Υποχρέωση ή μη καταβολής, από τη Βουλή των Ελλήνων, εργοδοτικών εισφορών στο Τ.Σ.Α.Υ., για τους γιατρούς που απασχολεί με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αρίστου χρόνου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η Βουλή των Ελλήνων υποχρεούται να καταβάλλει εργοδοτικές εισφορές του κλάδου ασθενείας στο Τ.Σ.Α.Υ. για τους γιατρούς που απασχολούνται σ’ αυτήν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και για τους οποίους επιτρέπεται, από τη σύμβαση εργασίας τους, να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο.

Διευκρινίσεις επί ερωτημάτων αναφορικά με την εκτέλεση δαπανών προϋπολογισμού έτους 2017 για εργοδοτικές εισφορές και αποδόσεις σε ασφαλιστικούς οργανισμούς.(ΑΔΑ:ΩΓΑΓΗ-ΤΨΞ)

Αρμοδιότητα Επιτροπής άρθρου 119 του ν. 4387/2016 για την εξέταση αιτήματος της υπό εξυγίανση «κοινοπραξίας Κ.Ο.Κ.Λ.», με αντικείμενο την υπαγωγή των υποχρεώσεών της – οι οποίες έχουν γεννηθεί έναντι του Ε.Φ.Κ.Α. και υπόκεινται και στις νομοθετικές διατάξεις του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (εργατικές και εργοδοτικές εισφορές) – στην παρ. 9 του άρθρου 62Α του ΚΕΔΕ.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Επιτροπή του άρθρου 119 του ν. 4387/2016 έχει αρμοδιότητα να εξετάσει το αίτημα της υπό εξυγίανση «κοινοπραξίας Κ.Ο.Κ.Λ.» για υπαγωγή των υποχρεώσεών της – που έχουν γεννηθεί έναντι του Ε.Φ.Κ.Α. και υπόκεινται και στις νομοθετικές διατάξεις του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (εργατικές και εργοδοτικές εισφορές) – στην παρ. 9 του άρθρου 62Α του ΚΕΔΕ. (ομόφ.)

Επίσχεση εργασίας – Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος – Καταβολή μισθοδοσίας – Ασφαλιστικές εισφορές – Αρμοδιότητες ΝΣΚ.Η άσκηση επίσχεσης εργασίας από υπάλληλο ΙΔΟΧ, δύναται, υπό προϋποθέσεις, να κριθεί από την Υπηρεσία ως καταχρηστική, ώστε να μην οφείλονται αποδοχές και ασφαλιστικές εισφορές του σχετικού διαστήματος.

Καταβολή εργοδοτικών εισφορών για τους προ της 31-12-1992 υποχρεωτικά ασφαλισμένους μηχανικούς του ΤΣΜΕΔΕ, οι οποίοι εργάζονται ως μισθωτοί με διαφορετική ιδιότητα.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Οι εργοδότες, οι οποίοι απασχολούν ως μισθωτούς μηχανικούς, ασφαλισμένους υποχρεωτικά στο ΤΣΜΕΔΕ προ της 31-12-1992, νομίμως δεν καταβάλλουν στο ΤΣΜΕΔΕ εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, υπό την αναγκαία προϋπόθεση ότι οι μηχανικοί αυτοί παρέχουν μισθωτή εργασία υπό άλλη όμως ιδιότητα, για την οποία τους ασφαλίζουν στο οικείο Ταμείο, καταβάλλοντας σ’ αυτό τις σχετικές εισφορές.

