Πρόσληψη συμβασιούχων έργου.Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, δεν προκύπτει ότι τηρήθηκε η προβλεπόμενη στο άρθρο 6 του ν. 2527/1997 διαδικασία, δεδομένου ότι η 19614/28.12.2011 (…) απόφαση του γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης, με την οποία εγκρίθηκε η πρόσληψη των φερόμενων ως δικαιούχων με σύμβαση μίσθωσης έργου, δεν διαλαμβάνει στο σώμα της την απαιτούμενη από τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 αιτιολογία. Ειδικότερα, η απόφαση αυτή δεν αναφέρει το απαιτούμενο για την εκτέλεση του έργου ακριβές χρονικό διάστημα, τα συνολικά ποσά αμοιβών των αναδόχων, το ότι το έργο δεν ανάγεται στον κύκλο των συνήθων καθηκόντων των υπαλλήλων του οικείου φορέα και τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να εκτελεστεί αυτό από υπαλλήλους του φορέα αυτού. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η απόφαση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει σαφή και ειδική αιτιολογία, η οποία επιβάλλεται από το Νόμο, και, συνεπώς, πρέπει να υπάρχει, έστω και συνοπτικά, στο σώμα της, δυνάμενη μόνο να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, και όχι να αναπληρώνεται από αυτά, ενώ παράλειψη της αιτιολογίας αυτής συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας και καθιστά την απόφαση νομικώς πλημμελή

Σύμβαση μίσθωσης έργου:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, η εν λόγω σύμβαση μίσθωσης έργου δεν είναι νόμιμη, διότι με αυτήν καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες του ως άνω Δήμου, εφόσον η εκτέλεση του έργου του ιατρού εργασίας δεν αποτελεί ποσοτικά περιορισμένη και παροδική ανάγκη του Δήμου, η οποία, μετά την εκτέλεση του συγκεκριμένου έργου από τον  ανάδοχο εντός  ορισμένου χρονικού διαστήματος, θα πάψει να υφίσταται, αλλά ανάγκη που ανακύπτει σε διαρκή και μόνιμη βάση. Περαιτέρω, η επίμαχη σύμβαση αποτελεί ανανέωση προγενέστερης, που είχε λήξει στις 6.11.2008, σύμβασης της εν λόγω ιατρού, και ως εκ τούτου είναι άκυρη σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 1 του ν. 2527/1997. Σημειώνεται ότι η φερόμενη ως δικαιούχος απασχολείται ως ιατρός εργασίας στον πιο πάνω Δήμο με διαδοχικές συμβάσεις έργου από το έτος 2001. Εξάλλου, ο ισχυρισμός που προβάλλεται από το Δήμο  στο 5869/22.1.2009 έγγραφο, ότι δεν μπορούσε να προκηρύξει «θέση για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού», δεδομένου ότι στον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας (Ο.Ε.Υ.) του Δήμου δεν προβλέπεται οργανική θέση ιατρού εργασίας,  δεν ευσταθεί, διότι το στοιχείο αυτό δεν νομιμοποιεί τον Δήμο να καλύπτει τις πάγιες και διαρκείς υπηρεσιακές ανάγκες του με τη σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου, αλλά αντιθέτως επιβάλλει τη σύσταση αντίστοιχης οργανικής θέσης στον Ο.Ε.Υ. του Δήμου για την  εξυπηρέτηση της ως άνω πάγιας και διαρκούς ανάγκης. Τέλος, ο ισχυρισμός του Δήμου ότι η απασχόληση ιατρού εργασίας είναι υποχρεωτική για κάθε εργοδότη, προκειμένου να συμμορφωθεί στις διατάξεις του ν.1568/1985, προβάλλεται αλυσιτελώς, εφόσον η συμμόρφωση του Δήμου στις επικαλούμενες υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διατάξεις του ν.1568/1985 και της 88555/30.9.1988 Κοινής Υπουργικής Απόφασης δεν επιτρέπεται να γίνεται κατά παράβαση της αρχής της νομιμότητας. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη και το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΟΥ: Μη νόμιμη η καταβολή αμοιβής από Δήμο σε ιατρούς για την παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε κατοίκους του Δήμου σε εκτέλεση σχετικών συμβάσεων έργου, συναφθεισών δυνάμει του άρθρου 6 του ν. 2527/1997(ΦΕΚ Α΄ 206/1997), καθόσον δεν προκύπτει ότι τηρήθηκε η προβλεπόμενη κατά την ανωτέρω διάταξη διαδικασία, δεδομένου ότι οι αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με τις οποίες εγκρίθηκε η πρόσληψη των ανωτέρω, δεν διαλαμβάνουν στο σώμα τους την απαιτούμενη από τις ανωτέρω διατάξεις αιτιολογία, διότι δεν αναφέρουν το ακριβές χρονικό διάστημα για την εκτέλεση του έργου, τα συνολικά ποσά αμοιβών των αναδόχων, το ότι το έργο δεν ανάγεται στον κύκλο των συνήθων καθηκόντων των υπαλλήλων του οικείου φορέα και τους λόγους για τους οποίους αυτό δεν μπορεί να εκτελεστεί από υπαλλήλους του Δήμου.

