Η απόφαση 344/2021 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 1091/2017 απόφασης του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ο αναιρεσείων, διαχειριστής πληρωμών του Δήμου Θεσσαλονίκης, είχε καταλογιστεί με το ποσό των 54.431,69 ευρώ, συν προσαυξήσεις, για έλλειμμα στη διαχείριση του 2003, λόγω ανοίκειων πληρωμών χωρίς χρηματικά εντάλματα, βάσει ειδικών εντολών του Αντιδημάρχου Οικονομικών. Το Τμήμα είχε περιορίσει τον καταλογισμό σε 5.443,16 ευρώ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009. Η Ολομέλεια απέρριψε την αίτηση αναίρεσης ως αβάσιμη, κρίνοντας ότι ορθώς απορρίφθηκαν οι λόγοι έφεσης περί έλλειψης υπαιτιότητας, συγγνωστής πλάνης ή διακοπής του αιτιώδους συνδέσμου. Κρίθηκε ότι ο ταμειακός διαχειριστής είχε αυτοτελή υποχρέωση ελέγχου της ύπαρξης χρηματικού εντάλματος, ενώ η τήρηση του ουσιώδους διαδικαστικού τύπου της έκδοσης χρηματικού εντάλματος απέκλειε τη νομιμοποίηση των δαπανών βάσει άλλων νόμων.

Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του Δήμου Θεσσαλονίκης κατά της απόφασης 256/2012 του VII Τμήματος. Ο Δήμος είχε καταλογίσει σε βάρος υπαλλήλου, ως διαχειρίστριας εσόδων δημοτικών γυμναστηρίων, το συνολικό ποσό των 280.956,40 ευρώ (έλλειμμα και προσαυξήσεις) για τα έτη 1999, 2000 και 2001. Η Ολομέλεια έκρινε ότι ο καταλογισμός δεν είχε γίνει νομίμως, καθώς ο υπολογισμός του ελλείμματος δεν στοιχειοθετήθηκε από συγκεκριμένα και αδιάσειστα πραγματικά στοιχεία, αλλά βασίστηκε σε μαθηματική εκτίμηση και ήταν απλώς εικαζόμενος. Η διαχειριστική αταξία οφειλόταν επίσης εν μέρει στην παράλειψη άσκησης εποπτείας από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη ακυρωτική απόφαση του Τμήματος είχε νόμιμη και επαρκή αιτιολογία.