Όπως όμως βάσιμα ισχυρίζεται η προσφεύγουσα και συνομολογεί και η παρεμβαίνουσα, αλλά και η αναθέτουσα, η παρεμβαίνουσα διαμόρφωσε την οικονομική της προσφορά υπολογίζοντας τις εργοδοτικές εισφορές (περίοδος 01η -01-2023 και έπειτα) με βάση το ποσοστό 22,54% αντί του ποσοστού 24,33%, προκύπτουσας έτσι διαφοράς και «ελλείμματος» στην οικονομική της προσφορά ύψους 1.193,33€. Υπολογίζοντας η Απαρεμβαίνουσα τις ασφαλιστικές εισφορές με βάση τα μειωμένα αυτά ποσοστά και για το πέραν της 31ης.12.2022 χρονικό διάστημα κατ’ εφαρμογή της ανωτέρω προσωρινού χαρακτήρα νομοθετικής ρύθμισης, η παρεμβαίνουσα υπέβαλε προσφορά κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας και ως εκ τούτου απορριπτέα. . Εξάλλου, κρίσιμος χρόνος, από την άποψη του ισχύοντος νομοθετικού καθεστώτος, για τη διαμόρφωση της προσφοράς συμμετέχοντος σε διαγωνισμό, είναι ο χρόνος της διενέργειας του διαγωνισμού (στην προκείμενη περίπτωση η 11-05-2022) και ως εκ τούτου όφειλε η παρεμβαίνουσα να έχει υπολογίσει τις εργοδοτικές εισφορές με τη μείωση που προβλέπει ο νόμος μόνο για την περίοδο έως 31.12.2022, ενώ για την περίοδο από 01.01.2023 και έπειτα, θα έπρεπε να τις έχει υπολογίσει με βάση το αυξημένο ποσοστό που ίσχυε πριν από τη δημοσίευση της εν λόγω ρύθμισης. Με τον τρόπο όμως αυτόν η παρεμβαίνουσα δεν τήρησε τους ισχύοντες κοινωνικοασφαλιστικούς κανόνες, υπολογίζοντας ασφαλιστικές εισφορές κατώτερες των νομίμων, κατά παράβαση των όρων της Διακήρυξης, καθώς και των αντίστοιχων άρθρων 18 παρ. 2 και 95 παρ. 5 α΄ του ν. 4412/2016. (207/2022 ΑΕΠΠ). Η πλημμέλεια δε αυτή συνιστά λόγο απόρριψης της προσφοράς της παρεμβαίνουσας, γενομένων δεκτών των ισχυρισμών της προσφεύγουσας και απορριπτομένων των περί αντιθέτου ισχυρισμών της παρεμβαίνουσας και της αναθέτουσας. Κατόπιν των ανωτέρω, ο προκείμενος λόγος της προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός. 

Παροχή υπηρεσιών καθαρισμού...Οι τεχνικές προδιαγραφές της υπό ανάθεση υπηρεσίας, οι οποίες είναι κατά τα ανωτέρω υποχρεωτικές, αναφέρουν στο Παράρτημα IV και συγκεκριμένα στο Κεφάλαιο 10. ΕΙΔΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ τα εξής: «10.1 Τονίζεται ότι η παρούσα προδιαγραφή αφορά στο έργο καθαρισμού που δεν εκτελείται από προσωπικό καθαρισμού της *********. Πρόκειται για καθαρισμό κυρίως μεγάλων χώρων όπως συνεργεία και αποθήκες, εξωτερικούς χώρους, περιοδικό καθαρισμό υαλοπινάκων και για επιμελημένους καθαρισμούς σε όλους τους χώρους. 10.2 Στα αμαξοστάσια Σεπολίων, Ελαιώνα και Σταυρού οι εργασίες καθαρισμού θα γίνονται σύμφωνα µε την κάτωθι κατηγοριοποίηση των χώρων, την προδιαγεγραμμένη συχνότητα και την διαθεσιμότητα των χώρων για καθαρισμό. Στα αμαξοστάσια Πειραιά, Φαλήρου και Ελληνικού επιλέγεται η συνεχής παρουσία καθαριστών κυρίως κατά τις ώρες εργασίας του τεχνικού προσωπικού. Πέραν των προδιαγεγραμμένων εργασιών, τα άτομα αυτά θα κατευθύνονται από τους εκεί υπεύθυνους καθαρισμού για τις εργασίες καθαρισμού. Τα ίδια άτομα θα καλύπτουν και τις απαιτήσεις των περιοδικών καθαρισμών. Ο ανάδοχος θα διαθέσει άτομα ως εξής: Αμαξοστάσιο Πειραιά: Άτομα 2 από 07:00 έως 14:00 Δευτέρα – Παρασκευή συν 2 Σάββατα ανά μήνα. Αμαξοστάσιο Φαλήρου: Άτομο 1 από 07:00 έως 14:00 Δευτέρα – Παρασκευή συν 2 Σάββατα ανά μήνα. Αμαξοστάσιο Ελληνικού: Άτομα 2 από 08:00 έως 15:00». Από την  προαναφερόμενη διατύπωση των τεχνικών προδιαγραφών του Τμήματος 2 προκύπτει αναμφίβολα ότι ο αναθέτων φορέας επιθυμούσε και όρισε ρητά συγκεκριμένο αριθμό εργαζομένων καθώς και συγκεκριμένο ωράριο ανά εργαζόμενο. Η αναφορά «άτομα 2 από 08.00 έως 15.00» όπως και η αναφορά «άτομα 2 από 07.00 έως 14.00» δεν χρήζουν περαιτέρω ερμηνείας, καθώς προβλέπουν συγκεκριμένα, ρητά και δεσμευτικά ότι το σύνολο των 7 ωρών εργασίας ανά βάρδια καλύπτεται από 2 συγκεκριμένα άτομα, χωρίς δυνατότητα εναλλαγής μεταξύ τους ή με άλλους εργαζόμενους. Σε αντίθετη περίπτωση, θα γινόταν αναφορά στις 2 7ωρες βάρδιες, χωρίς να γίνει μνεία στο πλήθος των εργαζομένων. Συνακόλουθα, δεδομένου ότι κάθε ένας από τους εργαζόμενους θα απασχολείται για περισσότερες από 6 ώρες ημερησίως, θα πρέπει να ασφαλίζεται με βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα (εργοδοτικές εισφορές 26,96%). Λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσφεύγουσα συνομολογεί ότι έχει υπολογίσει τις εργοδοτικές εισφορές με ποσοστό 24,81%, διαπιστώνεται ότι το εργατικό κόστος υπολείπεται του νομίμου και, κατά συνέπεια, ορθώς απορρίφθηκε η οικονομική προσφορά της από τον αναθέτοντα φορέα

