορθά έκρινε και η εκκαλουμένη απόφαση, ο δε σχετικός λόγος της έφεσης του ενάγοντος πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμος.(...)Συνεπώς, δεν αποδείχτηκε, ότι η ανωτέρω εξώδικη δήλωση της εναγομένης εργοδότριας εταιρίας αποτελεί στην πραγματικότητα εκδήλωση της πρόθεσής της να παύσει οριστικά να αποδέχεται στο εξής την εργασία του ενάγοντος, οπότε αυτή δεν συνιστά καταγγελία της εργασιακής τους σχέσης, με συνέπεια να μην οφείλεται στον τελευταίο η καταβολή αποζημίωσης απόλυσης, το δε σχετικό αίτημα της αγωγής πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμο. Η εκκαλουμένη απόφαση, που δέχτηκε το ανωτέρω αίτημα, ως ουσιαστικά βάσιμο, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, γι` αυτό και ο σχετικός λόγος της έφεσης της εναγομένης πρέπει να γίνει δεκτός και, ως ουσιαστικά βάσιμος, ο δε αντίστοιχος λόγος της έφεσης του ενάγοντος, που διώκει την επιδίκαση μεγαλύτερου ποσού αποζημιώσεως απολύσεως, πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμος.

ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ:. Στην προκειμένη περίπτωση η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου ....., αφού έλαβε υπόψη της την 53312/15.12.2017 θετική, κατά την Επίτροπο, γνωμοδότηση της Νομικής του Υπηρεσίας, ενέκρινε, με την 594/20.12.2017 απόφασή της, το από 14.12.2017 αίτημα συμβιβαστικής επίλυσης διαφοράς του φερόμενου ως δικαιούχου ...... και την καταβολή σε αυτόν ποσού 8.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ενόψει προσβολής της σωματικής του ακεραιότητας μετά από δάγκωμα σκύλου στις 17.1.2008 επί της οδού … στη Βουλιαγμένη, υπό τον όρο             να παραιτηθεί από την με αριθμό κατάθεσης 5576/2010 σχετική αγωγή, που           είχε ασκήσει ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά και με την οποία διεκδικούσε για την άνω αιτία το ποσό των 20.000 ευρώ. Μετά την παραίτηση του ανωτέρω από την προαναφερόμενη αγωγή του και την, συνεπεία της παραίτησης αυτής, κατάργηση της εκκρεμούς δίκης, εκδόθηκε, προς υλοποίηση του άνω συντελεσθέντος εξώδικου συμβιβασμού, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα, η δαπάνη του οποίου νομίμως βαρύνει τον Κ.Α.Ε. 811 (πληρωμές υποχρεώσεων παρελθόντων οικονομικών ετών), αφού δεν εξοφλήθηκε κατά το έτος 2018, κατά το οποίο είχε αρχικά επιδιωχθεί η πληρωμή με την έκδοση του ήδη ακυρωθέντος 13/2018 χρηματικού εντάλματος.