Παροχή εξαρτημένης εργασίας..:Με βάση τις ανωτέρω συμβάσεις η ενάγουσα, καθ όλο το χρονικό διάστημα από 1.10.2005 έως 30.9.2010, εργαζόταν στο Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης του εναγόμενου με την ιδιότητα του ειδικού εφαρμογών πληροφορικής, απασχολούμενη συγκεκριμένα με τον σχεδιασμό και την συντήρηση ιστοσελίδων για το πρόγραμμα διδασκαλίας εξ αποστάσεως. .. Η ενάγουσα, δηλαδή, έθετε την εργασία της στη διάθεση του εναγόμενου και δεν είχε αναλάβει την επίτευξη οποιουδήποτε συγκεκριμένου αποτελέσματος. Εξάλλου, το εναγόμενο κατέβαλλε την αμοιβή της ενάγουσας κάθε μήνα, και συγκεκριμένα κατέβαλλε σ αυτή το ποσό που προέκυπτε από το μερισμό της συνολικής αμοιβής με τον αριθμό των μηνών της κάθε σύμβασης, ενώ της κατέβαλλε επίσης επιδόματα εορτών και αδείας και της χορηγούσε έγγραφες βεβαιώσεις των μηνιαίων αποδοχών της ήταν δε ασφαλισμένη στο Ι.Κ.Α., με εργοδότη της το εναγόμενο. Σύμφωνα με τα παραπάνω, η ενάγουσα παρείχε στο εναγόμενο εξαρτημένη εργασία καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες αυτού, οι δε πιο πάνω καταρτισθείσες μεταξύ των διαδίκων συμβάσεις έργου ήταν ψευδεπίγραφες και προσχηματικές. ..η ενάγουσα συνδεόταν με το εναγόμενο, κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα της εργασίας της σ αυτό, με απλή σχέση εργασίας, την οποία το εναγόμενο είχε δικαίωμα να καταγγείλει οποτεδήποτε, όχι όμως πριν περάσει έτος από τον τοκετό της εργαζόμενης. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα στις 19.6.2010 απέκτησε τέκνο, γεγονός το οποίο γνώριζε το εναγόμενο, καθόσον είχε χορηγήσει σ αυτή τη σχετική άδεια και επομένως δεν είχε δικαίωμα να καταγγείλει την εργασιακή σχέση της ενάγουσας πριν την συμπλήρωση έτους από τον τοκετό, ήτοι πριν από την 19.6.2011. .. Κατ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί ως κατ ουσίαν αβάσιμη η αγωγή ως προς την ανωτέρω πρώτη επικουρική της βάση και να γίνει εν μέρει δεκτή ως προς την δεύτερη επικουρική αυτής βάση και να υποχρεωθεί το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 5.838,08 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από τότε που το κάθε επί μέρους ποσό έπρεπε να καταβληθεί, ήτοι από το τέλος εκάστου μηνός που αυτό αφορά.

