Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΕλΣυν.Κλ.Τμ.1/95/2017

Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 496/1974

Αποζημίωση για δεδουλευμένες αποδοχές-παραγραφή:Με τα δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η απαίτηση των δικαιούχων υπαλλήλων, … και …, παραγράφηκε μετά την πάροδο πενταετίας από την έκδοση της 207/2001 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου …, ήτοι στις 7.4.2006. Ο ισχυρισμός δε του νοσοκομείου, ότι η εν λόγω δικαστική απόφαση ουδέποτε του κοινοποιήθηκε, δεδομένου ότι δεν ανευρέθη καταχωρημένη ούτε στο γενικό πρωτόκολλο του νοσοκομείου ούτε στο αρχείο αυτού, παρά του περί του αντιθέτου βεβαιωθέντος με το 1682/18.6.2013 έγγραφο του Διοικητικού Εφετείου … για επίδοση της ως άνω απόφασης στις 29.11.2001, με συνέπεια να μην έχει παρέλθει η εικοσαετής παραγραφή από τη δημοσίευση αυτής, είναι αβάσιμος, αφού στην περίπτωση βεβαίωσης της απαίτησης με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, όπως εν προκειμένω, η έναρξη της παραγραφής ορίζεται στον χρόνο που η δικαστική απόφαση καθίσταται τελεσίδικη, δηλαδή στο χρόνο δημοσίευσης της απόφασης αυτής (άρθρο 48 παρ. 6 του Λογιστικού των Ν.Π.Δ.Δ.) και δεν συναρτάται με το χρόνο κοινοποίησής της στους διαδίκους. Τέλος, η από 14.6.2013 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου, με την οποία αναγνωρίζεται εκ νέου η αξίωση, καθώς και ο ήδη ελεγχόμενος τίτλος πληρωμής, εκδόθηκαν αμφότεροι μετά την παρέλευση της πενταετίας και, για το λόγο αυτόν, δεν διακόπτουν την συμπληρωθείσα παραγραφή ούτε συνιστούν έγκυρη παραίτηση από αυτήν.

Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΕλΣυν.Τμ.1(ΚΠΕ)39/2016

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ:Μη νόμιμη η καταβολή ποσού από τέως Νομαρχία σε ιατρό Γενικού Νοσοκομείου, σε εκτέλεση αποφάσεων Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου και Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου, καθόσον η αξίωση της ανωτέρω ιατρού, έχει υποπέσει σε παραγραφή, μετά την πάροδο πενταετίας από την έκδοση της απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου, με την οποία κατέστη τελεσίδικη η  απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου (άρθρο 48 παρ. του ν.δ./τος 496/1974, ΦΕΚ Α΄ 204/1974).


ΝΣΚ/111/2021

Παραγραφή απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν με τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Διακοπή ή μη της παραγραφής με την υποβολή αίτησης για την πληρωμή της απαίτησης.(...)Οι απαιτήσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 9250/2008 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών έχουν υποπέσει στην προβλεπόμενη από την ισχύουσα κατά τον χρόνο γέννησης αυτών διάταξη του άρθρου 90 παρ. 6 του ν. 2362/1995 πενταετή παραγραφή, η οποία δεν διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Η πενταετής παραγραφή των απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 6229/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και δεν είχε συμπληρωθεί κατά τον χρόνο υποβολής του ερωτήματος (ομόφωνα).


ΝΣΚ/98/2015

Αξιώσεις κατά του Ελλ. Δημοσίου – Εκτέλεση ή όχι της υπ' αριθμ.1788/2006 τελεσίδικης απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης – Παραγραφή.
Οι αξιώσεις σε βάρος του Δημοσίου που βεβαιώθηκαν με την υπ' αριθμ.1788/2006 τελεσίδικη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης υπέκυψαν, ως εκ του χρόνου βεβαιώσεώς τους, στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ.6 του Ν. 2362/1995 και η Υπηρεσία δεν μπορεί να εξοφλήσει τις αξιώσεις αυτές.