Εάν το άρθρο 17 παρ. 2 του ν.δ. 2963/1954 συνιστά αιτία νόμιμης απαλλαγής ή όχι του πρώην Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) από την καταβολή εργοδοτικής εισφοράς στο τ. ΤΣΜΕΔΕ για τους παλαιούς (μέχρι 31.12.1992) ασφαλισμένους στο Ταμείο αυτό μισθωτούς (μονίμους) μηχανικούς του τ. ΟΕΚ, που ασφαλίζονταν υποχρεωτικά, τόσο στο ΙΚΑ (ως ασφαλιστικό οργανισμό ασφάλισης μισθωτών), όσο και στο τ. ΤΣΜΕΔΕ (λόγω της ιδιότητάς τους ως μηχανικών) υπέρ του οποίου θεσπίστηκαν από 1.1.2007 οι ασφαλιστικές εισφορές που ορίζονται στο άρθρο 4 παρ. 1 του ν. 3518/2006 και εάν, σε περίπτωση που δεν απαλλάσσεται ο τ. ΟΕΚ από τις ως άνω εργοδοτικές εισφορές, που αφορούν το χρονικό διάστημα από 1.1.2007 έως 31.12.2013, έχει υποχρέωση ή όχι ο ΟΑΕΔ, ως καθολικός του διάδοχος από την 14.2.2012, να καταβάλει στο τ. ΤΣΜΕΔΕ και ήδη e-ΕΦΚΑ το σύνολο των εισφορών (εργοδοτικών και εισφορών εργαζομένων) του χρονικού αυτού διαστήματος.(..)
Το άρθρο 17 παρ. 2 του ν.δ. 2963/1954 δεν απαλλάσσει τον πρώην Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) από την καταβολή των εργοδοτικών εισφορών για το χρονικό διάστημα από 1.1.2007 έως 31.12.2013 υπέρ των μέχρι την 31.12.1992 ασφαλισμένων μηχανικών του, οι οποίοι ως μηχανικοί ασφαλίζονταν στο τ.ΤΣΜΕΔΕ και υπέρ του οποίου θεσπίστηκαν από 1.1.2007 οι ασφαλιστικές εισφορές που ορίζονται στο άρθρο 4 παρ. 1 του ν. 3518/2006. Τις οφειλόμενες εισφορές οφείλει να καταβάλει ο ΟΑΕΔ προς τον e-ΕΦΚΑ στο σύνολό τους, ως καθολικός διάδοχος του πρώην ΟΕΚ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 35 του ν. 4144/2013 και στο άρθρο 27 παρ. 6 του ν. 3518/2006 (ομόφωνα).

Από της ισχύος του π.δ.164/2004 (19.7.2004) τα πολιτικά δικαστήρια στερούνται δικαιοδοσίας να επιλύουν διαφορές σχετικές με την φύση των εργασιακών σχέσεων του προσωπικού που απασχολείται στο δημόσιο τομέα με διαδοχικές συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Η 75/2006 τελεσίδικη απόφαση του Ειρηνοδικείου Καλλιθέας δεν είναι ανίσχυρη κατ’ άρθρο 313 Κ.Πολ.Δ., εφόσον κατά τον χρόνο κατάθεσης της αγωγής, επί της οποίας αυτή εκδόθηκε, τα πολιτικά δικαστήρια δεν στερούνταν δικαιοδοσίας να κρίνουν επί της διαφοράς που ανέκυψε μεταξύ των δικαιούχων των ενταλμάτων και του Δήμου Ταύρου σχετικά με τον χαρακτηρισμό της σχέσης εργασίας που τους συνέδεε κατά τον κρίσιμο χρόνο, και συνεπώς το απορρέον από την δικαστική αυτή απόφαση δεδικασμένο δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά την άσκηση προληπτικού ελέγχου