Συμβάσεις μίσθωσης έργου.(..).«Ανάθεση εκτέλεσης έργου της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου ...σε επτά (7) άτομα με σύμβαση μίσθωσης έργου...»,..Των προαναφερόμενων υπουργικών αποφάσεων είχε προηγηθεί η …. γνωμοδότηση του ΣΤ΄ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με την οποία οι μέλλουσες να καταρτιστούν συμβάσεις αποτελούν γνήσιες συμβάσεις έργου, που δεν υποκρύπτουν εξαρτημένη εργασία.(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη που προηγήθηκε, το Τμήμα κρίνει ότι οι φερόμενοι ως δικαιούχοι μη νόμιμα παρείχαν τις υπηρεσίες τους κατά το χρονικό διάστημα πριν από την έκδοση της προαναφερόμενης 1061174/1682/0001Α/13.7.2009 Κ.Υ.Α. (ΦΕΚ Β΄ 1547/28.7.2009), η οποία αποτέλεσε το νόμιμο έρεισμα για τη σύναψη των επίμαχων συμβάσεων. Και τούτο, διότι τα έννομα αποτελέσματά της εν λόγω κανονιστικής διοικητικής πράξης δεν δύνανται να ανατρέξουν σε χρόνο προγενέστερο της δημοσίευσής της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αφού δεν προβλέπεται η δυνατότητα αναδρομικής ισχύος της από τις σχετικές με την έκδοσή της διατάξεις. Επίσης, μη νόμιμα προσδόθηκε αναδρομική ισχύς στις, από 29 και 30.7.2009, συναφθείσες συμβάσεις μίσθωσης έργου και ορίστηκε ως χρόνος έναρξης ισχύος αυτών η 22.2.2009, καθόσον ο χρόνος εκτέλεσης των διοικητικών συμβάσεων δεν δύναται, κατά τα προεκτεθέντα, να ανατρέχει σε διάστημα προγενέστερο της υπογραφής τους.(..)δεδομένου ότι η καθυστέρηση αυτή δεν οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες, αλλά στην τήρηση της απαιτούμενης από το νόμο διαδικασίας για τη νομότυπη σύναψη των συμβάσεων μίσθωσης έργου. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι μη νόμιμη και συνεπώς, αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Καταβολή αποδοχών δικηγόρου..:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη. Τούτο διότι εφόσον ο δικηγόρος που προσλήφθηκε από τη ... δε θα ασχολείται αποκλειστικά με την παροχή συμβουλών ή γνωμοδοτήσεων, αλλά στα καθήκοντά του εντάσσεται, σύμφωνα με τη ρητή διάταξη του άρθρου 4 του ΟΕΥ αυτής «ο χειρισμός δικαστικών υποθέσεων και διαφορών της ... προς τρίτους και υπεράσπιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων της ...», «εντός και εκτός δικαστηρίων» όπως χαρακτηριστικά διαλαμβάνεται στο προπαρατεθέν έγγραφο του αρμόδιου Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, για την πρόσληψή του έπρεπε να τηρηθεί η διαδικασία που προβλέπεται από το άρθρο 43 του ν. 4194/2013 και η σχετική επιλογή να γίνει από την πενταμελή επιτροπή που αυτή προβλέπει. Δεν ασκεί δε επιρροή ο τίτλος του «νομικού συμβούλου» που του δόθηκε από τα κείμενα του διοικητικού συμβουλίου της ... και από τις προπαρατεθείσες εγκριτικές αποφάσεις της κεντρικής διοίκησης. Εξάλλου, αβασίμως προβάλλεται από τη ... ότι προσλαμβάνεται «νομικός σύμβουλος» και όχι δικηγόρος επιφορτισμένος με την παράσταση και εκπροσώπησή της ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων προς υπεράσπιση ή προς απόκρουση κατ’ αυτής δικογράφων και δικών, δοθέντος ότι η περιγραφή των αρμοδιοτήτων του προσληφθέντος στην 310/2018 απόφαση του ΔΣ της δεν είναι περιοριστική αλλά απλώς ενδεικτική, στον δε ΟΕΥ δεν αποκλείεται, αλλά αντιθέτως επιβάλλεται η δικαστική του παρουσία προς «υπεράσπιση των συμφερόντων της ...» και, συνακόλουθα, κρίνεται υποχρεωτική για την πρόσληψή του η τήρηση της περιγραφόμενης στο άρθρο 43 του ν. 4194/2013 διαδικασίας. Περαιτέρω απορριπτέος είναι ο ισχυρισμός της ... ότι δεν ανήκει στον δημόσιο τομέα, ενώ, τέλος, αλυσιτελώς προβάλλεται ότι αυτή δύναται να εκχωρεί στον προσλη-φθέντα δικηγόρο αρμοδιότητες που συμφωνούν και τα δύο μέρη, καθόσον για τον καθορισμό του τρόπου πρόσληψης έμμισθου δικηγόρου αρκεί η πρόβλεψη της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών πέραν αυτών του νομικού συμβούλου, χωρίς να απαιτείται η εν τοις πράγμασι ανάθεση των υπηρεσιών αυτών.