ΝΣΚ/145/2019

Συμμόρφωση της Διοίκησης με απόφαση Διοικητικού Εφετείου επί εργολαβικής προσφυγής. Παραγραφή χρηματικής απαίτησης αναδόχου δημοσίου έργου.(...)Είναι δυνατή η συμμόρφωση της Διοίκησης με απόφαση Διοικητικού Εφετείου που έχει εκδοθεί επί εργολαβικής προσφυγής, διότι η χρηματική απαίτηση της αναδόχου που περιέχεται σε αυτήν, δεν έχει υποπέσει μέχρι σήμερα σε παραγραφή (ομόφ.).


ΕΣ/Τ1/160/2007

Τα έξοδα εκτελέσεως βαρύνουν τον οφειλέτη ευθέως εκ του νόμου, χωρίς να απαιτείται για το λόγο αυτό η δικαστική εκκαθάριση και επιδίκασή τους. Ούτε άλλωστε μπορούσαν να εκκαθαριστούν με την τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης, ως τμήμα των δικαστικών εξόδων, αφού αυτή αφορά δαπάνες της διαγνωστικής δίκης και εξορισμού δεν μπορούν να περιλάβει και έξοδα που εντάσσονται στην ακολουθούσα διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης.


ΕΣ/ΚΠΕ.ΤΜ.1/271/2019

Επιδότηση νοσηλεύτριας...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η σχετική αξίωση της … δεν έχει υποπέσει σε παραγραφή, καθόσον η αξίωση αυτή γεννήθηκε στις 24.11.2008, με την υποβολή με την αίτησή της προς το Νοσοκομείο όλων των δικαιολογητικών για την επιδότηση αγοράς κατοικίας που προβλέπει η σχετική νομοθεσία. Η δε πενταετής παραγραφή της αξίωσης αυτής, η οποία άρχισε στις 31.12.2008 (τέλος του οικονομικού έτους), διεκόπη, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, με την υποβολή της από 26.11.2012 πρώτης ως άνω αίτησής της προς τον Προϊστάμενο της Οικονομικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου, με την παρέλευση εξαμήνου από την άσκηση της οποίας (26.5.2013) άρχισε νέα πενταετής παραγραφή, η οποία διεκόπη εκ νέου με την άσκηση αγωγής εκ μέρους της εντός του έτους 2014, επί της οποίας δεν έχει εκδοθεί απόφαση τελεσίδικη ή καταργητική της δίκης (βλ. περ. α’ και β’ του άρθρο 51 του ν.δ/τος 496/1974).Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη είναι νόμιμη και κανονική και, συνεπώς, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.


ΝΣΚ/229/2018

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Σύνταξη γήρατος στο πλαίσιο Διμερούς Συμφωνίας Κοινωνικής Ασφάλειας Ελλάδας-ΗΠΑ – Ζητήματα έκτασης του δεδικασμένου που απορρέει από την τελεσίδικη δικαστική απόφαση 331/2015 του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων και, συγκεκριμένα, εάν το Δικαστήριο επιτάσσει την καταβολή σε συνταξιούχο, του ποσού που αναγνωρίσθηκε ότι δικαιούται ως μηνιαία σύνταξη γήρατος, εφ’ όρου ζωής και ανεξαρτήτως μεταβολών που τυχόν θα επέλθουν.Το δεδικασμένο, το οποίο έχει παραχθεί από την εξεταζόμενη τελεσίδικη δικαστική απόφαση, καλύπτει και το κριθέν ουσιαστικό διοικητικής φύσης ζήτημα της ακυρότητας της απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του Περιφερειακού Υποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Χανίων. Το δεδικασμένο αυτό ισχύει για όσο χρόνο δεν μεταβάλλονται το νομικό καθεστώς που διέπει τη συγκεκριμένη έννομη σχέση ή τα πραγματικά περιστατικά που αποτελούν προϋπόθεση αυτού.


ΝΣΚ/76/2018

Παραγραφή απαιτήσεων αναδόχου κοινοπραξίας - Εγκυρότητα εκχώρησης απαιτήσεων.Οι απαιτήσεις της Κοινοπραξίας με την επωνυμία «…ΟΑΚΑ», που απορρέουν από την υπ’ αριθ. 3382/2009 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών έχουν υποκύψει στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 141 του ν. 4270/2014. Η από 19.09.2016 σύμβαση εκχώρησης απαίτησης μεταξύ της ως άνω κοινοπραξίας και της εταιρείας «…» είναι άκυρη έναντι του Ελληνικού Δημοσίου και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα ως προς αυτό.