Η Απόφαση 271/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης του αναιρεσείοντος κατά της 1284/2021 απόφασης του Δευτέρου Τμήματος. Η αρχική απόφαση είχε απορρίψει την έφεση του αναιρεσείοντος (πρώην υπόλογου ελεγκτή εσόδων-εξόδων Δήμου Γρεβενών) για απαλλαγή του από χρηματικό καταλογισμό, βάσει του ν. 4321/2015. Ο αιτών είχε καταλογιστεί με έλλειμμα 52.014,37 ευρώ και προσαυξήσεις 29.453,21 ευρώ (λόγω δόλου/βαρείας αμέλειας, κατ' άρθρο 27 παρ. 3 π.δ. 774/1980). Παρόλο που εξόφλησε το έλλειμμα και εξαιρέθηκε από τις προσαυξήσεις του Κ.Ε.Δ.Ε., ζήτησε να απαλλαγεί και από τις προσαυξήσεις των 29.453,21 ευρώ. Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι συγκεκριμένες προσαυξήσεις, που επιβλήθηκαν λόγω της υπαίτιας συμπεριφοράς του υπολόγου ως μέτρο αποκατάστασης του ελλείμματος, διαφέρουν ουσιωδώς από τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής που καλύπτει ο ν. 4321/2015. Συνεπώς, η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη, και διατάχθηκε η κατάπτωση του παραβόλου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη αίτησης αναίρεσης κατά οριστικής απόφασης του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ο αναιρεσείων, πρώην Διευθυντής Οικονομικών Υπηρεσιών του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Καβάλας, είχε καταλογιστεί με 9.300,00 ευρώ (έλλειμμα 5.000,00 ευρώ και προσαυξήσεις 4.300,00 ευρώ) λόγω πληρωμής ανύπαρκτης δαπάνης για υπηρεσίες προβολής το 2006. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο αναιρεσείων υπέχει αυτοτελή δημοσιολογιστική ευθύνη ως νόθος αντικειμενικός υπόλογος, καθώς προώθησε τα δικαιολογητικά στην Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου (Υ.Δ.Ε.), παρότι αυτά έφεραν καταφανείς ελλείψεις και ασάφειες. Διαπιστώθηκε βαρεία αμέλεια, καθώς παρέλειψε να ασκήσει τον δέοντα έλεγχο. Ο αιτιώδης σύνδεσμος δεν διεκόπη από τον μεταγενέστερο έλεγχο της Υ.Δ.Ε., διότι ο νομοθέτης θέσπισε αυτοτελείς ελεγκτικές διαδικασίες. Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Η απόφαση 790/2025 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει στο σύνολό της την αίτηση αναίρεσης κατά της 724/2020 απόφασης του VII Τμήματος. Η αίτηση στρεφόταν κατά καταλογισμού σε βάρος πρώην δημάρχου Καλυμνίων, ο οποίος είχε καταλογιστεί αρχικά με 214.851,00 ευρώ για έλλειμμα στη διαχείριση του δήμου το οικονομικό έτος 2001, λόγω μη νόμιμων δαπανών όπως επιχορηγήσεις χωρίς αποφάσεις, μισθώσεις σκαφών/μηχανημάτων χωρίς έγκριση και δαπάνες τουριστικής προβολής. Το VII Τμήμα είχε ήδη περιορίσει τον τελικό καταλογισμό σε 9.220,00 ευρώ (1/20 του κριθέντος ελλείμματος). Η Ολομέλεια απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και ανεπαρκούς αιτιολογίας ως προς την υπαιτιότητα και τον αιτιώδη σύνδεσμο. Επίσης, έκρινε ότι ο περιορισμός του καταλογισμού στο 1/20 δεν παραβίαζε την αρχή της αναλογικότητας.

Η απόφαση 560/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης υπαλλήλου του Δήμου Θεσσαλονίκης κατά της 840/2019 απόφασης του VII Τμήματος. Ο αναιρεσείων, ως αναπληρωτής Προϊστάμενος του Τμήματος Εξόδων, είχε καταλογιστεί για ελλείμματα στη διαχείριση των οικονομικών ετών 1999, 2001, 2002 και 2004 (αρχικό ποσό 222.294,16€), λόγω διενέργειας πληρωμών χωρίς χρηματικά εντάλματα, βάσει «Ειδικών Εντολών Πληρωμής». Το Τμήμα είχε περιορίσει τον τελικό καταλογισμό σε 22.179,42€, αναγνωρίζοντας ελαφρά αμέλεια. Η Ολομέλεια έκρινε νόμιμο τον καταλογισμό από τον Οικονομικό Επιθεωρητή για διεύρυνση του κύκλου των υπόχρεων και απέρριψε τους ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος περί απαλλαγής, καθώς δεν συνέτρεχε συγγνωστή πλάνη, δεδομένου ότι γνώριζε τη μη νομιμότητα των εκταμιεύσεων. Απέρριψε επίσης την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 67 του ν. 4735/2020.