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, το 1, οικονομικού έτους 2019, χρηματικό ένταλμα πληρωμής της ... δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Εξαρτημένη εργασία-ασφαλιστικές εισφορές:..οι ανωτέρω απασχολούμενοι δεν παρείχαν τις υπηρεσίες τους στο Δημόσιο υπό συνθήκες που απαντώνται στις σχέσεις μισθώσεις εξαρτημένης εργασίας, με την αιτιολογία ότι έλειπε το στοιχείο της νομικής ή υπηρεσιακής ή προσωπικής εξαρτήσεως αυτών από τον εργοδότη τους, στηριζόμενο για την κρίση του αυτή αποκλειστικώς στο περιεχόμενο των οικείων συμβάσεων που οι ανωτέρω εργαζόμενοι είχαν υπογράψει. Στις συμβάσεις δε αυτές, όπως αυτές περιγράφονται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, αναφερόταν, μεταξύ άλλων, ότι οι ανωτέρω εργαζόμενοι παρείχαν την εργασία τους στο χώρο στεγάσεως της οικείας υπηρεσίας του Δημοσίου, ότι δεν είχαν προκαθορισμένο ωράριο και ότι αμείβονταν κατ’ αποκοπή και όχι με μηνιαίο σταθερό μισθό. Το δικάσαν όμως δικαστήριο δεν περιγράφει τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες οι ανωτέρω απασχολούμενοι παρείχαν «εν τοις πράγμασι» την εργασία τους δεν περιγράφει δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο οι ανωτέρω εργαζόμενοι εκτελούσαν τα καθήκοντά τους, ώστε να καθίσταται εφικτός ο αναιρετικός έλεγχος της κρίσεώς του ότι δεν υπήρχε εν προκειμένω το στοιχείο της υπηρεσιακής εξαρτήσεως των ανωτέρω εργαζομένων από τον εργοδότη τους. Η περιγραφή των πιο πάνω συνθηκών ήταν απαραίτητη ενόψει των ειδικών ισχυρισμών των αναιρεσειόντων Ταμείων ότι οι συγκεκριμένες εργασίες που εκτελούσαν οι ως άνω εργαζόμενοι παρέχονταν «εν τοις πράγμασι», ως εκ της φύσεώς τους, με τις οδηγίες και τις εντολές του εργοδότη (Δημοσίου), στον τόπο όπου στεγάζονταν οι αντίστοιχες υπηρεσίες του Δημοσίου και σε προκαθορισμένο ωράριο, δηλαδή υποχρεωτικώς στο ωράριο λειτουργίας των ανωτέρω υπηρεσιών. Έτσι, η ανωτέρω κρίση του διοικητικού εφετείου παρίσταται πλημμελώς αιτιολογημένη. Περαιτέρω, ενώ το δικάσαν δικαστήριο δέχεται ότι από τις οικείες συμβάσεις που είχαν υπογράψει οι ανωτέρω εργαζόμενοι προέκυπτε ότι αυτοί παρείχαν την εργασία τους στο χώρο στεγάσεως της οικείας υπηρεσίας του Δημοσίου – γεγονός το οποίο εδικαιολογείτο, κατά το διοικητικό εφετείο, λόγω της φύσεως και του αντικειμένου της εργασίας που αυτοί είχαν αναλάβει, η οποία, σύμφωνα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, προϋπέθετε κάποιου είδους καθοδήγηση και επιτήρηση από τα αρμόδια δημόσια όργανα – καταλήγει στην αντιφατική κρίση ότι οι ανωτέρω εργαζόμενοι δεν τελούσαν σε υπηρεσιακή ή προσωπική εξάρτηση από τον εργοδότη τους. Για το λόγο, συνεπώς, αυτόν, της πλημμελούς δηλαδή και αντιφατικής αιτιολογίας της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή, η προσβαλλόμενη απόφαση να αναιρεθεί και η υπόθεση, η οποία χρειάζεται διευκρίνιση ως προς το πραγματικό, να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νεά κρίση.