Καταβολή αποζημιώσεων καταβολή αποζημίωσης σε δημοτικούς συμβούλους για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου : Με δεδομένα τα ανωτέρω και σε συνδυασμό με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙV της παρούσας, κρίνεται ότι ο πρώτος προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας είναι απορριπτέος. Και τούτο, ειδικότερα, διότι επιτρεπτώς, δυνάμει της πρόσδοσης αναδρομικής ισχύος στις διατάξεις της προαναφερθείσας Κ.Υ.Α., εκδόθηκε, με την από 25.10.2018 ανάρτησή της στο πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ, η ως άνω απόφαση ανάληψης (δημοσιονομικής δέσμευσης) της εντελλόμενης  με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνηςσε συνέχεια των 291/31.8.2018 και 340/27.9.2018 αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου του ως άνω Δήμου, ήτοι σε χρόνο μετά την πραγματοποίηση των αντίστοιχων συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, στις οποίες οι ως άνω δικαιούχοι δημοτικοί σύμβουλοι συμμετείχαν, αφού η ανάληψη της σχετικής δαπάνης, που αφορά στην πρώτη καταβολή της επίμαχης αποζημίωσης ακόμα και για το προηγούμενο οικονομικό έτος (2017), δεν ήταν εφικτό να προηγηθεί των προαναφερθεισών αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία ορίστηκαν οι ως άνω δικαιούχοι δημοτικοί σύμβουλοι και το ύψος της αποζημίωσης, συνακόλουθα δε και η αναγκαία προς ανάληψη δαπάνη. Ο δεύτερος, όμως, προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας πρέπει να γίνει δεκτός, ως βάσιμος, καθώς πράγματι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙI, μη νομίμως η εντελλόμενη δαπάνη, που αφορά σε αποζημίωση δημοτικών συμβούλων του ως άνω Δήμου για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, βαρύνει τις πιστώσεις του Κ.Α.Ε. 00-6132 του προϋπολογισμού του έτους 2018, που αφορά σε αμοιβές τρίτων μη ελεύθερων επαγγελματιών για τη συμμετοχή τους σε συλλογικά όργανα (συμβούλια, επιτροπές), και όχι τις πιστώσεις του Κ.Α.Ε. 6122 του ίδιου προϋπολογισμού, που αφορά ειδικώς σε αποζημιώσεις των δημοτικών συμβούλων του για συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις, όπως οι επίμαχες. Ωστόσο, η ως άνω παραβίαση της ειδικότητας των σχετικών πιστώσεων οφείλεται σε συγγνωστή πλάνη των αρμοδίων οργάνων του ως άνω Δήμου, καθώς έγινε εκ παραδρομής, όπως αναφέρει ο Δήμος στο ως άνω έγγραφο επανυποβολής του ελεγχόμενου εντάλματος για θεώρηση, και δεν υφίσταται κίνδυνος να διατεθούν οι σχετικές πιστώσεις (12.000 ευρώ, εκ των οποίων 4.061,25 ευρώ έχουν ήδη δεσμευθεί για την πληρωμή της εντελλόμενης δαπάνης, σύμφωνα με την από 25.10.2018 βεβαίωση του Δήμου περί ύπαρξης πίστωσης στον Κ.Α.Ε. 00-6132) για άλλου είδους δαπάνες, πλην των αποζημιώσεων δημοτικών συμβούλων για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς αρχικώς οι πιστώσεις στον επίμαχο Κ.Α.Ε. (00-6132) ήταν μηδενικές και το σύνολο των σχετικών πιστώσεων (12.000 ευρώ) μεταφέρθηκαν σ’ αυτόν, με τις 326/31.8.2018 και 370/27.9.2018 αποφάσεις του ως άνω Δημοτικού Συμβουλίου, αποκλειστικώς «… για την καταβολή της προβλεπόμενης στην παρ. 3 του άρθρου 33 του ν. 4483/2017 υποχρεωτικής κατά συνεδρίαση αποζημίωσης …» δημοτικών συμβούλων, όπως ρητώς αναφέρεται στην ως άνω πράξη επιστροφής του ελεγχόμενου εντάλματος. Επομένως, αν και η εντελλόμενη με το 161Β, οικονομικού έτους 2018, χρηματικό ένταλμα πληρωμής  του Δήμου Κεντρικών ..... δαπάνη είναι μη νόμιμη για τον δεύτερο ως άνω λόγο της Επιτρόπου, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί, λόγω συγγνωστής πλάνης, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.