ΕΣ/ΟΛΟΜ/3η/2010

Δεσμευτικότητα αποφάσεων τριμελών συμβουλίων.Το Ελεγκτικό Συνέδριο δεσμεύεται και υποχρεούται σε θεώρηση του αντίστοιχου χρηματικού εντάλματος, όταν η απαίτηση στην οποία αφορά η ελεγχόμενη δαπάνη στηρίζεται σε απόφαση του αρμοδίου Τριμελούς Συμβουλίου, με την οποία επιβάλλεται κύρωση σε βάρος της Διοίκησης λόγω μη συμμόρφωσης της προς τελεσίδικη δικαστική απόφαση, που έχει εκδοθεί μέσα στα όρια της αντίστοιχης δικαιοδοσίας. Η εν λόγω απόφαση του Τριμελούς Συμβουλίου συνιστά απρόσβλητη δικαστική πράξη κυρωτικού χαρακτήρα, η οποία ερείδεται σε τελεσίδικη δικαστική απόφαση και αποσκοπεί, κατ' εφαρμογή της συνταγματικής επιταγής του άρθρου 95 παρ. 5, στην εκτέλεση της. Η ίδια απόφαση του ανωτέρω Συμβουλίου αποτελεί επίσης και ειδικό εκτελεστό τίτλο (άρθρο 3 παρ. 4 εδ. β' του ν. 3068/2002) και η δυνατότητα παρεμπίπτοντος ελέγχου της νομιμότητας της κρίσης αυτού αποκλείεται ρητά και κατηγορηματικά από το άρθρο 8 παρ. 5 του π.δ. 61/2004.


ΣΤΕ/1536/2016

Καταβολή αποδοχών αναδρομικά- Αστική ευθύνη δημοσίου:..Επειδή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα ανωτέρω, η Διοίκηση όφειλε σε συμμόρφωση προς τις ακυρωτικές αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου ..., όπως αυτές περιγράφονται και εκτιμώνται από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, να διορίσει τις αναιρεσίβλητες αναδρομικώς. Συνεπώς, η κρίση του δικάσαντος εφετείου, σύμφωνα με την οποία η άρνηση του αναιρεσείοντος νοσοκομείου να διορίσει τις αναιρεσίβλητες αναδρομικά από 30/9/1993 και να τους καταβάλει τις αποδοχές που αντιστοιχούν στο χρονικό διάστημα της αναδρομής, αποτελεί παράνομη παράλειψη των οργάνων του κατά την έννοια των άρθρων 105 και 106 Εισ.Ν.Α.Κ., είναι κατά τα προαναφερθέντα ορθή. Ως εκ τούτου οι ισχυρισμοί του αναιρεσείοντος νοσοκομείου α) ότι αυτό δεν όφειλε να διορίσει τις αναιρεσίβλητες αναδρομικά, επειδή η ακύρωση εχώρησε για τον τυπικό λόγο της έλλειψης αιτιολογίας και όχι για παράβαση ουσιαστικής διάταξης και β) ότι η παράλειψή του αυτή, πάντως, δεν τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο με το βλαπτικό για τις αναιρεσίβλητες αποτέλεσμα, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι.(..)Επειδή, ο προβαλλόμενος λόγος αναιρέσεως κατά τον οποίο μη νομίμως κρίθηκε ως παθητικώς νομιμοποιούμενο το αναιρεσείον Νοσοκομείο αντί του οικείου Υπουργού, ο οποίος είχε διορίσει τα μέλη της Επιτροπής Επιλογής Προσωπικού, πρέπει να απορριφθεί προεχόντως διότι, πάντως, αρμόδια για τον διορισμό των επιλεγέντων ήσαν όργανα του Νοσοκομείου (ΣτΕ 3761/2013).Επειδή, τέλος, το αναιρεσείον προβάλλει ότι «αντίθετα προς όσα παρά το νόμο δέχθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, οι αξιώσεις των αντιδίκων για το μέχρι 31/1/1996 χρονικό διάστημα έχουν παραγραφεί». Ο λόγος αυτός, έτσι όπως διατυπώνεται, προβάλλεται αορίστως και πρέπει για το λόγο αυτό, προεχόντως, να απορριφθεί ως απαράδεκτος.Επειδή, κατόπιν αυτών, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.