Παροχή υπηρεσιών καθαριότητας:Με δεδομένα τα ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις 2 και 3, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατή η επαναπρόσληψη των αναφερομένων στην προηγούμενη σκέψη προσώπων, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 49 του ν. 4325/2015, καθόσον οι συμβάσεις που συνήψαν με το Δήμο ... δεν είναι γνήσιες συμβάσεις έργου, αλλά καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δήμου. Και τούτο, διότι με αυτές τα συμβαλλόμενα μέρη δεν αποβλέπουν στην επίτευξη ορισμένου αποτελέσματος, αφού το αντικείμενο των συμβάσεων αυτών προσδιορίζεται μόνο με τη φράση «ΑΠΟΚΟΜΙΔΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ», σε μια δε περίπτωση με τη φράση «ΟΔΗΓΟΣ – ΑΠΟΚΟΜΙΔΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ». Το αντικείμενό τους δηλαδή είναι ορισμένη εργασία. Εξάλλου, ο προσδιορισμός συνολικής αμοιβής σε κάθε μία από τις συμβάσεις που αφορούν τα αναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη πρόσωπα, δεν αποτελεί κριτήριο για το χαρακτηρισμό τους ως συμβάσεων μίσθωσης έργου, καθόσον το κρίσιμο κριτήριο για το χαρακτηρισμό μιας σύμβασης ως άνω αποτελεί η βούληση των συμβαλλομένων μερών προς ορισμένο αποτέλεσμα και όχι προς ορισμένη εργασία.(...)το Κλιμάκιο κρίνει ότι τα όργανα του Δήμου δεν ενήργησαν με σκοπό την καταστρατήγηση των σχετικών διατάξεων αλλά με την πεποίθηση ότι μπορούσαν να προβούν στη σύναψη των συμβάσεων και, συνεπώς, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα θα μπορούσε να θεωρηθεί λόγω συγγνωστής πλάνης..

Καταβολή αμοιβής και εξόδων κίνησης:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Τμήμα αποφαίνεται ότι στην υπό κρίση περίπτωση για την πρόσληψη των φερόμενων ως δικαιούχων με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου δίμηνης διάρκειας, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 206 του ν. 3584/2007, δεν απαιτείτο να ακολουθηθούν οι διατυπώσεις που περιγράφονται στο άρθρο 21 του ν. 2190/1994 και συνεπώς δεν υφίστατο υποχρέωση του Ν.Π.Δ.Δ. αφενός να αναρτήσει ανακοίνωση πρόσληψης, αφετέρου να συντάξει και να αναρτήσει πίνακες κατάταξης. Κατά συνέπεια, ο σχετικός λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Περαιτέρω, όμως, οι επικαλούμενες από το Ν.Π.Δ.Δ. περιστάσεις που οδήγησαν στην πρόσληψη των φερόμενων ως δικαιούχων δεν συνιστούν κατεπείγουσες εποχικές ή πρόσκαιρες ανάγκες, που προέκυψαν από έκτακτα γεγονότα που δεν μπορούσε να προβλέψει το Ν.Π.Δ.Δ., αλλά αντίθετα ανάγκες πάγιες, στο πλαίσιο τακτικών κατ’ έτος εκδηλώσεων του Ν.Π.Δ.Δ., που οφείλονται στο εξαιρετικά πιθανό ενδεχόμενο της απόρριψης των ασφαλιστικών μέτρων μερίδας εργαζομένων, των οποίων είχαν ήδη λήξει οι συμβάσεις έργου τους. Ωστόσο, όμως, το Τμήμα κρίνει ότι η πρόσληψη των φερόμενων ως δικαιούχων των χρηματικών ενταλμάτων δεν έγινε με πρόθεση καταστρατήγησης των εφαρμοστέων διατάξεων, αλλά οφείλεται σε πλάνη του αρμοδίου οργάνου του Ν.