Η υπ' αριθμ. 791/2025 απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του πρώην δημάρχου Καλυμνίων. Η αίτηση στρεφόταν κατά της 1925/2020 απόφασης του VII Τμήματος, η οποία είχε περιορίσει τον καταλογισμό του, για έλλειμμα διαχείρισης του 1997, από 242.904,00 ευρώ σε 11.346,00 ευρώ (1/20 των μη νόμιμων δαπανών ύψους 226.929,00 ευρώ). Η Ολομέλεια έκρινε ότι δεν παραβιάστηκε το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης, καθώς και ότι η υπαιτιότητα του αναιρεσείοντα (λόγω ελαφράς αμέλειας) τεκμηριωνόταν από την υπογραφή των μη νόμιμων χρηματικών ενταλμάτων. Ακόμα, απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, δεδομένου ότι το Τμήμα είχε ήδη προβεί σε μετριασμό του καταλογισθέντος ποσού εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας.

Η Μείζονα Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου εξέτασε αίτηση αναίρεσης κατάφασης καταλογισμού εις βάρος υπαλλήλου (προέδρου επιτροπής παραλαβής) για έλλειμμα 13.495,00 ευρώ στη διαχείριση του νομαρχιακού διαμερίσματος Καβάλας, λόγω πληρωμής για ανύπαρκτες υπηρεσίες. Η αίτηση για άρση του καταλογισμού βάσει του ν. 4735/2020 απορρίφθηκε. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους περί παραβίασης του δικαιώματος ακρόασης και του τεκμηρίου αθωότητας. Ωστόσο, δέχθηκε εν μέρει την αίτηση κρίνοντας ότι η συμπεριφορά της υπαλλήλου συνιστούσε ελαφρά αμέλεια, αντί βαρείας, απαλλάσσοντας την από τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής (12.685,30 ευρώ). Εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας, το Δικαστήριο μείωσε το ποσό του καταλογισμού στο 10% του διαπιστωθέντος ελλείμματος, ήτοι σε 1.349,50 ευρώ.

Η απόφαση της Μείζονος Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά αίτηση αναίρεσης υπαλλήλου (πρόεδρος επιτροπής παραλαβής) κατά του καταλογισμού 78.400,00 ευρώ (έλλειμμα 40.000,00 € και προσαυξήσεις 38.400,00 €) για ανοίκεια εξόφληση εντάλματος σχετικά με ματαιωθείσες συναυλίες. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους περί άρσης του καταλογισμού βάσει του ν. 4735/2020 και περί παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας, κρίνοντας τη δημοσιονομική ευθύνη αυτοτελή. Ωστόσο, έγινε δεκτό ότι η υπαιτιότητα της αναιρεσείουσας ήταν σε βαθμό ελαφράς αμέλειας. Συνεπεία αυτού, η Ολομέλεια ανήρεσε την προσβαλλόμενη απόφαση, δίκασε την υπόθεση στην ουσία, απαλλάσσοντας την αναιρεσείουσα από το σύνολο των προσαυξήσεων και περιορίζοντας το ποσό του καταλογισμού (λόγω αναλογικότητας) στο 10% του ελλείμματος, δηλαδή στα 4.000,00 ευρώ.

Η απόφαση 21/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης του ΟΠΕΚΑ κατά της απόφασης 530/2022 του Δευτέρου Τμήματος. Η απόφαση αυτή είχε περιορίσει τον καταλογισμό 124.527,66 ευρώ σε βάρος υπαλλήλου (πρώτης αναιρεσίβλητης) σε 3.000,00 ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε σε αποδοχές που έλαβε αχρεωστήτως λόγω ανάκλησης του διορισμού της λόγω προσκόμισης πλαστών δικαιολογητικών. Το Ελεγκτικό Συνέδριο δέχθηκε την αίτηση αναίρεσης του ΟΠΕΚΑ, κρίνοντας ότι το Τμήμα εσφαλμένα εφάρμοσε την αρχή της αναλογικότητας, καθώς συνεκτίμησε ως δεδομένο, χωρίς επαρκή αιτιολογία, ότι η υπάλληλος θα ήταν σε κάθε περίπτωση διοριστέα. Η υπόθεση αναιρείται και αναπέμπεται στο αρμόδιο Τμήμα για εκ νέου εξέταση και ορθή εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, συνεκτιμώντας το σύνολο των κριτηρίων.