Π.Δ.Δ., το οποίο, ενόψει και της υπ’ αριθ. 22512/19359/27.6.2011 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία ελέγχθηκε η νομιμότητα της 44/31.5.2011 πράξης του Δ.Σ. του Ν.Π.Δ.Δ., υπέλαβε συγγνωστά ότι συνέτρεχαν οι κατεπείγουσες ανάγκες για την κατάρτιση των επίμαχων συμβάσεων εργασίας. Ενόψει αυτών, δικαιολογείται λόγω συγγνωστής πλάνης η θεώρηση των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων, καθώς και όσων θα εκδοθούν για την ίδια αιτία μέχρι τη λήξη των ως άνω συμβάσεων.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Επιδιώκει την ακύρωση α) της 59768/Α.Πλ.6240/28.12.2010 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης (...)Τέλος, προβάλλεται ότι η ελεγκτική ομάδα εσφαλμένα έκρινε ότι η εκκαλούσα παραβίασε τη συμβατική της υποχρέωση περί συμβολής στην απασχόληση, αφού η επιχείρηση κατά το χρονικό διάστημα από 5/6/2009 έως 5/6/2010 απασχόλησε τρεις υπαλλήλους (300 ημερομίσθια). Προς επίρρωση δε του λόγου αυτού προσκομίζει α) βεβαίωση του λογιστή ….σε φωτοαντίγραφο, σύμφωνα με την οποία η εκκαλούσα απασχόλησε κατά το ίδιο ως άνω διάστημα τον Ν.Κ. (25 ημερομίσθια), τον Ι.Ζ. (147 ημερομίσθια), τον Κ.Π. (107 ημερομίσθια) και τον Σ.Π. (21 ημερομίσθια), β) Αντίγραφο Αποδεικτικού Παραλαβής ΑΠΔ (αρ. δήλωσης 9942205), ημερομηνία υποβολής 7/1/2010, με το οποίο η εκκαλούσα δήλωσε για τη χρονική περίοδο 10/2009 -12/2009 δύο ασφαλισμένους και σύνολο ημερών ασφάλισης 44, γ) 4 πίνακες προσωπικού (άρθρο 16 ν. 2874/2000), θεωρημένων από την Επιθεώρηση Εργασίας στις 10.11.2008, 26.11.2009, 18.1.2010 και στις 16.4.2010, σύμφωνα με τους οποίους η εκκαλούσα προσέλαβε τον Ν.Κ. στις 26.6.2007, τον Ι.Ζ. στις 9.11.2009, τον Κ.Π. αρχικώς στις 13.1.2010 και ακολούθως την 1.4.2010, και τον Σ.Π. στις 12.4.2010. Όμως, και ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος. Ειδικότερα, πέραν του ότι η επιχειρηματολογία της εκκαλούσης επεκτείνεται σε χρονικό διάστημα μετά τη διενέργεια του ελέγχου (9.4.2010), από τα προσκομισθέντα στοιχεία δεν αναιρείται η διαπίστωση της ελεγκτικής ομάδας, αφού, αφενός η ως άνω βεβαίωση του λογιστή Β.Κ. δεν συνοδεύεται από τις αντίστοιχες Α.Π.Δ., αφετέρου διότι από τους προσκομισθέντες πίνακες προσωπικού δεν προκύπτει ο χρόνος απασχόλησης αλλά η ενημέρωση του Σ.ΕΠ.Ε.-Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης ως προς την πρόσληψη των ως άνω εργαζομένων. Περαιτέρω, αλυσιτελώς η εκκαλούσα ζητεί τον περιορισμό της ανάκτησης στο ποσό των 9.668, 20 ευρώ για την συγκεκριμένη παρατυπία, αφού για  την ανάκτηση της καταβληθείσης στην εκκαλούσα δημόσιας επιχορήγησης στο σύνολό της αρκεί αυτοτελώς η κρίση ότι η εκκαλούσα υπέπεσε στις αναφερόμενες στις παραγράφους Β και Γ παρατυπίες.Απορρίπτει την έφεση.